Լոնդոնը տասնհինգ-տասնվեց տարեկանում ա հավես: Կարդում ես, ջրի նման գնում ա մի գիրքը մյուսի հետևից: Բայց լավ ա՝ ժամաանկին դադար տվեցի: Հիմա որ կարդամ, հաստատ գիտեմ՝ սիրտս խառնելու ա:
Լոնդոնը տասնհինգ-տասնվեց տարեկանում ա հավես: Կարդում ես, ջրի նման գնում ա մի գիրքը մյուսի հետևից: Բայց լավ ա՝ ժամաանկին դադար տվեցի: Հիմա որ կարդամ, հաստատ գիտեմ՝ սիրտս խառնելու ա:
Միայն ես չեմ , որ հավանում եմ այդ աշխատությունը , բացի դրանից եթե դա քեզ դուր չի գալիս , դա չի նշանակում , որ դա վատն է : Մի մոռացեք « Ճաշակին ընկեր չկա , նամանավանդ անճաշակինRhayader-ի խոսքերից
Փորձենք սկզբից: Ի՞նչ կապ ունի քո հուզվելու չափը գրքի որակի հետ: Կամ քո ստացած հաճույքը: Ի վերջո, դրանք կախված են զուտ սուբյեկտիվ գործոններից, որոնց մեջ մտնում են նաև քո գրական ճաշակը, բնավորության առանձնահատկություններն ու կարդացած գրքերի փոքր ցանկը: Բայց կարևոր է հասկանալ, որ եթե գիրքը քեզ դուր է գալիս, դա դեռ այն լավը չի դարձնում: Կոնկրետ այս գիրքը Լոնդոնի ամենաթույլ ու սավոկից դուրս անհայտ աշխատանքներից է (օրինակ, նույն կարծիքը չեմ կարող հայտնել «Սպիտակ Ժանիքի», «Սմոք Բելյուի», «Մարտին Իդենի», «Զսպաշապիկի» մասին, որոնք վարպետորեն գրված ու արժեքավոր աշխատանքներ են, չնայած, ասենք, տարօրինակ կլիներ, որ Սմոք Բելյուն ինձ հուզեր կամ խիստ դուր գար մանկական տարիքից հետո):
Նշեմ նաև, որ «Լուսնի Հովիտը» վերջին անգամ կարդացել եմ մի վեց տարի առաջ: Այնպես որ, դու վեց տարի հետո դժվար թե հասնես այնտեղ, որտեղ ես եմ: Լա՞վ» : Միայն մի հարց հետաքրքրեց - Դու այդ ո՞ր մոլորակում ես, որ ես 6 տարի հետո էլ քեզ չեմ կարողանա հասնել
Lion (15.11.2012)
ԱշխատությունըՄիայն ես չեմ , որ հավանում եմ այդ աշխատությունը , բացի դրանից եթե դա քեզ դուր չի գալիս , դա չի նշանակում , որ դա վատն է : Մի մոռացեք « Ճաշակին ընկեր չկա , նամանավանդ անճաշակին
P.S. Մոլորակի խնդիր չի, պարզապես ձերդ գերազանցության ինտելլեկտուալ աճի դինամիկան, ինչպես ինձ մոտ տպավորություն ստեղծվեց այս դիսկուսիայից, ընդհանուր առմամբ, բավականաչափ զիջում է իմին նույն տարիքում և ներկայումս, ինչի շնորհիվ ձերդ գերազանցությունը հարյուր տարի ապրելուց հետո էլ ամենայն հավանականությամբ կարդալու է Ջեկ Լոնդոնի վերոհիշյալ ապուշ գիրքն ու տարբեր խտության ծավալի հուզվի: Պարդոն:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Բյուր, կոնկրետ էդ գիրքը որ կարդաս, էն որ բանակում կարդացի ինձ զոռելով, վերջում էլ մի միտք մնաց՝ dafuq did I just read?, կհասկանաս
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
accidenti !
Ռայ, չես համոզի, մեկ ա չեմ կարդալուԲյուր, կոնկրետ էդ գիրքը որ կարդաս, էն որ բանակում կարդացի ինձ զոռելով, վերջում էլ մի միտք մնաց՝ dafuq did I just read?, կհասկանասՈւ ընդհանրապես, սպանեն, էլ Լոնդոն չեմ կարդա: Չեմ ուզում ջահել ժամանակ ստացածս տպավորությունները փչացնել: Լուրջ վախենում եմ, որ դուրս չի գա:
Հ.Գ. Ձերդ գերազանցություն Ռայադեր, ինձ թվում ա՝ Երևան քաղաքում դժվար թե մեկը գտնվի, որը քեզ ինտելեկտով չի զիջում:
Ռայ, չես համոզի, մեկ ա չեմ կարդալու
Հ.Գ. Ձերդ գերազանցություն Ռայադեր, ինձ թվում ա՝ Երևան քաղաքում դժվար թե մեկը գտնվի, որը քեզ ինտելեկտով չի զիջում:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Շինարար (15.11.2012)
Ռայ, կարծիքս էս ա. Լոնդոնը լավ ա կոնկրետ տարիքում: Դրանից հետո համը դուրս ա գալիս: Մարդ կա՝ իրա համար էդ տարիքը տասներկու տարեկանն ա, մարդ էլ կա՝ երեսունհինգը
Rhayader (15.11.2012)
Ես դպրոցական տարիքում եմ կարդացել, ճիշտն ասած՝ տենց բացասաբար չեմ տրամադրվել, ոնց Ռայադերը, բայց ամեն դեպքում եթե Լոնդոնից ինչ-որ գործեր թվարկելու լինեի, որ տպավորվել են, հաստատ «Լուսնի հովիտը» չէր լինի շարքում, առաջին հերթին կնշեի «Ադամից առաջը», որը ինձ համար առաջին գիրքն էր ինչ-որ ուրիշ բանի մասինՌայ, չես համոզի, մեկ ա չեմ կարդալու
Ադամից առաջըԵս դպրոցական տարիքում եմ կարդացել, ճիշտն ասած՝ տենց բացասաբար չեմ տրամադրվել, ոնց Ռայադերը, բայց ամեն դեպքում եթե Լոնդոնից ինչ-որ գործեր թվարկելու լինեի, որ տպավորվել են, հաստատ «Լուսնի հովիտը» չէր լինի շարքում, առաջին հերթին կնշեի «Ադամից առաջը», որը ինձ համար առաջին գիրքն էր ինչ-որ ուրիշ բանի մասինիմ սիրած գործն ա Լոնդոնից: բայց էլի եմ ասում՝ պատանեկությանս հուշերը մի պղտորեք
Կարծում եմ, որ Ջեկ Լոնդոնը Ժյուռ Վեռնի, Դյումայի պես 10-13 տարեկանում կարդալու համար վատ չի: Հետաքրքիր , արկածային...
StrangeLittleGirl (15.11.2012)
Բայց Ջեկ լոնդոնը հեչ 13 տարեկանի կարդալու բան չի: Իմ մտածելով ընդհանրապես կարդալու բան չի
Ես էդ տարիքում Ժյուլ Վեռն էի կարդում, Մայն Ռիդ, Դյումա, Վախթանգ Անանյան: Հետո մի օր որոշեցի Ջեկ Լոնդոն կարդալ, վերցրեցի պատմվածքները՝ վատ էր: Վերցրեցի մյուս հատորները՝ վատ էր ու վատ էր: Վատը որն է, մռայլ, ցուրտ, տրամադրություն գցող գործեր էին: Նեղացած գնացի "Խորհրդավոր կղզին" մի անգամ էլ ծերից ծեր կարդացի, հետո երրորդ անգամ "Կոմս Մոնտե Քրիստոն", հետո երրորդ թե չորրորդ անգամ "Հովազաձորի գերիները" ու նոր էդ մռայլության ու ճնշվածության զգացողությունը մեջիցս դուրս եկավ: Դրանից հետո Ջոկ Լոնդոնի անունն էլ չեմ տվել
12 հատոր էր, ինչ էր
Freeman (16.11.2012), StrangeLittleGirl (15.11.2012)
Ոչ մեկիդ խոսքերին չեմ հավատում սիրելի ակումբցիներ , կեղծում եք ))))))): Դրանով հանդերձ ձեզ սիրում եմ
Ինչու՞ պետք է ամեն ինչ գունավոր գրել , ախր նա հեղափոխության մասին է գրել , անգլիացիներին է ներկայացրել , իր ժողովրդի մասին է գրել : Չեմ կարծում , որ հեղափոխության մասին գրելիս պետք է վառվռուն գրելԲայց Ջեկ լոնդոնը հեչ 13 տարեկանի կարդալու բան չի: Իմ մտածելով ընդհանրապես կարդալու բան չի
Ես էդ տարիքում Ժյուլ Վեռն էի կարդում, Մայն Ռիդ, Դյումա, Վախթանգ Անանյան: Հետո մի օր որոշեցի Ջեկ Լոնդոն կարդալ, վերցրեցի պատմվածքները՝ վատ էր: Վերցրեցի մյուս հատորները՝ վատ էր ու վատ էր: Վատը որն է, մռայլ, ցուրտ, տրամադրություն գցող գործեր էին: Նեղացած գնացի "Խորհրդավոր կղզին" մի անգամ էլ ծերից ծեր կարդացի, հետո երրորդ անգամ "Կոմս Մոնտե Քրիստոն", հետո երրորդ թե չորրորդ անգամ "Հովազաձորի գերիները" ու նոր էդ մռայլության ու ճնշվածության զգացողությունը մեջիցս դուրս եկավ: Դրանից հետո Ջոկ Լոնդոնի անունն էլ չեմ տվել
Արէա (15.11.2012)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ