Մեր զորամասում մի հատ տղա կար՝ Վանիկը… սրա նման դմբո, անտակտ, կեխտոտ, ինքնագոհ գյադա չկար չաստում… բոլորի նկատմամբ էր վատ, հայերի, օտարների ու սպայական կազմի նկատմամբ… էլ ճաշարանում զոռբայություն անել, միս գողանալ, վիրավորել և այլն… երբ որ եկավ ուրիշ զորամաս գնալու ժամանակը զորահանդեսից հետո տեսնեմ էս դեբիլը նստել ա տաբուրետկին աչքերը կարմիր… "Վանիկ ի՞նչ ա եղել…" Վանիկը գլուխը բարձրացրեց թե. "մարդ ջանդամ էլ եթա կկապվի ու կսորվի… բաժանվելը դժվար կեղնի…" բաժանման լացեր շատ եմ տեսել Ալֆ, բայց էս մեկը մինչև հիմա միտս ա… ներվի կպավ…Alphaone-ի խոսքերից
Մեֆ, կարող ա ես էլ եմ միջակ, սեռի, ինձ դուր ա գալիս, դու ինչի ես ամեն ինչին քո կտուրից նայում
Բյուրինը լավ շարադրված, ամեն բանը տեղն ա, բայց ներվի չի կպնում ու դարձնում ա գործն անտեսանելի…
Մեջբերել
Էջանիշներ