արի ավելի լավ ա, նույն կերպ Ես իմ անուշ հայաստանին վերլուծի...
Որ մենք, միայն մենք Արարատ ունենք Պ.Ս.
Աշխարհն անցիր, Արարատի նման ջերմակ գագաթ չկա
Ինչպես անհաս փառքի չամփա ես իմ Մասիս սարն եմ սիրում Ե.Չ.
Մեր հին սազի, ողբանվագ լացակումած լարն եմ սիրում - էս հատվածը կասկածելի ա էնքան, ինչքան որ մեզ հայ են ասում, որովհետև սազը արևելյան գործիք ա...
Եվ որ այստեղ է՝ բարձրիկ Սևանում‚
Երկինքը իր ճիշտ պատճենը հանում։
Պարզապես Դավիթն այստեղ է կռվել։
Պարզապես Նարեկն այստեղ է գրվել։
Պարզապես գիտենք ժայռից վանք կերտել‚
Քարից շինել ձուկ‚ և թռչուն՝ կավից‚
Ուսուցմա՛ն համար և աշակերտե˜լ
Գեղեցկի՛ն‚
Բարու՛ն‚
Վսեմի՛ն‚
Լավի˜ն…
Սրան համադրի սա.
Ո՛ւր էլ լինեմ - չե՛մ մոռանա ես ողբաձայն երգերը մեր,
Չե՜մ մոռանա աղոթք դարձած երկաթագիր գրքերը մեր,
Ինչքան էլ սո՜ւր սիրտս խոցեն արյունաքամ վերքերը մեր -
Էլի՛ ես որբ ու արնավառ իմ Հայաստան - յա՛րն եմ սիրում։
Իմ կարոտած սրտի համար ո՛չ մի ուրիշ հեքիաթ չկա․
Նարեկացու, Քուչակի պես լուսապսակ ճակատ չկա․
Աշխա՛րհ անցի՛ր, Արարատի նման ճերմակ գագաթ չկա․
Ինչպես անհաս փառքի ճամփա՝ ես իմ Մասիս սա՛րն եմ սիրում։
զգացի՞ր հոտերն ինչքան նման ա....
էս գրառմանս մեջ քեզ առաջարկել էի, նախքան քո Չաևենցին պաշտպանելը, որը դո՛ւ չնկտացեիրStrangeLittleGirl-ի խոսքերից
Մեջբերել
Էջանիշներ