Ատո՞ւմ եք արդյոք թուրքերին

[Norton]

Ճիշտն ասած ես էլ չէի ուզենա, որ իմ ասածներից վիրավորվեիր, բայց լավ կլիներ նախ և առաջ սեփական ազգիդ պատմությունն ուսումնասիրեիր, հետո նոր` թշնամուդ: Չեմ էլ զարմանում նման արտահայտություններ տեսնելիս: Շատ տարիներ առաջ, հենց այս ակումբում թեմա կար, որտեղ Ցեղասպանությունը համարում էին ազգի խայտառակություն...
Հենց ուղեղս աշխատացնում եմ, որ ատում եմ , ու ոչ մի ատող էլ չասեց որ հարցի լուծումը ատելություննա: ՈՒղեղն ու զգացմունքները կարող են իրարից անջատ էլ գործել: Պետք չի սեփական կարծիքն առաջ տանելու համար, ուրիշներին թույլ ու անուղեղ համարել:
Հ.Գ էն մեր թշնամասեր քահանաները վերջապես հասան իրենց նպատակներին, կարող են ցնծալ հողի տակ: Ջհանդամ թե իրենց քարոզով օգնեցին մի ամբողջ ազգ ոչնչացնել, զատո մեկ դար անց իսկական քրիստոնեա սերունդա մեծանում

Նախ, պետք չի այդքան զգացմունքային գրառումներ անել, կամ գնահատել դիմացինի գիտելիքները հայոց պատմության բնագավառում: Համոզված եմ, ավելորդ հուզականությունը միշտ պատճառ է հանդիսացել, որ հայերս արտաքին քաղաքական ասպարեզում սխալներ անենք, որոնք ի վերջո հանգեցրել են էլ ավելի վատ հետևանքների: Մեր զենքը այժմ հանգստությունն ու սառը դատողություննա, եթե այս 2 հանգամանքը չկա հաջողություն չի կարող լինել:

Հ.Գ. Ատո՞ւմ եք արդյոք թուրքերին՝ ՈՉ, գոնե այն ընդհանրացված տեսքով, որն այստեղ ընդունված է:

[Lionne_en_Chasse]

Շնորհակալություն դիտողությունների համար: Եթե Դուք գրածիս մեջ գնահատական կամ զգացմունք եք տեսել և եթե իմ ազգային ինքնասսիրությունը պաշտապնելը Ձեզ դուրչ ի գալիս, դա Ձեր խնդիրն է:

[Norton]

Շնորհակալություն դիտողությունների համար: Եթե Դուք գրածիս մեջ գնահատական կամ զգացմունք եք տեսել և եթե իմ ազգային ինքնասսիրությունը պաշտապնելը Ձեզ դուրչ ի գալիս, դա Ձեր խնդիրն է:

օ_O Իհարկե լավ կլինի, որ ազգային ինքնասիրությունը պաշտպանելու կամ հայրենասիրության չափանիշը՝ թուրքերի նկատմամբ ատելություն արտահայտելը լինի՝ բոլորիս գործը լավ կհեշտանա

[Աթեիստ]

Թեման չեմ կարդացել, բայց անցած տարի այնտեղ եմ հանգստացել, գիտեմ որ հաստատ չեմ ատում:
Համ էլ իրանց հեռուստաընկերությունները Հ1-ից լավ են ներկայացնում հայկական մշակույթը: Արմենչիկի փոխարեն իրանք կարգին հայկական երգեր են եթեր տալիս:

[Lionne_en_Chasse]

օ_O Իհարկե լավ կլինի, որ ազգային ինքնասիրությունը պաշտպանելու կամ հայրենասիրության չափանիշը՝ թուրքերի նկատմամբ ատելություն արտահայտելը լինի՝ բոլորիս գործը լավ կհեշտանա

Անիմաստ լեզվակռվի թող չվերածվի, բայց ակնարկը հասկանալի էր,կպատասխանեմ Ձեր իսկ ոճով` պետք չի դիմացինի հայրենասիրության չափանիշը գնահատել թուրքին ատելով կամ չատելով: Հաստատ էդ իմ դեպքը չի
Էստեղ ոչ աատողնա հայրեանսեր, ոչ էլ չատողնա չհայրենասեր իմ համար

[Varzor]

Ամեն դեպքում շատ հետաքրքիր աշխարհաքաղաքական իրավիճակ կարող է ստեղծվել, եթե Քուրդիստան պետություն ստեղծվի:

Ոչինչ էլ մեր համար հետաքրքիր չի լինի, եթե այդ Քուրդիստանը ստեղծվելիս իր մեջ ներառի Հայկական լեռնաշխարհի ինչ-որ մաս, համենայն դեպս Թուրքիայի քրդերն ապրում են պատմական Հայաստանի "ամենայուղոտ" հատվածներում:
Չեմ բացառում, որ եթե ստեղծվի իրաքյան Քուրդիստանը, ապա Թուրքիան, խելացի դիվանագիտությամբ կարող է լուծել նաև քրդական հարցը` քրդերի մեծ մասին վերաբնակեցնելով այնտեղ:

[Varzor]

Թուրքերը XI դարից սկսած ռազմականապես որպես կանոն հզոր են եղել մեզնից: Խնդրում եմ ուշադրություն դարձնել, ես չասացի առանձին թուրքը, այդ պարագայում հստակ ուժեղ չկար, բայց թուրքերը, որպես ռազմական մեքենա ու նախ և առաջ հիմք ունենալով քանակությունը, մեզնից հզոր են եղել: Ու դրա համար էլ գրավել են մեր հողերը: Հիմա ինչ անեինք մենք? Պայքարել ենք, ինչքան կարողացել ենք, նույնիսկ ավելին ենք պայքարել, քան ուրիշ ազգերից շատ շատերը, բայց ուժերն են անհավասար եղել:

Լիոն ջան, կներես մի քիչ քիթս քո ասպարեզ եմ խոթում բայց միշտ չի, որ թուրքերը մեզանից շատ են եղել, ուղղակի երբեմն նույնիսկ հայերը, որ սովորաբար միշտ քանակապես զիջելով էլ են հաղթանակներ տարել, քանակապես չզիջելով էլ պարտվել են, կամ էլ լուրջ չեն դիմադրել` հանգամանքներն ու ժամանակներն են "ստիպել":

[Lion]

Varzor ջան, դժվարանում եմ քո ասածի օրինակներ հիշել...

[Varzor]

Varzor ջան, դժվարանում եմ քո ասածի օրինակներ հիշել...

Միգուցե թուրքական տիրապետության ժամանակ` ճիշտ ես դժվարանում
Սակայն եթե օրինակ հիշենք սելջուկ թուրքերի առաջին արժավանքները, ապա Բագրատունիները պակաս զորքեր չունեին (իմ հիշելով առաջին արշավանքը 1041թ. էր` մոտ 100.000 զորքով, իսկ ասպատակող զորքը ամբողջ 100.000-ն էլ մի ուղղությամբ և մեկ տեղում չէին, ինչը թույլ է տալիս ասել, որ առանձին-առանձին սելջուկական ջոկատները պետք է որ քանակապես քիչ լինեին): Ըստ որոշ տվյալների (դե ու էլ ախր գիտես ) Մինչև 100.000 մենակ կանոնավոր զորք են ունեցել:

[Lion]

1030-1040-ական թվականներին իրոք որ Անիի թագավորությունը, իր բոլոր վասալներով, մոտ 100.000-անոց բանակ է ունեցել, բայց այդ բանակը շատ հազվադեպ է հավաքվել: Սովորաբար ամեն մի վասալ ինքն է պաշտպանվել իր ուժերով, որոնք կազմել են մինչև 15-20.000 ռազմիկ: Սրան հակառակ, սելջուկները կոնկրետ հարվածի ուղղությունում միշտ էլ ուժերի գերակշռություն են ստեղծել, իսկ եթե հանկարծ հակառակն է եղել, ուղղակի չեն հարձակվել: XI-րդ դարի կեսերին Սելջուկյան սուլթանությունը ուներ մոտ 300.000 ռազմիկ: Համեմատության համար նշենք, որ 1048 թ-ի արշավանքին մասնակցել է 100.000 ռազմիկ, այն դեպքում, երբ այդ արշավանքին նույնիսկ սուլթանը չի մասնակցել, այսինքն այն այդքան էլ գլխավոր չի եղել: Չպետք է մոռանալ նաև, որ 1044 թ-ից հետո Բյուզանդիան ցրեց Հայկական բանակը...

[Լուսաբեր]

Մի քանի օրա ինչ ես թեման ակտիվացելա հա մտքիցս դուրս չի գալիս ես հարցը... ոնց ուզում եմ հասկանամ չեմ կարողանում, չեմ ատում, կամ էլ չգիտեմ ատելը որնա: Ո՞նց են ատում ժողովուրդ, ինձ ինչ-որ մեկը կասի՞, ասենք իմ ուշքը թուրքի հանդեպ չի գնում, ինձ համար համարյա ամեն վատը թուրքի հետա ասոցացվում, որովհետև այլ կերպ չի էլ կարա լինի, էն ամենափոքրուց հենց մի վատ արարքիդ համար քեզ համեմատում են թուրքի հետ, հետո մեծանում ու իմանում ես իրենց արածները, էլ ավելիա ամրապնդվում թշնամանքդ, բայց դե չգիտեմ դա ատելություն կանվանվի, թե՞ չէ: Հետո մի դեպք հիշեցի, որ օդանավակայանում սպասում էինք մեր թռիչքին ու Ստամբուլինը Երևանի թռիչքից կես ժամ շուտ էր ու սաղ լցվել թուրքերը ձեները գցած, նայում էի իրենց ու ոնց էի զզվում դրանցից, անդուր էին սաղ աչկիս երևում, մի այլ կարգի զզվանք ապրեցի մի խոսքով բայց իրենք էլ հո ինձ ոչ մի բան չեն արել, հենց կոնկրետ ինձ, իմ անձին.... չնայած իրենց նախնիների արածները կարդալուց մի բոլ հուզմունք եմ ապրում, սարսափում եմ մարդկային դաժանության վրա ու դա հաստատ ինձ ոչ մի բան անել չի, ուրեմն արել էլ են ու շարունակում են անել, քանի մեզ համար դա նման ցավալի հարցա.... Ու մեկ էլ չգիտես ինչի ինչքան էլ գովեն թուրքական հանգստավայրերը, իրենց ջերմ վերաբերմունքը, մեկա է, ես ավելի լավա գնամ մի այլ տեղ հանգստանամ ավելի թանկ ու վատ պայմաններում, բայց մենակ ոչ էնտեղ: Սա ներքին ինչ-որ բանա, հազար անգամ ինձ փորձել եմ համոզեմ, չի ստացվում
Հիմա իմ զգացածը թշնամանքա, զզվանք, թե՞ ատելություն սաղ միասին երևի…

[Bruno]

. Ու մեկ էլ չգիտես ինչի ինչքան էլ գովեն թուրքական հանգստավայրերը, իրենց ջերմ վերաբերմունքը, մեկա է, ես ավելի լավա գնամ մի այլ տեղ հանգստանամ ավելի թանկ ու վատ պայմաններում, բայց մենակ ոչ էնտեղ:

Ինձ համար դա նույնն ա, ոնց որ մեկը գնա այն ռեստորանում քեֆ անելու, որի տերը սպանել է իր հորը ու վերջում էլ ասի թէ
- աֆիցանտները լավ էլ բարեհամբույր էին, ուտելիքն էլ շատ լավն էր:

[Varzor]

Ինձ համար դա նույնն ա, ոնց որ մեկը գնա այն ռեստորանում քեֆ անելու, որի տերը սպանել է իր հորը ու վերջում էլ ասի թէ
- աֆիցանտները լավ էլ բարեհամբույր էին, ուտելիքն էլ շատ լավն էր:

Իմ կարծիքով խնդրի դրվածքը ճիշտ չէ:
Պետք չէ Թուրքիայում հանգստացողներին փնովել և կշտամբել, միևնույն է այդպիսիք միշտ կլինեն: մանավանդ, որ հենց կշտամբողի հագին մի ինչ-որ թուրքական արտադրության բան կա, ակմ տանը թուրքական տեխնիկա, շինանյութ և այլն:
Պետք է այնպես անել, որ Ծաղկաձորում հանգստանալը Անթալիայի գներին չլինի` Ծաղկաձորը մերն է ազգինը, բայց որոշ մարդիք մտածում են, որ իրենց սեփականն է` ժառանգել են:
Նույնը կասեի մեր մյուս հանգստի գոտիների մասին: Սակայն այնուամենայնիվ համեմատելը սխալ է, քանի որ ծովային հանգիստ նախընտրողերի համար Հայաստանում տեղ չկա,ամենամոտը և մատչելին Վրաստանն ու Թուրքիան են, Հետո գալիս է Եգիպտոսը, Բուլղարիան, Իտալիան և այլն:
Գիտեք որնա, ստիպենք որ մարդը ֆուտբոլ խաղա, որովհետև մենք հոկեյի թիմեր չունենք (խոսքս չի գնում հավաքականի մասին, որը մեզ մոտ չի մարզվում ): Բայց ինքն ուզում ա հոկեյ հոկեյն էլ Թուրքիայում ա ամենամատչելին:
Այսինքն, եթե մարդը պատրաստ չէ անձնական նյութական "բարիքները" անտեսել հանուն ազգային գաղափարախոսության, ապա խոսելն ավելորդ է:
Օրինակ, խանութում հարցնում եմ "էս մայկան տեղական ա?" , "չէ, ինչ ես ասում թուրքական ա, լավն ա, ես եմ բերել թուրքիայից", ասում եմ "բայց սրանք այստեղ են կարում` ընկերոջս արտադրամասն է: Կարում են հետո, հետո տանում Թուրքիա վաճառելու", դե շփոթվելով ".. դե.. չգիտեմ, բայց ես թուրքիայից եմ բերել, պիտակներն ել թուրքական են.."
Այսինքն` տեղականն ավելի վատն է, քան թուրքականաը, նույնիսկ եթե այդ թուրքականը Հայաստանում են կարել

[Razo]

Իրանք ի՞նչ մեղավոր են , նրանով են մեղավոր որ իրենց երեխաների մեջ մանկուց սերմանում են ատելություն հայերի նկատմամբ, պատմության դասագրքերում ցեղասպանությունը այլ կերպով են ներկայացնում ու սուրբի թևերի տակ պախկվելով ասում եմ` իրականում հայերն են կոտորել իրենց պապերին:

Ես թուրք ընկերուհի ունեմ, մինչև ծանոթանալը նա ուղղակի գիտեր որ ես հայ եմ, հետո հորից իմացավ ովքեր են հայերը, իսկ հիմա սպասում եմ հոր հետ հանդիպման, նրա հայրը չեք հավատա բայց հայերի դեմ ոչինչ չունի

[Lion]

Ես թուրք ընկերուհի ունեմ, մինչև ծանոթանալը նա ուղղակի գիտեր որ ես հայ եմ, հետո հորից իմացավ ովքեր են հայերը, իսկ հիմա սպասում եմ հոր հետ հանդիպման, նրա հայրը չեք հավատա բայց հայերի դեմ ոչինչ չունի

Լուրջ?

...- Բայազեդի քաղաքը մտա՞ր:
- Մտա: Հայ-քրիստոնյայի մի շունչ անգամ չէ մնացել. ծերերին, պառավներին և երեխաներին կոտորեցին, լավ-լավ ջահել կնիկներին, աղջիկներին և պատանիներին գերի տարան, տները այրեցին, և ինչ որ ունեին կողոպտեցին: Մի հարյուրի չափ ընտանիք միայն, որոնք առաջուց գիտեին, թե ինչ վտանգ է սպառնում Բայազեդին, դեռ քրդերը չեկած, փախան գնացին սահմանակից պարսից Մարդու քաղաքը: Բայց դրանք էլ միայն իրանց գլուխը կարողացան ազատել, կայքերը թողեցին թշնամու ձեռքը: Ա՜խ, այդ մահմեդականները ո՜րքան անգութ, ո՜րքան անազնիվ կերպով վարվեցան հայերի հետ...
- Ո՞րպես:
- Ե՞րբ պատերազմի սկզբներում ռուսները մոտեցան Բայազեդին, տեղային մահմեդականները սաստիկ երկյուղի մեջ էին, կարծում էին, թե ռուսները կգան, և թուրքերի նման նրանց կկողոպտեն, և կայքը կհափշտակեն: Այս մտքով իրանց ունեցածը թաքցրին հարևան հայերի տներում, ասելով, թե «դուք քրիստոնյաներ եք, ռուսները ձեզ չեն դպչի, և մեր կայքը ձեր տներում ապահով կմնա»: Ռուսները եկան, իհարկե, ոչինչ չարեցին, թե՛ մահմեդականի և թե՛ քրիստոնյայի հետ վարվեցան առանց խտրության: Եվ մահմեդականները այդ տեսնելով, հանգստացան, և իրանց պահ տված իրեղենները ամբողջությամբ ետ ստացան հայերից: Հիմա էլ, երբ ձայն դուրս եկավ, թե քրդերը գալիս են, թուրքերը ասացին իրանց հարևան հայերին. «Դուք մեզ լավություն եք արել, մենք էլ պետք է փոխարենը ձեզ անենք. քրդերը գալիս են ձեզ կկողոպտեն, տվեցեք ձեր իրեղենները, մենք կպահենք»: Հայերը հավատացին և ինչ որ ունեին, նրանց պահ տվին, և ոմանք իրանց կնիկներով ու աղջիկներով թաքնվեցան հարևան թուրքերի տներում: Իսկ երբ քրդերը մտան քաղաքը, թուրքերը ասացին հայերին. «Դուրս եկեք մեր տներից. եթե քրդերը կհասկանան, որ մեր տներում հայեր կան պահված, մեզ էլ ձեզ հետ կկոտորեն»: Եվ այսպես, խեղճ հայերին տվեցին թշնամու ձեռքը, և նրանց հարստությանը իրանք տիրացան:

Երևի այդ աղջկա հայրը իրոք հայերի դեմ ոչինչ չունի... առայժմ չունի, քանի դեռ հարմար առիթ չի եղել...