Կարելի է կանգնել այդ աղջկա գերեզմանի մոտ, կտրել մատը, արյուն կաթացնել ու արտասանել խորհրդավոր բառերը «Արյունս արյանդ խառնելով ետ եմ վերցնում երդումս»:
Հավատարմությունը, պարտքի զգացողությունը, մահացածի չարած գործերն ավարտելու ցանկությունն ու նման բաները հասկանալի են, բայց էս ոճի երդումները համարում եմ ձևականություն ու ավելորդություն, ինչ-որ տեղ ջրիկություն, անլրջություն:
Էջանիշներ