Կրկին չանցավ, ապեր - պառլամենտի որոշումը չի կարող առաջնություն ունենալ միջազգային պայմանագրի և միջազգային-իրավական համաձայնագրի վրա:Խաղաղապահները այնտեղ իրավունք չունեին լինել, ուշադիր, 2004-2006 թվականների Վրաստանի պառլամենտի որոշումներով http://www.google.am/search?hl=en&rl...w=1024&bih=679
Ոչ մի արդարացում: Բայց արի ընդունենք, որ վրացիք էլ հրեշտակ չեն եղել, էդքան բան (պատերազմում ոչ-ոք հրեշտակ չէ): 2008 թ-ի հետո` կուզենայի փաստեր տեսնել:Թուրքերն էլ 20-րդ դարասկզբում հայերի ցեղասպանություն են կազմակերպել, իսկ Հիտլերը՝ հրեաների: Մի՞թե դա արդարացնում է ռուսների Հարավային Օսեթիայում արված վայրագությունները:Պատերազմից հետոյի դեպքերի մասին ա խոսքս, 2008-ից հետո:
Ապացույց, որ դա վրացական հերթական ագիտացիան չէ...Շատ քիչ խաղաղ բնակչություն ու լիքը զորքեր:
Բայց հո դժգոհությունը Միշայից կաԵրկու ոստիկան և մեկ խաղաղ ցուցարար: Սառը զենք չկար:
Շատ հնարավորա - դրա համար էլ ես միշտ ասել եմ, որ Վրաստանի այս պահվածքը մեզ բավականին ձեռնտու է: Ընկավ Վրաստանը, Ռուսաստանը կմոտենա մեր սահմաններին ւ հնարավոր է հաջորդը մենք լինենք...Դա անկախացման դեմ ուղղված քայլեր են: Պատկերացրու վաղը Հայաստանը որոշում է դառնալ անկախ պետություն: ԽՍՀՄ փլուզումն անձնական դժբախտություն ընկալող Պուծինը ավելի բեթար բաներ կանի:
Բոլորս էլ հավատում ենք նրան...Տեր Աստված...
Ինչ վրացակենտրոնություն... սակայն: Չեմ կարծում, որ նույն նիկարագուան "տուֆտության" տեսակետից էականրեն գերազանցում է Վրաստանին:Ո՞ւմ կողմից: Ջրի տակ գնացող Նաուրույի՞: Թե՞ տուֆտա պետություններ Նիկարագուայի ու Ռուսաստանի: Ո՞ր մի նորմալ երկիրն ա ճանաչել իրենց: Ոչ մեկ ու չի էլ ճանաչելու:
Հարավային Օսեթիայի և Աբխազիայի փաստացի և դե-յուրե անկախացումը, Վրաստանի "քիթը տրորվելը", Միշայի դիրքերի թուլացումը...Նշվածս կետերից ոչ մեկին պատասխան չտվեցիր: Ո՞ր մասն ա Ռուսաստանի հաղթանակ:
Արթ ջան, ես սովետը երանությամբ չեմ հիշում - այն և թերություններ ուներ, և առավելություններ: Կեցցե Հայաստանի անկախությունը, ես դա ոչնչի հետ չեմ փոխի, ուզումա Բուշ լինի թե Օբամա, ուզումա Պուծին (քո խաթր` "ծ"-ով) կամ ՄեդվեդևԿներես, քո ու Պուծինի նման երանության գիրկը չեմ կարող ընկնել Սովետի մասին խոսելուց:
Մեջբերել
Էջանիշներ