Անշուշտ: Հո չամաչեցի՞ր:Վանաձորցի-ի խոսքերից
Իսկ ես էլ ընկերություն չէի անի իր հետ՝ առանց ամաչելու իր արարքի համար՝ ուղղակի զզվելով իրանից
քո հետ բանավիճելիս, պետք ա անպայման վերջի խոսքը քոնը լինի, չէ?
Հ.գ. զզվում եմ, երբ մարդը վերջին խոսք ասելու համար գրում է «վերջին խոսքը պիտի քոնը լիներ»: Հետո ավելի մանրամասն կբացատրեմ, որ քեզ միայն թվում է, որ դու չես ամաչում, իսկ եթե չես ամաչում, դա անամոթության արտահայտում է:
Մեջբերել
Էջանիշներ