Անկապ օրագիր

[Հայկօ]

Չկա ավելի ռոմանտիկ բան, քան տիեզերական ռոմանտիկան է՝ այդ բոլոր հեռավոր աստղերի կանչը, այդ բոլոր աներևակայելի աշխարհներն ու անիմանալի երևույթները: Եվ չկա ամբողջ տիեզերքում ավելի ռոմանտիկ բառ, քան «միգամածություն» բառն է: Ուղղակի փորձեք բարձր կամ մտքում արտասանել այդ բառն ու կզգաք. Օրիոնի միգամածություն, Ավազե ժամացույցի միգամածություն, Կատվի աչքի միգամածություն, Անդրոմեդայի միգամածություն, Ջրաշուշանների միգամածություն: Անսահման ռոմանտիկ ու կատարելության պես գեղեցիկ ու բառ է «միգամածությունը»՝ գլխապտույտ առաջացնելու չափ:

[Mephistopheles]

որ տեսնում եմ էս օրագրերի գրառումները շատանում են, իմ համար դա նշանակում ա որ Ակումը սատկում ա… օրագրերի գրառումները ես չեմ հաշվում… մարդիկ իրենք իրենց հետ են խոսում… ինքնամփոփ են լինում…

բանավեճն ա որ կյանքի նշան ա…

[Վոլտերա]

Քայլում էի փողոցով, մեկ էլ լսում եմ.
- Էս ամբողջ Հայաստանի մեն-միակ տղամարդը էդի Զարուհի Փոստանջյանն ա: Ինչն էինք անելու առանց իրա....

[anahit96]

Տարօրինակա,որ ես զզվում եմ,երբ ընկերուհիներիցս մեկն ինձ ասումա <<Ախպերս>>

[Meme]

հիշում եմ SSS -ը մի գրառում ուներ, որ մի կին էր իրան մոտեցել մի խնջույքի ժամանակ կիսուրային դեմքով, ու սկսել հարցեր տալ, իսկ մեր քնքուշ աղջկիը լռիվ հակառակն էլ ասել, ու հանգստ խղճով հեռացել...
նենց էի սիրել իր էս գրառումը, որ մեջս տպավորվել էր, իմ մոտ հատուկենտերն են տպավորվում...



հ.գ՝
նույն օրին էի այսօր, քեզ հիշեցի, ու կարոտեցի.... ստեղ լինեյիր, մի քիչ խորհուրդեիր...

[Ռուֆուս]

Մնաց տաս ու կես ժամ… Աաաա, ու ոնց եմ գզելու, ոնց եմ գզելու….

[My World My Space]

Հետաքրքիր ա, ընգերներս որ խմած, հարբած, գիշերվա ժամը իրեքին զանգում են, որ իմանան ո՞նց եմ, դզո՞ւմ ա իրանց։
Վաղը առավոտ 5:30 զարթնելու եմ, որ սաղին զանգեմ բարի լույս մաղթեմ…

[Այբ]

Տարօրինակ երազ եմ տեսել: Երազումս 2 հատ տուգանային էի ստացել ու ինձ իբր արգելափակել էին:
Հիմա մարդ վախենում է գրառում անի...Անեմ-չանեմ, անեմ-չանեմ...

[Vardik!]

Գավառի կողմերում մի ձոր կա,որ Դավախեղդի (Դևախեղդի,դև խեղդող) ձոր են ասում: Մեծերը պատմել են,որ շատ տարիներ առաջ այդ ձորով խշխշան,վարար ջուր է հոսել: Ու էնպիսի աղմուկով,որ գիշերվա լռության մեջ սարսափեցնել կարող էր: Իսկ ինչ-որ ուրիշ պատմություն պատմում է,որ այդ ջրերում դևեր են խեղդվել...
Պատանեկությանս տարիներին ջուրն էլ այդքան վարար ու սարսափելի չէր,բայց շրջապատի բնությունը՝ նույնքան անկրկնելի: Ու մեծ ու փոքր ընկեր-բարեկամ երեխեքով հավաքվում էինք ու էդ ձորը գնում: Կոշիկները դեն նետած սուր քարերի վրայով անտրտունջ և ուրախ նախ մինչև գետն էինք իջնում,հետո էլ՝ էլ ավելի ուրախ,վեր բարձրանում: Դեռ մի բան էլ երկարացնում էինք մեր ճամփան՝ ամեն պատահած ծաղկի ու թփի հետևից գնալով: Ու հետո նստում էինք վերևի ժայռերին ու հիանում մեր առաջ բացված տեսարաններով: Թե՞ բնության վեհությամբ էր պայմանավորված,թե՞ կար մի ուրիշ պատճառ,բայց էդ երջանկությունն ուրիշ էր: Ու համոզված եմ՝ նույնը բոլորի մոտ էր:
Իսկ հետո մեծացանք,հեռացանք բնությունից,իրարից ու Հայաստանից: Ու հիմա էդ քարքարոտ ձորն էլ երազանք է դարձել...
Ու այսօր երազումս այդ երազանքն եմ տեսել...

[John]

Որտե՞ղ պետք է լինեի ես հիմա
Իսկ որտե՞ղ եմ իրականում
:Վիրտուալիուիրականիխաչմերուկում

[Նիկեա]

Գրազ եմ կրվել,առաջին անգամ...
Ուրեմն օգոստոսի քսանինն էր, ժամը վեցին քսան պակաս ես Վարդի հետ գրազ եկա,որ կարամ իրան մոռանամ:Հետո մի պահ թվաց թե արդեն կրել եմ,բայց էսօր հաստատ համոզվեցի,որ կրվել եմ ...առաջին անգամ:

Հ.Գ.էսօր լրանում է սիրահարված լինելուս մի տարին ու ես ընենց ուրախ եմ,ոնց որ գրազը կրած,ոչ թե կրված լինեմ:

[Smokie]

Երկու տարբեր մարդ՝ նույն մասնագիտությունը, միանման դեմքեր, նույն անունները, միանման ազգանուններ:

...Արտավազդ Բայաթյան..........................................................................................................................Արտո Թունջբոյաջյան

[Alphaone]

Երբ մտածում եմ ինչեր կարող էի անել ու չեմ արել, հասկանում եմ, թե ինչեր կարող եմ անել ու չեմ անելու... Փակ շղթայի օղակներից մեկը պետք է փշրել...

[CactuSoul]

Գրողը տանի, ներվ ա պետք, որ էս տղու հետ վիրտուալ խոսելուն դիմանամ:

- բարև
- Բարև
- ոնց ես?
- լավ ) դո՞ւ
- նորմալ, ինչ կա?
- Հեչ, ի՞նչ պիտի
- ես ուզում եմ քեզ հրավիրեմ

Ահագին սպասում եմ, շարունակություն չկա:

- չեմ հասկանում...
- քեզ տեղ եմ հրավիրում

Ու սպասում ա, որ ես բան պիտի ասեմ էս 5 րոպե կլինի՝ սպասում ա: Հա բայց ի՞նչ պատասխանեմ յանի, ինչի՞ ես սպասում…
Ներվայնանում եմ


Հ.Գ.
lol Գրեց Գրել ա՝ «Անի»
Այսինքն իրոք սպասում ա, որ պիտի մի բան գրեմ: Ի՞՜նչ, այ մարդ, ի՞նչ ա ուզածդ: Հարց տուր, պատասխանեմ, ասա, թե ուր ես հրավիրում, երբ, ոնց, կմտածեմ՝ հա ասեմ, թե չէ: Իսկ հիմա ուզածդ ի՞նչ ա, ինչի՞ ես ինձ սենց ներվայնացնում
Կներեք, ժող, չէի ուզում իրեն էս ամենը գրել, որ չնեղվի, բայց չարտահայտվել չէի կարող

Հ.Հ.Գ.
Գոնե ակումբում լիներ, մի հատ «» զմայլ կուղարկեի, կամ «», բա ՖԲ-ո՞ւմ ոնց դուրս գամ էս իրավիճակից
Իմիջիայլոց, մի քիչ առաջ ծլնգոցներ եկան, մտածեցի՝ գրել ա մի բան, էն էլ պարզվեց՝ ուրիշ մարդ էր գրողը: Ինքը դեռ սպասում ա…

[Այբ]

Երբեմն փորփրում եմ ակումբի հին թեմաները ու կարդում այն ակումբցիների գրառումները, ովքեր ինձ համար անծանոթ են: Անծանոթ եմ ասում, որովհետև իմ գրանցվելուց հետո նրանք գրառումներ չեն արել: Կարդում եմ այդ անդամների (ակումբ չմտնողների) գրառումները ու մտածում եմ, թե ինչի՞ էլ չեն մտնում: Դե պարզ է, որ ամեն մեկը ինչ-որ հանգամանքների բերումով չի մտնում, և ես վախենում եմ: Գուցե տարօրինակ թվա, բայց վախենում եմ, որ մի օր ես էլ չեմ կարողանա ակումբ մտնել, որովհետև հնարավոր է դրա համար պատճառներ ունենամ, կամ էլ՝ հանգամանքները ստիպեն: Ինչևէ, ինքս իմ վրա էլ եմ զարմանում, որ եղավ մի պահ, երբ ես էլ լքեցի ակումբը, բայց վերադարձա ախր:
Գուցե մի օր ուրիշներն էլ վերադառնան: