Ձյաձ, ես ճիշտ եմ ասել որ չես ուզում տեսնել:Վիշապ-ի խոսքերից
Չուկ, ինչու՞ չեմ ուզում տեսնել, կասե՞ս։ Խե՞լքս չի հասնում, հիվա՞նդ եմ, մեջը քյար չկա՞, «լիչնայա նեպրիյազն» ունե՞մ ՀԱԿ–ի կամ Տեր–Պետրոսյանի նկատմամբ, կու՞յր եմ…
Ապեր նախադասությունդ սխալ ես ձևակերպել, ասա «չես տեսնում» ու բացատրի, որ ՀԱԿ–ի համար ահագին հաղթանակ ու առաջխաղացում էր ասենք քաղբանտարկյալների ազատումը։ Օրինակ։ Ես էլ փորձեմ մի տարի մտածել, թե յարաբ, դրա առաջխաղացումը ո՞րն էր, մի ժամանակ առաջ էդ մարդիկ ազատության մեջ էին, մենք էս վիճակին էինք, իշխանությունների տանձին չէր, հետո մարդկանց ծեծեցին, սպանեցին ու նիզաշտո բանտ գցեցին մի տարի անիմաստ նստեցրին հիմա էլ ազատեցին ու էլի էս վիճակին ենք, իշխանությունների տանձին չի, այսինքն թշվառիս կարծիքով եկել ենք ելման դրություն, պլյուս լիքը մարդու ստացած բարոյական վնասը, որից այդ մարդիկ չգիտես ինչու դժգոհ չեն ու դեռ հակառակը՝ կարծում են, թե հաղթանակ են տարել։ Ապեր իմ պայքարը լրիվ սահմանադրական է ու վճռական։ Ես վճռականորեն բոյկոտում եմ ընդդիմության հանրահավաքները, ինձ սենց դեմագոգ ընդդիմություն պետք չի, ու հաջորդ ընտրություններում ոչ էլ ձայն կտամ ընդդիմությանը։ Որովհետև այս մարդիկ օբյեկտիվությունից ու անկեղծությունից հեռու են, ճիշտ նույն կերպ, ինչ իշխանությունները, թերևս միակ դրդապատճառը իշխանություն փոխելն է, փոխելու համար։
Ու դա չի նշանակում որ խելքդ չի հասնում, հիվանդ ես, մեջը քյար չկա, «լիչնայա նեպրիյազն» ունես ՀԱԿ–ի կամ Տեր–Պետրոսյանի նկատմամբ կամ էլ թե չէ կույր ես:
Դա նշանակում ա ընդամենը մի բան, որ դու էս հարցերը դիտարկելուց կանխակալ վերաբերմունք ունես: «Չես ուզում»-ը ստեղ հոգեբանական գործոն ա: Դա քո մոտ ակամա ա:
Նայիր, ուզած հարցում կարելի է գտնել դրական ու բացասական կողմեր:
Վերցնենք հայ-թուրքական հարաբերությունների վերջին զարգացումները: Ստեղ կան ազգայնականներ, ովքեր կանխակալ վերաբերմունք ունեն Թուրքիայի ու թուրքերի նկատմամբ ու չեն ուզում տեսնել էս գործընթացի դրական կողմերը, կան ասենք իշխանությանը մոտ կանգնած մարդիկ, ովքեր չեն ուզում տեսնել բացասականը: Բայց էդ անտեր գործընթացի մեջ երկուսն էլ կա: Օբյեկտիվությանը հավատարիմ մնալու համար պետք է այս ամենը սառը վերլուծել՝ երկուսն էլ տեսնելու համար: Դրա համար ինձ օրինակ անկախ իմ այս կամ այն ուժին հարելու փաստից շատ դուր ա եկել ՀԱԿ-ի հայտարարությունն էս գործընթացի մասին:
Հիմա գանք ՀԱԿ-ի գործունեությանը: Սրա մեջ կան և դրական զարգացումներ, և բացասական: Դու նշում ու նկատում ես միայն բացասականը: Ինչու եմ պնդում, որ դրականը չես ուզում տեսնել, որովհետև բազում դրական բաներ քո հետ խոսակցություններում բազմիցս նշվել են ու քո կողմից շրջանցվել, իմ համեստ գնահատականով ենթագիտակցական համակարգում:
Տես, հիմա որոշակի տրամաբանական վերլուծություն ներկայացրիր, որ եկել ենք հին դիրքին: Ընդունելի, բայց սխալ տեսակետ է, ասեմ ինչի: Որտև ճիշտ է, որոշակի հարցերում այսօր ավելի վատ վիճակում ենք, հենց թեկուզ քաղբանտարկյալների առկայությունը, զոհերը և այլն: Բայց նույն ելակետին չենք եկել, որովհետև 3-5 տարի առաջ մենք չունեինք ուժ, որ ընտրություններից 1.5 տարի հետո թեկուզ հանրահավաք կարողանար անցկացներ, չունեինք հասարակության էն անհատներին, որոնք անվախ ակցիաներ էին անելու, ոչ մի բանի առաջ չկանգնելով և այլն: Ու նայիր, ես շատ չեմ խորանում, հապճեպ երկու բան եմ ասում, բայց դու սա էլ չես ուզելու ընդունես, մեքենայորեն անցնելու ես հակաճառելուն:
Ի դեպ ենթադրում եմ, որ շատերը կուզեն ասել, որ ես էլ կանխակալ վերաբերմունք ունեմ, միայն լավն եմ ուզում տեսնել: Ինչ-որ առումով ճիշտ կլինեն, քանզի ես տվյալ պարագայում ավելի շատ շարժման դրական կողմեցին եմ ուշադրություն դարձնում, բայց օբյեկտիվ նայելու դեպքում ամեն մեկն էլ կտեսնի, որ անգամ էս գրառմանս մեջ նշեցի շարժման բերած նաև բացասական երևույթները:
Ինչ վերաբերվում է հանրահավաքներին չմասնակցելուդ որոշմանը ես դա հասկանում եմ, ընդունում, հասկանում եմ տրամաբանությունը ու... չեմ հարգում: Բացատրեմ թե ինչու: Որովհետև այս պարագայում դու հանձնվում ես: Անշուշտ դու կարող ես այլ տարբերակ առաջարկել այս ամենի դեմ պայքարելու, բայց դու ասում ես, որ առաջարկ չունես: Այսինքն համակերպվում ես, իսկ մնացածը, որ ՀԱԿ-ին համարում ես իշխանությանը արժան, հակված եմ լոկ ինքնարդարացման խոսքեր համարել: Ես սիրում եմ պայքարող մարդկանց
Բիձա ջան, սկսեմ նրանից, որ ես կուսակցության ակտիվիստ չեմ:
Գիտես, ինձ շատերն են անվանել ասենք «լևոնական», «հհշական», հիմա էլ դու «կուսակցության ակտիվիստ» ու ես իրականում արդեն սովորել եմ ինձ տրված սխալ պիտակավորներին, անտարբեր եմ մեծ մասամբ, էական չէ, թե ով ինձ ինչ կանվանի: Բայց այ քո համար վատ է, որ ինձ այդպես ես անվանում: Գիտես ինչու՞: Որովհետև դա նշանակում է, որ դու պայքարի գաղափարախոսությունը, շարժման էությունը չես հասկանում: Իսկ չհասկանալով վերլուծություններ անելը նշանակում է սխալ ուղղով գնալ:
Երկար չեմ խոսելու: Շատ հակիրճ կբացատրեմ թե որն է կուսակցության ակտիվիստի ու շարժման ակտիվիստի տարբերությունը: Կուսակցության ակտիվիստները որպես կանոն անձնական մոտիվացիաներ ունեցող, ամբիցիոզ մարդիկ են, ովքեր ձգտում են զբաղվել քաղաքականությամբ, զբաղեցնել քաղաքական պաշտոններ, զբաղվել հրապարակային գործունեությամբ: Շարժման ակտիվիստը էլի ունի անձնական մոտիվացիաներ, որոնք են իր երկրի բնականոն ընթացքն ապահովելը, որպեսզի վաղը կարողանա զբաղվել իր սիրած գործով (օրինակ ես՝ վեբ կայքերի պատրաստմամբ), իր երեխաներն էլ ապրեն նորմալ, ազատ ու անկախ երկրում: Ու եթե դու այս տարբերությունը չես հասկանում, ապա բնավ տարօրինակ չի, որ մի քանի անգամ ինձ կոչ արեցիր լինել ամբիցիոզ: Իրականում ես ամբիցիոզ եմ, շատ ամբիցիոզ, բայց ոչ քաղաքական ոլորտում, ինչ-որ աթոռի հասնելու հարցում և այլն: Իհարկե շարժման ակտիվիստների մեջ էլ կան կուսակցական ակտիվիստներ ու դա իրականում շատ լավ է: Բայց շարժման ակտիվիստների զգալի մասը երկիրը նորմալ վիճակի բերել ուզող մարդիկ են՝ առանց քաղաքական ամբիցիաների ու սա հենց քո ու շարժման ակտիվիստների տարբերությունն է: Որովհետև դու տարբեր ֆորումներում գրում ես, իսկ նրանք փորձում են փոխել, որևէ աթոռի կամ պաշտոնի չհավակնելով:
Տես, նորից համեմատեցի քեզ:
Դա արեցի դիտմամբ:
Որովհետև իմ համար անընդունելի է քո տեսակետը, որ եթե ես շարժման ակտիվիստ եմ, Հրանտ Տեր-Աբրահամեանը հրապարակախոս, ապա դու իրավունք ունես մեզ համեմատելու, իսկ քեզ, քանի որ միայն ֆորումում ես գրում, իրավունք չունենք:
Այդ ինչու՞: Ի՞նչ հիմնավորմամբ:
Ես իրավունք ունեմ մեր բակի տաղավարի տանիքիին կանգնած մարդուն էլ, եթե նա ճոռոմ բաներ խոսի, համեմատեմ ուզած մարդու հետ: Իրավունք ունեմ քեզ համեմատել, եթե ճոռոմ խոսես: Իրավունք ունեմ, որովհետև դա բարոյական է, որովհետև դա իրավկաան է, քանի որ դա ազատական է: Ու բացի այդ դու զրպարտում ես, թե ես իբր գրուզավիկով քշել եմ: Չէ մի չէ, կռազի շոֆեռ Սաշիկ էլ ասեիր, պրծնեինք: Իրականում ես հակառակը, շատ հարգալից քեզ բացատրեցի, որ ես եթե համեմատություն անցկացնեմ, ապա քո ոճը, թեկուզ և այն ֆորումում է, ավելի ճոռոմ կորակեմ, բայց որ իրականում ոչ մեկիդ էլ ճոռոմ խոսող չեմ համարել:
Մեջբերել
Էջանիշներ