Մեջբերում Վիշապ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Ես մինչև վերջերս համոզված էր, որ պանիկայի մեջ ընկածն ավելի է հակված սխալների, քան հանգստության մեջ գտնվողը: Սխալ ա, հա՞ փաստորեն:
Դու շփոթում ես․ ստեղ պանիկա կա չի, այլ արդարացի անհանգստություն ու մեծամասնության կողմից։ Նայի, երբ նախամարդը վայրի գազանի ականջը տեսնում էր ծառերի հետևից, միանում էր ամբողջ fight or fly մեխանիզմը, օրգանիզմը պատրաստվում էր փախչելու կամ կռիվ տալու։ Հիմա ազգովի այ էդ գազանի ականջը տեսել ենք ծառի հետևում, միացրել ենք մեր մարմինների ողջ ռեսուրսները դրա դեմն առնելու համար։ Իսկ ովքեր չեն միացրել, իրանք անհասկանալի են։ Ու ցավն էն ա, որ քսանմեկերորդ դարում ենք ապրում, այսինքն՝ մենք մի քանիսով մի գազանի դեմ չենք, որ համատեղ ուժերով վերջը տանք, իսկ ում մոտ որ էդ համակարգը չի միացել, բնական ընտրությանը զոհ գնա, գազանն ուտի իրան։ Հիմա գազանն ավելի կոմպլեքս ա՝ մեկ այլ հասարակություն ա, մենք էլ պաշտպանվելու համար մենակ մեր սեփական մտավոր ու ֆիզիկական ուժերի վրա չենք կարա հույս դնենք, քիչ ա, պետություն ա պետք։ Լիոնը պարզ նկարագրեց ինչ վիճակում ենք, էս վիճակից դուրս գալու ճամփան պետք ա հնարավորնիս շտապ բռնել, ամեն կորցրած օրը վտանգն ավելի ա մոտեցնում, ամեն «ռացիոնալ միտքը» ավելացնում ա կորցրած օրերն ու մոտեցող վտանգը։