Չէ՛, Հայկո ջան, կներես, բայց սա արդեն ցինիզմի է հասնում:
Արևելյան ժողովուրդների մոտ համբերությունը համարվում է արվեստ և հաջողության կարևորագույն գրավական: Իզուր չեն ասում՝ համբերությունը կյանք է…
Ձեր հիմնական սխալն այն է, որ դուք այս իրավիճակից դուրս գալու միայն մեկ ուղի ու մեկ մարդու եք տեսնում /և գումարած մեկ-երկու հրապարակ/:
Ես չեմ ուզում լինել սխալ զորավարի մարտիկ: Նախընտրում եմ մնալ պահեստազորում, մինչև իմ իսկական հրամանատարը կհայտնվի:
իսկ եթե օրհասական պահ է? պատերազմում պարտվում ենք? Կրկին կսպասես քո հրամանատարին?
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Էջանիշներ