Մեջբերում Բարեկամ-ի խոսքերից Նայել գրառումը

Տրիբունի ասածն էլ ընդունում եմ․ Ինչու՞ Հայաստանում անհարմարավետ կյանքով ապրողները պիտի չարչարվեն, Հայաստանը հարմարավետ սարքեն, որ էդ անհարմարավետությունից փախածները հետ գան վայելելու՝ որպես մեծ ադալժենի ու հերոսություն, որ հետ են եկել։ Թող մնային կամ մինչև Շվեդիա դառնալը հետ գային միանալու միասնական չարչարանքին։
Էս տրամաբանությամբ, ես Նահանգներում, վերջին 5 տարում էնքան եմ չարչարվել ու էնքան հարկ եմ մուծել, որ սաղ մնացած կյանքս Հայաստանում դրա 10 տոկոսն էլ չեմ մուծել: Ասածս ինչ ա՝ Ամերիկա չերևաք :Ճ

Եթե լուրջ, կարծում եմ մակերեսայնացնում ենք, թե Հայաստան վերադառնալն ու թե Հայաստանից «թռնելը», սա ծավալուն ու լայն հարց է: Մարդիկ արտագաղթում ու ներգաղթում են բազմապիսի պատճառներով, որտեղ հայրենասիրությունը կամ հայրենյատությունը շատ ժամանակ հեչ կապ չունի, մարդկանց ներդրած չարչարանքները, երկրին տված օգուտների չափերն էլ հետը:
Քաղաքական կամ հայրենասիրական պատճառներով գաղթերը բացառիկ են, ու այդպիսի մարդիկ սովորաբար հայտնի հերոսներ կամ գլոբալ խնդիրներ լուծելու ջատագովներ են, օրինակ Մոնթե Մոլքոնյանը, կամ Ժիրայր Սեֆիլյանը, կամ մյուսները: Պետք չի շարքային քաղաքացիներին համեմատել ասենք Մոնթեյի հետ, բայց դե չի կարելի շարքային քաղաքացուն ստորացնել այն բանի համար, որ ինքը ասենք Աբրահամ Լինկոլն չի: Սովորաբար մյուսներին վերամբարձ քննարկողները հենց իրենք ինչ-որ ինքնահաստատվելու պրոբլեմ ունեն:
Միջինացված երևի ճիշտ կլինի ասել, միգրացիայի հիմնական պատճառը աշխատանքն է ու ապրելու գինը (cost of living), որի մեջ մտնում են տների գները, ուսման վարձերը, ուտելիքը, տրանսպորտը, հագուստը, հանգիստը ու էլի լիքը բաներ: Մյուս կողմից էլ, անպայմանորեն չի բոլոր պատրիոտները երկրին ավելի շատ օգուտ են տալիս, քան կոսմոպոլիտները, ու անպայման չի, որ երկրում գտնվողը երկրին ավելի շատ օգուտ է տալիս, քան երկրից դուրս գտնվողը, հլը Տիգրան Սարգսյանին ճարեք ու հարցրե՞ք :Ճ