John Բարի լույսպատրա՞ստ ես հենց այս պահին սկսել հարցազրուցել:
Ameli Բարի լույս: Պատրաստ եմ մենակ մի բան` հարցազրույցից դուրս ասածներս այ սենց փակագծում կգրեմ - / /:
John Լա՜վ: Պահպանիր հանգստություն, մի՛ լարվիրՄի փոքր պատմիր քո մասին, ի՞նչ տարբերություններ ունի Ամալյան Ամելիից, ի՞նչով է զբաղվում, ի՞նչ մասնագիտություն ունի:
Ameli Արդեն 20 տարուց ավել է ինչ ես՝ ես եմ, ինձ Ամալիկ-ը ավելի շատ է դուր գալիս քան Ամալյան, առվել ևս Ամալ-ը /գոնե մյախկի զնակով ասեին հա
John Իսկ ի՞նչն է նպաստել մասնագիտություն ընտրելուդ, ինչպե՞ս ես որոշել, գո՞հ ես ընտրածդ մասնագիտությունից:
Ameli Մասնագիտությանս ընտրությունը պատահակնության արդյունք էր: Ինչ խոսք, մանկավարժականից բացի ուրիշ բուհում ինձ չէի պատկերացնում, բայց ոչ հենց այս մասնագիտությամբ: Ընդունելության քննությունների ժամանակ միայն հայոց լեզվի ու մաթեմատիկայի քննություններին էի պատրաստ և ճակատագրի բերմամբ իմ այժմյան ֆակուլտետն ընդունվեցի: Դե քանի որ պրոֆկողմնորոշում էլ չէի ստացել՝ ոչինչ չգիտեի մասնագիտությանս մասին և առանձնապես մեծ սպասումներ չունեի, սովորելու ընթացքում շատերի պես վատատեսորեն չտրամադրվեցի և այժմ եթե ինչ-ինչ դեպքերում գոհ չեմ, ապա չեմ էլ դժգոհում:
JohnՆաև նկարում ես… իսկ ինչո՞ւ։ Ե՞րբ նկատեցիր, որ քեզ մոտ այնքան էլ վատ չի ստացվում...
Ameli Ինչու՞ եմ նկարում, իսկ ինչու՞ ես երգում երբ լավ տրամադրություն ես ունենում կամ ինչու՞ ես լաց լինում, երբ նեղսրտած ես, նույն հարցերն են ինձ համար; Նկարում եմ, երբ ուրախ եմ, ինչու չէ երբ խռով եմ բոլորից, նկարելիս վերանում եմ իրականությունից, միայն նկարով ապրում այդ մի քանի րոպեները, ու վերջում հրճվում իմ իսկական "գլուխգործոցով": Հիշում եմ, երբ 2-3 տարեկան երեխա էի նկարեցի իմ առաջի "գործը" , դա մի օվալաձև պատկեր էր, պատկերի մեջ' վերևի մասում, փոքրիկ շրջանակ, իսկ օվալի մեջտեղի մասով մի երկու գիծ քաշած, համոզված եմ ինչպես մայրիկս այն ժամանակ, այնպես էլ դու միանգամից գլխի չընկար թե ինչ էր, դա մանկան բարուր էր
John Ի՞նչի պետք է հասնես կյանքում, որ կյանքդ հաջողված համարես
Ameli Եթե ամբողջ սրտով զգամ, որ գտել եմ իմ իրական սիրուն և ամբողջ կյանքս էլ նրա հետ անցկացնեմ, ապա կյանքս հաջողված կլինի, միանշանակ:
John Իսկ կա՞ այդպիսի գրական կերպար, կամ գուցե ֆիլմի հերոս, ում սիրահարվել ես փոքր տարիքում
Ameli Ոչ, ես միայն մեր բակի և մեր մանկապարտեզի տղաներին եմ հերթով սիրահարվել, կարող ա անոմալյա ա / վայ մի քիչ նման էր անվանս էդ անոմալյան, գրեթե Ամալյա
John չէ, նորմալ է, արխային /Ամալյան ավելի շուտ Անոմալյա բառի հականիշ ոնց որ լինի
Ameli Երևի մոռացար ասել. «Բացի ծնողներից» , եթե չէ, ուրեմն պետք է շաբլոն պատասխան տամ, ու էս դեպքում ուրախ եմ դրա համար, որովհետև կարծում եմ նորմալ մարդիկ հարգում են իրենց ծնողներին, առաջինը նրանցից կարծիք, խորհուրդ հարցնում ու կարևոր նշանակություն տալիս, իսկ եթե այո, ուրեմն կարող եմ ասել, որ իմ հոր ընկերը՝ մեր ընտանիքի բարեկամը, ինձ համար իսկական հեղինակություն է: Կենսուրախ, կատակասեր մարդ, մեծի հետ՝ մեծ, փոքրի հետ՝ փոքր
John Սիրո՞ւմ ես ռիսկի դիմել, թե՞ գերադասում ես բավարարվել քչով, քան թե ռիսկի դիմել ու արդյունքում կորցնել ունեցածը:
Ameli Ռիսկի դիմել չեմ սիրում, գնահատում եմ ունեցածս և չեմ ուզում կորցնել, բայց սա չի նշանակում թե մինիմալիստ եմ, ոչ թե քչով, այլ եղածով բավարարվելը, թող ագահություն չթվա, բայց չի դաստիարակում կամային որակներ, երբ չես բավարարվում եղածով, ձգտում ես ավելիին ձեռք ես բերում նպատակասլացություն, համառություն, դառնում ես աշխատասեր և հասնում բարձունքների, այնուամենայնիվ հարգում եմ այն մարդկանց, ովքեր արդար ճանապարհով են հասել իրենց նպատակներին: Ռիսկի դիմել չեմ սիրում, բայց "կենաց մահու" պայմաններում հնարավոր է նման քայլի դիմեմ:
Մեջբերել
/ ի՞նչը կարող է քեզ հանել հունից այնքան, որ սկսես գոռգոռալ (անկեղծ, չեմ պատկերացնում)
: Ահավոր ներվայինանում եմ, երբ երեխային նորմալ ձևով բացատրում ես, որ սա սենց պիտի լինի, որ ցուրտ է, պետք է տաք հագնվես, ոչ թե ֆինդուֆլուշկի հետևից ընկնես, իսկ նա կապրիզնություն է անում ու էդ կապրիզները ուղեկցվում են ներվերդ սղոցելու աստիճան լացով:
դրա համար ես պարտական եմ իմ զայգոմատիկուս մաժորին 
John-ի խոսքերից
....բայց ոչինչ Ամ ջան, խոսք եմ տալիս՝ ավելի լավ է ուշ, քան երբեք, հենց լավացաաաաաաաաա
Էջանիշներ