Ուխխխխխխ իմ հերթն էլ եկավ միտքս արտահայտելու....
Նախ ողջունելի էր շաատ երկուսիդ հարցազրույցային համգործակցությունը, ասեմ ինչու՞, որովհետև է՜ն մեր հանդիպման օրը զգում էի, որ երկուսդ իրար ավելի լավ եք հասկանում, քան մնացածներս, թերևս միգուցե սա մենակ իմ կարծիքն է
...
Հետո ասեմ, որ շաատ համարձակ հարցեր ու նաև դրանց էլ համապատասխան պատասխաններ էին երեխեք ջան ու հետևաբար՝ Հոս ջան դու էլ ապրես, Ամելիիիիս դու էլ, որ նման համարձակ ես....
Ես երեկվանից կարդում եմ, ճիշտն ասծա չեմ կարողանում երկար նստել համկարգչի մոտ, երեկ ուզում էի մի բան գրել, որ կշարունակեմ վաղը, բայց եկա այսօր....
Հարցերին համ համով-հոտով, ճիշտ քո նման, համ էլ հավեսով էիր պատասխանել....Ճիշտ եմ ասում,համ էլ ոնց որ ես ձեր կողքին լինեի....
Շաատ շաատ եմ ուզում գրել, բայց, ոնց որ արդեն սկսում եմ դատարկվել....
Այ հիմա, մի հատ էլ հարց ես տամ, հա՞...Երեխեքի գրածները դեռ չեմ կարդացել, բայց ոնց որ էս հարցը չկար
Ամելի՜ս իսկ բնավորությանդ մեջ կա՞ ինչ որ փոփոխության կարիք, որ կուզենայիր անել սրտանց, որ չես սիրում...
Մեկ էլ ունե՞ս արդյոք քո աշխարհը, քո երազների ու հրաշքների աշխարհը, ու ովքեր են էնտեղ...
Հ.Գ. հետո էլի լինի, կգրեմ, կարող եմ չէ՞
Մեջբերել
Էջանիշներ