Արտաշ Ասատրյան

[Ruby Rue]

Ruby Rue, պարտադիր չի լինել երաժիշտ, որպեսզի տրամաբանորեն հասկանաս մի պարզ ճշմարտություն (ինչը ցավոք, շատ անվանի երաժիշտներ տենց էլ չեն հասկանում):

Ուրեմն էդ ճշմարտությունն էն ա, որ չի կարելի ասել էս ոճը վատն ա: Էդ նման ա նրան, որ ասես էս շենքի ժողովուրդը վատն են, էն կողքի շենքի ժողովուրդը լավն են:
Էդ ճիշտ մոտեցում չի: Կան լավ, ու վատ գործեր: Կա գործին պրոֆեսիոնալ ու խուժան մոտեցում:

Հետաքրքիր ա, դու ի՞նչ ոճ ես սիրում: Էդ քո սիրած ոճում անիմաստ ու անճաշակ գործեր չկա՞ն: Իհարկե կան: Ասեմ քեզ ավելին՝ եթե մենք վերցնենք ինչ որ մի վատ դասական գործ ու համեմատենք ռաբիսի ամենալավ գործերից մեկի հետ, ապա ռաբիսն ավելի լավը կլինի:

Իմ ասածն էն ա, որ պատահում են էնպիսի ռաբիս գործեր, որտեղ ամեն ինչ լավ ա արված, որտեղ նորմալ իմաստ էլ կա, բառեր էլ կան, ձայնային տվյալ էլ կա քո ասածով :
Իսկ ժողովրդական միացնելու առաջարկիդ լրիվ կողմ եմ : ))) Հաստատ շատ ճիշտ որոշում ա:

Ինչ վերաբերվում ա Արտաշ Ասատրյանի գործունեությանը, ապա դրա մասին հակիրճ ասել եմ դեռ առաջին էջում )))

Ruby Rue, ու թող քեզ մոտ հանկարծ տպավորություն չստեղծվի թե ես հիմա ռաբիսն էի պաշտպանում: Ուղղակի ինչպես որ չեմ սիրում երբ գերագնահատում են ռաբիսը, տենց էլ չեմ սիրում որ թերագնահատում են:

Ամեն դեպքում դու ի՞նչ ոճ ես սիրում հետաքրքիր ա

Որ ցանկացած ոճում կան լավ, վատ ու միջակ գործեր, դա պարզ է, ուղղակի մեզ հասնում են համաշխարհային երաժշտության միայն լավ գործերը, վատերը մաղվում են, չեն հասնում ճանաչման…
Ես հիմնականում լսում եմ ռոք ու մետալ, թեև հաճույքով լսում եմ դասական, նյու էյջ ու ազգագրական-ժողովրդական, բայց դա ոչ հաճախ

Ուղղակի ես դեռ մանկուց առիթ-տոնակատարությունների ժամանակ ականջներս պինդ փակել նստել եմ:
Ճիշտ է , չեմ հերքում, որ շատ-շատերի համար իմ լսած դեթ մետալը անիմաստ ու անճաշակ կարող է թվալ, բայց կան արժեքներ՝ Բիթլզ, Փինկ Ֆլոյդ, Դիփ Փարփլ, որ հավասարապես կարող են հիացնել ցանկացած ժանր նախընտրողին:
Իսկ ռաբիզը համարում եմ ուղղակի չկայացած, ասելիք չունեցող երաժշտություն…
Իսկ թեմայի մեջ Արտաշ Ասատրյանը Արամից վատն ա, իր տղան էլ իրենց վատն ա լինելու: