ՅԱՆԱ (պատմվածք «Կլայպեդա» շարքից)

[Chilly]

Ինձ համար տհաճ ու զզվելի պատմություն՝ մեր քնձռոտ, սև, մուխտառ հայ տղամարդկանց մասին, որոնց կարծիքով ռուս ու եվրորացի աղջիկները ուշքը իրանց համար գնում ա

Չեմ սիրում, երբ տղամարդը տենց վստահ ա, որ իրա հետևից ընկել են, իսկ ինքը յան ա տվել։ Իսկ քանի՞ անգամ ա հակառակը եղել, որ իրան են յան տվել։ Բայց բնականաբար էս «գեղեցիկ» ստեղծագործությունը էտ դեպքերի համար չի։

Ու ես զարմանում եմ, որ ստեղծագործողի բաժնում ոչ այնքան լավ շարադրանք ունեցող, բայց վեհ թեմաներ շոշափող ստեղծագործությունները բուռն քննադատության են արժանանում, իսկ սենց պրիմիտիվ ու զզվելի բովանդակություն ունեցող թեմաները գովեստի, ինչ ա որ շարադրանքը լավն ա.... Չեմ հասկանում էս մոտեցումը։

Փաստորեն կապ չունի ինչ ես գրում ու ինչի մասին, կարևորը ոնց ես գրում։ Եթե լավ ես գրում, ինչ ուզում ես գրի, կարևորը լավ գրես։

Ապեր, ընդհանուր առմամբ ճիշտ ես, բայց մի բայց կա. պետք չի ամեն ինչին մոտենալ միայն վեհ զգացումների ու զգացմունքների տեսանկյունից… Նույն հեղինակը կարող էր նույն հաջողությամբ (կարծում եմ) գողտրիկ ու գեղեցիկ մի այլ բան պատմել, բայց արի ընդունիր, որ կյանքը միայն էդ գողտրիկ ու գեղեցիկը չի էլի, կյանքը նաև խոպանում ռուս կնոջ «բարիքներից» օգտված միջին կամ միջինից մի բան էլ ցածր զարգացման մակարդակի տղամարդն ա, որ ձկնորսի էն անեկդոտի նման կապված ձեռքերով էլ դեռ բռնած ձկան աչքի մեծությունն է ցույց տալիս: Ըստ իս` դա էլ մեր կուլտուրայի մի մասնիկն է, թեկուզ և էնքան էլ իմ սրտով չի: Արի ընդունենք ոնց կա, չիդեալականացնենք...