Նույնը վերաբերվում է նաև արտաքին նկարագրություններին: Ասենք՝ ասելու փոխարեն. «Նա ուներ կապույտ արքեր», արժի էնպիսի նախադասություն գրել, որտեղ երևում է նրա աչքերի գույնը՝ առանց ուղիղ նշելու, թե նա էս ու էս ուներ:
Նա հուր հեր ունէր,
Բոց ունէր մօրուս,
Եւ աչքունքն էին արեգակունք։
Հիմա սա զիբի՞լ ա
Ընդհանուր առմամբ համաձայն եմ գրառմանդ ու Չակի ասածներին, բայց դա աբսոլյուտացնելն էլ եմ սխալ համարում: Կարող ա էնպես լինի, որ նման տիպի նկարագրություններն ավելի քանի տեղին ու պետքական լինեն:
Էջանիշներ