Լ. Տեր-Պետրոսյան քաղաքական գործիչը: Մեր գնահատականները և սպասելիքները...

[ChildOfTheSky]

Եթե մտածում էք, որ կգա մեկը, որն առանց մեր օգնության միայնակ կկարողանա վերջ տալ այս ապօրենի իշխանությանը, ապա խորապես սխալվում եք: Նրան մենք պետք է բարձրացնենք ու տեր կանգնենք մեր ձայներին, այլապես ընդմիշտ կմնանք ճորտերի կարգավիճակում ու մի օր էլ կարթնանանք ոչ թե անկախ հայրենիքում, այլ ռուսական մի պրովինցիայում, որը "Ռուսական ֆորպոստ"-ը կլինի այս տարածաշրջանում...

Իհարկե առանց հանրության հուզումների հնարավոր չէ , սակայն պետք է ճիշտ ժամանակին և ճիշտ կերպ օգտվել դրանից . 2003-ին ընտրություններից հետո նախագահի ինքնաթիռը ամեն վայրկյան պատրաստ էր Քոչարյանին երկրից փախցնելու , սակայն ընդդիմությունը չկարողացավ օգտվել այդ առիթից , ինչի հետևանքն է այսօր Սերժ Սարգսյանի նախագահի թեկնածու լինելը : Համոզված եմ , որ այս տարի այդ առիթը բաց չի թողնվի :

[keyboard]

Ամբողջ անհասկացողությունը որ կա մեր ազգի մեջ, շատ նման է ասյտեղ շոշափվող թեմային:
Մեկը ասում է, որ պետք է ավելի ազատ ու անկախ պետություն ունենանք ու սովորենք մենք ինքներս լուծենք մեր հարցերը /հիշելով գոնե մեր բազմաադրյա ազգ լինելու փաստը / Մյուսը միագամից հակադարձում է թե՝ "Ինչ է, Ռուսաստանի դեմ բան ունե՞ս ասելու ":

-Չէ, ոչ մի խելոք մարդ - դրսի դեմ բան չունի ասելու: Եթե բան է ասվում, ապա ասվում է հենց մեզ, մեր կերպին, պահվածքին, մտածելակերպին, հուսալով ստրկական վիճակից փոխվել ու դառնալ ազատ-անկախ-արժանապատիվ մարդկային հասարակություն:

Ես էլ հենց դա եմ ասում, քանի որ անգամ անհատ մարդը, որ իրեն անկախ է համարում չի կարող մենակ ապրել, իսկ եթե մեզ օգնում են ասենք Ռուսաստանը, դա ՉԻ կարող նշանակել, որ մենք անկախ չենք, դե ուրեմն եկեք բոլոր երկրներին ուղարկենք գրողի ծոցը և ասենք մենք ԱՆԿԱԽ ենք ու սովից կոտորվենք: Հայաստանի պես պետությունը չի կարող անգամ գոյատեվել առանց «հարեվանների» օգնության չգիտեմ ես արդեն չեմ հասկանում որն է լավ, որը վատ

[Smergh]

... Միայն այն փաստը, որ Ռուսաստանը առ այսօր պահում է մեր սահմանը(չնայած,որ դա սեփական շահի համար է անում) ինձ դժվարցնում է նման հեգնական վերաբերմունք ունենալ Ռուսաստանի նկատմամբ, Ձեր ասած պռովինցիայի տարբերակը չեմ ընդունում, քանի որ ինչպես ասում են. «Ուղտը, երբ սատկում է, կաշին մի Էշի բեռ է» դրա համար Ռուսաստանը շատ մզո(հայերեն տարբերակը չգիտեմ) պետություն է, բայց համոզված եմ, որ ամենահզորն է համենայն դեպս Հայաստանի համար ու եթե Եվրախորհուրդը Ատոմակայանն է փակում Ռուսաստանը նպաստում է թեկուզ շատ քիչ մեր տնտեսության զարգացմանը: Չգիտեմ որքանով կարողացա ճիշտ դասավորել մտքերս, ամեն դեպքում կրկին անգամ ասում եմ, որ ոչ մեկի վիրավորելու նպատակ, ցանկություն առավելևս մոլւցք չունեմ:

Պիտի խոստովանեմ, որ Ռուսաստանի մասին իմ հիշատակումն իր մեջ նրա մասին որևէ ատելություն կամ թշնամանք չի պարունակում: Ռուսաստանի մեղքը չէ, որ մեր ողջ տնտեսությունը հիմա իր ձեռքում է: Այսօրվա իշխանություններն իրենց վերարտադրումներին Ռուսաստանի աջակցությունն ապահովելու համար, ամեն ընտրությունից առաջ տնտեսության մի բնագավառ են զոհաբերում նրան: Չե՞ք նկատել, թե յուրաքանչյուր ընտրությունից հետո, ինչպես ասում են թանաքը դեռ չչորացած, ԱՊՀ-դիտորդներն հայտարարում են ընտրությունների "օրինականությունը" հաստատող իրենց "հեղինակավոր" կարծիքը:
Հիմա էլ սկսվել են նրանց կողմից Հայ ընտրողին հիմարացման նախապատրաստական "աշխատանքները" Երեկ բոլոր ալիքներով ցուցադրում էին Սերժի մոսկովյան հոլովակն ու ինչպես ասում են գլուխ հարդուկում:
Կրկնում եմ, դա Ռուսաստանի մեղքը չէ, որ այդպես է, նա շարժվում է իր շահով, իսկ իր շահը նաև այն սեփականության, որին այստեղ համարյա ձրի է տիրացել` պահպանելն ու ամրապնդելն է, իսկ դա իհարկէ ամենից լավ կանեն իրենց դրածո իշխանությունները:
Ինչ վերաբերվում է մեր սահմանը պահելուն` դա էլ ունի իր պատճառները, այո Ռուսաստանի շահերից է բխում տարածաշրջանում իր ազդեցությունը պահելն ու հետևաբար նա սահմանները պահում է առաջին հերթին իր շահերից ելնելով, այլ ոչ մեր սիրուն աչքերի համար: Այստեղ էլ մենք այնքան ապաշնորհ ենք գտնվել, որ չենք կարողացել բավարար կերպով օգուտ քաղել այդ հանգամանքից: Ադրբեջանն իր տարածքում գտնվող Գաբալայի կայանի շահագործման դիմաց տարեկան 25մլն դոլար փող է վերցնում, իսկ մենք քարը քարին չթողեցինք Արագածի գագաթի մոտ գտնվող ռադարային կայանը, որն իր նշանակությամբ ոչ միայն չէր զիջում, այլ որոշ պարամետրերով նույնիսկ գերազանցում էր ադրբեջանական կայանին: Էլ չեմ խոսում այն մասին, որ ռուսական ռազմական կայանի ծախսերի կեսը հոգում ենք մենք, մինչդեռ այդ ծախսերը ամբողջությամբ պետք է հոգար ռուսական կողմը և դեռ մեզ էլ վճարեր այդ բազայից օգտվելու համար, ինչն անում է օրինակ Տաջիկստանում:
Մի խոսքով, ես դեմ չեմ բարեկամություն անելուն, ընդհակառակը ողջունում եմ այդ, սակայն վասալ լինելն ինձ համար վիրավորական է` թեկուզ Ռուսաստանինը:

[keyboard]

:
Մի խոսքով, ես դեմ չեմ բարեկամություն անելուն, ընդհակառակը ողջունում եմ այդ, սակայն վասալ լինելն ինձ համար վիրավորական է` թեկուզ Ռուսաստանինը:

Լիովին համամիտ եմ: Դե ինչ արած մեր բախըն էլ Էսպես է դասավորվել, հուսանք, որ կգա մենկը ով գոնե մի բան կանի մեր ժողովրդի համար: Բոլոր թեկնածուները խոսում են ավանդների վերադարձի մասին, ախր այ ժողովուրդ էդ ավանդները հայաստանի 10 տարվա բյուջեից էլ շատ են ոնց են տալու չեք հարցրել երբրէ ինքներդ ձեզ: Ինչքան են խաբելու էս ժողովրդին չեմ հասկանում

[Ռիժ]

Շենացնել երկիրը... Շինել երկիրը...
Ահա մեր ղեկավարների նպատակների ամբողջությունը: Եթե մենք գիտենք Լևոն Տեր- Պետրոսյանի (ստորև ԼՏՊ) սխալները և տեղեկացված չենք ներկայիս կառավարության սխալներից և ոչ մեկի մասին, ապա դեռ վաղ է ուրախանալ այն փայլուն մտքից, որ ներկայիս կառավարությունը անսխալ է կամ ավելի քիչ սխալներ է գործում, քան ժամանակին արել էր ԼՏՊ-ն: Պարզապես երկրի չորրորդ իշխանությունը, սկսած Հ1 համազգայնամասնավորախառը թոք-շոու-ա-լիքը հեռուստաալիքից և վերջացրած էլիտար կյանք ջիջիլ քցող ամսագրերից, լռում են կարևորի մասին: Մեջբերում եմ Վարդան Պետրոսյանի ներկայացումից. "մեր պառլամենտը ու նախագահը - ոնց որ տռուսիկ-մայկա. մինչ մեկը մարմինն ա տաքացնում, մյուսը ծածկում ա գլխավորը ": Հիմա մեր, ավելի ճիշտ` իրենց, չորրորդ իշխանությունը, ծածկում ա գլխավորը` ժողովրդի լվացած ուղեղը սապոնելու գնով:
Եկեք մի պահ գիտակցենք այն փաստը, որ երկրում ոչ մի ռազմա-ստրատեգիական ռեսուրս պետական չէ` սկսած օդանավակայանից վերջրացրած էներգիակայանաններից: Լավ ա գոնե երթուղային գծերը ներկայացնող մարդիկ պետական պաշտոններ ունեն : Ներկայիս կառավարությունը շարունակում է ԼՏՊի կիսատ թողած թալանը, ու միակ մարդը, որը կարող է ետ բերել կորցրածը, ԼՏՊն է:
Ներկայիս ղարաբաղյան կառավորությանը ձեռք չի տալիս լուծել Ղարաբաղի հարցը, դրա համար էլ վերջին 10 տարում ոչ մի առաջընթաց չի եղել, հարցը անորոշ կախված է ու այդպես էլ մնալու է: Ինչու ձեռնտու չի - որովհետև իրենք այս կարգավիճակը օգտագործում են փող շինելու համար, որովհետև իրենք վաղուց խորապես թքած ունեն Ղարաբաղի վրա, քանզի իրենց ցեղական ընտանիքները արդեն վայելում են Երևանի կենտրոնից Մասիսի` էլիտար շենքի չծածկած մասի տեսարանը : Իրենց ձեռնտու չի նաև Ղարաբաղի անկախ վիճակը, որովհետև այդ դեպքում Հայաստանից օգնությունը կպասակի, ու առանց Հայաստանի օգնության - Ղարաբաղը կդառնա մութ ու ցուրտ երկիր, ճիշտ այնպիսին ինչիսին Հայաստանն էր` ԽՍՀՄ-ի փլուզումից: Սերժ Սարգսյանը և Ռոբերտ Քոչարյանը երջանիկ կլինեն, եթե ԼՏՊն անկախացնի Ղարաբաղը ու այդ չեղած երկրում "մութ ու ցուրտ ստեղծի բնավորության համաձայն". նրանք այդ փաստը կօգտագործեն ԼՏՊին վարկաբեկելու ու իրենց թուլակամությունը արդարացնելու համար: ԼՏՊն չի պատրաստվում Ղարաբաղը հանձնել թուրքերին , նա էդքան "խելացի" չի, ոչ էլ թոռան մասին մտածելն է դադարել:
Շնորհակալություն կարդալու և ըմբռնելու համար:

[keyboard]

Շենացնել երկիրը... Շինել երկիրը...
Ահա մեր ղեկավարների նպատակների ամբողջությունը: Եթե մենք գիտենք Լևոն Տեր- Պետրոսյանի (ստորև ԼՏՊ) սխալները և տեղեկացված չենք ներկայիս կառավարության սխալներից և ոչ մեկի մասին, ապա դեռ վաղ է ուրախանալ այն փայլուն մտքից, որ ներկայիս կառավարությունը անսխալ է կամ ավելի քիչ սխալներ է գործում, քան ժամանակին արել էր ԼՏՊ-ն: Պարզապես երկրի չորրորդ իշխանությունը, սկսած Հ1 համազգայնամասնավորախառը թոք-շոու-ա-լիքը հեռուստաալիքից և վերջացրած էլիտար կյանք ջիջիլ քցող ամսագրերից, լռում են կարևորի մասին: Մեջբերում եմ Վարդան Պետրոսյանի ներկայացումից. "մեր պառլամենտը ու նախագահը - ոնց որ տռուսիկ-մայկա. մինչ մեկը մարմինն ա տաքացնում, մյուսը ծածկում ա գլխավորը ": Հիմա մեր, ավելի ճիշտ` իրենց, չորրորդ իշխանությունը, ծածկում ա գլխավորը` ժողովրդի լվացած ուղեղը սապոնելու գնով:
Եկեք մի պահ գիտակցենք այն փաստը, որ երկրում ոչ մի ռազմա-ստրատեգիական ռեսուրս պետական չէ` սկսած օդանավակայանից վերջրացրած էներգիակայանաններից: Լավ ա գոնե երթուղային գծերը ներկայացնող մարդիկ պետական պաշտոններ ունեն : Ներկայիս կառավարությունը շարունակում է ԼՏՊի կիսատ թողած թալանը, ու միակ մարդը, որը կարող է ետ բերել կորցրածը, ԼՏՊն է:
Ներկայիս ղարաբաղյան կառավորությանը ձեռք չի տալիս լուծել Ղարաբաղի հարցը, դրա համար էլ վերջին 10 տարում ոչ մի առաջընթաց չի եղել, հարցը անորոշ կախված է ու այդպես էլ մնալու է: Ինչու ձեռնտու չի - որովհետև իրենք այս կարգավիճակը օգտագործում են փող շինելու համար, որովհետև իրենք վաղուց խորապես թքած ունեն Ղարաբաղի վրա, քանզի իրենց ցեղական ընտանիքները արդեն վայելում են Երևանի կենտրոնից Մասիսի` էլիտար շենքի չծածկած մասի տեսարանը : Իրենց ձեռնտու չի նաև Ղարաբաղի անկախ վիճակը, որովհետև այդ դեպքում Հայաստանից օգնությունը կպասակի, ու առանց Հայաստանի օգնության - Ղարաբաղը կդառնա մութ ու ցուրտ երկիր, ճիշտ այնպիսին ինչիսին Հայաստանն էր` ԽՍՀՄ-ի փլուզումից: Սերժ Սարգսյանը և Ռոբերտ Քոչարյանը երջանիկ կլինեն, եթե ԼՏՊն անկախացնի Ղարաբաղը ու այդ չեղած երկրում "մութ ու ցուրտ ստեղծի բնավորության համաձայն". նրանք այդ փաստը կօգտագործեն ԼՏՊին վարկաբեկելու ու իրենց թուլակամությունը արդարացնելու համար: ԼՏՊն չի պատրաստվում Ղարաբաղը հանձնել թուրքերին , նա էդքան "խելացի" չի, ոչ էլ թոռան մասին մտածելն է դադարել:
Շնորհակալություն կարդալու և ըմբռնելու համար:

Հզոր միտք էր, իրոք արժե կարդալ

[Ծով]

Խուսափում է, որովհետեւ նա չի սիրում մարդկանց լսել, այլ սիրում է ինքը խոսել եւ ուրիշները լսեն, ամբոխավարների հիվանդություն է կոչվում:

Չէ...
Ձեր թույլտվությամբ մի մեջբերում, որ չեմ հիշում՝ ում խոսքերն են, բայց ջահել ժամանակ էնքան էի կարդում ու անգիր անում, որ ներելի ա նույնիսկ
Գիտե՞ս, սիրելի՛ս, ով է անխելքը,
Եվ անբուժելի որ խոցն ու վերքը,
Երբ ոչ թե կոտրում, այլ համբուրում ես
Քեզ անխղճորեն հարվածող ձեռքը...Այսքանը...
Երբ որ օրը տասներկու ժամ ցեխ են շպրտում՝ անտրամաբանական մտքերով, բանբասանքներով, անորակ ու անկիրթ մոնտաժով համեմված, իմաստ էլ չկա իրանց էդ պատվին արժանացնել։

[voter]

Փաստեր չեմ ուզում ես ինքս շատ լավ գիտեմ այդ փաստերը, ուղղակի մտածում եմ, որ գոնե Ձեր ասած այդ պարոնը ինչ-որ չափով «կուշտ է», իսկ երբ գա նորը ասենք Լ.Տ. Պետրսյանը (իմ կարծիքով ավելի լավ է ասենք սարից մի հովիվ քան...) պատկերացնում ե՞ք ինչեր կլինեն, նոր աշխատակազմ, նոր «սոված դեմքեր» և այլն: Խորհրդարանական ընտրոթյունների ժամանակ էլ բանակում էի, էլ չասեմ, երևի թե ինձանից լավ գիտեք թե զինվորը ինչպես է ընտրում
Բա ու՞մ ընտրենք լավ

Պետք է ինքնուրույն ընտել և ոչ թե արտագրել կողքի նստածից, այսինքն եթե քեզ համար գաղափարներ ունես, սկզբունքներ, ապա պետք է միայն ման գալ ու առօրյայում գտնել նրան ով այդ սկբունքներից է ելնում, ընտրել նրան։

Քաղաքականությունը սեր չէ, հույզերով չէ գիտակցությամբ է պետք ընտրել....

http://www.akumb.am/showthread.php?p...0&postcount=22

[սիսար]

Չէ...

Երբ որ օրը տասներկու ժամ ցեխ են շպրտում՝ անտրամաբանական մտքերով, բանբասանքներով, անորակ ու անկիրթ մոնտաժով համեմված, իմաստ էլ չկա իրանց էդ պատվին արժանացնել։

Եկեք չմոռանանք, որ քաղաքակիրթ նախնտրական խաղի կանոնները, առաջինը՛ խախտեց հենց Լ.Տ.Պ-ն: Առաջին ելույթից սկսած հասուն քաղաքական գործիչին ոչ վայել ձեվերով ցեխ է շպրտել բոլոր կառավարական պաշտոնյաների հասցեին(թեեւ ինչ որ տեղ իրավացի է), միաժամանակ վարքաբեկելով հայկական պետականությունը, փոխարեն խոսի իր ծրագրերի առավելությունների մասին:
Պատմությունը ցույց է տվել, որ երբ որեվե քաղաքական գործիչ, փորձել է իր հակառակորդներին սեւացնելու գնով հասնել իշխանության, նա պարտվել է:

[Chuk]

Եկեք չմոռանանք, որ քաղաքակիրթ նախնտրական խաղի կանոնները, առաջինը՛ խախտեց հենց Լ.Տ.Պ-ն: Առաջին ելույթից սկսած հասուն քաղաքական գործիչին ոչ վայել ձեվերով ցեխ է շպրտել բոլոր կառավարական պաշտոնյաների հասցեին(թեեւ ինչ որ տեղ իրավացի է), միաժամանակ վարքաբեկելով հայկական պետականությունը, փոխարեն խոսի իր ծրագրերի առավելությունների մասին:
Պատմությունը ցույց է տվել, որ երբ որեվե քաղաքական գործիչ, փորձել է իր հակառակորդներին սեւացնելու գնով հասնել իշխանության, նա պարտվել է:

Սև փիառը բանսարկությունն է, որը լուրջ մեղադրանք իր մեջ չի պարունակում:
Որոշակի տրամաբանական սցենարով կազմված մեղադրանքը, որն ունի հիմքեր և պահանջում է հստակ և հիմնավորված պատասխաններ, իրականում սև փիառի տարատեսակ չէ: Առաջին նախագահի հնչեցրած հարցադրումները, իրականում, բավականին լուրջ մեղադրանքներ են, որոնց պատասխանները առ այսօր չեն տրվում: Լավագույն դեպքում հայհոյախառն արտահայտություններ ենք լսում:

Սա այն դեպքում, երբ առաջին նախագահի նկատմամբ հնչած մեղադրանքները սովորաբար մերկապարանոց են, իսկ նա, այնուամենայնիվ, դրանց տալիս է բավական սպառիչ պատասխաններ, անկախ նրանից, թե այդ պատասխանները մեզնից ում որքանով են բավարարում:

Եթե չափազանցությունների գիրկը չընկնենք, կտեսնենք, որ Տեր-Պետրոսյանի կողմից երկիրը վարկաբեկող հայտարարություններ չեն եղել, առավելագույն դեպքում եղել են երկիրը վարկաբեկող իրողությունների բարձրաձայնումներ: Եթե ուշադիր լինենք, կտեսնենք, որ առաջին նախագահը խոսում է ոչ միայն իր հակառակորդների վատ կողմերի ու սխալների մասին, այլև իր ապագայի ծրագրերի մասին, հստակ անելիքներ առաջարկելով, նորից անկախ նրանից, թե մեզնից ում այդ ծրագրի դրույթներից որն ինչքանով է բավարարում:

Իսկ ինչ վերաբերվում է սև փիառին, ապա էլի ուշադիր լինելու դեպքում կտեսնենք, որ դրանով զբաղվում են գրեթե բոլոր քաղաքական գործիչները, ընդ որում արդեն ավելի քան 15-16 տարի, ընդ որում նաև ու հատկապես հենց Լևոն Տեր-Պետրոսյանի դեմ, ընդ որում նույնիսկ այն ժամանակ, երբ նա հեռացել էր մեծ քաղաքականությունից ու վերադառնալու հայտ չէր ներկայացրել: Այնպես որ այս հարցում առաջին և երկրորդ փնտրելու խնդիր եկեք մեր առջև չդնենք:

[Այգ]

Սա այն դեպքում, երբ առաջին նախագահի նկատմամբ հնչած մեղադրանքները սովորաբար մերկապարանոց են, իսկ նա, այնուամենայնիվ, դրանց տալիս է բավական սպառիչ պատասխաններ, անկախ նրանից, թե այդ պատասխանները մեզնից ում որքանով են բավարարում:

Ո՞ւր էր թե ժողովրդի ականջի լսածը աչքն էլ տեսած լիներ:
Պարզապես նախկին Նախագահի բախտը բերել է, որ հակառակորդները պակաս հռետորական տաղանդ ունեն, և առհասարակ զուրկ են հիպնոսելու հատկությունից:

Եթե չափազանցությունների գիրկը չընկնենք, կտեսնենք, որ Տեր-Պետրոսյանի կողմից երկիրը վարկաբեկող հայտարարություններ չեն եղել, առավելագույն դեպքում եղել են երկիրը վարկաբեկող իրողությունների բարձրաձայնումներ: Եթե ուշադիր լինենք, կտեսնենք, որ առաջին նախագահը խոսում է ոչ միայն իր հակառակորդների վատ կողմերի ու սխալների մասին, այլև իր ապագայի ծրագրերի մասին, հստակ անելիքներ առաջարկելով, նորից անկախ նրանից, թե մեզնից ում այդ ծրագրի դրույթներից որն ինչքանով է բավարարում:

Հայտարարություններ միգուցե չեն եղել, բայց գործունեություն եղել է:
Միթե՞ ժողովրդի հարկադրված գնչուացումը Հայի, նրա նկարագրի և այդուհանդերձ նրա Հայրենիքի վարկաբեկում չէ:

Իսկ ինչ վերաբերվում է սև փիառին, ապա էլի ուշադիր լինելու դեպքում կտեսնենք, որ դրանով զբաղվում են գրեթե բոլոր քաղաքական գործիչները, ընդ որում արդեն ավելի քան 15-16 տարի, ընդ որում նաև ու հատկապես հենց Լևոն Տեր-Պետրոսյանի դեմ, ընդ որում նույնիսկ այն ժամանակ, երբ նա հեռացել էր մեծ քաղաքականությունից ու վերադառնալու հայտ չէր ներկայացրել: Այնպես որ այս հարցում առաջին և երկրորդ փնտրելու խնդիր եկեք մեր առջև չդնենք:

Եւ դա փաստում է, որ արժանի Նախագահի թեկնածու այս անգամ էլ չունեցանք:

[Chuk]

Ո՞ւր էր թե ժողովրդի ականջի լսածը աչքն էլ տեսած լիներ:
Պարզապես նախկին Նախագահի բախտը բերել է, որ հակառակորդները պակաս հռետորական տաղանդ ունեն, և առհասարակ զուրկ են հիպնոսելու հատկությունից:

Ցավում եմ, որ Հայաստանի Հանրապետության հիմնադիր նախագահի խոսքը տեղ չի հասնում: Ոչինչ անել չեմ կարող, մնա սեփական կարծիքիդ, բայց նրա «բանակն» օրեցօր ավելանում է, ինչը նշանակում է, որ այնուամենայնիվ օրեցօր ավելանում են մարդիկ, ում այդ խոսքերը սկսում են հասնել: Ինչ վերաբերում է հիպնոսելուն, ապա նախ, որքան էլ հռետորական տաղանդ ունենա, առանց ճշմարիտ խոսքի լայն մասսաներ իր հետևից չի տանի: Եվ եթե կարծում ենք որ նա հիպնոսացնող է, ապա ի՞նչ ենք կարծում, որ նա 88 թվականին հիպնոսացնելով մեզ առաջնորդեց դեպի անկախացում և հաղթանակներ: Այդ դեպքում կեցցե առաջին նախագահը:

Իսկ հիպնոսացնելու մասին խոսելուց այս պահին ես միայն հանրային հեռուստատեսությունն եմ հիշում, այ որն իսկապես ոչ թե հիպնոսացնում, այլ մանկուրդ է դարձնում: Ավելի լավ է դրա մասին մտածեք:

Հայտարարություններ միգուցե չեն եղել, բայց գործունեություն եղել է:
Միթե՞ ժողովրդի հարկադրված գնչուացումը Հայի, նրա նկարագրի և այդուհանդերձ նրա Հայրենիքի վարկաբեկում չէ:

91-92 թվականներին Հայաստանից հեռացածների մեծ մասը 95, 96, 97 թվականներին վերադարձել էր: Դիմեք վիճակագրությանը, Ձեզ կբացատրեն: 98 թվականից հետո՝ հավաքելով իրենց ազգականներին, նորից հեռացան:

Եվ անկախ դրանից կորրեկտություն չեմ համարում Հայաստանը լքած իմ հայրենակիցներին գնչու անվանելը՝ որևէ քաղաքական գործչի նկատմամբ ձեր անհանդուրժողականությունը ցույց տալու համար:

Եւ դա փաստում է, որ արժանի Նախագահի թեկնածու այս անգամ էլ չունեցանք:

Կա մարդկանց մի զանգված, որը երբևէ չի գտնելու իրեն արժանի նախագահի թեկնածուին: Ես ու իմ նման շատերը գտել ենք, որովհետև ոչ թե նախագահի անձն ենք դնում քննարկման, այլ նրանց բերած գաղափարները (միայն թե չգրեք, որ նախագահի մեր ընտրած թեկնածուն չունի գաղափարներ, քանի-որ դա կլինի չափազանց անհեթեթ): Ի դեպ գաղափարակիրներ են նաև դաշնակցության թեկնածու Վահան Հովհաննիսյանը ու ԱԺՄ թեկնածու Վազգեն Մանուկյանը, հանձինս որոնց շատերը գտել են իրենց արժանի նախագահի թեկնածուին: Բայց մեզ համար այդ արժանին այս պահին Տեր-Պետրոսյանն է:

[Taurel. . . .]

Ահավոր հարգում եմ ՀՀ առաջին նախագահին… 91-94 թվականները համարում եմ ոչ թե մթի ու ցրտի տարիներ, այլ Հերոսական Հաղթանակի տարիներ: Ոչ մի այլ ժողովուրդ իր երկրի պատերազմի տարիները չի անվանել «մութ ու ցուրտ», դա «վայել» է միայն հազարամյա քաղաքակրթությամբ հպարտացող հայերին..........չմոռանանք նաև , որ այդ տարիներին Հայաստանում կար էներգետիկ ճգնաժամ(որի մեղավորը Լ.Տ.Պետրոսյանը չէր), 300 000 փախստականներ, մենք գտնվում էինք շրջափակման մեջ, և , եթե այդ տարիներին Լ.Տ.Պետրոսյանի կողմից չկատարվեր այդքան մեծ աղմուկ հանած հողի սեպականածնորհումը, ապա մենք կապրեինք նաև սովի տարիներ.........Կարծում եմ նա ոչ մի դեպքում արժանի չէ քամահրանքի և քննադատությունների իր արած գործի համար................

[Այգ]

Ցավում եմ, որ Հայաստանի Հանրապետության հիմնադիր նախագահի խոսքը տեղ չի հասնում:

Եթե նրա խոսքը տեղ հասնող էր, նախ պետք է իր մերձավորներին հասներ:
Եթե նրա մերձավորները գործել են ըստ տեղ հասած խոսքերի, ապա այդ խոսքերը լավագույն դեպքում եղել են երկաստառ:
Աստառից մեկին գրված է «ժողովրդավարությունը՝, ժողովրդով վարվելն է» իսկ մյուսին «ժողովրդին վարի տալը»

Ոչինչ անել չեմ կարող, մնա սեփական կարծիքիդ, բայց նրա «բանակն» օրեցօր ավելանում է, ինչը նշանակում է, որ այնուամենայնիվ օրեցօր ավելանում են մարդիկ, ում այդ խոսքերը սկսում են հասնել:

Նշանակում է առաջին նախագահության շրջանում այդ խոսքերը դեռևս խա՞կ էին:

Ինչ վերաբերում է հիպնոսելուն, ապա նախ, որքան էլ հռետորական տաղանդ ունենա, առանց ճշմարիտ խոսքի լայն մասսաներ իր հետևից չի տանի:

Ճշմարիտ խոսքը ոչ միայն ասել է պետք, այլ նաև հնարավություն ունեցած ժամանակ կիրառել:
Իսկ Ճշմարիտ խոսքի ետևից գնացողները ազնիվ մարդիկ են: Բայց ազնիվ լինելով շատերը նաև դյուրահավատ են լինում:
Ռաֆայել Ղազարյանը մի ժամանակ ամերիկյան լավ ասացվածք էր մեջբերում:
«Եթե մեկ անգամ խաբես՝, ամոթ քեզ, եթե երկու անգամ՝, ամոթ ինձ»:

Եվ եթե կարծում ենք որ նա հիպնոսացնող է, ապա ի՞նչ ենք կարծում, որ նա 88 թվականին հիպնոսացնելով մեզ առաջնորդեց դեպի անկախացում և հաղթանակներ: Այդ դեպքում կեցցե առաջին նախագահը:

Ո'չ, հիպնոսելով ժողովրդի մի մասին ներշնչեց, թե իբր անկախ ենք, և նույն ներշնչանքով էլ եղած հաղթանակները, որոնք կարող էին բազմապատկ լինել իրեն վերագրեց:

Իսկ հիպնոսացնելու մասին խոսելուց այս պահին ես միայն հանրային հեռուստատեսությունն եմ հիշում, այ որն իսկապես ոչ թե հիպնոսացնում, այլ մանկուրդ է դարձնում: Ավելի լավ է դրա մասին մտածեք:

Դա նրա մեկնարկածի շարունակությունն է:

91-92 թվականներին Հայաստանից հեռացածների մեծ մասը 95, 96, 97 թվականներին վերադարձել էր: Դիմեք վիճակագրությանը, Ձեզ կբացատրեն: 98 թվականից հետո՝ հավաքելով իրենց ազգականներին, նորից հեռացան:

Մարդիկ մեծավ մասամբ տառապում են լսարանի պակասից:

Եվ անկախ դրանից կորրեկտություն չեմ համարում Հայաստանը լքած իմ հայրենակիցներին գնչու անվանելը՝ որևէ քաղաքական գործչի նկատմամբ ձեր անհանդուրժողականությունը ցույց տալու համար:

Հուսով եմ խոսքիս իմաստի աղճատումը թյուրիմացության, և ոչ թե բառաձեռնածվության հետևանք է:
Հետագա թյուրիմացությունը հնարավորինս կանխելու համար տալիս եմ սեփական մեկնությունս:
«Գնչուացում» նկատի եմ ունեցել կարգավիճակ, և ոչ հոգեվիճակ:

Կա մարդկանց մի զանգված, որը երբևէ չի գտնելու իրեն արժանի նախագահի թեկնածուին: Ես ու իմ նման շատերը գտել ենք, որովհետև ոչ թե նախագահի անձն ենք դնում քննարկման, այլ նրանց բերած գաղափարները (միայն թե չգրեք, որ նախագահի մեր ընտրած թեկնածուն չունի գաղափարներ, քանի-որ դա կլինի չափազանց անհեթեթ):

Չափազանց անհեթեթ է, ինձ՝, նրա անձը քննարկող համարելը, քանզի ոչ մի բառով նրա անձը չեմ քննարկել:
Գաղափարներ շատերն ունեն:
Գաղափարները ծնվում են իմացություններից և ոչ ԻՄԱՍՏՈՒԹՅՈՒՆԻՑ:

Ի դեպ գաղափարակիրներ են նաև դաշնակցության թեկնածու Վահան Հովհաննիսյանը ու ԱԺՄ թեկնածու Վազգեն Մանուկյանը, հանձինս որոնց շատերը գտել են իրենց արժանի նախագահի թեկնածուին: Բայց մեզ համար այդ արժանին այս պահին Տեր-Պետրոսյանն է:

Մաղթում եմ ձեզ, որ ձեր սպասելիքները հաջողվելու դեպքում մինչև վերջ իրականանան:

Հ.Գ. Հեղափոխություններըը որպես օրինաչափություն խժռում են իրենց զավակներին:

[սիսար]

[QUOTE=սիսար;564658]Ելնելով Լեւոնի ելույթներից, նա ցանկանում է երեք տարիների ընթացքում կազմալուծել(քանդել) բոլոր պետական կառույցները, այնուհետ վերակառուցել դեմոկրատական հիմքերի վրա, սա... առաջին հերթին նշանակում է երկրում ըստեղծել անկայուն վիճակ, ինչպես տխրահռչակ՛ Գարբաչովյան վերակառուցման տարիները: Կարծում եմ... հայ ժողովուրդը արդեն հոգնել է վերակառուցումներից եւ գեղեցիկ խոստումներից: Իսկ մեր հայրենիքին ավելի շատ, անհրաժեշտ է կայունություն: 91-94 թվականներին, հայրենիքը գտնվում էր պարտադրված պատերազմի մեջ, այդ իսկ պատճառով, ժողովուրդը «Ըմբռնումով»՛ կրում էր բոլոր զրկանքները, հավատալով որ կավարտվի պատերազմը եւ դանդաղորեն կվերականգնվի նախկին կենսամակարդակը: 94 թվին ավարտվեց պատերազմը, վերագործարկվեց ատոմակայանը, լուսավորվեցին տները եւ փողոցները: Սակայն 94-98 տարիների ընթացքում հայ ընտանիքները՛ գնալով ավելի էին աղքատանում եւ գործարանները շարունակում էին մնալ թալանված: Ահա Ձեզ Լեւոնի կառավարման տարիներից՛ 3 խաղաղ տարիներ: Հիմա նա հայ ժողովրդից պահանջում է եւս երեք տարի, ախր... նվազագույնս պետքե զուրկ լինել հիշողությունից, որպեսզի մեկ անգամ եւս երկրի ղեկը հանձնել նրան: նա արդեն մեկ անգամ հուսախաբ է արել հայ ժողովրդին,
Եւս մեկ կարեվոր հանգամանք... իսկական հայրենասեր հայ նախագահի համար, կեղծ չէ, ազգային գաղափարախոսությունը: