Արտահայտության սկզբնաղբյուրը Աստվածաշունչն է: Հին Կտակարանում Տոբիթն իր որդուն ուղղված կտակում ասում է. «Ինչը դու ատում ես, ուրիշին չանես» (Տոբիթ 4:16):Gardmanian-ի խոսքերից
Իհարկե դժվար չէր «գտնելը»Ոնց թե, կարևոր չի...Դա հայտնի բան է, այդքան էլ դժվար չէր "գտնելը"։ Իսկ կարևոր ա նաև էն առումով, որ իմաստը սկզբնական աղբյուրի համեմատ լրիվ հակառակն ա։ Չանել մարդուն այն, ինչ չես ուզում, որ անեն քեզ, դեռ չի նշանակում, որ պետք ա անես այն, ինչ դու կուզեիր։
Գուցե, ես սիրում եմ ֆլամանդական սոխի մուրաբա, ու կուզեի, որ մեկն այն ինձ համար պատրաստեր։ Դա չի նշանակում, որ Պողոսին էլ է պետք սոխի մուրաբա։ Այդ դեպքում, եթե մարդիկ հաղորդակցվեն ու ամեն մեկն ասի՝ ինչ է ուզում, ու ամեն մեկն անի դիմացինի ուզածը, ավելի էֆֆեկտիվ կլինի, քան ամեն մարդ իր ակնկալիքներով մի բան անի, որ ուրիշի համար արժեք չի ներկայացնում, հետո էլ իրեն խաբաված ու չգնահատված զգա։
Ընդհանրապես, չեմ կարծում, որ մի բան անելուց պետք է պատասխան ակնկալել։ Ասում են՝ Լավություն արա, ջուրը գցի։Պատասխան ակնկալելու մասին չէ խոսքը, Ֆրեյա ջան, հարցին մի փոքր ավելի խորքային պետք է նայել: Մի դեպքում մարդը պասսիվ կեցվածքում է, նա պարզապես պիտի չանի այն, ինչն անցանկալի կլիներ, եթե իր նկատմամբ արվեր: Իսկ ի՞նչ է պատվիրում Քրիստոս. մարդուն մղում է ակտիվ կեցվածքի, մարդն արդեն չպիտի բավարարվի պարզապես բացասականը չանելով, նա պետք է անի դրականը: Հազիվ թե որևէ նորմալ մարդ ինքն իրեն չարիք ցանկանա, և ահա Քրիստոս պատգամում է բարիք գործել մեկը մյուսի նկատմամբ: Սա է Ոսկե կանոնի էությունը, և ոչ թե սոխի մուրաբաները կամ Հարդի ասած համբույրները:
Մեջբերել
Էջանիշներ