User Tag List

Էջ 20 37-ից ԱռաջինԱռաջին ... 1016171819202122232430 ... ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 286 համարից մինչև 300 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 553 հատից

Թեմա: Օրերից մի օր

  1. #286
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    34
    Գրառումներ
    4,880
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Չէ: Ես չսովորեցի օգուտ քաղել, չսովորեցի սովորել, ուղղակի սովորել: Ոչինչ չի փոխում` ոչ ժամանակը, ոչ միջավայրը, ոչ էլ գործողությունները:
    Չսովորեցի վայելել՝ հաճույք ստանալ, ուղղակի ուրախանալ: Չկարողացա երազներս ուղարկել գրողի ծոցը... միևնույնն է չեն իրականանալու:
    Այ հիմա եմ հասկանում թե ինչն էր իրականում էդքան ոգևորող՝ թե ինչու էի էդքան ուրախացել: Էս յազվա հույսն էլ էլի տանում, գցում ա իր ջրերը

    Դե քեզ համբերություն ու համբերություն... Չէ-չէ սպասի, մեկով էլ կբավարարվենք մի կերպ... ավելի լավ ա ավելորդի տեղը աշխատասիրություն լինի: Աշխատասիրություն թե գործնական, թե մյուս հարցերում: Քեզ հենց էդ ա հիմա պետք, առանց դրա չես գտնի երջանկությունդ՝ պիտի վաստակես:
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  2. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Malxas (30.06.2015), Sambitbaba (06.07.2015), Մուշու (30.06.2015), Նիկեա (30.06.2015), Վոլտերա (30.06.2015)

  3. #287
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    34
    Գրառումներ
    4,880
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Անցած տարի իրենց բացահայտեցի ակումբում, մեկական երգերով: Հիշում էի լավ, բայց հետաձգում: Հիմա ասում եմ «ավելի հարմար օր չկար, հենց էսօր պիտի լիներ»: Իրականում ոչ մի նշանավոր իրադարձություն չի եղել՝ ուղղակի էս երկու օրերը հիշվելու, տպավորվել են, էսօրվա փոխարեն մեկ այլ օր կարող էր լիներ ու էլի կտպավորվեր: Ուղղակի վաղուց չէի բզբզացել, նորություններ չէի փնտրել ու չէի ոգևորվել դրանով: Իսկ էս օրը նրանով ա նշանավոր, որ սրանից ուղիղ մի տարի առաջ մի հիշվող դեպքեր ու խոսակցություններ եղան, գուցեև մեծ շրջադարձ կյանքումս:
    Առաջին հերթին foobar ծրագրի մեջ բզբզալուց որոշեցի վերջապես լսել ուղեղումս պահեստածներին: Ինչպես նաև անդրադառնու չբացահայտում հանդիսացող բարի, սիրելի ու պարբերաբար կրկնվող ալբոմներին:

    Indila-ն ինչ լավն ա, երեկ քաշեցի Mini World-ը ու բառիս բուն իմաստով արդարացրեց անցած տարվա հույսերս:
    Շնորհակալություն ակումբցի համար մեկին: Էս ընթացքում շատ անգամ եմ նայել էս տեսահոլովակը ու դեռ էլի եմ նայելու, էլ չեմ ասում գտածս մյուս տեսահոլովակների մասին:

    Նման ա Higa de la Luna-ին


    Ed Sheeran. Էլի երեկ եմ քաշել ալբոմը, էսօր լսել: Հիմնականում ոչ տհաճ` հավես երգեր էին, երբեմն էլ ոչ այնքան, մանավանդ մի անդուր ռեպ: Բայց ընդհանուր լավն էր:
    Տղեն Elton John-ի հետ ախպերություն ա: Վերջինս երկարատև երաժշտական կարիերա ա նախատեսում Ed-ի համար, ինչպիսին հենց իրենն էր:
    Էդն անցած տարի՝ Էլթոն Ջոնի ամուսնության օրը «գողացավ» իր ակնոցները ու...

    Մի ուրիշ նկար
    , որ կապ չունի էդ օրվա հետ

    Սըրն էլ իր հերթին ա մի խաղ խաղացել երիտասարդի գլխին:
    Իր երկու ալբոմների ու միջի երգերի վերնագրերն էլ են շատ հետաքրքրաշարժ: Վերնագրի դրդմամբ էս երգը լսել եմ խոսքերը կարդալով: Հետաքրքիրն էր:

    Էս էլ անցած տարվանը,՝ էնքան էլ չէի հավանել, բայց երաժշտին հիշում էի, հետաքրքրում էր: Ապրի *??ուլիկը:


    Չուկ-չուկ-չուկ-չուրուk: Չէ՛, ինքը չի... ուղղակի հենց նոր միացավ REO Speedwagon-ը

    Անցած տարի բավականին հավանել էի երգը՝ ալբոմն էլ մի քանի օրից քաշել, բայց հետաձգում էի անընդհատ, մեծ ցանկություն չէր լինում:
    Էս տարի միամիտ էս երգին էլ ռաստվեցի (ուրիշ ալբոմից):


    Արդեն ալբոմի երրորդ երգին հասավ, էս ի՜նչ հավես, ուրախ երգեր են երրորդ ջան: Անպայման կրկնելու եմ ունկնդրումը:

    Վերջին շնորհակալությամբ էլի *??"ին դիմենք: Հաջորդը «Milk Karton Kids»-ն ա լինելու: Երաժշտությունը միտս չի, բայց լավ եմ հիշում, որ հավանել եմ ու համարյա միանգամից քաշել ալբոմը: Որ լսեմ, հաստատ կհիշեմ:


    Բա մյուս պոզիտիվ, չմոռացվողնե՜րը: Paper Kites, Decemberists, Cat Stevens, Ian Matthews, Don McLean, Dolly Parton էլ որի՞ն նշես, որի՞ն հիշես:

    Ոնց հասկանում եմ իրոք պետք ա նորությունների ընդմիջում տամ, որ հետո կայֆը լիովին զգամ:
    Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 05.07.2015, 20:18: Պատճառ: Հեղինակի խնդրանքով
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  4. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    enna (06.07.2015), Sambitbaba (23.07.2015), Մուշու (05.07.2015), Նիկեա (05.07.2015)

  5. #288
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    34
    Գրառումներ
    4,880
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Smokie-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Հաջորդը «Milk Carton Kids»-ն ա լինելու: Երաժշտությունը միտս չի, բայց լավ եմ հիշում, որ հավանել եմ ու համարյա միանգամից քաշել ալբոմը: Որ լսեմ, հաստատ կհիշեմ:
    Երեկ երեկոյան բալկոնում լսում էի «The Milk Carton Kids»-ին: : Զարմացած եմ: Լսում եմ ու հավատս չի գալիս որ նոր խումբ ա ու էնքա՜ն եմ ուրախանում, որ հին ժամանակների հավես, նոստալգիկ շունչը կա մեր օրերում՝ նոր ստեղծագործություններում: Որ էդ բարի ոճը չի կորել, որ հիմա էլ կան խմբեր ու երաժիշտներ, որոնք կհիշեցնեն Simon & Garfunkel-ին, Ian Matthews-ին, Don McLean-ին ու էլի շատերի, որոնց մտքումս առանձնացրել եմ «ռոմանտիկ» խմբում:

    Բա մյուս պոզիտիվ, չմոռացվողնե՜րը: Paper Kites, Decemberists, Cat Stevens, Ian Matthews, Don McLean, Dolly Parton էլ որի՞ն նշես, որի՞ն հիշես:

    Ոնց հասկանում եմ իրոք պետք ա նորությունների ընդմիջում տամ, որ հետո կայֆը լիովին զգամ:


    Հիմա նայում եմ ու մտածում՝ ի՞նչ եմ լսել էդքա՜ն հավանածս հին ու նոր երաժիշտներից՝ մեկական ալբոմներ: Ու ինչու՞ առաջ չեմ գնում, այլ բաներ չեմ լսում: Վախենում եմ հիասթափվե՞լ: Անպայման պիտի ուսումնասիրեմ: Decemberists-ին, Dolly Parton-ին, Paper Kites-ին ու էլի շատ-շատերի:
    Էս տարի իմացա, որ Andy Williams-ը 2012-ին մահացել ա 84 տարեկանում: Իր նմանների շարքից կառանձնացնեի Babby Darin-ին, («Mack the Knife», «Beyond the Beach»), BJ Thomas-ին, («Raindrops Keep Falling on My Head»), Johnny Mathis-ին, Bobby Helms-ին, («Jingle Bells Rock»), Frank Sinatra-ին ու ինչու՞ չէ Chubby Checker-ին («Let's Twist Again»):

    Հ.գ. Percy Sledge-ը, Ben E. King-ը, B.B.King-ը... երեք սևամորթներն էլ մահացել են էս տարի:
    Առաջինից մենակ «When A Man Loves A Woman»ն եմ լսել, որը հետագայում նոր շունչ ստացավ Michael Bolton-ի շնորհիվ: Հավատս չի գալիս, որ ձայնագրության սկսվելուց խոսքերը պատրաստ չէին, իմպրովիզ ա արել: Հանճար ա:
    Երկրորդից հանրահայտ «Stand by Me»-ն ժամանակին չգիտեմ ինչի չէի սիրում: Ախր շա՜տ լավն ա, հատկապես գիշերային ժամին: «Don't play that song»-ը Celentano-ի կատարմամբ եմ հավանել: Երկու երգ:
    B.B.King-ից մի չորս երգ եմ լսել՝ բայց համարյա չեն տպավորվել: Վերնագիրերն էլ չէի հիշի, եթե մեկը չլիներ հանրահայտ «Marry Christmas Baby»-ն, մյուսն էլ Joe Cocker-ի շնորհիվ շա՜տ սիրված «Summer in the City»-ն: Որ Last-ս չլիներ, ո՞նց էի գտնելու կորածս երգերի վերնագրերը Չգիտեմ էլ ե՞րբ կուսումնասիրեմ իրեն, կամ ընդհանրապես էս վերջիններին:
    Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 06.07.2015, 19:35: Պատճառ: հեղինակի խնդրանքով
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  6. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    kitty (07.07.2015), Sambitbaba (23.07.2015), Նիկեա (06.07.2015)

  7. #289
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    34
    Գրառումներ
    4,880
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Կներեն... Գիտեմ էս անգամ էլ կներեն ու գուցե սկի չխոսեն այդ մասին: Դե ես էլ կներեմ իհարկե, արդեն սովորություն ա դառել ինքս ինձ չմեղադրելը մեղավոր լինելով հանդերձ:
    Կներեն, որովհետև էլ հույս չունեն երևի: Կներեն, որովհետև միշտ ներել են:
    Անցած անգամ ինքս էլ էի վստահ, բացառում էի սխալվելս: Հիմա էլ եմ խոստանալու ու երևի էլի սխալվեմ, բայց պիտի՛ աշխատեմ ախր էդ ուղությամբ, պիտի՛... Գոնե հանուն ազնվության: Բավական է որքան խաբեցի ինքս ինձ:
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  8. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Mr. Annoying (15.07.2015), Sambitbaba (23.07.2015), Մուշու (15.07.2015), Նիկեա (15.07.2015)

  9. #290
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    34
    Գրառումներ
    4,880
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Այ տենց, տեղն էր քեզ, դե գնա:

    Եթե անգամ իրանք ներողամիտ են, բնությունը ու կյանքը կարող ա պատժի: Որ մյուս անգամ ավելի խելամտորեն մոտենաս, պատասխանատվությամբ: Որ մյուս անգամ չկենտրոնանաս եսիմ ինչերի վա:
    Ի՞նչ տխրել ե՞ս: Գուցե միառժամանակ տխուր էիր, բայց անցողիկ ա, նորմալ ա, զգում ես, որ կարեւոր չէր: Բայց հետո էլի մեկ ա շարունակելու ես նույն ուղղությամբ: Անգամ երբ կյանքն ա նշան տալիս, չես փոխվում, չես ենթարկվում՝ շարունակում ես քշել քո էշը: Ոչինչ, էլի կպատժվես... ու էլի չես փոխվի
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  10. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    kitty (23.07.2015), Sambitbaba (23.07.2015)

  11. #291
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    34
    Գրառումներ
    4,880
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Չէ երիտասարդ, դու իսկականից քեզ կորցրել ես: Գոնե էդքան մի անկեղծացիր՝ մեջդ պահիր, գոնե մի՜ քիչ կարողացիր դիմակավորվել: Արդեն ու՞շ ա: Չէ, երբեք էլ ուշ չի՝ դու ժամանակին հասկացար: Երևի իզուր չէր, որ մեջդ կասկած մտավ՝ սկսեցիր ավելի ռեալ նայել երևույթին: Հո առաջին անգա՞մը չէր, էսպես որ շարունակես վերջինն էլ չի լինի: Եթե հետո իմանաս, որ կասկածներդ իզուր էին՝ ավելի լավ: Բայց եթե հանկարծ համոզվես, որ այլ կերպ ընկալելիս՝ այլ տեսանկյունից նայելիս դու միայն շահելու էիր՝ ուշ կլինի, կփոշմանես: Երևի կյանքում առաջին անգամ ես տեսնելու, որ կյանքն ու ժամանակը միշտ չի, որ ներում ու հանդուրժում են սխալներդ՝ փրկում իրավիճակը:

    Հիշու՞մ ես, որ տարիներով հույսեր էիր փայփայում՝ սիրում էիր ու երազում: Հիմա հաճա՞խ ես դա հիշում: Չէ՝ քեզ ուշքի են բերել, հասկացրել են: Եթե էդպես չլիներ, հիմա երևի տառապեիր, երազներդ քեզ վերջնականապես խելագարության հասցնեին: Հիմա... հիմա ուղղակի ուրախ ես իր համար: Թող ոչ էլ իմանա այդ մասին: Քո համար արդեն մեկ չի՞: Տես, երկու օր առաջ քիչ էր մնում խոսեիր մեկի հետ այդ մասին՝ չստացվեց: Ուրեմն ճիշտն այդ էր, այդ ամենը հիմա անցյալում է ու առայժմ պետք չի վերադարձնել: Եթե անհրաժեշտություն լինի, կյանքն ինքը կուղարկի իր նշանը: Հիմա արդեն ոչ հույս ունես, ոչ էլ ընդհանրապես ուզում ես դա: Սթափվի՜ր: Իսկականից բավական է...
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  12. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    kitty (23.07.2015), Sambitbaba (23.07.2015), Մուշու (25.07.2015), Նիկեա (23.07.2015)

  13. #292
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    34
    Գրառումներ
    4,880
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Վերջ: Վերջ հանգստացի:

    Արեցիր ու վախեցար, որոշեցիր թաքցնել, հետքերը մաքրեցիր: Հենց նրանից էիր վախենում, բայց... բայց չդիմացար ու ինքդ ամեն ինչ խոստովանեցիր: Թեթևացար, հանգստացար: Ոչ կոպտություն, ոչ բարկություն... Բա դու արժանի ե՞ս նման ներողամիտների: Հանգստացի՝ հիմա ամեն ինչ անցյալում ա: Կարևորը խելքդ գլուխդ հավաքի:

    Խոստացել ես արդեն: Ստիպել ա խոստանալ: Ամեն ինչ կհարթվի, դա միայն քեզանից ա կախված:

    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  14. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Sambitbaba (03.08.2015)

  15. #293
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    34
    Գրառումներ
    4,880
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)



    Դեռ մի տարի առաջ ուրիշ էի` ուրախանում էի ամենափոքր պոզիտիվից, ամենաչնչին առիթից: Նույն վիդեոն կնայեի մի քանի անգամ ու դրական ազդեցությունն ապահովված էր: Կամ հոգնել եմ կրկնություններից, կամ սկսել եմ ավելի ռեալ նայել երևույթներին: Է՛լ ժպիտի մասին տեսանյութներ, է՛լ բարության ու բարևի, է՛լ շնորհակալության մասին՝ բոլորն էլ նույն հաղորդումից... բացարձակ սառնությամբ ու անտարբերությամբ: Անգամ մտածում էի ջնջել դրանք: Ձանձրացրել են արդեն երևի:
    Բայց հետաքրքիր ա ուրիշ բաների՞ց ինչի չեմ հոգնում էս քանի՜ տարի ա, օրինակ՝ երաժշտական տեսահոլովակները օգնեցին բավականին:


    Բայց գուցե այս ամենը մոռանալն էլ դրական հետևանք թողներ: Հիմա բոլորովին չեմ ուզում ընդունել դա, բայց պետք ա փոխվել: Պետք ա դուրս գալ էդ անտեր տարիքից, որ չտխրեմ անվերադարձի համար ու չարդարացնեմ ինձ՝ իբր թե «բոլոր մարդիկ էլ անկախ տարիքից, պիտի պահպանեն իրենց մեջ մանկությունը», որ էդքա՜ն հաճախակի չլսեմ մանկական երգերը, թե չէ 2008-2009 թթ. ապրումներս կրկնվում են:

    Երևի պետք ա կորցնել սեփական եսս: Մեծանալ ա պետք... վաղուց էր պետք... ու սա էլ ա մի անվերադարձ կորուստ: Շարունակվում ա անդադար:
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  16. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Sambitbaba (09.09.2015), Նիկեա (13.08.2015)

  17. #294
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    34
    Գրառումներ
    4,880
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Եթե ուրիշների համար ֆիլմերը օգնում են որպես մոտիվացիա՝ ինձ միայն հիշեցնում են շատ կարճ ժամանակով: Այ ոնց ա Oz-ի Wizard-ը բոլորին օգնում՝ իրականում համարյա ոչինչ չանելով, ուղղակի հուշում ա՝ ոգևորում: Նայում եմ ու իմ համար դա դառնում ա ֆիլմի ամենաուսուցանող հատվածը: Ամենասուբյեկտիվը: Առաջ գուցե էդքան էլ չէի հավանում էդ ֆիլմը, հասարակ էր թվում շատ, իսկ հիմա: Վերջում ասեցի Scarecrow-ը ամենալավն էր՝ երբ բոլորը հրաժեշտի արցունքներ էին թափում, իսկ ինքը բարի ժպտում էր, Dorothy-ն էլ ասում ա, «ամենաշատը քեզ կկարոտեմ»: Այ սենց բաներ բալիկ ջան:


    Էս օրն էլ էր հիշարժան ու յուրահատուկ, զրույցով ու տպավորություններով հանդերձ: Վերջին անգամն էր ու դա երևի շատ լավ ա:
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  18. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Sambitbaba (09.09.2015), Նիկեա (03.09.2015)

  19. #295
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    34
    Գրառումներ
    4,880
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Զարմանում եմ, ո՞նց էր կարելի էսպես ժամանակը սպանել: Անընդհատ խղճալ քեզ:

    Նենց չի, որ սրանից լավ չէր կարա լիներ, որ ուրիշ ձգտում չպիտի ունենամ՝ ոչ պակաս կարևոր, բայց հիմա հաստատ առաջվանից լավ ա: Պետք էր ընդամենը սկսել՝ մի-երկու տարի առաջ արածդ թեկուզ 0-ից սկսել, որ քեզ օգտակար զգայիր, անպետք չլինեիր: Նենց էլ չի, որ բարդ ա, ուղղակի... ինչ ուզում ես արա, ինչ ուզում ես ասա, քանի դեռ ինքդ քո վրա չես աշխատում՝ չես փորձում որևէ բան փոխել դբա լավը, մի բանի պակաս անպայման զգալու ես՝ խիղճդ հանգիստ չի լինի: Եւ մինչև ե՞րբ էդպես:
    Էսօր ես հավատացի ինձ: Դեռ առավոտ գիշերով առիթ ունեցա իմ մեջ ուժ գտնելու՝ պայքարելու ու էդպես էլ շարունակեցի: Էնպես չի, որ ժամանակ չեմ սպանել, բայց դա կարելի ա չհաշվել: Զարգանալու ա իտալերենս, կատարելագործելու եմ անգլերենս: Կարողանալու եմ կանգ առնել սխալ քայլ անելուց:

    Չգիտեմ, գուցե գործը սպասի, նույնիսկ երկար սպասի, բայց կարևորը ուրիշ բաներ չեն սպասում՝ աստիճանաբար մոտենում ես, էլի լավ ա բալիկ ջան:
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  20. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Mr. Annoying (10.09.2015), Sambitbaba (09.09.2015), Մուշու (10.09.2015)

  21. #296
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    34
    Գրառումներ
    4,880
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Հեչ կպատկերացնե՞ի, որ մի շաբաթից երկար ժամանակով ինտերնետից կօգտվեմ, ակումբն էլ մշտապես բացած կլինի, բայց... նույն էջի վրա, որտեղ կանգնել էի: Կամ առաջվա հավեսս թուլացել ա, կամ ուրիշ բաներով զբաղվելուց չէի էլ հիշում, կամ նորություններ քիչ են լինում, կամ ձյաձ Ցուկերբերգն էր տեղը հանում:
    Ու ինչի՞ հասա էս ընթացքում: Էլի խոստումներ... Արդեն կասկածում եմ, որ երկրորդ անգամ կկատարեմ՝ չնայած առաջին անհաջողությունից հետո էդպես չէի կարծում: Էլի նարկոտիկ, որ կլանում ա ամբողջովին ու չես կարողանում հաղթահարել: Մի կախվածությունից ազատվում ես, ընկնում ուրիշի մեջ՝ տարբերությունը նրանում ա, որ առաջինը կարող ա սովորացնի, իսկ երկրորդը ի՞նչ... ժամանց՝ համարյա ոչինչ չասող, բայց գրավող ու հիշվող: Նույնիսկ երգերս էի հազվադեպ լսում՝ ընկել եմ սերիալի հետևից, որն էլ դեռ չի ավարտվել: Պարապմունքնե՞ր, փորձի տեսքով: Ախր նենց չի, որ ցանկությունը չկար: Ու ի՞նչ... Էլի լուրջ խոստումներ հաջորդ շաբաթվա համար, էս անգամ մե՜ծ հավատով ու ինքնավստահությամբ: Բրավո բալիկ ջան:
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  22. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Sambitbaba (13.10.2015)

  23. #297
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    34
    Գրառումներ
    4,880
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Քանի գնում ավելի ու ավելի եմ համոզվում, որ Սարոյանը ամենասիրածս գրողն ա: Ուրիշ ա ինքը՝ լրիվ ուրիշ:

    Երեկ որ «Մարդկային կատակերգություն»ից հատվածներ էի կարդում, ասում էի, «չէ, էս գործը պիտի սկզբից մինչև վերջ կրկնել, ի՞նչ անենք, որ նոր եմ էս հատվածներին անդրադառնում»: Մի գրամ չարություն չկա պատերազմի մասին ստեղծագործության մեջ, նույնն էլ «Վեսլի Ջեքսոնի արկածներ»ում ա: Հասկացա, որ մենակ դպրոցական տարիքում եմ սկզբից մինչև վերջ կարդացել գիրքը ու էն ժամանակ շատ ու շատ բաներ չեմ հասկացել, որ ես էլ 14-ամյա Հոմերի պես նոր եմ սկսում մեծանալ, սովորել ու հասկանալ շատ բաներ: Հասկացա, որ երեկ կրկնածս լիքը հատվածներին չէի անդրադարձել, կամ երևի էդքան ուշադրություն չէի դարձրել՝ մոռացել էի, իսկ կարևորը գուցե հենց դրանք էին: Չէ՝ կարևորը ամբողջ գիրքն ա, իր ամեն մի տառով ու կերպարով: Դեռ է՜ն ժամանակ կարդալուց կերպարներին արտաքուստ պատկերացնում էի, գուցե որևէ ուրիշ տեսածս կերպարի, կամ իրական մարդու էի նմանեցնում ու հիմա էլ իրանք երևում են հենց էդ նույն դեմքերով, նույն արտաքիններով ու շարժումներով ինչպիսին տարիներ առաջ էին՝ Հոմերն ու Յուլիսիսը, (ժամանակին ունեցածս գրքի կազմին Հոմերն էր պատկերված՝ բայց քանի որ առաջին գլուխը փոքրիկի մասին էր, ի՛նքը տպավորվեց էդ դեմքով ու շատ ավելի պուճուր), Բեսն ու Մերին, Սփանգլերն ու Գրոգանը, (վերջինիս հենց Սարոյանի դեմքով էի պատկերացնում՝ գլխարկն էլ գլխին, ուղղակի ավելի հաստլիկ ու ավելի լիքը դեմքով, մազերն ու բեղերն էլ ոչ էդքան երկար): «Եղիցի լույս» գլուխը որ կարդում եմ, էնպիսի տպավորություն ա, որ Սփանգլերը ամենաբարի կերպարն ա ու ընդհանրապես ամբողջ գրքում իրեն հանդիպելուց էնքա՜ն եմ ուրախանում, որ տնօրենը, վարիչը բռի չի, կոպիտ չի ու վերևից չի նայում մյուսներին: Միսիս Մաքոլին, Միսս Հիքսը, Միստր Գրոգանը, Օգին, Արան, Մեծ Քրիսը... ոչ մի կերպար ավելորդ չի ու շատ իմաստուն են:
    Հետաքրքիր ա ինչպիսի՞նն ա գրքի հիման վրա 1943թ-ին նկարահանված Frank Morgan-ի («The Wizard of Oz»-ի Wizard-ը) ֆիլմը, Mickey Rooney-ի գլխավոր դերով: Ու ինչպիսին կլինի Մեգ Ռայանի բեմադրությամբ ու Թոմ Հենքսի պրոդյուսերությամբ ֆիլմը, որի պրեմիերան կլինի դեկտեմբերի 31-ին:
    Էսօր նայելու եմ
    Վերջին խմբագրող՝ Smokie: 12.10.2015, 14:18:
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  24. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Mr. Annoying (23.10.2015), Sambitbaba (13.10.2015), Նիկեա (12.10.2015)

  25. #298
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    34
    Գրառումներ
    4,880
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Էս ինչ լավ էր, էս ինչ լավ ա


    Երեկ գիշերը տե՜նց լուրջ պատճառ չկար, ուղղակի երկու շաբաթներին հաջորդած (շբթ. կիրկ-ները չհաշված) առաջին անհաջողությունից հետո՝ պլանավորում էի հաջորդ օրս ու... ինքս էլ չզգացի ոնց ու ինչու՞ տրամադրությունս բարձրացավ: Հիմա էլ չեմ հասկանում՝ ախր իսկականից պատճառ չունեի դրա համար, ախր նորություն չորոշեցի... Մտածում էի էդ պահին «տենաս տպավորվելու՞ ա էս պահը՝ հիշելու՞ եմ օրեր, կամ թեկուզ տարիներ անց», hիմա կարծում եմ կհիշեմ: Ասում էի «ես երջանիկ եմ ու երջանիկ եմ լինելու այսուհետ»: Ճիշտ ա վերջին խոսքերը մտածելու տեղիք տվեցին, «մարդ չի կարա կյանքի ամեն մի վայրկյանին, ամեն պահի երջանիկ լինի», բայց դե դա կարևոր չէր արդեն, կարևորը ներկան էր:
    Առավոտը վեր եմ կենում՝ դրսում ամպամած ու մութ եղանակ, իսկ ես զգում եմ որ տրամադրությունս ահավոր բարձր ա, ուրախ երգում եմ իմ համար: Գիշերն էլ նե՜նց լավ ու հանգիստ քնեցի, կարելի ա ասել առանց արթնանալու: Բա երազս ինչքան ուրախ էր: Հետաքրքիրն էն ա, որ երազիս մեջ միայն մի հերոսն էր իրական: Մյուսներին էլ ճանաչում էի` բայց մենակ երազումս, անունները նույնիսկ չիմացա, բացի մեկից, (էն էլ մոռացել եմ): Բայց ենթադրում եմ, որ մյուս բոլոր երեխեքն էլ էդ մի ծանոթիս պես՝ ակումբցի էին: Գուցե մտքովս կանցներ ու գուցե մտածել էլ եմ, թե երբևէ կտեսնե՞մ «Դար» ակումբը երազում, բայց որ դա կլինի, մի տեսակ արդեն չէի սպասում: Ու ամենահետաքրքիրը՝ որտե՞ղ էինք հավաքված ակումբցիներով... իմ դպրոցի հայաթում, (ի դեպ, չեմ հիշում, որ բացի ինձնից ուրիշ տղա կար) Ու՞մ մտքով կանցներհենց էդ տեղը:
    Մինչև ժամը 1-ը զգում եմ հանգստացել եմ, բայց հե՛չ չէի ուզում: Պարզվեց գործողությունիցս էր՝ (սերիալի հազար անգամ տեսած հատվածների հերթական դիտում) երևի էլ հետաքրքիր չէր առաջվա պես, համ էլ ամաչում էի՝ ուրիշ բան էի պլանավորել: Բայց դե դա էլ կարևոր չի, որովհետև ամեն ինչ ինքնըստինքյան վերադարձավ հետո: Պուճուրիկ հայելին էլ հենց դիմացս, կոմպի մոտ, դե արի ու կապիկություն մի արա, երգերդ մի վայելի ու ընդհանրապես՝ դե արի ու մի ապրի, մի ուրախացի առանց պատճառի:


    Pardon-եք սմայլաշատությունս
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  26. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Sambitbaba (13.10.2015)

  27. #299
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    34
    Գրառումներ
    4,880
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ինձ լավ եմ զգում՝ գիտակցելով, որ էս ամենը դեռ ամենաքիչն ա ինչ ինձանից պիտի պահանջվի: Առաջխաղացու՞մ, շատ գիտե՞մ ինչ ու ինչքա՞ն եմ սովորել էս ընթացքում, ինչքա՞նը չեմ մոռանա հետո էս անգլերենից ու իտալերենից: Ոգևորում ա, երջանկացնում, բայց ախր սա ի՞նչ ա, թե՞ ինձ սա էլ ա շատ:
    Կառուցածս ապագան գնալով հեռանում ա՝ գուցե էդպես էլ ծերանամ առանց որևէ երաժշտական գործիքի նորմալ տիրապետելու, չնայած էնքան էլ դժվարությամբ չեմ բռնացնում մեղեդին: Չեմ կարող ինձ տրամադրել ու գործի կպնել: Թու՞յլ, թե՞ ծույլ: Իսկ ես ուզում եմ, որ վստահեն ինձ...
    Առավոտից երեկո ցուցակագրած երգերը: Տեսնես վերջ կունենա՞ն՝ պակասում-ավելանում պակասում-ավելանում, է հետո՞... շատերն էլ հաճախ կրկնվում՝ կարծես ուրիշ բան ու գործ չունեմ: Իսկ պատասխանատվությունս ե՞րբ ա արթնանալու: Ինձ մնա միայն բողեքեմ մտովի:
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  28. #300
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    34
    Գրառումներ
    4,880
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Էսքան ուրախ, բայց էսքան տխու՞ր: Երաժշտությունը լսելուց մարդ կկարծի անհոգ, պոզիտիվ երգ ա: Կարդում եմ խոսքերը, որոշ բաներ չեմ հասկանում, բայց Don McLean-ի տրամադրությունը համարյա նույնությամբ փոխանցվում ա: Տխուր, իրական, սիրուն:
    Նույնն էլ Vincent երգը՝ գեղեցիկ մեղեդի, քեզ ամբողջովին ներգրավող: Մելանխոլիկ ու սիրուն խոսքեր, ուղղված Վան Գոգին: Սովորաբար տխուր երգերում վերջին պահին փայլում ա հույսի մի թույլ շող, էստեղ հակառակն ա՝ վերջին կրկներգի ամենավերջում փոխում ա խոսքերը ու...
    Կարդում ես խոսքերը ու ակամայից հիշում ես Սարոյանի խոսքերը՝ «ինչ-որ մի տեղ, ինչ-որ մի բան սխալ է»:

    Այ էս նոտայով էլ ավարտում ենք էջը:
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

Էջ 20 37-ից ԱռաջինԱռաջին ... 1016171819202122232430 ... ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Արձակ. Անցած - գնացած օրերից
    Հեղինակ՝ Lusinamara, բաժին` Ստեղծագործողի անկյուն
    Գրառումներ: 16
    Վերջինը: 15.10.2011, 15:12
  2. Արձակ. Մեկն Այդ Օրերից
    Հեղինակ՝ Rhayader, բաժին` Ստեղծագործողի անկյուն
    Գրառումներ: 10
    Վերջինը: 28.11.2010, 14:30

Թեմայի պիտակներ

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •