Ստեղծափորձողի լաբորատորիա

[Claudia Mori]

Կոնկրոտ այդ բանաստեղծությունը վերաշարադրե՞մ:

Դե ասում ես ժառգոն է, գրիր գրական դրա փոխարեն ու տես թե ինչ ապուշություն է ստացվում...ուզում եմ ասել տես քեզ շրջապատող իրականությունը, իսկ եթե չես տեսնում, լսիր այն մարդկանց, ովքեր կարող են հրաշալի գրական գրել ու միևնույն ժամանակ չխաբել ո՛չ իրենց, ո՛չ էլ մյուսներին...

[Անի Ներկարար]

Հա, ինքը ուղղակի գրում ա, ու գրում ա շատ ավելի լավ, քան «ստեղծագործողների» մեծամասնությունը:

Նորից եմ կրկնում անձամբ նրա դեմ ոչինչ չունեմ, ես պարզապես կոնկրետ բանաստեղծության ու կոնկրետ երևույթի նկատմամբ արտահայտեցի կարծիքս

[Գալաթեա]

8 անդամ, 2 հյուր, ուռաաաաա

Բայց դու ինչ լավ հաշվապահ կլինեիր

Կեցցե սև ՓիԱռը

[ivy]

Կեցցե ցենզուրան, ոռա՜

Գռեհի՜կ

[ivy]

Պարանի վրա չորանում են
Ներքնազգեստներ ժանեկապատ ու անբիծ
Հետո մենք այտուցվում ենք
Տրվելով վայելքներին պիղծ...

Էս շեդևրը ուր ես թողել զրուցարանում, այ այտուցվես դու:

[Mark Pauler]

բայց գոնե կբացատրես ինչի համար?

Այ սրա համար

Հա, ինքը ուղղակի գրում ա, ու գրում ա շատ ավելի լավ, քան «ստեղծագործողների» մեծամասնությունը:

Այսինքն, նրա համար, որ հաստատ կարողանում ես լուրջ արժեք ունեցող գործեր ստեղծես: Ես ինքս դրանում շատ անգամներ համոզվել եմ, բայց մեկ էլ խելքիդ փչում ա ու ինչ-որ էքսցենտրիկ անկապ բան ես գրոտում:
Ես գիտեմ, որ ընկերներդ քեզ շատ են սիրում ու քո էքցենտրիկ լինելը իրանց դուր ա գալիս, բայց ստեղծագործողի անկյունում էսպիսի գրառման համար, եթե դա տեղադրված չի դատարկացնդաբանությունում կամ անձնական օրագրում լրիվ պատճառ ա տալիս բացասական կարծիք կազմել գրվածքի մասին:
Երևի արձագանքիս պատճառը հիմնականում նա է, որ քո մասին որպես ստեղծագործող շատ բարձր կարծիք ունեմ impression ջան
Ե.գ.
Մի ամիս կհամբերեմ, թե էս ընթացքում քո իսկական ոճով մի բան տեղադրես կարմիր վարկանիշի փոխարեն կանաչ կտամ:
Շանտաժ էլ եմ անում, որ նոր ստեղծագործություն տեղադրես impression

[Գեա]

Իմփռեշն ջան Էդ էքսցենտռիկ ուռած , պայթած ստեղծափորձողդ որ կարդացիգիշերվա կեսն էր, ես էլ կիասաքուն վիճակում էի, էնքան ծիծաղեցի , որ հետո ստիպված քնաբեր եմ խմել , որ կարողանամ քնել, կարող է զարմանալի թվա բայց չգիտեմ ինչի՞,հետո մտածեցի , որ լկստվածության դիմակի տակ մի տեսակ տխուր մարդու հայացք նկատեցի , դե ,կարծես թե երբ մարդ ասում խոսում , ծիծաղում է , բայց իրականում այդ աղմուկ աղաղակի տակ իր իսկական վիճակն է փորձում թաքցնել:
բայց այ անիծվածը աշխարհի վերջն էր , ո՜նց էլ աչքիցս վրիպել էր

[Նարե91]

Impression ջան, բա դու խիղճ ունե՞ս Ինչի՞ ինձ լացացրեցիր.... Անիծածը կարդալիս՝ արցունքները անկախ ինձնից հոսում էին աչքերիցս
Չէէէէէէ, պատճառն էն չի, որ Անիծածին խղճում էի, այլ էն ա, որ ոնց որ իմ մանկությունը նկարագրած լինես, միայն մի տարբերությամբ, որ գյուղում չեմ ապրել ու բախտս բերել ա, որ հավաբուն չենք ունեցել, թե չէ....

Հ.Գ. Շատ լավ ոճ ունես, իսկապես ինձ շատ դուր եկավ (սա չեմ ասում ասելու համար, պարզապես անկեղծ շատ եմ հավանել.. արցունքներս էլ դրան վառ ապացույց)

[Արէա]

Այ մարդ գրեք, ինչ գրում եք գրեք, մենակ թե գրեք: Մեռանք սպասելով մի նորմալ բան կարդալու համար

Impression ջան, հաջորդին ենք սպասում, թող էլի սրա պես, թող սրանից էլ վատ (չնայած քո ամենավատն էլ ոմանց "ստեղծագործածներից" լավն ա), բայց ինչքան հնարավոր ա շուտ

[impression]

Անի Ներկարար ջան, էսօրվա իմ նեռվայնությունն ինձ ստիպեց փախնել սեփական ծննդյան առթիվ կազմակերպված երկրորդ տոնից, ու քիչ էր մնում էլի ուռեի, էն էլ մտածեցի` լրիվ աչքիցդ կընկնեմ, զսպել եմ ինձ
ինձ վերաբերում ա երևակայությանը զոռ տալուն, ասեմ, իմ կարծիքով ոչ մի բանին զոռ տալ պետք չի, ու մեկ էլ` ես արվեստ չեմ ստեղծում, ես գրում եմ էն, ինչ գրվում ա, ուզում ես կարդա, չես ուզում մի կարդա, ինձ լրիվ մեկ ա
կարաս բացասական էլ տաս, մենակ թե չոտկի բացատրի, այ հիմա լրիվ հասկացա որ տռուսիկը շատ գռեհիկ բան ա, էլ չեմ անի
այ սենց ա պետք իմ հետ խոսել

[impression]

հոգիս տրտմել է, տրտմել է հոգիս,
արցունք է ծորում ամեն մի բառից
անձրև էլ չկա` արտասվի ցավս,
էլ չեմ գրի ես ցենզուրի ահից:

սիրտս թախծում է, սեր է տենչում նա
բայց իմ խեղճ սիրտը ախ ոնց իմանա,
որ օրորոցում դեռ կային մարդիկ
ավելի լուրջ, քան իր տերն է հիմարիկ:

ու ես մենակ եմ, խլեք մտքերս,
լողափ ֆիլմն էլ ինչ նայելու բան էր
թե? գնամ մի քիչ պռճոկեմ ունքերս,
պոեզիա զոռեմ, որ գնեն գրքերս:

[Հայկօ]

Էս կիրակի էի խզբզել սա՝ նախքան զույգ ծխախոտների հայտնվելը, բայց սառը սուրճից հետո: Կարծում եմ՝ սրա տեղը քո թեման ա .


Մշուշի միջից՝ տեսի՜լ դյութական...
Անկողնու մշուշ-ճահիճի խորքից
Լսեցի մի ձայն.
«Քնած չես, չէ՞, Լիլ».
Գիտակցությունս էր՝
Ազատ,
Տիեզերական,
Անկաշկանդ
Ու խենթ:
Ու հարցրեց. «Ինչ-որ ծանոթ-անծանոթ
Արվեստագետի անուն ինձ կասե՞ս
(Իբր թե, էլի
Կամ էլ միգուցե)»:
Ու մինչ ես մի կերպ ու քնաթաթախ
Փորձում էի հիշել, թե էն ով էր, որ
Նկարել էր էն ժպտացող էգին
(Լեոնա՞րդո, հա՞... Բայց ախ ոնց որ
Դի Կապրիո չէր, ուրիշ էր հաստատ,
Բայց էլի Դ-ով),
Գիտակցությունս պպզած ծխում
Ու ծիծաղում էր՝
Թաքուն,
Քթի տակ:
(Յուղի հոտ էի զգում՝ լպրծուն, թանձր)
«Դա Վի՜նչի...»
(Իսկ իմ ոտքերը արդեն
Մինչև կոճերս խրված էին կպչուն
Յուղի շերտի մեջ):
Գիտակցությունս կոպիտ հռհռաց,
Քրքջաց,
Լռեց
Ու քմծիծաղեց,
Ապա ծաղրանքով նետեց. «Չէ մի չէ՜.
Դու ո՞նց կարող ես իմանալ նրան,
Ճանաչել նրան,
Հասկանալ նրան,
Եթե դու ինքդ, Լիլ, ընդամենը
Գոգենի անհայտ գործի դետալ ես»:
Ընդամենը, Լիլ:
(Յուղը խեղդում էր):
Ու երբ յուղոտված, ներկված մատներով,
Վախեցած,
Ներսից
Շոշափում էի իմ շրջանակը մուգ՝
Կտավիս դրսում տեսա ես նրան՝
Գիտակցությանս՝
Ազատ,
Տիեզերական,
Անկաշկանդ
Ու խենթ:


Գրվել ա էն բանից հետո, երբ impression-ը ինձ բառացիորեն պատմեց վերևում շարադրվածը, որ ինքը երազում էր տեսել:

[impression]

Հայկ, դու դեմք ես ու ստեղ մենակ մի բառ եմ ուզում ասել` շնորհակալ եմ
բայց էս դեպքում ոչ թե գրելու համար, այլ` հասկանալու

[Անի Ներկարար]

Էս կիրակի էի խզբզել սա՝ նախքան զույգ ծխախոտների հայտնվելը, բայց սառը սուրճից հետո: Կարծում եմ՝ սրա տեղը քո թեման ա .


Մշուշի միջից՝ տեսի՜լ դյութական...
Անկողնու մշուշ-ճահիճի խորքից
Լսեցի մի ձայն.
«Քնած չես, չէ՞, Լիլ».
Գիտակցությունս էր՝
Ազատ,
Տիեզերական,
Անկաշկանդ
Ու խենթ:
Ու հարցրեց. «Ինչ-որ ծանոթ-անծանոթ
Արվեստագետի անուն ինձ կասե՞ս
(Իբր թե, էլի
Կամ էլ միգուցե)»:
Ու մինչ ես մի կերպ ու քնաթաթախ
Փորձում էի հիշել, թե էն ով էր, որ
Նկարել էր էն ժպտացող էգին
(Լեոնա՞րդո, հա՞... Բայց ախ ոնց որ
Դի Կապրիո չէր, ուրիշ էր հաստատ,
Բայց էլի Դ-ով),
Գիտակցությունս պպզած ծխում
Ու ծիծաղում էր՝
Թաքուն,
Քթի տակ:
(Յուղի հոտ էի զգում՝ լպրծուն, թանձր)
«Դա Վի՜նչի...»
(Իսկ իմ ոտքերը արդեն
Մինչև կոճերս խրված էին կպչուն
Յուղի շերտի մեջ):
Գիտակցությունս կոպիտ հռհռաց,
Քրքջաց,
Լռեց
Ու քմծիծաղեց,
Ապա ծաղրանքով նետեց. «Չէ մի չէ՜.
Դու ո՞նց կարող ես իմանալ նրան,
Ճանաչել նրան,
Հասկանալ նրան,
Եթե դու ինքդ, Լիլ, ընդամենը
Գոգենի անհայտ գործի դետալ ես»:
Ընդամենը, Լիլ:
(Յուղը խեղդում էր):
Ու երբ յուղոտված, ներկված մատներով,
Վախեցած,
Ներսից
Շոշափում էի իմ շրջանակը մուգ՝
Կտավիս դրսում տեսա ես նրան՝
Գիտակցությանս՝
Ազատ,
Տիեզերական,
Անկաշկանդ
Ու խենթ:


Գրվել ա էն բանից հետո, երբ impression-ը ինձ բառացիորեն պատմեց վերևում շարադրվածը, որ ինքը երազում էր տեսել:

շատ տպավորիչ էր

[impression]

Էսօր ամսի քանիսն ա?
30-ն ա, ջան, վաղը
Փողը նստում ա:
Էդ փողը չի հասցնում նստի,
Ինքը արդեն սաղ աշխարհինն ա.
Բանկինն ա, որ մի րոպեյում
Արյունդ քամում ա,
Պարտատիրոջն ա, որ քո պես
Մի քիչ առաջ ասեց ջան,
Վաղը փող ենք ստանում,
Ինտերնետինն ա, որովհետև
Եթե ինքը անջատվի, ստիպվելու ես
Ապրել ռեալ կյանքով,
Այլ ոչ թե պուպուշ նկարի հետևում թաքնված,
Այս քո ամենաիսկական
Չմո դեմքով, քո իսկական կնճիռներով,
Քո հիմար սանրվածքով,
Քո թանկ ու կրակ սանդալներով,
Որոնց ներսում ոտքերդ արդեն
Արնոտվել են, քանի որ սովոր չեն
Թանկ բաների, ու էդպես են ընդվզում:
Փողը նստել ա,
Փողը թռնում ա
Փաբի տերերի վզի ծալքերին ա նստում,
Տաքսու վարորդի գրպանում ա քրտնում,
Գազի ու լույսի մարդու մոտ ա փախնում:
Էսօր 30-ն ա, վաղը փողը
Նստում ա, չէ, չի նստում, մի թեթև
Կքում ա, որ թափ հավաքի ու
Ավելի հավեսով թռնի քեզնից: