Լ. Տեր-Պետրոսյան քաղաքական գործիչը: Մեր գնահատականները և սպասելիքները...

[Smergh]

Ինձ թվում է Դուք և Voter–ը շատ ավելի համոզիչ եք Վազգեն Մանուկյանի օգտին քարոզում, քան հենց ինքը Համենայն դեպս եթե Տեր–Պետրոսյանը ժողովրդին հանի, ու շիկացնի էլ, համոզված եմ որ նա մինչև վերջ գնացող է, Մանուկյանի պես գործի կեսից հետ քաշվող չի հաստատ, Գեղամյանի մասին չեմ ուզում խոսել, խեղկատակներ եղել են գրեթե բոլոր թագավորական արքունիքներում, իրենց տերերին զվարճացնելու համար։ Հենց մեր պետությունը թագավորականից դարձավ ժողովրդավարական, խեղկատակները կվերանան։

Ես Վազգեն Մանուկյանի մասին խոսեցի այն առումով, որ նա բոլոր ռեժիմներին ընդիմադիր լինելով հանդերձ այնքան խոհեմ ու քաղաքակիրթ է, որ երբեք անմեղ մարդկանց արյունահեղության չի մղի:
Վերջերս նորից նայեցի Մանվել Գրիգորյանին գեներալի կոչում շնորհելու կապակցությամբ կազմակերպված խնջույքի տեսաերիզն ամբողջությամբ ու երբ այնտեղ խոսում էին իրենց անփառունակ իշխանությունը պահպանելու համար մի 7-8 հարյուր հոգի գնդակահարելու մասին` հասկացա, որ Տեր-Պետրոսյանականների համար դա այսօր պատվի խնսիր է, նրանք ավելի շատ 1996 թվի ժողովրդից են ուզում իրենց վրեժն հանել ու դրա համար էլ նրանց համար վերը նշված 7-8հարյուրն ամենևին էլ վերջին սահմանը չէ: Ի՞նչ ասել է մինչև վերջ գնալ, որտե՞ղ է այդ վերջը, Հայաստանի կործանումը՞, թե՞ մի քանի հազար մարդ զոհաբերելը իշխանություն ձեռք բերելու համար: Հետո էլ դժգոհում եք, որ Մանուկյանը չի միանում Լևոնին, կարծում եք այն ժամանակ նա Ձեր չա՞փ քաղաքական հոտառություն ուներ, որ մինչև վերջ չգնաց: Մարդ պետք է կարողանա նրա չափ սիրի իր ժողովրդին ու հայրենիքը, որպեսզի հասկանա թե Մանուկյանն ինչո՞ւ մինչև վերջ չգնաց:
Չէք զգում, որ շատ, շատ մեծ գին եք պահանջում այդ իշխանության դիմաց: 1920թվին բոլշևիկների իշխանության գալու դիմաց մենք վճարեցինք հայրենիքի զգալի մասը թուրքին նվիրաբերելու չափազանց մեծ գնով, այսօրվա իշխանությունների շնորհիվ կորցրինք տնտեսական անկախությունն ու դեռ քաղաքական անկախությունն էլ պարզ չէ, մասնակի՞ , թե՞ ամբողջությամբ ենք կորցրել: Հիմա էլ նոր զոհեր ու զոհողություննե՞ր, ո'չ, ոչ մի դեպքում չի' կարելի թույլ տալ, որ իշխանության համար պայքարը դուրս գա քաղաքակիրթ շրջանակներից ու տեղափոխվի "ռազբիրատների մակարդակը":
Ահա իմ անհանգստության իրական պատճառները: Ես չէի կարող այս ամենի մասին լռել ու չկիսվել Ձեզ հետ...
Ես, մինչև ընտրությունների ավարտն այլևս ոչինչ չեմ գրի, որ ոմանք չկարծեն` թե Մանուկյանին եմ գովազդում, պարզապես իմ գրությունն ընդունեք որպես ողջախոհության կոչ բոլորին...
Բարին ընդ Ձեզ,

[dvgray]

Մենք չենք ընտրում նախագահ, որ մեզ կառավարի, մենք ընտրում ենք առաջնորդ, որ մեզ ծառայի։ Իսկ ծառան չի կարող ամենաուժեղը լինել։

Համաձայն եմ: Սակայն այժմ կա ավելի կարևոր խնդիր:
Քաղաք մտնող աղբյուրը երկգլխանի վիշապը փակել է, ու անընդհատ նոր "զոհեր" է ուզում: Այստեղ տեղին է մեր մեջի ամենահմուտին օգնենք, թև ու թիկունք լինենք, որ նա վիշապի գլուխները թռցնի ու աղբյուրը ազատի: Իսկ այդ ամենահմուտը այսօր Լևոնն է: Ամսի 9- միտինգին նույնպես նա շեշտեց, որ չի "թռնելու" կես ճանապարհից, ու գնալու է մինչև հաղթական ավարտ, "վիշապի" գլխատում ու "քաղաքի" ազատագրում : Իսկ որ նա գոնե այդ հարցում կասկածելու տեղ չի թողել, դա փաստ է:


Ավելացվել է 4 րոպե անց

, ո'չ, ոչ մի դեպքում չի' կարելի թույլ տալ, որ իշխանության համար պայքարը դուրս գա քաղաքակիրթ շրջանակներից ու տեղափոխվի "ռազբիրատների մակարդակը":

Այդ ու՞մ հետ պետք է վարեն "քաղաքակիրթ" պայքարը:
Թոխմախի Մհերի՞, Սերժի ու Ռոբերտի՞ հետ:
Մի հատ լավ նայիր հետ, ու տես թե ում մասին ես խոսում:

[Koms]

Եկեք վերջապես չմոռանանք, որ ԼՏՊ-ի նախագահական տարիներն այն դժվարագույն տարիներն էին /ասում եմ որպես ականատես /, որ նորաստեղծ Հայաստանի Հանրապետությանը արտաքին ուժերը ստիպել էին /”բաժանիր որ տիրես” հայտնի սկբունքին համապատասխան/ ներքաշվել Հարավային Կովկասին պարտադրված պատերազմների մեջ` իր բոլոր կատաստրոֆիկ հետևանքներով ... Հիմա որ պիտակավորում են որպես "մութ ու ցուրտ տարիներ" ` ես ուղղակի զարմանում եմ` բա էլ ինչ պետք է ուրիշ լիներ?.. Լույս ?.. Տաքություն?.. Կուշտ ստամոքս?.. ոչ, այդ ամենը հնարավոր չէր որ լիներ, քանզի` պատերազմ էր....

[Ancord]

Եկեք վերջապես չմոռանանք, որ ԼՏՊ-ի նախագահական տարիներն այն դժվարագույն տարիներն էին /ասում եմ որպես ականատես /, որ նորաստեղծ Հայաստանի Հանրապետությանը արտաքին ուժերը ստիպել էին /”բաժանիր որ տիրես” հայտնի սկբունքին համապատասխան/ ներքաշվել Հարավային Կովկասին պարտադրված պատերազմների մեջ` իր բոլոր կատաստրոֆիկ հետևանքներով ... Հիմա որ պիտակավորում են որպես "մութ ու ցուրտ տարիներ" ` ես ուղղակի զարմանում եմ` բա էլ ինչ պետք է ուրիշ լիներ?.. Լույս ?.. Տաքություն?.. Կուշտ ստամոքս?.. ոչ, այդ ամենը հնարավոր չէր որ լիներ, քանզի` պատերազմ էր....

Լավ, ցուրտ ու մութը հեչ, բա ժողորդավարության կորուստը, կլանային համակարգի ստեղծումը, այս հիմիկվա բոլոր օլիգարխներն էլ է ԼՏՊ-ն ստեղծել ու հիմա դուք ԼՏՊ-ին ըննդիմություն եք կոչում?

[Վիշապ]

Ով կարող է հեռացնել Քոչարյանի՞ն։ Ավելի հեշտ հարց ու ավելի հեշտ պատասխան՝ ՀԵՆՑ ԴՈՒ։ ՀԵՆՑ ԵՍ ու մեր տակի հարևան Արուսը։ Ախր, մոռանում եք, որ մենք ենք այդ մարդկանց տալիս այդ հզորությունը, իշխանությունը՝ հրաժարվելով դրանից կամ սկսելով վախենալ նրանցից։ Ու հենց ԴՈՒ էլ կարող ես դա վեցրնել ու տալ ուրիշին, ավելի լավ թեկնածուի։ Ոչ ոք ամենակարող չի ծնվում։ Ժողովուրդն է իր միջից հանում եւ շնորհում այդ ուժը։

Հ.Գ. Ընկալման տարբերություն է։ Մենք չենք ընտրում նախագահ, որ մեզ կառավարի, մենք ընտրում ենք առաջնորդ, որ մեզ ծառայի։ Իսկ ծառան չի կարող ամենաուժեղը լինել։

Ինձ թվում է դու ChildOfTheSky–ի հարցը լավ չհասկացար։ Նա կոնկրետ հարց է տալիս, որ եթե ընտրություններից արդյունքում նկարում են թվեր, որով Սերժ Սարգսյանը ասենք 70% ձայն է հավաքել ու փաստորեն նախագահ է։ Ինչպե՞ս պիտի ես, դու, ChildOfTheSky–ը ու ձեր տակի հարևան Արուսը պայքարենք արդարության համար։ Ո՞ր մի թեկնածուն է, որ կգլխավորի մեր պայքարը և կկարողանա հաղթել։

[Koms]

Լավ, ցուրտ ու մութը հեչ, բա ժողորդավարության կորուստը, կլանային համակարգի ստեղծումը, այս հիմիկվա բոլոր օլիգարխներն էլ է ԼՏՊ-ն ստեղծել ու հիմա դուք ԼՏՊ-ին ըննդիմություն եք կոչում?

ես բառացիորեն նշել եմ` "իր բոլոր կատաստրոֆիկ հետևանքներով", իսկ "ժողորդավարության կորուստ"?.. ինչ ժողովրդավարություն կարող էր լինել Սովետ Միությունում? դա ուղղակի ծիծաղելի է...

[քաղաքացի]

Լավ, ցուրտ ու մութը հեչ, բա ժողորդավարության կորուստը, կլանային համակարգի ստեղծումը, այս հիմիկվա բոլոր օլիգարխներն էլ է ԼՏՊ-ն ստեղծել ու հիմա դուք ԼՏՊ-ին ըննդիմություն եք կոչում?

Ժողովրդավարություն ե՞րբ է եղել որ: Կլանային ու օլիգարխիկ համակարգը Ստալինյան տարիներից կա: ԼՏՊ-ի ժամանակ ստեղծվեց որոշ չափով ժողովրդավարություն:
Այո: ԼՏՊ-ն այս իշխանությունների ընդդիմություն է և դրանում կասկած չկա:

[Grieg]

վերադարձ դեպի 90ականեր ..գողական-օլիգարխական համակարգի ամրամպնդում, ներազգային թշնամանքի սրացում ...այսպես եմ պատկերացնում իրավիճակը առաջին նախագահի ընտրվելու դեպքում:
կարծես մարդիկ հոգեպես պատրաստ են դրան..

[Koms]

Ուժեղ գաղափարախոսությամբ և իրական /այլ ոչ կեղծ/ ընդդիմադիր բևեռի ստեղծումը /որն ի դեպ ցանկացած երկրում պետականության և դեմոկրատիայի շարունակական զարգացման հիմնաքարն է/` հենց դա է ԼՏՊ-ի հիմնական ձեռքբերումը ներկա փուլում:

[քաղաքացի]

վերադարձ դեպի 90ականեր ..գողական-օլիգարխական համակարգի ամրամպնդում, ներազգային թշնամանքի սրացում ...այսպես եմ պատկերացնում իրավիճակը առաջին նախագահի ընտրվելու դեպքում:
կարծես մարդիկ հոգեպես պատրաստ են դրան..

Եթե դու այդպես ես պատկերացնում, ապա իրավունք չունես մյուսների տեղը որոշես, թե նրանք իչպիսի հոգեվիճակ ունեն, պատրաստ են կամ ոչ:
Ինչո՞ւ են մարդիկ այդքան պեսիմիստ ես չեմ հասկանում: Այսպիսի բաներ ասողները ինձ համար մարդիկ են, ովքեր մտածում են միայն իրենց ներկա իրավիճակի մասին: Ապագային ուշադրություն դարձրեք:
Այն մարդը՝ ով չի ընդունում Լևոն Տեր-Պետրոսյանին, կարաջարկեմ ինձ գոնե մեկ հիմնավոր փաստ բերի նրա հակահայկական քայլերից և ես կթողնեմ այս երկիրն ու կգնամ:

[voter]

Ինձ թվում է Դուք և Voter–ը շատ ավելի համոզիչ եք Վազգեն Մանուկյանի օգտին քարոզում, քան հենց ինքը Համենայն դեպս եթե Տեր–Պետրոսյանը ժողովրդին հանի, ու շիկացնի էլ, համոզված եմ որ նա մինչև վերջ գնացող է, Մանուկյանի պես գործի կեսից հետ քաշվող չի հաստատ, Գեղամյանի մասին չեմ ուզում խոսել, խեղկատակներ եղել են գրեթե բոլոր թագավորական արքունիքներում, իրենց տերերին զվարճացնելու համար։ Հենց մեր պետությունը թագավորականից դարձավ ժողովրդավարական, խեղկատակները կվերանան։

Իսկ ես արդեն հույս դրել էի նրա վրա, որ գոնէ Վիշապին հետ ենք համոզել, որ մինջև վերջ գնալը հրապարակային ծեծկռտուքներ ու մեղավորներին հանուն հեղափոխության գլխատելով չի լինում...

Պետք չի մոռանալ,որ արյան գնով իշխանության եկածը ժողովրդի կողմից երբեք որպես անաչառ արժեք չի կարող դիտվել...

Դա չի նշանակում, որ չպիտի պաշտպանվես եթե քեզ փորձում են սպանել, ինչպես նաև «լավագույն պաշտպանությունը հարձակումն է», անընդունելի է եթե հասկանում ես, որ արյուն կթափվի, ..

[dvgray]

Դա չի նշանակում, որ չպիտի պաշտպանվես եթե քեզ փորձում են սպանել, ինչպես նաև «լավագույն պաշտպանությունը հարձակումն է», անընդունելի է եթե հասկանում ես, որ արյուն կթափվի, ..

Իսկ փորձե՞լ ես այսպիսի մի "միաբանող ու անարյուն" նամակ գրել Սերժին ու Ռոբերտին, համոզելով որ առանց արյան, խաղաղ, թողնեն ու հեռանան իրենց զավթած, բռնազավթած աթոռներից:

[Annychka]

Էն տպավորություննա ստեղծվում,որ էս կայքում ում ոնց ձեռա տալիս տենց գրում են. բայց անկախ ամեն ինչից բոլորիդ կարծիքներին ընհամենը մի բան կավելացնեմ՝ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը պատերազմ է հաղթել ու թող՛ ներկայիս իշխանության գործիչնեչից ոչ մեկը չփորձի էտ հաջողությունը իրա վրա վերցնել և ավելին՝ իրեն հերոս զգալ

[Egern.net]

Այսօր Հայաստանում ստեղծվել է մի իրավիճակ, որ բոլոր պատասխանատու պաշտոնավորները պատրաստ են կեղծել և կեղծելու են ընտրությունները: Այս ընտրարշավում միայն ԼՏՊի թիմն է, որը ուժերը կենտրոնացնում է այդ կեղծարարությունները կասեցնելու վրա: Ցավոք, նույնիսկ շաբաթօրյա հանրահավաքը բավարար չէ ընտրությունները

Հայաստանում կա շատ կոնկրետ պրոբլեմ. վտանգի տակ է դրված ընդհանրապես երկրի զարգացումը: Վտանգի տակ են այն մեխանիզմները, որոնցով հասարակությունը պիտի զարգանա, որոնցով հասարակությունը պիտի պնդի իր կարծիքը կամ ընդհանրապես ունենա կարծիք: Եթե ՍՍն դարձավ նախագահ, այս վտանգը ամբողջովին դառնալու է իրականություն, ու շատ դժվարանալու է թեկուզ երկար տարիների կտրվածքով Հայաստանը այս անկումից դուրս բերելը: Ուրեմն.
Չի կարելի թույլ տալ, որ այս համակարգը վերարտադրվի և միևնույն ժամանակ ոչինչ չի կարելի անել երկրի կայունության հաշվին:

Այս ամենը գիտակցում են շատերը, բայց միայն ԼՏՊի թիմն է, որ հստակ քայլեր է անում: Դրա միակ ռեալ հնարավորությունը ունի հենց ԼՏՊն: Դրանում կարելի է համոզվել դիտելով Հայլուր և լսելով ՀՀ նախագահին: Այսօր ամբողջ (ԼՏՊի խոսքով) բուրգը սարսափում է ԼՏՊի շարժումից և ոչ որևէ այլ մեկից: Միայն սա արդեն ցուցանիշ է, որ բուրգը քանդող միակ ուժը ԼՏՊն է: Իսկ բուրգը քանդելու առաջին ու ամենակարևոր քայլը ընտրություններում կեղծիքներ թույլ չտալն է: Դրանով այսօր ակտիվորեն զբաղված է միայն ԼՏՊի թիմը:


Հայլուրը (իր լրագրողների և Գեղամյանների միջոցով) վերջին ամիսների ընթացքում Հայաստանի հանրությանն է ներկայացրել մի քանի տասնյակ անհիմն, երբեմն նաև անբարոյական մեղադրանքներ ուղղված ԼՏՊին: Դրանց թվում են` մութ ու ցուրտ տարիների վերադարձ, Հայաստանի հողերի հանձնում Ադրբեջանին ու Թուրքիային, երկրում անկայունության և պատերազմի հրահրում (էլ չթվարկեմ)..... այս բոլորը պարզապես ներվային ռեակցիաներ են ու կապ չունեն ԼՏՊի հետ: Այնպես որ սրանց հղումներ անելը և որպես հիմք ընդունելը ճիշտ չէ:

[Այգ]

Չնայած բաժանորդագրված եմ սույն թեմային, սակայն ծանուցում չեմ ստացել:

Լևոնի ժամանակ (այսինքն ժողովրդավարության ժամանակ) ընդամենը 1-2 թերթ էր, որ ՀՀՇ-ական էր, իսկ մյուսները հակալևոնական թերթեր էին, որոնցից մեկի՝ իրավունքի ջանքերով էլ մնաց ԼՏՊ արտահայտությունը, որը խիստ վիրավորական է: Այսօր դարձյալ ընդամենը մի քանի թերթ սատարում են Լևոնին, իսկ մյուսները, ներառյալ իրավունքը, դարձյալ փնովում են Լևոնին, այլ ոչ թե ներկայիս իշխանությանը, բայց Լևոնը, դրանից, չգիտես ինչու, ողբերգություն չի սարքել, ավելին, նորմալ ընդունում էր իր հասցեին հնչած քննադատությունները և ինչքան մեզ է հայտնի, ոչ ոք դրա համար ծեծ չի կերել, բանտում չի նստել և ազատ ու համարձակ շարունակում էին քննադատել Լևոնին: Խնդրում եմ «Երկիր» և «Հայոց Աշխարհ» թերթերի անունները չբերել, քանի-որ սա լրիվ ուրիշ պատմություն է և լրիվ ուրիշ օպերայից: Եթե օպերայի անունը չգիտեք, ապա կարող եմ ասել՝ «31-ի գործ», որը մինչև հիմա արդարացված չէ:

Ի՞նչ կապ ունեն «Իրավունք» և «Հայոց Աշխարհ» թերթերը իմ արտահայտած մտքերի հետ:

Եթե օգտվեմ նույն բառապաշարից, ինչով դու ես գրում, ապա կասեմ, որ խակը մենք էինք ու աստիճանաբար հասունանում ենք, բայց միևնույն է, ինչքան էլ հասունանանք, դժվար հասնենք նրա մտքի մակարդակին: Դրա համար տասնամյակներ են պետք: Ու սրա համար չսկսեք ձևավորված սովորությամբ ինձ «Լևոնապաշտ» անվանել, դա առնվազն ծիծաղելի կլինի, իսկ ասածը իմ ասածն ընդամենը հստակ գիտակցություն ու վերլուծություն է:

Ի՞նչ հիմքերով է ինձ վերագրվում «ձևավորված սովորություն»...:

Նորից վերհիշենք ակադեմիկոս, Ղարաբաղյան շարժման հիմնադիրներից, Տեր-Պետրոսյանի ամենաուժեղ քննադատներից մեկին՝ Ռաֆայել Ղազարյանին, ով մահից առաջ հասցրեց ասել, որ ինքը սխալվել է: Ու ոչ թե ասենք «ամոթ նրան», այլ «կեցցես, որ վերաիմաստավորեցիր անցյալը» և ափսոսենք, որ նրա վերջին խոսքը ուղղված Վազգեն Մանուկյանին մնաց անպատասխան:

Այստեղ էլ կապը չի երևում իմ արտահայտած մտքի հետ:

Տեր-Պետրոսյանը խոստումներում չափազանց ժլատ է, երբեք անիմաստ լավատեսությամբ չի տառապել, իսկ այն ծրագրերը, ինչով որ գալիս է, միշտ իրագործում է:

Օրինակ

Ցավում եմ, որ այդպես էլ չհասկացվեց, որ դեպի անկախություն չէր տանում Պարույր Հայրիկյանը, ով միայն գոռում էր: Անկախությունը բառ չի, այլ գործընթաց, որը տևում է ոչ թե մեկ տարի, այլ բազմաթիվ տարիներ, տասնամյակներ: Ավելի լավ կլինի, որ հիմա շուռ գաք և նայեք թե Լևոնի ձեռք բերած անկախություններից քանիսն են մնացել, երբ երկրի համար ստրատեգիական նշանակություն ունեցող ամեն ինչը կամ համարյա ամեն ինչը նվիրվել, վաճառվել է օտարի ու մեզ զրկել իրական անկախությունից: Լևոնի ժամանակ մենք էինք էլեկտրաէներգիա վաճառում վրացիներին, իսկ հիմա ռուսները մեզ են վաճառում մեր իսկ արտադրած էլեկտրաէներգիան: Այ սա է, որ պիտի հասկականանք: Որովհետև պետություն փրկել նշանակում է այդ ամենը նորից վերադարձնել երկրի իսկական տերերին, այսինքն մեզ:

Միթե՞ ես չնչին իսկ ակնարկել եմ, որ որևիցե աղաղակող կամ կակազող ժողովրդավար տարել է դեպ անկախություն:

Իսկ ամփոփելով ասեմ, որ Տեր-Պետրոսյանը երբեք միայն իրեն չի վերագրել հաղթանակները, այլ միշտ շեշտել է, որ դա ժողովրդի հաղթանակն է: Այ դուք նրան զրկել իրական բոլոր հաղթանակներից և նրան վերագրել միայն վատն ու չարվածը:

Մենք՝, ո՞վ:

Չեմ ուզում գրել «Աչքիդ է երևացել», որովհետև շատ կոպիտ կհնչի: Այդ նույն Ալիկը, Նաիրի Հունանյանը, Տիգրան Նաղդալյանը և մնացած հակալևոնականները նույն Լևոնի ժամանակ աշխատում էին հեռուստատեսությունում ու էլի աշխատում նրա դեմ: Հիշեք «Հայլուրի» ամանորյան ռեպորտաժը, այն էլ պատերազմյան տարիներին, երբ իբր կատակով հայտարարվում էր, թե հեղաշրջում է տեղի ունեցել: Պատկերացնու՞մ եք Քոչարյանի օրոք «Հայլուրն» այդպիսի բան աներ...

Ես էլ չեմ ուզում գրել «Աչքիդ է թվում», որ ալիկ-մալիկների հետ որևիցե կապ ունեմ, նույնպես բռիությունից անմասն մնալու համար:
Նորից բացարձակ կապ չկա իմ արտահայտած մտքերի հետ:

Հայը երբեք չի եղել «Գնչու» կարգավիճակում, որովհետև ուր էլ գնացել է, իմացել է, որ այստեղ այս երկրում տուն ունի: Գնացել է ընդամենը փող աշխատելու և իր ընտանիքը պահելու: Հույս ունեմ, որ գոնե հասկանում ես, թե ինչ ասել կուզի «Գնչու» կարգավիճակ:

Թերևս կարիք է զգացվում, որ ես մեկնաբանեմ, թե ի՞նչ ասել է գնչու կարգավիճակ:
Գնչուի կարգավիճակ կարող է լինել նույնիսկ Հայրենիքում, էլ չեմ ասում նրանից դուրս:
Այն է, երբ որկրային խնդիրները լուծելու համար, մարդ ստիպված թափառում է, վաշխառում է, թմրանյութ է վաճառում, գրպան է հատում, բախտ է նայում, ...

Ուրախ եմ, որ դու անձը չես քննարկում, իսկ գաղափարները կարող են քեզ թե մոտ լինել, թե խորթ: Իսկ ժողովրդավարությունն հենց այդ է. տարբեր կարծիքներ, մոտեցումներ, որոնք թելադրված են մարդու խղճով: Մնա սեփական կարծիքիդ, քանզի քեզ նմանները նույնքան անհրաժեշտ են մեր երկրին, ինչքան ինձ նմանները:

Ոչ եղբայր, ժողովրդավարությունը դա չէ:
Կամ էլ եթե դա է, ապա ոչ մի կապ չունի իր սկզբնաղբյուրի հետ:
Ենթադրում եմ չես ժխտի, որ «ժողովրդավարություն» հասկացությունը հանդիսանում է հունական «դեմոկրատիա»յի «տառի և ոգու» թարգմանությունը:
Հին Հունաստանում ժողովուրդ(դեմոս) համարվում էր ոչ թե մարդկային ողջ հանրույթը, այլ միայն հարուստ ստրկատերերի(առանց ստրուկների):
Քո նկարագրածը օխլոկրատիան է, և ոչ դեմո:
Այնպես որ ժողովրդավարությունը ստրկատիրական հասարակակարգի արտահայտչաձևերից մեկն է, ինչը և ձգտում են իրականացնել երբեմն իրենց «ժողովրդի ծոցից դուրս եկած(և այլևս չվերադարցած)» անվանողները:

Գիտենք: Մենք մի անգամ արդեն տեսանք հեղափոխության բերած օգուտներն ու վնասները, բայց նորից նույն գետն ենք մտնելու այն հույսով, որ այս նոր սերունդը, այսինքն մենք, որը սովետը չի հիշում, ավելի լավ ապագա կկերտի ու կկարողանանք վերջապես մի օր Հայաստանը տեսնել իրական ազատ ու անկախ:

Մեկ չէ, երեք:
1917, 1991 & 1998:
Եւ հաջորդն էլ խոստացվում է: