Դորիան` բանաստեղծություններ

[Երկնային]

դաժան էր

[Dorian]

դաժան էր

Իսկ ո՞վ ասեց, որ կյանքը մենակ սիրուն-պուպուշ բաների մասին ա...

[Chuk]

Իսկ ո՞վ ասեց, որ կյանքը մենակ սիրուն-պուպուշ բաների մասին ա...

Իսկ ո՞վ ասեց, որ տգեղ-դաժան բաները սիրուն շապիկով ներկայացնելը ճի՞շտ ա...

[Dorian]

Իսկ ո՞վ ասեց, որ տգեղ-դաժան բաները սիրուն շապիկով ներկայացնելը ճի՞շտ ա...

Հնարավոր ա հեղինակն ինքնախաբեությամբ ա զբաղվում:
Թանկ մարդիկ գողություն չեն անում, նրանք վերցնում են առանց զգուշացնելու: Թանկ մարդիկ չեն ստում, նրանք, պարզապես, ճիշտը չեն ասում...

[Chuk]

Հնարավոր ա հեղինակն ինքնախաբեությամբ ա զբաղվում:
Թանկ մարդիկ գողություն չեն անում, նրանք վերցնում են առանց զգուշացնելու: Թանկ մարդիկ չեն ստում, նրանք, պարզապես, ճիշտը չեն ասում...

Սա, իրականում, իմ հարցի պատասխանը չէր

[Morpheus_NS]

Հնարավոր ա հեղինակն ինքնախաբեությամբ ա զբաղվում:
Թանկ մարդիկ գողություն չեն անում, նրանք վերցնում են առանց զգուշացնելու: Թանկ մարդիկ չեն ստում, նրանք, պարզապես, ճիշտը չեն ասում...

Գարուն ա, ձուն ա արել

[Dorian]

Սա, իրականում, իմ հարցի պատասխանը չէր

Հարցրու նկարիչներին, թե ինչն է հեշտ պատկերել` արևի լույսը, թե լուսնի: Սև գույների վրա լույս պատկերելուց բարդ բան չկա: Թերևս դա էլ արվեստի ուժն է:
Ոչ ոք սա կարդալով չի գնա իր երեխային մորթելու: Սա փոշմանանքի երկ է, ոչ թե սպանության: Ոչ մի սխալ բան չեմ տեսնում:

[Chuk]

Հարցրու նկարիչներին, թե ինչն է հեշտ պատկերել` արևի լույսը, թե լուսնի: Սև գույների վրա լույս պատկերելուց բարդ բան չկա: Թերևս դա էլ արվեստի ուժն է:
Ոչ ոք սա կարդալով չի գնա իր երեխային մորթելու: Սա փոշմանանքի երկ է, ոչ թե սպանության: Ոչ մի սխալ բան չեմ տեսնում:

Ես էլ չեմ տեսնում, այլ ընդամենը հարցնում եմ
Այլ հարց է, որ զարմանում եմ, որ էս թեման է ընտրվել գրելու: Հա, իհարկե հեղինակի մտքին ինչ գա, պիտի գրի, հնարավոր բոլոր խնդիրները շոշափի: Բայց դե...
Հա, ասեմ որ չեմ քննադատում

[Dorian]

Ես էլ չեմ տեսնում, այլ ընդամենը հարցնում եմ
Այլ հարց է, որ զարմանում եմ, որ էս թեման է ընտրվել գրելու: Հա, իհարկե հեղինակի մտքին ինչ գա, պիտի գրի, հնարավոր բոլոր խնդիրները շոշափի: Բայց դե...
Հա, ասեմ որ չեմ քննադատում

Ես գոհ եմ, որ նման խոսակցություն ծավալվեց: Շատ կարևոր ա, որ ընթերցողը հասկանա հեղինակին: Եթե ես էլ նման մի բան կարդայի, կհարցնեի, թե որտեղից, խի նման բան ծնվեց...

[Chuk]

«Օրոր»

Վաղորդյան, ուշացած օրոր,
Հուսահատ ու դաժան ածելի,
Քնիր որդյակ իմ, քնիր,
Քունդ անուշ թող լինի:

Գիշերով լսեցի լացը քո
Եվ անզուսպ տարփանքի պահին
Քեզ մոտ սլացա հոգով`
Համբույրներ ծախելով ուրիշին:

Առավոտը եկավ դանդաղ
Ու ձեռքերս դողում են անվախ,
Հուսահատ ու դաժան ածելին
Քեզ օրոր է երգում, սիրելիս:

Երանի դու երեկ չլացեիր,
Երանի չզգայիր մոր պակաս,
Մեղավոր եմ, հոգիս, մեղավոր
Ուզում եմ, որ ինձ հասկանաս...

Վաղորդյան, ուշացած օրոր,
Հուսահատ ու դաժան ածելի,
Քնիր որդյակ իմ, քնիր,
Քունդ անուշ թող լինի:

Հավանել էի բանաստեղծությունը, հիմա էլ եմ հավանում, գեղեցիկ է ԿԱՌՈՒՑՎԱԾ: Բայց նոր նորից կարդացի.

Մեղավոր եմ, հոգիս, մեղավոր
Ուզում եմ, որ ինձ հասկանաս...

Չգիտեմ, զգում եմ, տեսնում եմ, որ հեղինակն ինքն էլ չի հասկացել մորը, չի հասկացել իր հերոսին, չի հասկացել նրա ամբողջ ապրածը, չի կարողացել դա ներկայացնել, չի կարողացել ամբողջ բնութագիրը ներկայացնել, ապրումները, բնավորությունը... չի զգացվում այն դժբախտությունը, որ պետք է լիներ, չի զգացվու այն ցավը, որ պետք է լիներ: Նորից եմ ասում, տպավորությունս է, որ հեղինակն ինքն էլ չի ըմբռնել իր հերոսին, ու ակամա ուզում եմ կրկնել հարևան թեմայում Դորիանի ասածի մի հատվածը, որը պատճառ դարձավ բանաստեղծությունը նորից կարդալու համար.

Մենակ ինչ-որ շոկային նյութ ներկայացնելով հո չի:

[Dorian]

Հավանել էի բանաստեղծությունը, հիմա էլ եմ հավանում, գեղեցիկ է ԿԱՌՈՒՑՎԱԾ: Բայց նոր նորից կարդացի.


Չգիտեմ, զգում եմ, տեսնում եմ, որ հեղինակն ինքն էլ չի հասկացել մորը, չի հասկացել իր հերոսին, չի հասկացել նրա ամբողջ ապրածը, չի կարողացել դա ներկայացնել, չի կարողացել ամբողջ բնութագիրը ներկայացնել, ապրումները, բնավորությունը... չի զգացվում այն դժբախտությունը, որ պետք է լիներ, չի զգացվու այն ցավը, որ պետք է լիներ: Նորից եմ ասում, տպավորությունս է, որ հեղինակն ինքն էլ չի ըմբռնել իր հերոսին, ու ակամա ուզում եմ կրկնել հարևան թեմայում Դորիանի ասածի մի հատվածը, որը պատճառ դարձավ բանաստեղծությունը նորից կարդալու համար.

Չուկ ջան, ասեմ: Եթե քեզ թվում է, թե սա պարզապես նյութ է, սխալվում ես: Սա գրվել է ամիսներ առաջ, երբ հեղինակը դեռ Դորիանը չէր ու միտք էլ չուներ որևէ բան հրապարակելու: Գրված է` փորձելով արդարացնել մի մարդու, ով կարևոր էր հեղինակի համար: Գրված է ի պատասխան բոլոր այն կարծիքների, որոնք հնչել են այդ կնոջ մասին: Գրված է բացատրելու համար, որ նրա մեջ կարող էր բացակայել այն հրեշայինը, որ մարդիկ սկսեցին վերագրել նրան: Իհարկե հեղինակը չէր կարող հասկանալ նրան, քանի որ ոչ մարդասպան է, ոչ էլ, առավել ևս, ՄԱՅՐ... Հեղինակն իր պատկերացմամբ է նկարագրել կնոջ զգացմունքները: Միակ բանը, որ նա ուզում է ասել. «Իսկ եթե այսպե՛ս է եղել...": Իսկ հարևան թեմայի գրառումը զուրկ էր որևէ գեղարվեստական արժեքից: Եթե երբև "Սփիդ ինֆո" կամ "Էքսպրես գազետա" կարդացել ես, կհասկանաս ինձ:

[Chuk]

Չուկ ջան, ասեմ: Եթե քեզ թվում է, թե սա պարզապես նյութ է, սխալվում ես: Սա գրվել է ամիսներ առաջ, երբ հեղինակը դեռ Դորիանը չէր ու միտք էլ չուներ որևէ բան հրապարակելու: Գրված է` փորձելով արդարացնել մի մարդու, ով կարևոր էր հեղինակի համար: Գրված է ի պատասխան բոլոր այն կարծիքների, որոնք հնչել են այդ կնոջ մասին: Գրված է բացատրելու համար, որ նրա մեջ կարող էր բացակայել այն հրեշայինը, որ մարդիկ սկսեցին վերագրել նրան: Իհարկե հեղինակը չէր կարող հասկանալ նրան, քանի որ ոչ մարդասպան է, ոչ էլ, առավել ևս, ՄԱՅՐ... Հեղինակն իր պատկերացմամբ է նկարագրել կնոջ զգացմունքները: Միակ բանը, որ նա ուզում է ասել. «Իսկ եթե այսպե՛ս է եղել...": Իսկ հարևան թեմայի գրառումը զուրկ էր որևէ գեղարվեստական արժեքից: Եթե երբև "Սփիդ ինֆո" կամ "Էքսպրես գազետա" կարդացել ես, կհասկանաս ինձ:

Հարևան թեմայի գործի մասին իմ կարծիքը գրել եմ ժամանակին, կարող ես ծանոթանալ համապատասխան թեմայում

Իսկ քո բանաստեղծության մասին... թույլ տուր քեզ չհակաճառել, ես այստեղ ընդամենը կարծիք հայտնող եմ, այլ ոչ թե տեսակետս անպայման առաջ բրդել ու դրա իրավացիությունը ապացուցել փորձող: Պարզապես ասեմ, որ կարծիքս չփոխվեց: Հենց այդ զգացմունքների նկարագրումը, նրան «արդարացումը» իմ կարծիքով չի հաջողվել, ինչը հետևանք է, նորից իմ կարծիքով, նրան «չհասկանալուն»

[Dorian]

***

Առավոտն այնքան կրակոտ էր,
Իսկ մտքերս, ավաղ, իմպոտենտ,
Գիշերվա քաշած քթախոտը
Խառնվել է օդի հոտի հետ:

Շշում է անտեր գլխացավը,
Իսկ շշում մի կաթիլ էլ չկա,
Առաստաղի հայելու մեջ
Ինձ ժպտում է մի ծաղրանկար:

Խշշոցներ եմ լսում անդադար,
Քամինե՞ր են, գուցե, շրջում տանը,
Կիսաքուն մեկի մեջքն եմ ծածկում`
Չմրսի` էգուց քննության է:

[Հակոբ Գեւորգյան]

բուռնութի՜

[Demq]

***

Առավոտն այնքան կրակոտ էր,
Իսկ մտքերս, ավաղ, իմպոտենտ,
Գիշերվա քաշած քթախոտը
Խառնվել է օդի հոտի հետ:

Շշում է անտեր գլխացավը,
Իսկ շշում մի կաթիլ էլ չկա,
Առաստաղի հայելու մեջ
Ինձ ժպտում է մի ծաղրանկար:

Խշշոցներ եմ լսում անդադար,
Քամինե՞ր են, գուցե, շրջում տանը,
Կիսաքուն մեկի մեջքն եմ ծածկում`
Չմրսի` էգուց քննության է:

Այլանդակ տաղանդավոր ես... Խոսքեր չունեմ