Երբ բնությունը վերջնակապես հոգնում է իր մեջ ապրողից առանց դժվարության <<Կարմիր>> գիրքն է ուղարկում, ոչինչ չի խանգարում նաև մարդուն ուղարկել: Ինչ վերաբերում է սեփական իրականությունը պարտադրելուց, ապա կասեմ, որ դու նրա մի մասն ես, նա է քեզ սնողը, պահողը: Դու չես կարող նրան հակռակվել կամ չենթարկվել, դու անկախ քո կամքից և մտքից ես համակերպվում. դու համակերպվում ես ձյուն գալուն, եղանակների փոփոխությանը և վերջապես մահվան/ամեն ինչի մահվան/Վոլտերա-ի խոսքերից
Ի՞նչ ես հասկանում իսկական իրականություն ասելով: Ինչպես հասկացա, դու այն կապում ես բնության հե՞տ:
Մեջբերել
Էջանիշներ