Ռաբիս. արվե՞ստ թե՞...

[Հարդ]

Հ.Գ. հմմմ, ուղղակի էդ ռաբիզի մեջ ոչ երաժշտություն կա, ոչ իմաստ, ի՞նչ կա էդտեղ լսելու

Ես էստրադա էլ չեմ լսում Ո՞նց կարա մի բանը երգ համարվի, եթե ոչ նորմալ երաժշտություն կա, ոչ բառեր, էլ չեմ ասում երգչի ձայնային տվյալների առկայության մասին
Հարսանիքներին ռոք՛ն՛ռոլլ-ի տակ էլ կարել ա պարել
Կամ էլ եթե հայկական պարել են ուզում, թող Հայկական Ժողովրդական երգեր միացնեն, հազար գլուխ լավն ա

Ruby Rue, պարտադիր չի լինել երաժիշտ, որպեսզի տրամաբանորեն հասկանաս մի պարզ ճշմարտություն (ինչը ցավոք, շատ անվանի երաժիշտներ տենց էլ չեն հասկանում):

Ուրեմն էդ ճշմարտությունն էն ա, որ չի կարելի ասել էս ոճը վատն ա: Էդ նման ա նրան, որ ասես էս շենքի ժողովուրդը վատն են, էն կողքի շենքի ժողովուրդը լավն են:
Էդ ճիշտ մոտեցում չի: Կան լավ, ու վատ գործեր: Կա գործին պրոֆեսիոնալ ու խուժան մոտեցում:

Հետաքրքիր ա, դու ի՞նչ ոճ ես սիրում: Էդ քո սիրած ոճում անիմաստ ու անճաշակ գործեր չկա՞ն: Իհարկե կան: Ասեմ քեզ ավելին՝ եթե մենք վերցնենք ինչ որ մի վատ դասական գործ ու համեմատենք ռաբիսի ամենալավ գործերից մեկի հետ, ապա ռաբիսն ավելի լավը կլինի:

Իմ ասածն էն ա, որ պատահում են էնպիսի ռաբիս գործեր, որտեղ ամեն ինչ լավ ա արված, որտեղ նորմալ իմաստ էլ կա, բառեր էլ կան, ձայնային տվյալ էլ կա քո ասածով :
Իսկ ժողովրդական միացնելու առաջարկիդ լրիվ կողմ եմ : ))) Հաստատ շատ ճիշտ որոշում ա:

Ինչ վերաբերվում ա Արտաշ Ասատրյանի գործունեությանը, ապա դրա մասին հակիրճ ասել եմ դեռ առաջին էջում )))

Ruby Rue, ու թող քեզ մոտ հանկարծ տպավորություն չստեղծվի թե ես հիմա ռաբիսն էի պաշտպանում: Ուղղակի ինչպես որ չեմ սիրում երբ գերագնահատում են ռաբիսը, տենց էլ չեմ սիրում որ թերագնահատում են:

Ամեն դեպքում դու ի՞նչ ոճ ես սիրում հետաքրքիր ա

[Varzor]

Ինչպես ասել է մի շատ խելոք մարդ (եթե չեմ սխալվում Բերնարդ Շոու)` Երաժշտությունը դա աղմուկների մեջ ամենատանելին է:
Իսկ մեկ ուրիշն էլ (չգիտեմ խելոք, թե չէ` Թ. Գոտյե) ասել է. Մարդկությանը հայտնի բոլոր աղմուկներից երաժշտությունն ամենաթանկարժեքն է:
Դե երևի ինքը չի լսել ճմրթվող Ֆերարիի ձայնը

Ֆիզիկայի տեսնակյունից բոլոր երաժշտույթուններն էլ աղմուկներ են: Նույնիսկ մի հատ տենց երաժշտական ուղղություն կա ` Նոյզ (Noise) - աղմուկ:
Սենց մի բան էլ եմ հիշում "Եթե աղմուկ ասելով ի նկատի ունեք տհաճ ձայները, ապա փոփ երաժշտությունը իսկական աղմուկ է" (չեմ հիշում ում խոսքերն են, համ էլ բառացի չեմ ցիտում)

Ու հիմա մենք դրել ուզում ենք իրար համոզել, թե "որ աղմուկն է ավելի բարձրորակ կամ հաճելի"?
Է պարզ չի, որ դա անհատական է` մարդ կա, որ իրեն "կվալտով ռելսին" խփելու ձայնն էլ է դուր գալիս: Մեկին էլ դուր է գալիս փրփրապլաստի կտորը պատուհանի կամ գրատախտակի վրա ճռռացնելու ձայնը:

Ու ես իմ տեսանկյունից ասեմ, որ աղմուկի ընկալումը ոչ միայն անհատական է, այլև իրավիճակային: Ու հաստատ կարող եմ ասել, որ որոշ իրավիճակներում Արտաշ Ասատրյանը ինձ համար լրիվ տեղին է, տանելի ու նույնիսկ հաճելի:

Հ.Գ.
Բայց հիմա Evanescence եմ լսում

[Ruby Rue]

Ասատրյանների արտաքինին նայելիս հոմո-խորովածուս, քյաբաբուս մարդու տպավորություն ես ստանում ու մտածում ես, լավ էս մարդը ի՞նչ ա ուզում ասի:
Իսկ ինչ վերաբերվում է աղմուկին, ավելի ճիշտ ձայնային ալիքներին, աղմուկ կա , որից հետո 1 շաբաթ խելքի չես գալիս / օրինակ ես ՝ իմ Վերջին զանգից հետո/ աղմուկ էլ կա, որ ստիպում ա նույնիսկ բույսերը լավ աճեն կամ կենդանի էակները / լինեն մարդ թե անասուն, հանգստանան/
Մի խոսքով, թեև երաժշտության լավն ու վատը սուբյեկտիվ է, օբյեկտիվ բաներ էլ կան:

[Varzor]

օբյեկտիվ բաներ էլ կան:

Օբյեկտիվը որնա? Բույսերի լավ աճելը? թե մարդկանց հանգստացնելը? 100-ին կարողա հանգստացնի, 1-ին էլ ներվայնացնի

[Ruby Rue]

Բույսերի աճելն օբյեկտիվա
Դասական երաժշտության տակ բույսերն ավելի լավ են աճում, կոմպիս կողքի ծառ ու խաղիկները վկա

[Հարդ]

Որ ցանկացած ոճում կան լավ, վատ ու միջակ գործեր, դա պարզ է, ուղղակի մեզ հասնում են համաշխարհային երաժշտության միայն լավ գործերը, վատերը մաղվում են, չեն հասնում ճանաչման…
Ես հիմնականում լսում եմ ռոք ու մետալ, թեև հաճույքով լսում եմ դասական, նյու էյջ ու ազգագրական-ժողովրդական, բայց դա ոչ հաճախ

Ուրեմն էկանք հասանք իմ ասածին՝ չի կարող լինել վատ ոճ: Էդ շատ լավ ա, որ արդեն էսքան բան լսում ես:

Ուղղակի ես դեռ մանկուց առիթ-տոնակատարությունների ժամանակ ականջներս պինդ փակել նստել եմ:
Ճիշտ է , չեմ հերքում, որ շատ-շատերի համար իմ լսած դեթ մետալը անիմաստ ու անճաշակ կարող է թվալ, բայց կան արժեքներ՝ Բիթլզ, Փինկ Ֆլոյդ, Դիփ Փարփլ, որ հավասարապես կարող են հիացնել ցանկացած ժանր նախընտրողին:
Իսկ ռաբիզը համարում եմ ուղղակի չկայացած, ասելիք չունեցող երաժշտություն…
Իսկ թեմայի մեջ Արտաշ Ասատրյանը Արամից վատն ա, իր տղան էլ իրենց վատն ա լինելու:

Իսկ դու կաանջներդ փակել ես առիթների ժամանակ, որովհետև ռաբիս երաժիշտների մեծամասնության մեջ պակասում ա երաժշտությունը մատուցելու կուլտուրան: Շատ մանրուքներ կան, որոնց մասին ոչ մտածել են էդ մարդիկ ոչ էլ պետք ա էկել որ մտածեն: Մենակ մի օրինակ բերեմ՝ ռաբիս երգիչների մեծամասնությունը երգելուց բառերը սխալ ա արտասանում, ավելի կոնկրետ՝ ոչ բարեհունչ (օրինակ՝ նկատած կլինեք հենց Արամ Ասատրյանը բառերի մեջ շեշտում ա ոչ թե գրվող ձայնավորը, այլ չգրվող բառամիջի ը տառը, որը բառը և երգեցողությունն էժանացնում ա): Իրանք անում են, իրանց գնահատում են, վերջացավ)))

Իսկ ի՞նչ ա նշանակում չկայացած երաժշտություն: Ասենք ի՞նչ պետք ա լիներ, որ համարեիր կայացած էլի հետաքրքիր ա... Իսկ ասելիք ունի ռաբիսը, ու մեկ մեկ շատ շատ բաներ ա ասում, ինչից օրինակ կիլոմետրերով հեռում ա համաշխարհային աստեղից՝ Ռամմշտայնը )))

հ.գ. քո տարիքում ես էլ էի շատ մետալ լսում)))

[Varzor]

Բույսերի աճելն օբյեկտիվա
Դասական երաժշտության տակ բույսերն ավելի լավ են աճում, կոմպիս կողքի ծառ ու խաղիկները վկա

Ու նաև ապացուցված է, որ ծանր ռոքից, մանավանդ մետալից բույսերը վատ են աճում:
Հիմա ինչ? Չլսենք?
Բայց մեկ-մեկ ընենցա հավես տալիս, ոնց չլսենք?
Նույն ձևի էլ ռաբիզը` ամեն մարդու համար իր ատեղն ունի, բույսերն էլ թող իրենց տեղում մնան:

Ի դեպ կարող Էջմիածնի բիբար-պամիդորը հենց տենց լավ աճումա Արամի ու Արտաշի երգերի հաշվին?

[Rammstein]

Իսկ ասելիք ունի ռաբիսը, ու մեկ մեկ շատ շատ բաներ ա ասում, ինչից օրինակ կիլոմետրերով հեռում ա համաշխարհային աստեղից՝ Ռամմշտայնը )))

Հա, ճիշտ ես, Rammstein-ի մեջ ասելիք չկա, միայն լսելիք ա` ինչը որ պետք ա լինի երաժշտության մեջ:

[Freeman]

Ժող, լուրջ չեմ հասկանում թե ինչի համար են մարդիկ իրա ու իրա նման երգիչների երգերը լսում ու էդ երգերի պատճառով բոլոր տոներից ու ռեստորաններից ներվայնանում եմ Առաջ մտածում էի, որ ռաբիս լսողները ուրիշ երգեր չեն լսել, դրա համար էդ երգերն են լսում, բայց վերջերս ահագին լուրջ մարդկանց եմ հանդիպում, որ էլի լիքը երգեր են լսել ու ձևավորված ճաշակ ունեն, բայց էլի ռաբիս լսում են (օրինակ Շինարարը )

[Ruby Rue]

Ու նաև ապացուցված է, որ ծանր ռոքից, մանավանդ մետալից բույսերը վատ են աճում:
Հիմա ինչ? Չլսենք?
Բայց մեկ-մեկ ընենցա հավես տալիս, ոնց չլսենք?
Նույն ձևի էլ ռաբիզը` ամեն մարդու համար իր ատեղն ունի, բույսերն էլ թող իրենց տեղում մնան:

Ի դեպ կարող Էջմիածնի բիբար-պամիդորը հենց տենց լավ աճումա Արամի ու Արտաշի երգերի հաշվին?

Մետալ լսելիս լսողությունն էլ ա թուլանում, բայց դե հիմնականում լսելիք էլ կա, ասելիք էլ

Իսկ երբ որ ռաբիզ երգիչները սկսեն նորմալ կատարել իրենց երգերը, բառերի մեջ իմաստ դնեն , ռաբիզն ՙկզարգանա՛
Իմ համար անիմաստ դիսկո ցկցկոցներն ու ռաբիզը իրար հավասար անտանելի են, ուղղակի ռաբիզն ախր ահավոր ա է՜:
Էն <շախով-շուխով> ռեստորանային երգերը դեռ էդքան ահավոր չեն, բա էն միապաղաղ տառապագին կլկլոցները...

Չէ, ռաբիզը երաժշտություն չի , Արամն ու Արտաշն էլ երգիչ չեն, բայց պահանջարկ կա, առաջարկ էլ կա

[Հարդ]

Հա, ճիշտ ես, Rammstein-ի մեջ ասելիք չկա, միայն լսելիք ա` ինչը որ պետք ա լինի երաժշտության մեջ:

Ռամշ ջան, ինքս գործիքային երաժշտություն ավելի եմ սիրում, քան երգային: Բայց եթե երաժշտությունը երգային ա կարելի ա էլի ասելիք մտցնել մեջը)))

[Rammstein]

Ռամշ ջան, ինքս գործիքային երաժշտություն ավելի եմ սիրում, քան երգային: Բայց եթե երաժշտությունը երգային ա կարելի ա էլի ասելիք մտցնել մեջը)))

Հարդ ջան, ես Ռամշտայնի գրեթե բոլոր երգերի մեջ ավելի շատ քո ասած ասելիքից եմ տեսնում, քան ցանկացած ռաբիզի մեջ:
Ասեմ ավելին, նույնիսկ ցանկացած գործիքային երաժշտության մեջ ավելի շատ ասելիք եմ տեսնում, քան ռաբիզի մեջ:

[Հարդ]

Հարդ ջան, ես Ռամշտայնի գրեթե բոլոր երգերի մեջ ավելի շատ քո ասած ասելիքից եմ տեսնում, քան ցանկացած ռաբիզի մեջ:
Ասեմ ավելին, նույնիսկ ցանկացած գործիքային երաժշտության մեջ ավելի շատ ասելիք եմ տեսնում, քան ռաբիզի մեջ:

Ինչ խոսք, սրամիտ էր)))
Բայց եթե դու իրոք տենց ես տեսնում ու քո համար շմուլոոոոոոոոոոոո աաաաաաաաաաաաաաաաաաաաաաա - ն ավելի շատ ասելիք ա, քան «Մասիսը տխուր է, Անին ավերվածը», ես էլ շարունակելու բան չունեմ ))

[Varzor]

Մետալ լսելիս լսողությունն էլ ա թուլանում, բայց դե հիմնականում լսելիք էլ կա, ասելիք էլ

Իսկ երբ որ ռաբիզ երգիչները սկսեն նորմալ կատարել իրենց երգերը, բառերի մեջ իմաստ դնեն , ռաբիզն ՙկզարգանա՛
Իմ համար անիմաստ դիսկո ցկցկոցներն ու ռաբիզը իրար հավասար անտանելի են, ուղղակի ռաբիզն ախր ահավոր ա է՜:
Էն <շախով-շուխով> ռեստորանային երգերը դեռ էդքան ահավոր չեն, բա էն միապաղաղ տառապագին կլկլոցները...

Չէ, ռաբիզը երաժշտություն չի , Արամն ու Արտաշն էլ երգիչ չեն, բայց պահանջարկ կա, առաջարկ էլ կա

Դե նորից եկանք նրան, որ ամեն մարդն ունի իր նախընտրած աղմուկների ցանկը
Ափսոս թեման դրա մասին չի, թե չէ մի քիչ ՌԱԲԻՍ-ի պատմությունից կպատմեի, կզգայիք թե հիմա ինչ ինֆորմացիոն թյուրիմացության մեջ ենք:

[Հարդ]

Դե եթե դու Mann gegen Mann երգից միայն «Schwulah, aaaaaaa» հատվածն ես լսել, ու մյուս երգերից էլ նույն կարգի հատվածներ ես լսել, ապա ես էլ շարունակելու բան չունեմ:

Ռամշ ջան, ես վախտին Ռամմշտայնի շատ երգերի թարգմանություններ եմ կարդացել (քո կայքում ի դեպ ), ու լավ էլ սաղ գիտեմ : Ու նենց չի որ Ռամմշտայնն իմ համար ոչ մի բան ա: Ճիշտ ա առաջ շատ էի սիրում, բայց հիմա դրա ժամանակն անցել ա, բայց էսօր էլ ա մեկ մեկ հավես տալիս: Բայց ես էն ժամանակ էլ, էսօր էլ գտնում եմ որ տեքստերի 70 տոկոսի մեջ ասելիք չկա, էդքան բան:

Էսքանով երևի վերջացնենք օֆֆթոփը: