Մեծամտություն

[Cassiopeia]

Ինձ շատ հաճախ մեծամիտ են համարել, նույնիսկ չգիտեմ ինչի
Անձամբ ինձ համար դա ահավոր երևույթ է, մարդ պիտի կարողանա ցանկացած շրջապատում իրեն դրսևորել այնպես, ինչպես շրջապատն է պահանջում, ոչ թե արհամարհանքով նայի շրջապատին ու ասի. «Ես լավն եմ, ու դուք արժանի չեք իմ ընկերների ու նույնիսկ ծանոթների շարքում դասվել»

[Kheranyan]

մարդ պիտի կարողանա ցանկացած շրջապատում իրեն դրսևորել այնպես, ինչպես շրջապատն է պահանջում:

Քո ներկայցրած մտքի առաջին մասի հետ ընդհանրապես համամիտ չեմ, մարդ չպետք է իրեն պահի այնպես ինչպես պահանջում է շրջապատը, այլ պետք է լինի այն ինչ կա, որովհետև, իմ կարծիքով, եթե քեզ պահես այնպես ինչպես պահանջում է շրջապատը, ապա որոշակիորեն կկորցնես քո ԵՍ-ի մի մասը, իսկ եթե նա չի ընդունվում տվյալ շրջապատի կողմից ,կամ նա չի ընդունում այդ շրջապատը, ապա, ըստ իս, պետք է փոխել շրջապատը:

ոչ թե արհամարհանքով նայի շրջապատին ու ասի. «Ես լավն եմ, ու դուք արժանի չեք իմ ընկերների ու նույնիսկ ծանոթների շարքում դասվել»

Այս մտքիդ հետ լրիվ համամիտ եմ, դա մեծամտության դրսևորման տիպիկ ձև է:

[electrical_storm]

Անձամբ ինձ համար դա ահավոր երևույթ է, մարդ պիտի կարողանա ցանկացած շրջապատում իրեն դրսևորել այնպես, ինչպես շրջապատն է պահանջում, ոչ թե արհամարհանքով նայի շրջապատին ու ասի. «Ես լավն եմ, ու դուք արժանի չեք իմ ընկերների ու նույնիսկ ծանոթների շարքում դասվել»

իմ մոտ էտ ահավոր երևույթից լինումա…

[Fantazy]

Շատերը իմ հետ առաջին ծանոթությունից հետո ինձ մեծամիտ են համարել, բայց ընթացքում շփվելուց հետո պնդել են հակառակը: Շատ ծիծաղելի էր լինում, երբ ահագին ժամանակ շփվելուց հետո, վերջապես խոստովանում էին թե ինչպիսի առաջին տպավորություն եմ թողել նրանց վրա, ինչպես նաև զարմանալի էր այդ փաստը ինձ համար:

[Մանոն]

Հետաքրքիրն այն է, որ մեծամիտ մարդիկ, չեն էլ զգում, որ իրենք մեծամիտ են: Ու երբ ասում են նրանց այդ մասին, նրանք դա չեն ընդունում և դեռ մի բան էլ խիստ նեղանում են: Բոլոր մարդիկ հավասար են: Եվ մարդուն իր համեստությունն է գեղեցկացնում: Համաձայն եմ այն մտքի հետ, որ մարդը պիտի առաջին հերթին ինքն իրեն հարգի, բայց ավելացնեմ նաև, որ ամեն ինքն իրեն հարգող մարդ երբեք իրեն թույլ չի տա մեծամտանալ ու գերագնահատել իր սեփական անձը:

[Ուլուանա]

Շատերը իմ հետ առաջին ծանոթությունից հետո ինձ մեծամիտ են համարել, բայց ընթացքում շփվելուց հետո պնդել են հակառակը: Շատ ծիծաղելի էր լինում, երբ ահագին ժամանակ շփվելուց հետո, վերջապես խոստովանում էին թե ինչպիսի առաջին տպավորություն եմ թողել նրանց վրա, ինչպես նաև զարմանալի էր այդ փաստը ինձ համար:

Վայ, հետաքրքիր է, ոնց որ իմ մասին լիներ։ Ավելի ճիշտ՝ դեռ մի քանի տարի առաջ ինձ մոտ ճիշտ այդպես էր միշտ լինում, բայց վերջին տարիներին կարծես թե այդ առումով նորմալացել է։

Հետաքրքիրն այն է, որ մեծամիտ մարդիկ, չեն էլ զգում, որ իրենք մեծամիտ են: Ու երբ ասում են նրանց այդ մասին, նրանք դա չեն ընդունում և դեռ մի բան էլ խիստ նեղանում են:

Չէի ասի, ոչ բոլոր մեծամիտներն են այդպիսին։ Օրինակ, իմ իմացած մեծամիտներից շատերը ընդունում են, որ այդպիսին են, ուղղակի համարում են, որ դրա համար հիմքեր ունեն։ Հիշում եմ, մի անգամ, երբ մի մեծամիտի ասացի, որ ինքը մեծամիտ է, ասաց, որ դժվար է հասնել այնպիսի բարձունքների, ինչպիսին որ ինքն է հասել, ու այդքանից հետո մեծամիտ չդառնալ։ Պատկերացնու՞մ եք։ Այսինքն՝ դժվար է դիմանալ սեփական մեծության հմայքին, էլի։ Շատերն էլ ասում են, որ դա պարզապես իրատեսություն է, ոչ թե մեծամտություն, ինչը գրեթե նույնն է, ինչ որ առաջին «արդարացումը»։

Համաձայն եմ վերևում գրված այն կարծիքներին, ըստ որոնց՝ մեծամտությունը հիմնականում թերարժեքության բարդույթի հետևանք է լինում։ Ճիշտ է, շատ մեծամիտներ իսկապես բավական խելացի, զարգացած ու շատ բաների հասած մարդիկ են լինում, բայց, կարծում եմ, որ եթե մարդը իր արժանիքներն ու ձեռքբերումներն անընդհատ շեշտելու ու ցուցադրելու պահանջ է զգում, դա նշանակում է, որ նա, այնուամենայնիվ, ինչ-որ մտավախություն ունի, որ իր այդ արժանիքները կարող են չնկատվել, ինչն էլ խոսում է թերարժեքության բարդույթի առկայության մասին։

[Guest]

Համեստ մարդիկ շատ ավելի խորն են մտածում քան մեծամիտները:
Համեստ լինելով, նրանք ուրիշներից են լսում այն ամենը, ինչ մտածում են իրենց մասին, ինչը հազարապատիկ ավելի մեծ հաջույք է:

[Kita]

Համեստ մարդիկ շատ ավելի խորն են մտածում քան մեծամիտները:
Համեստ լինելով, նրանք ուրիշներից են լսում այն ամենը, ինչ մտածում են իրենց մասին, ինչը հազարապատիկ ավելի մեծ հաջույք է:

Վայ Հայկ դու հենց այդ սկզբունքներով ես շարժվում:

Երևի թե մարդու մեջ ամենաահավոր գծերից մեկն եմ համարում:
Զզվում եմ այն մարդկանցից, ավելի ճիշտ առհամարում, որոնք մեծամտության տեղ չունեն, բայց իրենց չգիտեմ ինչի տեղ դրած առաջ են շարժվում՝ առաջ ուրիշներին գցելով և ստորացնելով:

Կարելի է լինել ինքնավստահ, բայց ոչ մեծամիտ, այն էլ չափի մեջմ թե չէ կարելի է կործանվել:

[Empty`Tears]

Ինչպե՞ս եք վերաբերվում մեծամտությանը։

Լինում է ժամանակ, որ մեծամտությունը պետք է գալիս...

Ինքս ինձ վրա վերցնելով նոռմալ եմ համարում, սակայն, այն որ դիմացինս մեծամիտ է.. տանել չեմ կարողանում..

[Kristin]

Մեծ մարդը երբեք չի ասում ...... ես... ես .... նա գիտի որ նա մեծ .... իսկ մեծամիտը որ մեծ չէ. նրանից միշտ լսում ես ....... ես էս արեցի ..... ես էն արեցի...... դա եսասիրության պատճառով է... ես կարծում եմ մարդը միշտ պետք է իրեն հասարակ պահի. մի հատ լավ տողեր կան. ասվում է. դու քեզ մի գովա տող ուրիշները գովեն. դա հաճելի է