Մեջբերում Tig-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Մալխաս ջան, տես, որ էլի նման մտածելակերպով նորից գնում ենք դեպի անտեսման: Իսկ անտեսումները վերջ ի վերջո հանգեցնում են ճահճի մեջ հայտվելուն: Ես չեմ ասում, թե հիստերիաի մեջ ընկնենք ու իրենց նման հիստերիկ արձագանքներ հանենք: Բայց որ չափված-ձևված պատասխան պիտի տրվի, դրանում համոզված եմ:

Եվ հետո Թուրքիան է հզո՞ր, թե՞ մենք: Ի՞նչ կապ ունի հզոր լինելը հիստերիկ լինելու հետ...
Ընդհանուր առմամբ ճիշտ բաներ ես գրել: Իհարկե պետք է դրանց պատասխանել ու տեղը դնել: Մերոնք կարծես դա անում են:
Այս պահի դրությամբ Թուրքիան իհարկե ուժեղ է Հայաստանից, բայց ահա քանի հարյուր տարի է Թուրքիան բռնել է թուլանալու և փոքրանալու ճանապարհը ու դեռ շարունակում է: Այսօր էլ նրա գլխին կախված է մասնատման վտանգը: Իր շրջապատում ոչ մի պետություն չունի, որի հետ լավ հարաբերություններ ունենա: Վրաստանն ու Ադրբեջանը լուրջ երկրներ չէի համարի: Կա նաև քրդերի հարցը, որոնց վաղ թե ուշ կոգտագործեն մասնատելու Թուրքիան, քանի որ աշխարհի հզորներին պետք չէ այնպիսի երկիր, որ մեծ ախորժակներ ունի: Տեսել եմ քարտեզներ, նշեմ` ոչ լեգալ, օգտագործելով իմ կապերը, որտեղ կոնկրետ նշված են, թե ինչպես պետք է բաժանվի Թուրքիան: Իրանի բաժանման քարտեզ էլ կար, ի դեպ: Թուրքիայի բաժանման դեպքում Հայաստանը ելք է ունենալու դեպի Սև ծով: Իրանի բաժանման դեպքում Ադրբեջանը մեծ հողեր է զիջելու Հայաստանին, բայց փոխարենը մի քանի անգամ շատ ստանալու է Իրանից:
Մի քիչ շատ հեռացա նյութից: Երբ հզորը հիստերիա է բարձրացնում, ուրեմն միջոցներ չունի լուծելու այն խնդիրը, որի պատճառով այդ հիստերիան բարձրացրել է: Այսինքն այլևս այդքան էլ հզոր չէ: Երբ Մուհամմեդ Երկրորդը գրավում էր Կոստանտինապոլիսը` մեծ մեծ չէր խոսում, միչդեռ նրա գործը մի հանճարեղ ձեռնարկում էր: Հզորությունը պոռոտախոսության կարիք չունի: