Իսկ Դուք ուշադիր կարդացեք նշված հղմամբ տրվող ամբողջ գլուխը, որը հենց ննջեցյալ հոգիների բարեխոսության խնդրին է վերաբերում։ Աստվածաշունչը ամեն ինչի համար չէ, որ հստակ սահմանումներ ու կանոններ է սահմանում կամ պնդումներ անում։ Եթե մտածենք այնպես, ինչպես Մհերը կամ Դուք, ապա մարդու հոգու անմահության հաստատումը ևս հստակորեն չգտնենք Աստվածաշնչում։ Դա է պատճառը, որ, օրինակ, ադվենտիստները, չգտնելով մարդու հոգու հետերկրային կյանքի մասին հստակ ապացույցներ Աստվածաշնչում, ուսուցանում են, որ այն մեռնում է մարդու մարմնի հետ։ Այնպես որ... Իսկ նշածս գլուխը, կրկնում եմ, հարկավոր է ամբողջությամբ և ուշադիր ընթերցել՝ հասկանալու համար, թե ինչպե՛ս է Աստվածաշնչով հիմնավորվում ննջեցյալ սրբերին բարեխոսության դիմելը։Նետ-ի խոսքերից
Aynpes Մհերի հարցը կայանում էր նրանում. որ ոչ թէ բարեխոսություն չխնդրեն. այլ ննջեցյա՛լ հոգիների բարեխոսությանը չդիմեն։Ձեր բերած օրինակներում երկրաբնակ մարդը դիմում է իր ժամանակի ապրող մարդուն. այլ ոչ թէ ննջեցյալ մի սուրբի։Այ եթե մի օրինակ ասեք ուր Աբրահամի կամ Հոբի մահից հետո Աստված որևիցե մեկին ասել է ՙԴիմիր նրանց բարեխոսմանը՚՝ ես էլ կսկսեմ ննջեցյալ սուրբերի անուններով բարեխոսություն խնդրել։Այլապես ձեր բերած օրինակները ձեր իսկ համոզմունքի դեմ են խոսում։
Մեջբերել
Էջանիշներ