Անկապ օրագիր

[Ռուֆուս]

Երանի սովորական մահկանացուներդ ի վիճակի լինեիք զգալ այն, ինչը որ ես եմ զգում... Ռադիոհեդ լսելիս...

Ու երբ որ ամենասիրածդ խմբից ամենասիրած երգ չունես, ցանկացած պահի բոլոր երգերն էլ ամենասիրածն են դառնում:

(Լսել ձայնը բարձրի վրա դրած՝ որակյալ ականջակալներով)

[Մ Մ]

Երանի էն մարդկանց, ովքեր քաղցր չեն սիրում (տորթերի, տարբեր տեսակի շոկոլադների տեսքով) ու երանի էն մարդկանց, ովքեր համ սիրում են, համ էլ ինչքան ախորժակ ունենում են, ուտում են։ ... իսկ ես սառնարանն ու կոնֆետի դարակը բացում եմ, նայում ու մտածում, թե երբ կկարողանամ նորից իրանց ուտել։
Մեկ-մեկ էլ գայթակղվում եմ ու ուտում, ու էտ հեչ լավ չի

[Այբ]

Երևանում ապրող մամայիս տարեց հորաքույրը պիտի գար մեր մոտ մարզ: Ծանոթ վարորդ ունեիք, որ մարշուտկա է վարում (մտածեցինք, որ ծանթո մարդ ա, հորաքրոջը լավ տեղ կնստեցնի ու մինչև տան դուռ կբերի): Մի խոսքով՝ էդ մարդն էր բերելու հորաքրոջը: Վարորդի անունը, ավելի ճիշտ մականունը (բոլորը էդպես են նրան դիմում)՝ Կգու է: Հորաքրոջը ասել էինք, թե ուր պիտի գնա ու ում դիմի:
Հորաքույր դու հորաքույր: Ավտոկայանում մոտեցել է մեր մարզի մարշուտկաների վարորդներին ու հարցրել.
-Կկուն ո՞վ է...
Վարորդներից մեկը պատասխանել է.
-Կկուն չեմ, բայց Կգուն եմ...
Հորաքույրը անունը սխալ էր մտապահել:

[StrangeLittleGirl]

Մինչ ազգայնականներն այդ այլասերված Եվրոպայից ու էնտեղ «լայն տարածում գտած» և օրինականացված ինցեստից են խոսում...

Մամաս էսօր կնունք ա գնալու: Բարդ ա ասել՝ ում: Երեխայի մայրիկը մամայիս հորեղբոր թոռն ա, հայրիկը՝ հորաքրոջ, պարզ լեզվով ասած՝ յոթ պորտ չանցած ազգակցական ամուսնություն քույր ու եղբոր թոռների միջև: Ու էս ամեն ինչին միանում ա նաև «կնունք» բառն իր ողջ առաքելական թաշախուստով:

Ու էդքանից հետո դժգոհում են «Եվրոպայում տարածում գտած ինցեստից»

[Ruby Rue]

Պապս Ռուսաստանից եկել, ծնունդ էր անում: Իր բարեկամ, ընկեր, դասարանցի. բոլորին կանչել էր, այն էլ` ընտանիքով: Մի քանի անգամ բոլորին խնդրեցի, որ չգնամ, բացատրեցի, որ չեմ դիմանում ռեստորանային մթնոլորտին, բարձր ռաբիս երաժշտությանն ու ահավոր նեղվում եմ լիքը անծանոթ մարդկանցից: Չհասկացան, ասեցին` քեզանից բան չի գնում, արի, թե չէ կնեղանա:
Գնացի: Բնականաբար գնացի սովորական շորերովս` ջինս, շապիկ, կեդեր, բանդանա: Մտա թե չէ, բազմաթիվ պռտված դեմքեր սկսեցին ոտքից գլուխ ինձ ուսումնասիրել, մեկը հարցրեց` հայերեն խոսում եմ, մեկը` էս դու բա ինչի՞ Հայաստան եկար: Ու ամենավատն էն էր, որ ես էդ մարդկանց չէի ճանաչում, իսկ իրենք հերիք չի հարցեր էին տալիս, դեռ մի բան էլ հա գալիս չամռվում, որ պարեմ, ասում էին` ինչի՞ ես կոմպլեքսավորված: Էդ հերիք չէր, ասում էին խի՞ ես պարապ նստած, ու մարդ ա մի հատ պլանշետ կամ կամերա էին ձեռքս խցկում, որ նկարեմ իրենց:
Շատ չձգեցի, գնացի դուրսը թափառելու, հետո հետ եկա պապայիս ասեցի, որ ուզում եմ տուն գնալ: Տաքսի կանչեցին, մուննաթով էնքան արագ ճամփեցին տուն, որ չհասցրի պապիս ասել, որ գնում եմ:

Հիմա պապս նեղացել է ինձանից, ասում է` ես հատուկ էի էդ ձև հագնվել, գանգերս կապել ու գնացել` ձեռք առնելու նպատակով: Ասում էին` հենց ինձ տեսնեին, կամ ականջակալներով երաժշտություն էի լսում, կամ գրում հեռախոսով, կամ էլ տեղումս չէի: Էդ հերիք չի, լիքը բարեկամներ բողոքել են, որ իրենց չեմ բարևել: Այ մարդ, չեմ ճանաչում ձեզ, հո չէի՞ գալու գրկեի, պաչեի:

Ինձանից նեղացել են պահվածքիս պատճառով ու չեն ուզում հասկանալ, որ հերիք չի զզվում եմ ռեստորաններից, դեռ մի բան էլ սոցիոպատ եմ: Ասում են` դու մեզ էնքան չես սիրում ու հարգում, որ չկարողացար մի քանի ժամ դիմանալ, մենք քո համար մետալ համերգի էլ կգայինք: Ես ո՞նց բացատրեմ, որ սիրելը էդ ամենը հանդուրժելու հետ կապ չունի, հատկապես` երբ ինձ արդեն ֆիզիկապես վատ էի զգում:

Տխուր է, որ անկեղծությունս ձևեր թափել են համարում:

[Մինա]

Ռեհան եմ առել, էժան տեսա շուկայում, երեք դաստա առա, քիչ հետո կողքով անցնելիս տեսա էլի է էժանացրել, մի չորս դաստա էլ առա:Ասելս ի՞նչ է, ռեհան ենք ուռելու էսօրվանից, մուտքն ազատ է, համեցեք:

[Մինա]

Մենք իրար միշտ հասկացել ենք`ես քեզ չհավատալով, դու հենց դրա համար ինձ ներելով, արի քարը փեշիցդ թափիր, մի կարգին օր բացվիր ինձ համար` էսօրվա պես չէ, արի կլինի ծնունդս մի հարամիր, դու քո աստված:Պայմանավորվեցինք չէ՞, նայիր հա լիքը հույսերով սպասում եմ վաղվա բարի լուրերիդ, տես հուսախաբ չանես, դե գիտես, գնալու տեղ էլ չունեմ , ինչ արտագաղթելու էի արտագաղթել եմ, էնպես որ ...
Էլ չհիշացնեմ, մեծ հույսերով սպասում եմ:

[Էլիզե]

նոր Մինայի գրառումն եմ կարդում եւ մտածում՝ իրոք գրել ա "ռեհան ենք ուռելու" թե մատի սայթաքման պատճառով տ-ի տեղը ռ- ա գրել... իրար կողքի են չէ...

[Յոհաննես]

Երևի որոշ ժամանակ էլ չեմ կարողանա ակումբում գրառումներ կատարել,դրա համար մի անկապ բան գրեմ ու գնամ
Էսօր շատ խառը ու անկապ օր էր,ինչ որ դառը զգացողություններ եմ ունեցել(առաջին անգամ ինչ որ մարդկային բաներ եմ զգացել իմ մեջ):Երբեք չեմ խուսափել ծառայությունից,բայց որ եկել օրը հասել է,ինչ որ հեչ չեմ ուզում գնամ,բայց դե իմ ուզել-չուզելը երկրորդական է Չէի ուզենա էսքան ձեր հետ կապնվել,հիմա ահագին դժվար է ինձ համար ձեզնից հեռու լինելը ու ակումբ չմտնելը(թեկուզ մի ամսով),ես էդպես էլ չհասկացա թե ինչ է սերը,դրա համար չեմ կարող ասել,որ ձեզ սիրում եմ,բայց դե ուզում եմ ձեզանից մեկը լինեմ ու ձեզ հետ լինեմ,եթե էդ սեր է ուրեմն ես սիրում եմ ձեզ 5 ամիս է ինչ գրանցված եմ ակումբում,բայց անհնար է նկարագրել,թե ինչ մեծ նշանակություն ունի ակումբը ինձ համար,էստեղ վերջապես գտել եմ էնպիսի մարդկանց,որ ինչ որ առումով նման են ինձ ու իրանց հետ կարելի է խոսել ինձ տանջող-հոգիս քրքող թեմաների մասին(Վոլտերան վկա) :Չգիտեմ էդ բոլորն են զգում,թե մենակ ես եմ զգացել,որ հանդիպումից հետո էսպես ուրախ ու երջանկացած քայլում ես դեպի տուն ու գիտես,որ ԱՅՈ ՎԵՐՋԱՊԵՍ ԵՍ ԳՏԵԼ ԵՄ ՄԱՐԴԿԱՆՑ:
էս մասը արդեն թաշկինակը ձեռքս եմ գրում
Մարդագայլուկ-էն որ սիրո համար գրել էի,խաբել եմ ես քեզ ահավոր շատ եմ սիրում : Գրգեմգը
Two Face,եղբայր շատ ուրախ եմ,որ քո նման ընկեր եմ ձեռք բերել,գրգեմգը քեզի
Վոլտերա- լսի,6 ամիսց գալու եմ ստուգեմ,բոլորը կնայես:Արի գրգեմ
Դատարկություն-Դավ առաջին անագմ որ քեզ տեսա,դեմքդ ահավոր ծաոթ էր ու մի տեսակ հարազտություն էի զգում:Հետո հասկացա,որ էդ նեկա-ապագա կապն էր Գրգեմգը
Ռուֆուս-սենսեյ,չի լինի այդպիսի մի օր,որ չհիշեմ քո ու Արամի խըռերը:Արի կլինի քեզ ու Արամին իրար հետ գրգեմ
Keyboard-Արմագեդոնից հետո մեկ էլ հուզվել եմ,երբ կարդացել եմ քո կարծիքը իմ մասին:Ձյաձ(կներես որ էսպես եմ դիմում) շնորհակալ եմ քեզ...քեզի էլ կգրգեմ ու ուժեղ
Նաիրուհի-իմ մադրիդիստ եղբայր,տնավարի գրգեմգը
Ալֆա-լսի,դրական լիցքերդ մինչև հիմա ինձ էներգիա են հաղորդում,հուսամ մեր մոլորակից տեղ չես գնա:Գրգեմգը
Նիհիլ-մի անգամ լսեցի,որ ասեց. Յոհանը լավն է լսի,դու էլ ես լավը Գրգեմգը
Ռեյ-Տատ ջան,էն վախտ օր թուշս պաչիր,էդ օրվանն թուշս չեմ լվացե:Գրգեմգը
Mephistopheles-ես համաձայն եմ ամբողջ կյանքում նորեկ լինեմ դու ինձ համար ակումբի ամենահետաքրքիր կերպարն ես ու ես դեռ ուզում եմ քեզ 100 մետրից տեսնել եթե դեմ չես քեզ էլ կգրգեմ,եթե դեմ ես մեկ է բդի գրգեմ եմ
LisBeth-աումբում ինձ վրա ամենամեծ ազդեությունը դու ես ունեցել ու շատ ստրեսային վիճակներից քո շնորհիվ եմ դուրս եկել,ես քեզ ահավոր շատ եմ սիրում ու ահավոր ուժեղ գրգեմգը
CactuSoul-եթե դու չլինեիր ես էդպես էլ ակումբի հանդիպման չէի գա:Շատ եմ սիրում քո ակումբային կերպարին ու քեզ իրական կյանքում,եթե ինչ որ մեկը նեղացնի քեզ,եղնիկներից սուրս կվերցնեմ կգամ դրան կսպանեմ Գրգեմգը
Մնացած բոլոր ակումբցիներին էլ հերթով գրկում եմ,մեծ հաճույքով առանձին-առանձին բոլորիդ մասին կգրեի,բայց ժամանակ չկա դուք ինձ համար շատ կարևոր մարդիկ եք,գրգեմգը
Հ.Գ.1 ես էսպիսի ղզիկ բաներ չեմ սիրում,բայց դե մեկ-մեկ կարելի է
Դե լավ ես գնամ...Պիրիտ ու Անվերնագիր դռները բացեք Յոհանն է գալիս
Ակումբ ինձ չմոռնաս

[Vardik!]

Ահավոր, աննկարագրելի վախենում եմ միջատներից: Ու էդ << առթիվ >> էսօր առավոտ մի հիշարժան պատմություն ա եղել, որ ստեղ պտի հավերժացնեմ:
Առավոտյան ես ու մաման սովորականի պես սուրճի էինք նստել: Ես էլ նենց քաղցրավենիքի սիրահար եմ: Ուրեմն մի հատ կոնֆետ եմ վերցնում ու հենց բացելը հետ թռնում սեղանից: էն էլ էնպիսի մի ճչոցով ու աթոռը հետ հրելով, որ մաման էլ վախեցավ: Եղածն էլ ի՞նչ էր: Թղթի վրա մրջյուն նկատեցի: Ուրեմն ես մրջյունից վախեցա, մաման էլ ինձնից:
Սաղ, հեչ, վախս էլ անցավ, բայց մամայի ճնշումը առավոտվանից չի անցնում:

[Ruby Rue]

Ռոսիայի գետնանցում էի իջնում, երբ մի տատիկ մոտեցավ ու ձեռքն ինձ պարզեց։ Պատրաստվում էի անցնել-գնալ` համոզված լինելով, որ փող է խնդրելու, բայց փոխարենն ասաց.
- Աղջիկ ջան, աչքերս լավ չեն տեսնում, կլինի՞ ձեռքդ բռնեմ, աստիճաններն իջնենք։
Ժպտացի, տատիկի ձեռքը բռնեցի ու սկսեցինք իջնել։ Երևի կյանքումս այդքան շատ օրհնանք չէի լսել, ինչքան լսեցի էդ մի քանի րոպեի ընթացքում։ Իսկ երբ իրեն կանգառ ուղեկցելուց հետո պատրաստվում էի գնալ, ասաց, թե քանի՜-քանի՜սը չէին օգնել իրեն ու ձեռքերս համբուրեց։

Մարմնովս դող անցավ։ Չենք էլ նկատում, թե ինչպես ենք կորցնում մեր մարդկայնությունը...

[Alphaone]

Վերջերս ահավոր շատ եմ փիլիսոփայում, պորանում իմաստների,մ պատճառահետևանքային կապերի, օրինաչափությունների ու բացառությունների քաոսում... ու արդեն սկսել եմ ահավոր շատ զգալ ուրիշների ազդեցությունը իմ վրա: Այն, ինչ ես հիմա եմ, այլ մարդկանց հետ հարաբերումների արդյունքն է ու մնացած մարդիկ էլ, իրենց հերթին, կերտվում են իմ ու ուրիշների հետ շփումներում: Բայց ես չեմ ուզում հավատալ, որ որպես տաբուլա ռազա եմ ծնվել, որ ի սկզբանե ինձ կերտել է միայն գենետիկան ու հասարակությունը... ահավոր շատ եմ ուզում հավատալ հոգուն, գերեսին կամ ինչ-որ առօրեականությունից վեր էության առկայությանն իմ ներսում: Դեռ երբեք էսքան շատ կարիք չեմ ունեցել հավատի, դեռ երբեք էսքան քիչ հավատ ներսումս չի եղել... արժեքներս տրորելով քայլում են, քայլում ԵՄ:

[Գորտուկ]

Այսօր ես շոկ եմ ապրել, բայց հաճելի շոկ էր, կուզենայի միշտ էսպես լիներ , բոլոր նստածս երթուղայիններում ՝ տղամարդիկ զիջող , հարգալից: Տատիկները, պապիկները միմյանց օգնող , սիրալիր, աղջիկները նույնպես: Էլ չեմ խոսում վարորդի մասին ՝ ճաշակով երաժշտություն լսող: Երթուղայինում օդը ոչ թե քրտնահոտ էր, այլ թարմ հաճելի թարմեցուցիչի հոտ էր բուրում : Մի խոսքով ջերմ մթնոլորտ էր, ոնց որ ինձ իմ սենյակում զգայի: ՃՃՃՃՃՃ

[Այբ]

Չգիտեմ ինչից է, բայց վերջերս անընդհատ ուզում եմ ադրենալինիս բարձրացնել: Էլ սարսափ ֆիլմ չմնաց, որ չնայեմ...

Երեկ էր : Գիշերվա ժամը 2:00 էր, որ հերթական սարսափ ֆիլմը նայելուց հետո անջատեցի համակարգիչը, լույսը մարեցի ու պառկեցի քնելու: Խոստովանում եմ՝ ֆիլմի ազդեցությամբ մի քիչ վախեցած էի. ուղեղիցս ֆիլմի սարսափ կադրերը դուրս չէին գալիս, և հազիվ էի ինձ զսպում, որ սենյակիս լույսը չվառեմ: Բայց ի վերջո, լույսը չվառեցի:
Քնել էի արդեն, երբ անսովոր ցնցումից միանգամից աչքերս բացեցի: Ցնցումը մի երկու անգամ էլ կրկնվեց ու դադարեց: Էդ ժամանակ նոր համարձակվեցի ելնել անկողնուց ու վառել լույսը:
«Սարսափ կինոյում հայտնվեցի՞...»,- մտածեցի ես:

Երկրաշարժ էր: Էդ մի քանի վայրկյանում ավելի շատ ադրենալին ունեցա, քան վերջին օրերի սարսափ ֆիլմերը դիտելիս:

[Katka]

Ակումբի հանդիպումներից մեկին շատ պատահական հայտնվեցի/Կակտուսի շնորհիվ/ ու նենց հավես էր: Բա ինչքան լուսավոր էին էրեխեքը: Անհոգ էր ու ուրախ: Խըռ