Կուսակրոնություն

[Leo Negri]

Ինչքանով ինձ հայտնի է՝ բուդդիզմում ևս կա կուսակրոնության (կամ սեռական ցանկությունը զսպելու) միջոցով ինքնամաքրվելու կամ վերնայինին ծառայելու գաղափար (բայց չեմ պնդում, որովհետև բուդդիզմին գրեթե ծանոթ չեմ):

Բուդդիզմում որպես այդպիսին չկա վերնայինին ծառայելու գաղափար՝ մի պարզ պատճառով, որովհետև չկա վերնային: Կա բոլոր կենդանի էակներին ծառայելու գաղափար, դա քիչմ ուրիշա: Իհարկե, հետագայում որոշ մահայանայի դպրոցներ նման կոնցեպցիաներ ձևավորել են, գլխավորապես մարդկանց ինչ որ մեկին պաշտելու պահանջները բավարարելու համար:
Կուսակրոնությունը որպես այդպիսին բուդդիզմում կա՝ գլխավորապես վանքերում: Բայց դե ի տարբերություն քրիստոնեության այդքան խիստ չի պարտադրվում, հետապնդում է ուրիշ նպատակներ, ու հիմնված է ուրիշ մոտիվացիոն համակարգի վրա /ցանկությունները համարվում են տառապանքի պատճառ, հետևաբար տառապանքի մարման նախադրյալներիցա ցանկությունների մարումը/: Վանական լինելու ժամանակ կուսակրոնություն խախտածը պետք է լքի վանքը ու շարունակի աշխարիկ կյանքը առանց վանք վերադառնալու հնարավորության: Բայց վանականը կարողա նաև ժամանակավոր հրաժարվել վանականի կյանքից /մինչև յոթ անգամ/, ինչ որ ժամանակ ապրել աշխարհիկ կյանքով, աշխարհիկ կյանքը համտեսել, ու վանականի կյանքը ընտրելու դեպքում հետ վերադառնալ վանք:
Սեքսուալությունը որպես այդպիսին վատ բան, մեղք կամ նման բան չի համարվում /ի տարբերություն սեքսուալ հարաբերություններով չարաշահելուն/, ու նույնիսկ որոշ վաջրայանիկ բուդդիստական յոգայի դիսցիպլինաներ, օրինակ կամամուդրան, հիմնված են հենց ֆիզիկական սեքսի վրա՝ տվյալ տեխնիկաներին տիրապետող վանականների վրա կուսակրոնությունը, ինչպես կարելիա գլխի ընկնել, չի ընդարձակվում /տես նկարը՝ 18+/:

http://hiphappy.files.wordpress.com/...yabyum_big.jpg

[Skeptic]

Պիտի խոստովանեմ, որ ուտելու հետ զուգահեռ տանելը սխալ էր իմ կողմից (տարբերությունները վերը գրել եմ): Բայց որ բավական երկար ժամանակ կարելի է սովածությունը զսպել աղոթքի օգնությամբ, կարող եմ պնդել (հիմնվելով մի շարք մարդկանց փորձի վրա):

Արսեն ջան, կարծում եմ /ինչ-որ չափով համոզված եմ/, որ դու գիտես` դա պլացեբոյի էֆեկտն ա, որը միստիցիսզմի հետ ոչ մի կապ չունի:

Միանգամայն համաձայն եմ, որ մարդն ունի կրքեր և բնազդներ, որոնք բնորոշ են նաև կենդանիներին, և դրանցից մեկն է սեռական պահանջը: Բայց, իմ կարծիքով, այս պահանջը կառավարելի, ոչ կենսական է (ինչպես, ասենք, շնչելը): Աղոթքը՝ որպես կառավարման միջոց բնավ անզոր չէի համարի, թեկուզև այն նկատառումից ելնելով, որ կենտրոնացած աղոթքը ուշադրությունը կարող է շեղել մնացած բոլոր պահանջներից:
Այսինքն, մեր տեսակետների տարբերությունը կայանում է նրանում, որ իմ ելակետը այն է, որ սեռական պահանջը կառավարելի է, այնպես, ինչպես օրինակ բարկությունը, նյարդային լարվածությունը ցասումի տեսքով լիցքաթափելու պահանջը, իսկ քո տեսակետից (ինչքանով հասկանում եմ)՝ կառավարելի չէ, կենսական պահանջ է, այնպես, ինչպես, օրինակ սնվելը, կամ շնչելը: Վերջինի վերաբերյալ պետք է նկատեմ, որ սնվելը կամ շնչելը էապես տարբերվում են սեռական պահանջից նախ նրանով, որ դրանք գործում են մարդու ողջ կյանքի ընթացքում, իսկ սեռական պահանջը ժամանակավոր է, երկրորդ՝ շնչելու և սնվելու պահանջմ ունեն բոլոր մարդիկ՝ առանց բացառության, մինչդեռ գոյություն ունեն մարդիկ (ասեքսուալներ), որոնց մոտ սեռական պահանջը բացակայում է:

Ճիշտ ա, կան մարդիկ, ովքեր դրա կարիքը չունեն կամ կարողանում են զսպել, բայց, ընդհանուր առմամբ, բոլոր սեքսո(պաթո)լոգներին հայտնի ա, որ էդ երևույթը վնասակար ա /1, 2, 3/
Իմ կարծիքով, դժվար թե կուսակրոնների մեծ մասը ֆիզիոլոգիապես ասեքսուալ լինեն:

[ars83]

Կուսակրոնությունը որպես այդպիսին բուդդիզմում կա՝ գլխավորապես վանքերում: Բայց դե ի տարբերություն քրիստոնեության այդքան խիստ չի պարտադրվում, հետապնդում է ուրիշ նպատակներ, ու հիմնված է ուրիշ մոտիվացիոն համակարգի վրա /ցանկությունները համարվում են տառապանքի պատճառ, հետևաբար տառապանքի մարման նախադրյալներիցա ցանկությունների մարումը/:

Շատ լավ, թեկուզև ուրիշ մոտիվացիոն համակարգի վրա հիմնված, այնուամենայնիվ, կա: Ուրեմն ևս մի օրինակ, որ այն իրագործելի է: (feasible)

[Leo Negri]

Շատ լավ, թեկուզև ուրիշ մոտիվացիոն համակարգի վրա հիմնված, այնուամենայնիվ, կա: Ուրեմն ևս մի օրինակ, որ այն իրագործելի է:

Եթե կա ու իրագործելի է, դեռ չի նշանակում որ օգտակար է ու ցանկալի: Ու նամանավանդ չի նշանակում, որ քրիստոնեության ու բուդդիզմի մեջ նույն գործիքներն ու մեթոդիկաներն են օգտագործվում սեքսուալ ցանկությունների սուբլիմացիայի համար, որ սուբլիմացիան իրագործվում է նույն ուղղությամբ, ու որ այն նույն հետևանքները ունի բուդդիստ ու քրիստոնյա վանականների համար:

Օրինակ, էրոտիկ ցանկություններից որոշ օպերացիաներից առաջ ժամանակավորապես հրաժարվելու պահանջներ կան նաև եվրոպական միջնադարյան սև մոգության մեջ /անկախ վերջինիս օբյեկտիվ էֆֆեկտիվությունից/: Համարենք որ դրանք հավասար են քրիստոնեական կուսակրոնությանը? Տարբերությունը մոտավորապես նույնքան մեծա, ինչքան բուդդիստական ու քրիստոնեական կուսակրոնության մեջ:

[ars83]

Ճիշտ ա, կան մարդիկ, ովքեր դրա կարիքը չունեն կամ կարողանում են զսպել, բայց, ընդհանուր առմամբ, բոլոր սեքսո(պաթո)լոգներին հայտնի ա, որ էդ երևույթը վնասակար ա

Նախ, մի քիչ ավելի հեղինակավոր աղբյուրներ չէ՞ր կարելի նշել «Իմ ընկերուհու մոտ այսպես է եղել» կամ «սոցհարցումը ցույց տվեց, որ...» տիպի արտահայտություններով հարուստ ու որևէ գիտական աղբյուրի վրա հղում չպարունակող հոդվածները կասկածելի են, ախր:

Ինչ վերաբերում է սեռական ցանկությունը չիրականացնելուն (հնարավորինս հակիրճ փորձեմ): Կգրեմ միայն արական օրգանիզմի մասին, քանի որ իգականի վերաբերյալ հետազոտություններ չեմ կատարել:
Հոդվածներից մեկը հենց նշում է, որ արական օրգանիզմն ունի «պաշտպանական մեխանիզմ», որի միջոցով ավտոմատ կերպով ազատվում է օրգանիզմում կուտակված սերմից՝ երազահանությունը: Այսինքն՝ այնպես չի, որ հանկարծ եթե երկար մնաց տղամարդու օրգանիզմի մեջ այդ սերմը, վերջ՝ տրաքելու է, մեռնի: Ինչ խոսք, որոշ ազդեցություն՝ կապված հորմոնալ ֆոնի հետ, ի հայտ է գալիս թե՛ ֆիզիկական, թե՛ հոգեբանական առումով, սակայն ես չեմ համարում, որ դա որոշիչ փոփոխությունների կարող է հանգեցնել տղամարդու օրգանիզմում: Ավելի բացահայտ օրինակների չէի ցանկանա դիմել թեմայի շրջանակներում:

---------- Ավելացվել է՝ 16:32 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 16:30 ----------

Եթե կա ու իրագործելի է, դեռ չի նշանակում որ օգտակար է ու ցանկալի:

Նույնիսկ եթե համարենք, որ օգտակար չէ (սա էլ դեռ հարց է. ո՞ւմ տեսանկյունից օգտակար չէ), ապա ինչո՞վ է վնասակար, եթե մարդը, համաձայն իր ընդունած որոշման, խստորեն պահպանում է կուսակրոնությունը, ոչ ոքի հետ ոչ մի սեռական կապի մեջ չի մտնում: Ինչո՞վ է դա վնասում հասարակությանը:

[Leo Negri]

Նույնիսկ եթե համարենք, որ օգտակար չէ (սա էլ դեռ հարց է. ո՞ւմ տեսանկյունից օգտակար չէ), ապա ինչո՞վ է վնասակար, եթե մարդը, համաձայն իր ընդունած որոշման, խստորեն պահպանում է կուսակրոնությունը, ոչ ոքի հետ ոչ մի սեռական կապի մեջ չի մտնում: Ինչո՞վ է դա վնասում հասարակությանը:

Վիքիպեդիայից

http://en.wikipedia.org/wiki/Sexual_abstinence

On the other hand, there have been numerous studies indicating that excessive repression of the sexual instinct leads to an increase in the overall level of aggression in a given society. Societies forbidding premarital sex are plagued by acts of rage and tend to have higher rates of crime and violence. There may be a link between sexual repression and aggression, insensitivity, criminal behaviour, and a greater likelihood of killing and torturing enemies.

Թարգմանեմ

Ասումա, որ գիտական հետազոտություններ կան /ի դեպ, ներքևում տալիսա հետազոտությունների հղումներ/, որ ցույց են տալիս որ սեքսուալ ինստինկտի չափից դուրս ճնշումը բերումա տվյալ հասարակարգում ագրեսսիայի աճի: Նախամուսնական սեռական հարաբերություններ դատապարտող հասարակարգերը ավելի ջղայն են ու ավելի թունդ հանցագործությունների ու բռնության ցուցանիշներ ունեն: Ասումա, որ հնարավորա կապվածություն կա սեքսուալ ճնշման ու ագրեսսիայի, անզգայնության, կրիմինալ վարքի ու թշնամիներին սպանելու ու տանջելու մեջ /հիշումա ինկվիզիցիայի փառավոր վախտերը/:

[ars83]

Ասումա, որ գիտական հետազոտություններ կան /ի դեպ, ներքևում տալիսա հետազոտությունների հղումներ/, որ ցույց են տալիս որ սեքսուալ ինստինկտի ճնշումը բերումա տվյալ հասարակարգում ագրեսսիայի աճի: Նախամուսնական սեռական հարաբերություններ դատապարտող հասարակարգերը ավելի ջղայն են ու ավելի թունդ հանցագործությունների ու բռնության ցուցանիշներ ունեն: Ասումա, որ հնարավորա կապվածություն կա սեքսուալ ճնշման ու ագրեսսիայի, անզգայնության, կրիմինալ վարքի ու թշնամիներին սպանելու ու տանջելու մեջ:

Շատ լավ, սա էլ ընդունենք (մի վերապահումով, որի մասին ստորև կգրեմ): Մի քանի դիտողություն:
ա) Գրվածը վերաբերում է աշխարհիկ լայն հասարակությանը: Կուսակրոնությունը, ինչպես գիտենք, չի պարտադրվում աշխարհիկներին, միայն որոշ աստիճան ունեցող հոգևորականներին, որոնց թիվն անհամեմատ փոքր է թեկուզ որևէ մեկ (քրիստոնեական) պետության սահմաններում վերցրած բնակչության թվի համեմատ.
բ) Քրիստոնեական ուսմունքը, կուսակրոնության հետ միասին հոգևորականի համար նախանշում է նաև այլ կրքերից հրաժարում, այդ թվում բոլոր նրանցից, որոնք ուղղակի կամ անուղղակի կերպով կարող են առաջ բերել նշված բացասական երևույթները՝ սպանել, տանջել, ճնշել, և այլն.
գ) Զուտ վիճակագրական տեսանկյունից նշված մեջբերումը հոգևորական հասարակության նկատմամբ կիրառելը, ըստ իս, կոռեկտ չէ: Գրեթե համոզված եմ, որ այն մարդկանց բազմությունը, որոնց հարցման և հետազոտությունների հիման վրա կատարվել են այս եզրակացությունները, չի ներառում, կամ չնչին տոկոս է ներառում հոգևորականներից (այս երրորդ կետը շատ նուրբ սխալ է, որին բազմաթիվ անգամ հանդիպում եմ, օրինակ՝ համասեռամոլության, ազգայնամոլության, որդեգրումների և այլ հարցերի շուրջ հետազոտությունների արդյունքները ներկայացնելիս):

Հիմա վերապահման մասին:

Նախամուսնական սեռական հարաբերություններ դատապարտող հասարակարգերը ավելի ջղայն են ու ավելի թունդ հանցագործությունների ու բռնության ցուցանիշներ ունեն:

Երբ քրիստոնեական ուսմունքը (կամ էլ, թեկուզ ոչ քրիստոնեականը) խորհուրդ է տալիս որևէ երևույթից հրաժարում, ապա փոխարենը առաջարկում է մոտիվացում, ինչպես նաև գործնական միջոցներ (ֆիզիկական և հոգեբանական)՝ այդ հրաժարումը գիտակցված կերպով իրագործելու համար:
Իհարկե, եթե պարզապես նշվի «տաբուն» և մարդն անգիտակցորեն հետևի նրան ու չկիրառի (կամ թերի կիրառի) միջոցները, որոնք ուղղված են երևույթի բացառմանը, վերջիվերջո չի դիմանա և կխախտի «տաբուն», և դեռ շատ էլ ավելի մեծ վնաս կարող է պատճառել հասարակությանը:
Ինձ շատ կասկածելի է թվում այն պնդումը, որ նախամուսնական սեռական կապեր գործածող հասարակությունները պակաս թունդ հանցագործություններ ունեն կամ էլ ցածր բռնության ցուցանիշեր:

[Leo Negri]

ա) Գրվածը վերաբերում է աշխարհիկ լայն հասարակությանը: Կուսակրոնությունը, ինչպես գիտենք, չի պարտադրվում աշխարհիկներին, միայն որոշ աստիճան ունեցող հոգևորականներին, որոնց թիվն անհամեմատ փոքր է թեկուզ որևէ մեկ (քրիստոնեական) պետության սահմաններում վերցրած բնակչության թվի համեմատ.

Գրվածը վերաբերվումա բոլորին: Ու երբ կուսակրոն միկրոհասարակարգը իշխանություն է ձեռք բերում ոչ կուսակրոն մակրոհասարակարգի վրա, ինչպես տեղի ունեցավ միջնադարում, մենք ունենում ենք խաչակրաց արշավանքներ ու ինկվիզիցիա:

բ) Քրիստոնեական ուսմունքը, կուսակրոնության հետ միասին հոգևորականի համար նախանշում է նաև այլ կրքերից հրաժարում, այդ թվում բոլոր նրանցից, որոնք ուղղակի կամ անուղղակի կերպով կարող են առաջ բերել նշված բացասական երևույթները՝ սպանել, տանջել, ճնշել, և այլն.

Փաստն այն է, որ թեորիան երբեմն չի բռնում պրակտիկայի հետ: Քրիստոնյաները իրենց հաղթարշավը Եվրոպայով սկսել են սպանելով, ճնշելով ու տանջելով /հիշենք Հիպաթիայի պատմությունը ու Ալեքսանդրիայի գրադարանի հրդեհելը/: Ըստ ինձ, դա հստակ կորելացվածա սեքսուալ ցանկությունների ճնշման ու ոչ էֆֆեկտիվ սուբլիմացիայի հետ:

գ) Զուտ վիճակագրական տեսանկյունից նշված մեջբերումը հոգևորական հասարակության նկատմամբ կիրառելը, ըստ իս, կոռեկտ չէ: Գրեթե համոզված եմ, որ այն մարդկանց բազմությունը, որոնց հարցման և հետազոտությունների հիման վրա կատարվել են այս եզրակացությունները, չի ներառում, կամ չնչին տոկոս է ներառում հոգևորականներից (այս երրորդ կետը շատ նուրբ սխալ է, որին բազմաթիվ անգամ հանդիպում եմ, օրինակ՝ համասեռամոլության, ազգայնամոլության, որդեգրումների և այլ հարցերի շուրջ հետազոտությունների արդյունքները ներկայացնելիս):

Նայիր Գարդմանիանի նախորդ վիդեոն: Ինքը հոգևոր ամենաթունդ ստրուկտուրա ունեցող հոգևոր կառույցի մասին է՝ ասել է թե կաթոլիկ եկեղեցու:

Երբ քրիստոնեական ուսմունքը (կամ էլ, թեկուզ ոչ քրիստոնեականը) խորհուրդ է տալիս որևէ երևույթից հրաժարում, ապա փոխարենը առաջարկում է մոտիվացում, ինչպես նաև գործնական միջոցներ (ֆիզիկական և հոգեբանական)՝ այդ հրաժարումը գիտակցված կերպով իրագործելու համար:

Այդպես էլ կա: Բայց ֆիզիկական ու հոգեբանական միջոցները տարբերվում են իրենց էֆֆեկտիվությամբ: Օրինակ բուդդիստները երբեք թունդ կրոնական պատերազմ արած չկան:

Իհարկե, եթե պարզապես նշվի «տաբուն» և մարդն անգիտակցորեն հետևի նրան ու չկիրառի (կամ թերի կիրառի) միջոցները, որոնք ուղղված են երևույթի բացառմանը, վերջիվերջո չի դիմանա և կխախտի «տաբուն», և դեռ շատ էլ ավելի մեծ վնաս կարող է պատճառել հասարակությանը:

Ըստ ինձ, քրիստոնեության մեջ հենց այդ դեպքնա: Չնայած նույնիսկ քրիստոնեության մեջ կան մարդիկ, ովքեր ինտուիտիվ կարողանում են հասկանալ կուսակրոնության խորհուրդը ու ճիշտ կերպով սուբլիմացնել սեքսուալ կոնտուրը, բայց ավելի գլոբալ տեսանկյունից դա այդպես չէ, ու քրիստոնեությունը մնում է չգիտակցված տաբուների կրոն՝ սեքսուալ տաբուները ներառյալ:

Ինձ շատ կասկածելի է թվում այն պնդումը, որ նախամուսնական սեռական կապեր գործածող հասարակությունները պակաս թունդ հանցագործություններ ունեն կամ էլ ցածր բռնության ցուցանիշեր:

Դրա համար էլ կան գիտական ստատիստիկ հետազոտություններ, որ թվալը քիչ լինի, իսկ ստույգ իմանալը շատ:

[ars83]

Գրվածը վերաբերվումա բոլորին:

Քրիստոնեական Եկեղեցին երբևէ աշխարհիկ հավատացյալներին խորհուրդ է տվել ապրել կուսակրոն կյանքո՞վ:

Փաստն այն է, որ թեորիան երբեմն չի բռնում պրակտիկայի հետ: Քրիստոնյաները իրենց հաղթարշավը Եվրոպայով սկսել են սպանելով, ճնշելով ու տանջելով /հիշենք Հիպաթիայի պատմությունը ու Ալեքսանդրիայի գրադարանի հրդեհելը/: Ըստ ինձ, դա հստակ կորելացվածա սեքսուալ ցանկությունների ճնշման ու ոչ էֆֆեկտիվ սուբլիմացիայի հետ:

Բնավ չեմ արդարացնում խաչակրաց արշավանքները: Ուղղակի բռնության կապը «էֆֆեկտիվ սուբլիմացիայի» հետ պարզելու համար մի հարց. իսկ մահմեդական պատերազմները և՞ս կորելացված են «ոչ էֆֆեկտիվ սուբլիմացիայի հետ» (ինչքանով հասկացա, մահմեդականությունում այդ խնդիրը չկա, ինչն ա շատ՝ հարեմն ու կանայք): Կամ ասենք, այնպիսի երևույթները, ինչպես 12-ամյա երեխայի ոտքերը պայտելը (նալելը):

...ավելի գլոբալ տեսանկյունից դա այդպես չէ, ու քրիստոնեությունը մնում է չգիտակցված տաբուների կրոն՝ սեքսուալ տաբուները ներառյալ:

Ու տվյալ խնդրի լուծումը ո՞րն է՝ վերացնել «տաբունե՞րը», թե՞ առաջարկել գիտակցել այն սկզբունքները, որոնց վրա դրանք հիմնված են:

Դրա համար էլ կան գիտական ստատիստիկ հետազոտություններ, որ թվալը քիչ լինի, իսկ ստույգ իմանալը շատ:

Չնայած ես հիմա դժվարանում եմ որևէ հասարակություն գտնել, որ գլոբալ առումով չի գործածում նախամուսնական սեռական կապեր, այդուհանդերձ, կարծում ես, օրինակ, Չինաստանում կամ Աֆրիկյան երկրներում (որտեղ ոչ այնքան քիչ քանակով անչափահաս հղիներ են հանդիպում) հանցագործությունները պակաս վայրենի են, քան, օրինակ, Վենեսուելայո՞ւմ:

[Ֆրեյա]

գ) Զուտ վիճակագրական տեսանկյունից նշված մեջբերումը հոգևորական հասարակության նկատմամբ կիրառելը, ըստ իս, կոռեկտ չէ: Գրեթե համոզված եմ, որ այն մարդկանց բազմությունը, որոնց հարցման և հետազոտությունների հիման վրա կատարվել են այս եզրակացությունները, չի ներառում, կամ չնչին տոկոս է ներառում հոգևորականներից (այս երրորդ կետը շատ նուրբ սխալ է, որին բազմաթիվ անգամ հանդիպում եմ, օրինակ՝ համասեռամոլության, ազգայնամոլության, որդեգրումների և այլ հարցերի շուրջ հետազոտությունների արդյունքները ներկայացնելիս):

Արս, կարծում եմ, եթե վիճակագրական ուսումնասիրության ընթացքում հարցվեին նաև կաթոլիկ եկեղեցու մանկապիղծ–համասեռամոլ կուսակրոնները, վիճակագրությունը դրանից միայն կտուժեր։

Արդյոք այդ երևույթը այն մասին չի խոսում, որ գոնե կաթոլիկ /չեմ ուզում ասել քրիստոնեկան/ կրոնի շրջանակներում մի բան սխալ է, քանի որ փաստացի մեթոդը չի աշխատում եւ խոտան է տալիս, արդյունավետ չէ։

Իդեպ, կաթոլիկ եկեղեցում այս չարիք հանդիսացող երևույթները արդեն այն մասշտաբների են հասնում, որ դրանց թաքցնելը անխուսափելի է դառնում, ամբողջ աշխարհի մասշտաբով։ Մինչ այդ էլ է հայտնի, թե վատիկանի պապերը ինչերով են զբաղվել...

[Leo Negri]

Քրիստոնեական Եկեղեցին երբևէ աշխարհիկ հավատացյալներին խորհուրդ է տվել ապրել կուսակրոն կյանքո՞վ:

Քրիստոնեական կուսակրոն եկեղեցին միշտ էլ փորձելա խառնվի աշխարհիկ քաղաքականության ու աշխարհիկ իշխանությունների ընդունած որոշումների մեջ: Ամբողջ միջնադարյան պատմությունը դրա օրինակնա:

Բնավ չեմ արդարացնում խաչակրաց արշավանքները: Ուղղակի բռնության կապը «էֆֆեկտիվ սուբլիմացիայի» հետ պարզելու համար մի հարց. իսկ մահմեդական պատերազմները և՞ս կորելացված են «ոչ էֆֆեկտիվ սուբլիմացիայի հետ» (ինչքանով հասկացա, մահմեդականությունում այդ խնդիրը չկա, ինչն ա շատ՝ հարեմն ու կանայք): Կամ ասենք, այնպիսի երևույթները, ինչպես 12-ամյա երեխայի ոտքերը պայտելը (նալելը):

Շարիաթն շատ խիստ օրենքներ ունի նախամուսնական կապերին վերաբերվող: Բացի այդ, սեքսուալ բնագավառը միակը չի, որ ազդումա ագրեսսիայի վրա, կան նաև շատ ուրիշ պարամետրներ:
Տենց օրինակ ցուրտ եղանակին պաղպաղակ ուտելը կամ թաց մազերով դուրս գալը կարա բերի հիվանդության, բայց կարա և չբերի, ու հիվանդություն առաջացնող միակ ֆակտորը չի:

Ու տվյալ խնդրի լուծումը ո՞րն է՝ վերացնել «տաբունե՞րը», թե՞ առաջարկել գիտակցել այն սկզբունքները, որոնց վրա դրանք հիմնված են:

Դրա լուծումը խելքը գլխին տաբուները տեղափոխելնա աշխարհիկ օրենսդրական դաշտ, ինչը և պատմականորեն արվելա, իսկ ախմախ անհիմն տաբուները վերացնելնա որպես արխաիկ հանդիսացող:

Չնայած ես հիմա դժվարանում եմ որևէ հասարակություն գտնել, որ գլոբալ առումով չի գործածում նախամուսնական սեռական կապեր, այդուհանդերձ, կարծում ես, օրինակ, Չինաստանում կամ Աֆրիկյան երկրներում (որտեղ ոչ այնքան քիչ քանակով անչափահաս հղիներ են հանդիպում) հանցագործությունները պակաս վայրենի են, քան, օրինակ, Վենեսուելայո՞ւմ:

1. Կրկին, սեքսուալ ցանկությունների ճնշումը միակ որոշիչ ֆակտորը չի:
2. Սեքսուալ տաբուներ կան նույնիսկ ամենախուլ աֆրիկական գեղերում, սխալա կարծելը թե մենակ թունդ զարգացած հասարակարգները տաբուներ ունեն:
3. Թե Վենեսուելայում, թե Աֆրիկայում շատ ուժեղա կաթոլիցիզմի ազդեցությունը:
4. Թե Վենեսուելայում, թե Աֆրիկայում ժամանակին քրիստոնյաները նենց բաներ են արել, որ ամենաթունդ կաննիբալական ցեղի մտքով էլ չէր գա /բնիկների հենոցիդ, ստրուկներով քրիստոնեության կողմից արդարացված առևտուր/:
5. Հղիները ըստ այդ երկրի օրենքի չափահաս են:

[ars83]

Արդյոք այդ երևույթը այն մասին չի խոսում, որ գոնե կաթոլիկ /չեմ ուզում ասել քրիստոնեկան/ կրոնի շրջանակներում մի բան սխալ է, քանի որ փաստացի մեթոդը չի աշխատում եւ խոտան է տալիս, արդյունավետ չէ։

Անի ջան, խոտան է տալիս այն հոգևորականների կամքը՝ հավատարիմ մնալու կուսակրոնության քրիստոնեական սկզբունքին, որոնք այն խախտում են: Բայց բուն սկզբունքն ինչո՞վ է խանգարում հասարակությանը: Հո այդ սկզբունքը չի՞ ասում՝ կնոջ հետ չքնես, բայց տղամարդու կամ երեխայի հետ մեկ-մեկ կարող ես: Հիմա եթե տվյալ մարդը հավատարիմ չի մնում իր հավատքի սկզբունքներին (որոնք ներառում են կուսակրոնությունը), արդյո՞ք չարիքի արմատը կուսակրոնությունն է: Եթե այդպիսի մարդը ամուսնանա, սեռական կյանքով ապրի, մանկապղծությունը հասարակությունում պակասելո՞ւ է:

Ես հասկանում եմ վրդովմունքը նրանց հանդեպ, ովքեր հավատարիմ չեն մնում քրիստոնեական սկզբունքներին, բայց կոչում են իրենց քրիստոնյա, բայց արդյո՞ք պբյեկտիվ է բողոքն ուղղել քրիստոնեական դրույթների դեմ:
Հիմա, եթե մեր երկրում Սահմանադրության պահանջները թերի են կատարվում, պետք է բողոքն ուղղենք սահմանադրության գաղափարի դե՞մ, թե՞ չկատարողների:

---------- Ավելացվել է՝ 18:42 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 18:36 ----------

Բացի այդ, սեքսուալ բնագավառը միակը չի, որ ազդումա ագրեսսիայի վրա, կան նաև շատ ուրիշ պարամետրներ:

Բա նոր ինչ-որ մեկը ներկայացնում էր «սեքսի պակասը» որպես ագրեսիայի կարևոր պատճառ, ու չէր խոսում մնացած պարամետրերից: Մի քիչ օբյեկտիվ չի ստացվում, էլի:

3. Թե Վենեսուելայում, թե Աֆրիկայում շատ ուժեղա կաթոլիցիզմի ազդեցությունը:
4. Թե Վենեսուելայում, թե Աֆրիկայում ժամանակին քրիստոնյաները նենց բաներ են արել, որ ամենաթունդ կաննիբալական ցեղի մտքով էլ չէր գա /բնիկների հենոցիդ, ստրուկներով քրիստոնեության կողմից արդարացված առևտուր/:

Ես հասկանում եմ քո բողոքը կաթոլիկության դեմ, ինչպես և Անիինը, գրել եմ վերը, էլ չկրկնեմ, եթե կարելի է:

5. Հղիները ըստ այդ երկրի օրենքի չափահաս են:

Բա այն որ առողջությանը կարող է վնաս լինել, հե՞չ:

[Leo Negri]

Բա նոր ինչ-որ մեկը ներկայացնում էր «սեքսի պակասը» որպես ագրեսիայի կարևոր պատճառ, ու չէր խոսում մնացած պարամետրերից: Մի քիչ օբյեկտիվ չի ստացվում, էլի:

Այսինքն ես, եթե ասենք ցուրտ եղանակին նուդիստական լողափ պաղպաղակ ուտելով գնալը ներկայացնեմ որպես հիվանդանալու կարևոր պատճառ, անպայման ձեռի հետ պետքա մրսածության անխտիր բոլոր պատճառներին նվիրված դիսերտացիա պաշտպանեմ, որ իմ պատճառը իրականությանը համապատասխանող համարվի?
Մաթեմատիկոց ես, պիտի որ անցած լինես

http://en.wikipedia.org/wiki/Multiple_correlation

Ես հասկանում եմ քո բողոքը կաթոլիկության դեմ, ինչպես և Անիինը, գրել եմ վերը, էլ չկրկնեմ, եթե կարելի է:

http://hy.wikipedia.org/wiki/%D4%B3%...A1%D6%81%D5%AB

Հայտնի է նաև, որ մեծ հռչակ վայելող Նարեկացին ունեցել է նաև թշնամիներ՝ հոգևոր դասի բարձր շրջաններից։ Նա ինչ–ինչ պատճառներով մեղադրվել, և անգամ հոգևոր դատարան է կանչվել։ Ենթադրվում է, որ Նարեկացին հալածվել է Թոնդրակեցիների աղանդին պատկանելու կամ հարելու համար (Ըստ որոշ ուսումնասիրողների, կաթողիկոսի կողմից իբրև թոնդրակեցի է բանտարկվել Նարեկացու հայրը։ Թոնդրակեցիությանը հարելու մեջ կասկածվել է նաև Անանիա Նարեկացին։)

Հաճախ երբ խոսում ենք ինկվիզիցիայի մասին, մոռանում ենք, որ մեր կուսակրոն եկեղեցինելա նման կառույց ունեցել: Հետաքրքիրա, մահապատիժներ էղել են?

Բա այն որ առողջությանը կարող է վնաս լինել, հե՞չ:

Իսլամական հասարակարգում բավականին հաճախ են անհաջող ծննդաբերության հետևանքով մահերը: Հնդկականում պակաս չեն:
Դա ինչ կապ ունի կուսակրոնության ու սեռական ցանկությունները ճնշելու ու իրանց ագրեսսիայի վրա ազդելու հետ?

[Շինարար]

Էս կուսակրոնության վերաբերյալ մի առակ հիշեցի, գուցե մանրամասները լավ չեմ հիշում, բայց մոտավորապես էսպիսի բան էր. մի մարդ իր տղային մեղքերից զերծ պահելու համար անմարդաբնակ կղզում ա պահում, որ կնոջ երես չտեսնի մինչև չափահաս դառնալը, տասնութը որ լրանում ա, տանում ա քաղաք ման ածելու, տաբեր բաներ ցույց տալու, ճանապարհին երեք աղջիկ են անցնում, տան հորը հարցնում ա, թե այ հեր, էս ի՞նչ են: Հայրն էլ բա՝ հեչ, տերտերի սագերն են… Վերջը, որ վերադառնում են կղզի, հերը հարցնում ա, թե այ տղա ջան, էսքան բան տեսար էսօր, ի՞նչը քեզ ամ,ենից շատ դուր եկքվ, ի՞նչ կուզենայիր ունենալ, ասում ա՝ հերա, շատ բաներ դուրս եկան, բայց ամենաշատը կուզենայի էն տերտերի սագերից մի հատ ունենայի
Թե՞ սա կուսակրոնության թեմայով չէր

[ars83]

Այսինքն ես, եթե ասենք ցուրտ եղանակին նուդիստական լողափ պաղպաղակ ուտելով գնալը ներկայացնեմ որպես հիվանդանալու կարևոր պատճառ, անպայման ձեռի հետ պետքա մրսածության անխտիր բոլոր պատճառներին նվիրված դիսերտացիա պաշտպանեմ, որ իմ պատճառը իրականությանը համապատասխանող համարվի?

Հարցը դրա մասին չէր, այլ տվյալ գործոնի ազդեցության չափի:
Հարց. արդյո՞ք սեռական հարաբերությունների սակավությունը վճռորոշ դեր է խաղում հասարակության հանցագործացվածության մեջ:

http://hy.wikipedia.org/wiki/%D4%B3%...A1%D6%81%D5%AB

Այսի՞նքն: Գրիգոր Նարեկացին ինչ-որ մեկին տանջամա՞հ է արել, կամ սպանե՞լ, կամ ճնշե՞լ:

Հաճախ երբ խոսում ենք ինկվիզիցիայի մասին, մոռանում ենք, որ մեր կուսակրոն եկեղեցինելա նման կառույց ունեցել: Հետաքրքիրա, մահապատիժներ էղել են?

Այ այս հարցն ինձ էլ է շատ հետաքրքրում (արդո՞ք մենք ունեցել ենք ինկվիզիցիա): Չե՞ս նշի աղբյուրները, որոնք պատմում են ՀԱԵ՝ ինկվիզիցիոն կառույց ունենալու մասին:

Իսլամական հասարակարգում բավականին հաճախ են անհաջող ծննդաբերության հետևանքով մահերը: Հնդկականում պակաս չեն:
Դա ինչ կապ ունի կուսակրոնության ու սեռական ցանկությունները ճնշելու ու իրանց ագրեսսիայի վրա ազդելու հետ?

Հավանական չէ՞ այն միտքը, որ անհաջող ծննդաբերությունը, ֆիզիոլոգիապես և հոգեբանորեն սեռական հարաբերություններին անպատրաստ օրգանիզմի ապրած սթրեսը ևս կարող է հանգեցնել ագրեսիվության:
Բայց սկզբնական հարցն ուրիշ էր. մահմեդական երկրում, որտեղ կուսակրոնություն չկա, կատարվում նման վայրագ հանցագործություն (երեխային պայտել): Իսկ Վիքիփեդիան պնդում է, թե «սեքսի պակասի պատճառով կարող է հասարակությունն ավելի վայրենի հանցագործություններ անել»: Ինչ-որ չի բռնում մեկը մյուսին: