Շատ լավ օրինակ ես բերել, որովհետև ես Դիքենսին ուղղակի տանել չեմ կարողանում ու միշտ օրինակ եմ բերել որպես սերիալային գրողի: Միակ գործը, որը թեթևակի դուրս եկել է, «Մեծ հույսերն» է եղել, ինչի մասին վերևում խոսեցինք: Ի դեպ, հենց այնտեղ դրական-բացասական կերպարներ չկային: Նույն իմ սիրելի Էսթելան լիքը թերություններ ուներ:Malxas-ի խոսքերից
Չափից դուրս երկար չգրելու համար ուշդրության հրավեմ Դիքենզի ստեղծագործությունների վրա: Կարծեմ անգլիական լավագույն արձակագիրն է: Նրա յուրաքանչյուր վեպում դու կգտնես առնվազն մեկ խիստ բացասական ու մեկ կամ ավել դրական կերպարներ: Ուղղակի չեմ ցանկանում չափից ավելի պնդել: Եթե այդքան համոզված ես, որ դրական կամ բացասական կերպարներ չկան, իմ յուրաքանչյուր ասածին չես համաձայնի: Հակառակ դեպքում ինքդ բազմաթիվ ապացույցներ կգտնես:
Էջանիշներ