Հարցեր քահանային

[Ter Hayr]

Հարգելի Տեր Հայր, ինձ հետաքրքիր է Հայ առաքելական եկեղեցին 2000 տարվա ընթացքում չի՞ սովորել տարբերել աղանդը ճշմարիտ կրոնական ուղղությունից, թե ուղղակի ինչ-ինչ հանգամանքներով այդքան էլ ձեռք չի տալիս ընդունել, որ Հայաստանում կան կրոնական կազմակերպություններ, որ զբաղված Աստծո ճշմարիտ խոսքի տարածմամբ, նրանով որ եթե ժամանակին նորմալ զբաղվեր Հայ Առաքելական Եկեղեցին, ապա ապա այլ եկեղեցիների անհրաժեշտությունը կարող չլիներ: Ես համոզված եմ, որ ինձանից էլ լավ գիտեք Սուրբ Գիրքը, ուրեմն նախքան ուրիշներին պիտակավորելը չափեք ուրիշների գործունեությունը Սուրբ գրքով, ու եթե ճշմարիտ քրիստոնեություն քարոզող եկեղեցիների գործունեության մեջ տեսնեք լուրջ սխալներ, ապա վստահորեն գրեք: Աղանդ կամ չաղանդ լինելը միայն Աստվածաշնչով կարող է որոշվել: Հարգանքներով…

Իսկ ուր էին այդ ճշմարիտ ուղղությունները, երբ Հայաստանը տառապում էր Մեծ եղեռնից, հայրենական պատերազմից, Սումգայիթյան ջարդերի ժամանակ երևի աղանդավորն էր չէ հարյուրավոր հայորդիներ փրկել` նրանց թաքցնելով եկեղեցու մեջ.- ուր էին դրանք?: Երևի թե եկեղեցին այնքան վատն էր, որ կարելի էր իրեն այդքանից հետո փոխել օտարամուտ որևէ ուսմունքով, գառան մորթի հագած գայլերով:Այսօր Հայաստանը չի կարողանում իր զավակներին պատշաճ կյանք ապահովել, եկեք ազգովի հրաժարվենք գնանք Ուզբեկիստանը կամ Թուրքիան, կամ Վրաստանը մեզ համար հայրենիք ընդունենք ու մոռանանք մեր Հայրենիքը իսպառ/թեպետ այդպիսիք շատ են այսօր:/ Հարգելիս Եկեղեցին քո հոգևոր ծնողն է, ուզես դու դա թե ոչ, իսկ ծնող փոխելը մեղմ ասաց լավ չի դիտվում: Վատ ծնողը մնում է ծնող: Սիրտդ շատ է ցավում վերկաց օգնիր այլ ոչ թե սահմանափակ կյանքի ապրած օրերովդ փնովի երկհազարամյա մի ամբողջ ժողովուրդ, որն ի դեպ լույս աշխարհ է բերել նաև քեզ:
Ներող եղեք արդարացի ցասման համար.
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն

[Ter Hayr]

Եվ քանի որ Դուք չարձագանքեցիք այս նախադասությանը հետևաբար ինքս հարց կտամ

Եթե Մաթևոսը պատվիրել է որ «երկրիս վրա մեկին ձեզ հայր չկանչեք» ապա ինչու եք ստիպում կամ թույլատրում որ ձեզ «Տեր Հայր» ով դիմեն և այն մարդիկ ովքեր ընդունում են Մաթևոսի ասածները ուրեմն ինչու եք ձեր ծնողին հայր անվանում չէ որ ասվում է «երկրիս վրա մեկին ձեզ հայր չկանչեք»:

Արձագանքում եմ:
Եթե ուշադիր եք, ապա Քրիստոսի այդ խոսքերը շատ ճիշտ կերպով շեշտադրված են Մաթեոսի կողմից. Հայր բառը մեծատառ է դրվում, ինչը ինքնին հասկանալի է դարձնում, որ խոսքը գնում է Աստծո մասին, այսինքն Քրիստոս ասում էր, որ ոչ մեկի երկրի վրա պետք չէ դավանել Աստված: Հակառակ դեպքում ինքը կհակաեր հենց Իրեն, երբ տասնաբանյա պատվիրանով մարդկությանը պատվիրվեց պատվել հորն ու մորը: Իսկ քանի որ Քրիստոս չի կարող հակասել ինքն իրեն, ապա նշանակում է, խոսքը գնում է Աստված պաշտելու մասին, երբ Տեր և Հայր ենք ասում:
Իսկ քահանաներին դիմելաձևի մեջ ամենևին էլ հավակնություն չկա Աստծո գործառույթները ստանձնելու: Սա ուղղակի դիմելածև է:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն

[Ambrosine]

Հարգելի Աստղ ջան, աղանդավորական կազմակերպութունները չեն կարող տալ այն ինչ տալիս է եկեղեցին: Մեկ բան մեզ համար պետք է հասկանալի լինի , ցանկացած աղանդավորական կազմակերպություն սկզբունքորեն ավելին չի կարող անել, զուտ այն բանից ելնելով, որ իր տարիքը տասնյակ անգամ քիչ է քան մեր Առաքելական եկեղեցունը, իսկ սա արդեն նշանակում է որ եկեղեցին փորձառու էև գիտի այն ամենը ինչ պետք է փոխանցել իր զավակներին: այլ հարց տեխնիկական կամ մարդկային ռեսուրսները, մանավանդ վերջին պարագան, քանի որ ինչքան էլ եկեղեցին ջանում է իր հոգևորականների քանակը ավելացնել, միևնույն է այն դեռ շատ քիչ: Օրինակի համար Երավան քաղաքի համարհոգևորականների ամենաօպտիմալ քանակը պետք է լինի գոնե 2000 հոգի, այն ինչ մեր թիվը չի գերազանցում 35-ը: Հետո բոլոր աղանդավորական կազմակերպությունները իրենց քարոզչական գործունեության մեջ լայնորեն կիրառում են մասսայական հիպնոսը, որը բնականաբար տալիս է իր "դրական " արդյունքները: Սա ես ասում եմ ամենայն պատասխանատվությամբ: Չմոռանանք որ կրոնական այդ կառույցներում բոլոր ծիսական կառգերը կատարվում են պրիմիտիվ ընթացքով, մարդուն պետք չէ գլուխ ջարդել հիշելու , հասկանալու, և այլն: Այդ ամենն իր փոխարեն արդեն արվում է: Եւ չմոռանանք , աղանդավորական կառույցների ֆենոմենը նաև կայանում իրենց անդամների նվիրվածության մեջ, որը նույնպես հիպնոսային գործունեության արդյունք է:
Օրհնությամբ `Տեր Շմավոն

Տեր Շմավոն, շնորհակալություն՝ պատասխանի համար: Բայց կուզեի ավելի մանրամասնել հարցս, կներեք, եթե մի քիչ կոպիտ օրինակ ստացվի: Ընդունենք, որ եկեղեցին կազմակերպություն է և արտադրում է մի գաղափարախոսություն, որը մեծապես մոնոպոլ է եղել մինչև 19-րդ դարը, մրցակցություն չի եղել: Այժմ ստեղծվել են մի շարք նոր կազմակերպություններ, որոնք իրենց հերթին արտադրում են իրենց սեփական գաղափարախոսությունները, որոնք կամաց-կամաց մեծացնում են իրենց պահանջարկը՝ նվազեցնելով եկեղեցունը: Տրամաբանական է, որ եկեղեցին պետք է իր արտադրանքի որակի ու առաջարկի մասին մտածի, որպեսզի կարողանա պահել և անգամ վերականգնել նախկին դիրքերը: Ուզում եմ իմանալ՝ այդ ուղղությամբ ի՞նչ է կատարվում: Այսինքն՝ եթե առաջ համակարգիչները մի ամբողջ սենյակի չափսի էին, այժմ կյանքի պայմանները այնպիսին են, որ հնարավոր փոքր չափսերի համակարգիչներ են արտադրվում: Ի՞նչ է մտածում մեր եկեղեցին՝ իր գաղափարախոսության մոդերնացման, այսօրվա պայմաններին հարմարեցնելու մասին:

Ուրիշ հարցեր էլ ունեմ
1. Առաքելական եկեղեցին Աստվածաշունչ կամ եկեղեցական երգերի ձայներիզներ բաժանու՞մ է: Որովհետև մի քանի անգամ եկել են մեր տուն, հավատացրել են, թե եկեղեցին է դրանք տրամադրում, ես խուսափել եմ վերցնել՝ մտածելով, որ գուցե ստում են:
2. Եկեղեցիներին կից կիրակնօրյա դպրոցներ կա՞ն. վերջերս եմ լսել: Եթե այո, ապա ինչու՞ այդ մասին մեր հասարակությունը տեղեկացված չէ: Որովհետև այդ դպրոցներ հաճախելը կնվազեցնի աղանդավորական խմբերին անդամագրվել ցանկացողների քանակը:

[Gayl]

Արձագանքում եմ:
Եթե ուշադիր եք, ապա Քրիստոսի այդ խոսքերը շատ ճիշտ կերպով շեշտադրված են Մաթեոսի կողմից. Հայր բառը մեծատառ է դրվում, ինչը ինքնին հասկանալի է դարձնում, որ խոսքը գնում է Աստծո մասին, այսինքն Քրիստոս ասում էր, որ ոչ մեկի երկրի վրա պետք չէ դավանել Աստված: Հակառակ դեպքում ինքը կհակաեր հենց Իրեն, երբ տասնաբանյա պատվիրանով մարդկությանը պատվիրվեց պատվել հորն ու մորը: Իսկ քանի որ Քրիստոս չի կարող հակասել ինքն իրեն, ապա նշանակում է, խոսքը գնում է Աստված պաշտելու մասին, երբ Տեր և Հայր ենք ասում:
Իսկ քահանաներին դիմելաձևի մեջ ամենևին էլ հավակնություն չկա Աստծո գործառույթները ստանձնելու: Սա ուղղակի դիմելածև է:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն

Ոչ չի կարող ինքնին հասկանալի լինել քանի որ մեծատառը ձեր կողմից է գրվել և չի կարող բացատրություն հանդիսանալ, եթե այս նախադասությունը 20 տարբեր մարդկանց ասեք 20 ն էլ տարբեր իմաստներով կհասկանան, չնայած այստեղ բարդություն չկա,եթե Քրիստոսը Աստված է նկատի ունեցել ապա ինչու հենց Աստված չի ասել, չեմ կարծում որ ինչ որ դժվար ու երկար բառ է:

[Ambrosine]

Ոչ չի կարող ինքնին հասկանալի լինել քանի որ մեծատառը ձեր կողմից է գրվել և չի կարող բացատրություն հանդիսանալ, եթե այս նախադասությունը 20 տարբեր մարդկանց ասեք 20 ն էլ տարբեր իմաստներով կհասկանան, չնայած այստեղ բարդություն չկա,եթե Քրիստոսը Աստված է նկատի ունեցել ապա ինչու հենց Աստված չի ասել, չեմ կարծում որ ինչ որ դժվար ու երկար բառ է:

Գայլ, սա կարդա, էստեղ ավելի մանրամասն է գրված

հղում

[Ambrosine]

Տեր Շմավոն, այս հարցերը շատ վաղուց էի տվել, բայց չէիք նկատել, մեջբերեմ

Հարգելի Տեր Շմավոն
Չե՞ք կարծում, որ ժամանակն է, որ եկեղեցում պսակադրվելիս աղջկան «Հնազա՞նդ ես» հարցնելու փոխարեն հարցնեն «Համաձա՞յն ես»: Մի՞թե դա կնոջ իրավունքների ոտնահարում չէ Չէ՞ որ այս դեպքում տղամարդուն տրվում է գերապատվություն, նա «տեր» է և ունի գերիշխող դիրք

Իսկ կարմիր խնձորի իրողությու՞նը: Դա եկեղեցու՞ց եկած ավանդույթ է, թե՞ դեռ հեթանոս շրջանից: Արդյո՞ք դա պարտադիր է:

Շնորհակալություն

[Հարդ]

Տեր Հայր, մի քանի օր առաջ մի մարդու հետ էինք զրուցում, ինքն ասում ա, որ ինքը բացահայտել ա, որ Նոր Տարի, ծնունդ և այլ այդպիսի տոներ նշելն Աստծուն հաճելի չեն ու ինքը ոչ շնորհավորում ա, ոչ նշում: Ու նաև ասում ա, որ ոչ մի աղանդի չի պատկանում:
Ինչ կասենք այս կապակցությամբ?

Կխնդրեի արձագանքեիք վաղուց տրված հարցիս:

[Ժունդիայի]

Բարև Ձեզ Տեր Հայր, 2 օր է ինչ կարդում եմ այս թեման, այստեղ գտել եմ բազում հարցերի ինձ համար սպառիչ պատասխաններ: Ասեմ ավելին. Ձեր գրառումներում կա ոգի, պատրաստակամություն, հանդուրժողականություն ու լայնախոհ մտքեր: Նույնիսկ կասեի կրոն բաժնում երևի միակ թեման է, որտեղ մթնոլորտը հանգիստ է ՝ շնորհիվ Ձեր Աստվածահաճո գործունեության: Ձեր առաքելությունն իրապես գնահատելի է: Պարզապես այն հոգևոր սովը, որ կա մեր՝ հավատացիալներիս, ներսում անկեղծորեն խոստովանեմ բավարարում եք: Խորհին շնորհակալություն եմ հայտնում Ձեզ բարի գործի համար, հիրավի Տեր Քրիստոս տեսնում և գնահատում է Ձեզ:
Կխնդրեի բավարարել հարցադրումս հետևյալի մասին. Ես գտնվում եմ հայրենիքից հեռու: Այն քաղաքում, որտեղ բնակվում եմ չկա հայ առաքելական եկեղցի կառույցը, հեևաբար շրջապատված եմ կաթոլիկ եկեղեցիներով: Արդյո՞ք լինելով հայ առաքելական եկեղեցու հետևորդ, սխալ կդիտվի մուտքս կաթոլիկ եկեղեցի, հեևաբար մասնակցել պատաարագներին, այնուհետև ծիսակարգերին, և այլն: Հաջորդ հարցս չի վերաբերվում ինձ, սակայն հետաքրքիր է… Եթե կան սիրող զույգեր, բայց ազգությամբ օտար են իրար, հետևաբար տարբեր կրոնների ներկայացուցիչներ են, /կամայական դիտարկենք հետևյալը՝ տղան առաքելական է եկեղեցու հետևորդ է, աղջիկը՝ կաթոլիկ, և հակառակը/ ամուսնանալիս պսակադրության ծիսակարգը ո՞ր եկեղեցում պետք է տեղի ունենա երկու դեպքերում էլ:
Աստված օրհնի բոլորիս:
Հարգանքներով՝ Ռաֆայել Ղազարյան

Սպասում եմ անհամբեր Ձեր պատասխանին Տեր Հայր

[Gayl]

Շնորհակալ եմ հարգանքի համար.
Այո մեր Տերն ու Հայրը մեկն է ` Աստված, սակայն, դա չի նշանակում որ աշխարհիկ կյանքում մենք այդ բառերը չպետք է գործածենք: Խնդիրը որն է , Աստծո պարագային այդ բառերն օգտագործելիս , ստանում են այլ իմաստ, իսկ մեր առօրյա կյանքում ամենևին այլ իմաստ. Այստեղ չպետք է հարթությունները փոփոխվի և իրականությունը շփոթվի: Տեր Հայրը մարդկային կոչում է, քանի որ ի պաշտոնե, քահանան հավատավոր մարդկանց հովիվն է, ուստի այստեղից էլ համապատասխան նրա կոչմա ծագումն է: Քրիստոսով միայն սիմվոլների փոփոխություն տեղի չունեցավ, այլ արմատապես մարդկությունը նոր իմաստ ստացավ իր կեցության հետ: Այո գուցե և Քրեստոս բառը եղել է մինչ Քրիստոսը, սակայն չպետք է մոռանանք, որ Քրիստոս նշանակում է Աստծո Օծյալ:
Եւ ինչ վերաբերում է Տերունական խաչի. Այո , խաչը կիրառվել է մինչև Քրիստոս, սակայն այն եղել է պարզապես պատժի գործիք, և այն էլ այդ խաչը եղել է ոչ մեր պատկերացված ավանդական ձևով: Այն եղել է լատինատառ "տ" տառի տեսքով: և միայն Քրիստոսի խաչի վրա փակցվեց Պիղատոսի գրություն, թե Հիսուս Նազովրեցի Թագավոր Հրեից: Եւ վերևում ամրացված այդ ձողի շնորհի Քրիստոսի խաչափայտը դարձավ քառաթև:
Քրիստոս Լույս է աշխարհի, և անգամ արևի լույսը չի կարող նրա հետ համեմատվել, քանզի արևն ել է Նրա կողմից արարված:

Օրհնությամբ Տեր Շմավոն քահանա

Ավելացվել է 13 րոպե անց

Այ հիմա պարզ է
Բայց այս նախադասության հետ ընդհանրապես համաձայն չեմ

Քրիստոս Լույս է աշխարհի, և անգամ արևի լույսը չի կարող նրա հետ համեմատվել, քանզի արևն ել է Նրա կողմից արարված:

Չեմ կարծում որ Քրիստոսը լույս է արարել և վերջապես մարդ արարածը արև արարողին խաչի՞, ինձ կներեք բայց անչափ անhասկանալի արտահայտություն է:

[karina13]

Օրհնեցեք Տեր Հայր,
Մեր ժամանակների ամենատարածված մտածողությունն է, որ ասում են «Ոչ ոքի վատություն չեմ անում, իմ մեջ հավատում եմ: Թե չէ ինչ գնալ եկեղեցի, ձեւականություններ անել...», եւ նմանատիպ բազմաթիվ մտքեր, որոնք լսելիս սրտի մեծ ցավ եմ զգում:
Ինչպե՞ս վերապրենք այդ ցավը: Ինչ խորհուրդ կտաք նման դեպքերում ինչպես վարվել, կամ մի գուցե լռե՞լ միայն:
Ի վերջո նման մտածողությունը ի՞նչ հանգամանքներում կարող է փոխվել եւ մարդու սրտում ԻՐԱԿԱՆ Սեր ծնվի առ Աստված, որ մարդը քայլի դեպի Նա:
Շնորհակալություն

[յոգի]

[QUOTE]

Եկեք սիրելիներս մեկընդմիշտ ւընդունենք մեկ պարզ ճշմարտություն, որ Աստվածաշունչ կարող է լինել միայն այն գիրքը, որն հենց այդպես է հայտնի համայն մարդկության: Գիրք որում չկա հայտնություն կամ ծանոթություն կամ ներկայավում հիսուս Քրիստոսի մասին չի կարող կոչվել Աստվածաշունչ: Վստահ եմ սրանվ ամեն ինչ ասեսցի:
Օրհնությամբ` Տեր Շմավոն

Հարգելի Տեր Շմավոն, ձեր ասածը ընդունում եմ որպես ճշմարտություն, բայց եթե նայենք ձեր թվարկած գրքերի անվանումները իրենց օրիգինալ անվանմամբ չի նշանակում Աստվածաշունչ, դա հայերեն անվանումն է, բայց այս ասելով ես չեմ հերքում, որ դրանք Աստծո հետ կապ չունեն: Հին կտակարանի սկիզբը հայտնի չե թե ով է հեղինակը, Աստված՞ հաստատ չե, եթե Նա լիներ Հեղինակը ապա Նա կասեր Իր մասին, թե Նա ինչ ձև ունի, որտեղ է... Նոր Կտակարանը նույնպես անձամբ Աստծո խոսքը չե, այլ Քրիստոսի աշակերտնեի... Համայն մարդկությանը շատ գրքեր կան հայտնի, նաև Դարվինի տեսությունը, դա էլ՞ համարենք աստվածաշունչ...

««Գիրք որում չկա հայտնություն կամ ծանոթություն կամ ներկայավում հիսուս Քրիստոսի մասին չի կարող կոչվել Աստվածաշունչ:»»

Այս խոսքերը ասելով արդյոք չի՞ նշանակում որ ձեզ համարում էք միակ ճշմարիտ ճանապարհ, ին՞չ կասեք մյուս կրոնների մասին, սխալ են՞
Օրինակ Վեդաները անձամբ դուրս են եկել Աստծո շնչից, որոնք հետագայում տրվեց Գերագույնի կողմից Արարչին, որոնք էլ հանդիսանում են աշխարհում բոլոր կրոնների հիմքը... Հին Կտակարանը հիմնված է Վեդաների վրա, բոլոր պատմությունները իրենց օրիգինալ և անփոփոխ վիճակում կան Վեդաներում, ես կարդացել եմ դրանք, Նոյի պատմությունը, Ադամի և Էվայի և շատ ուրիշ... ինչպես նաև Քրիստոսի Հայտնության մասին մինչ Նրա Հայտնությունը...
Կան գրքեր որտեղ Քրիստոսի անունը չի շոշափվում, բայց Գերագույնի շրթերից է բխել, օրինակ Բհագավադ Գիտան, որը սանսկրիտերենից թարգմանած նշանակում է Բհագավադ-Գերագույն Աստված, Գիտա-երգ գիտելիք:
Կամ Չայտանյա Չարիտամրիտա և շատ ուրիշ...
Հարգանքներս...

[Gayl]

Հարգելի Աստղ ջան, աղանդավորական կազմակերպութունները չեն կարող տալ այն ինչ տալիս է եկեղեցին: Մեկ բան մեզ համար պետք է հասկանալի լինի , ցանկացած աղանդավորական կազմակերպություն սկզբունքորեն ավելին չի կարող անել, զուտ այն բանից ելնելով, որ իր տարիքը տասնյակ անգամ քիչ է քան մեր Առաքելական եկեղեցունը, իսկ սա արդեն նշանակում է որ եկեղեցին փորձառու էև գիտի այն ամենը ինչ պետք է փոխանցել իր զավակներին: այլ հարց տեխնիկական կամ մարդկային ռեսուրսները, մանավանդ վերջին պարագան, քանի որ ինչքան էլ եկեղեցին ջանում է իր հոգևորականների քանակը ավելացնել, միևնույն է այն դեռ շատ քիչ: Օրինակի համար Երավան քաղաքի համարհոգևորականների ամենաօպտիմալ քանակը պետք է լինի գոնե 2000 հոգի, այն ինչ մեր թիվը չի գերազանցում 35-ը: Հետո բոլոր աղանդավորական կազմակերպությունները իրենց քարոզչական գործունեության մեջ լայնորեն կիրառում են մասսայական հիպնոսը, որը բնականաբար տալիս է իր "դրական " արդյունքները: Սա ես ասում եմ ամենայն պատասխանատվությամբ: Չմոռանանք որ կրոնական այդ կառույցներում բոլոր ծիսական կառգերը կատարվում են պրիմիտիվ ընթացքով, մարդուն պետք չէ գլուխ ջարդել հիշելու , հասկանալու, և այլն: Այդ ամենն իր փոխարեն արդեն արվում է: Եւ չմոռանանք , աղանդավորական կառույցների ֆենոմենը նաև կայանում իրենց անդամների նվիրվածության մեջ, որը նույնպես հիպնոսային գործունեության արդյունք է:
Օրհնությամբ `Տեր Շմավոն

Կներեք բայց ոչ սպառիչ պատասխան եթե կարելի է իմ կողմից ավելի կոնկրետացնեմ, ինչու է իքս անունով անձնավորությունը առաջին անգամ ոտք դնում այդ «օֆիսներից» որևէ մեկը, այ սա է իրական և լուրջ խնդիրը, խնդրում եմ չասեք հետաքրքրությունը, որովհետև բացի հետաքրքրությունից շատ ավելի տարբեր դրդապատճառներ կան: Ինձանից լավ գիտեք թե Ավետարանկան եկեղեցին իր բոլոր ճյուղերով լիքը հետևորդներ ունի, բայց ինչու այդքան շատ:
Իսկ չեք մտածում, որ մարդու վրա բացի հիպնոսից այլ գործոններ կարող են ազդել, ասենք մարդ կարիք ունի հոգևոր սննդի և ինչու են սնվում այդ օֆիսներից և ոչ թե եկեղեցուց, երևի մեղքի մեծ բաժինը եկեղեցունն է, համաձայն չե՞ք:Ի դեպ քանի որ հիպնոսից խոսք գնաց մի դեպք պատմեմ, մի օր իմացա որ ինձ հարզատ մարդկանցից մեկը սկսել է «օֆիսներից» մեկը հաճախել, դե մի քիչ հարց ու փորձից այսպիսի բան է ասում, որ առաջին թե երկորդ օրը չգիտեմ գլխին ինչ արարողություն են սարքում հետո էս մարդը անկախ իրենից հետ-հետ է գնում ու եթե չբռնեին ընկնելու էր գետնին, դե արի էսքանից հետո էտ մարդուն համոզի որ հիպնոս են արել, ոչ թե Աստված ա արել

[Ter Hayr]

Ոչ չի կարող ինքնին հասկանալի լինել քանի որ մեծատառը ձեր կողմից է գրվել և չի կարող բացատրություն հանդիսանալ, եթե այս նախադասությունը 20 տարբեր մարդկանց ասեք 20 ն էլ տարբեր իմաստներով կհասկանան, չնայած այստեղ բարդություն չկա,եթե Քրիստոսը Աստված է նկատի ունեցել ապա ինչու հենց Աստված չի ասել, չեմ կարծում որ ինչ որ դժվար ու երկար բառ է:

Այսինքն մեր կողմից ասվածը ինչ է նշանակում, եկեղեցին ի նկատի ունես: Սխալվում ես , եկեղեցին Սուրբ Գիրքը չի ձևափոխում ինչպես աղանդավորները: Իսկ եթե չես ուզում հասկանալ կամ ընդունել, ուրեմն խնդրեմ: Բայց եթեայդպիսի սկզբունքային ես , ապա Ծնողիդ էլ Հայր չկոչես, և ոչ էլ ուսուցիչներիդ էլ ուսուցիչ, և իրանց ասածն էլ մի ընդունիր:
Օրհնութայմբ`Տեր Շմավոն

[Արծիվ]

Հարգելի Տեր Հայր Շմավոն «աղանդը» «ոչ աղանդից» տարբերելու համար կարիք կա՞ է որ մարդ սերտի Աստվածաշունչը լավ հասկանալու համար «ճշմարիտը» «ոչ ճշմարիտից» թե՞ մարդ կարող է առանց Աստվածաշունչը կարդալու ու ճանաչելու (հավատալով այդ գրքին) տարբերել դրանք իրարից:
Կարծում եմ իսկական քրիստոնեությունը ճանաչելու համար մարդ պետք է դառնա իսկական քրիստոնյա որ կարողանա տարբերի աղանդը ճշմարիտից: Դուք ին՞չպես եք կարծում:
Շնորհակալություն:

[Ter Hayr]

Տեր Շմավոն, շնորհակալություն՝ պատասխանի համար: Բայց կուզեի ավելի մանրամասնել հարցս, կներեք, եթե մի քիչ կոպիտ օրինակ ստացվի: Ընդունենք, որ եկեղեցին կազմակերպություն է և արտադրում է մի գաղափարախոսություն, որը մեծապես մոնոպոլ է եղել մինչև 19-րդ դարը, մրցակցություն չի եղել: Այժմ ստեղծվել են մի շարք նոր կազմակերպություններ, որոնք իրենց հերթին արտադրում են իրենց սեփական գաղափարախոսությունները, որոնք կամաց-կամաց մեծացնում են իրենց պահանջարկը՝ նվազեցնելով եկեղեցունը: Տրամաբանական է, որ եկեղեցին պետք է իր արտադրանքի որակի ու առաջարկի մասին մտածի, որպեսզի կարողանա պահել և անգամ վերականգնել նախկին դիրքերը: Ուզում եմ իմանալ՝ այդ ուղղությամբ ի՞նչ է կատարվում: Այսինքն՝ եթե առաջ համակարգիչները մի ամբողջ սենյակի չափսի էին, այժմ կյանքի պայմանները այնպիսին են, որ հնարավոր փոքր չափսերի համակարգիչներ են արտադրվում: Ի՞նչ է մտածում մեր եկեղեցին՝ իր գաղափարախոսության մոդերնացման, այսօրվա պայմաններին հարմարեցնելու մասին:

Ուրիշ հարցեր էլ ունեմ
1. Առաքելական եկեղեցին Աստվածաշունչ կամ եկեղեցական երգերի ձայներիզներ բաժանու՞մ է: Որովհետև մի քանի անգամ եկել են մեր տուն, հավատացրել են, թե եկեղեցին է դրանք տրամադրում, ես խուսափել եմ վերցնել՝ մտածելով, որ գուցե ստում են:
2. Եկեղեցիներին կից կիրակնօրյա դպրոցներ կա՞ն. վերջերս եմ լսել: Եթե այո, ապա ինչու՞ այդ մասին մեր հասարակությունը տեղեկացված չէ: Որովհետև այդ դպրոցներ հաճախելը կնվազեցնի աղանդավորական խմբերին անդամագրվել ցանկացողների քանակը:

Շատ սիրելի Աստղ ջան, դու ինքդ շատ լավ գիտես որ եկեղեցին այսօր բավականին մոդեռն քայլեր անում է, որպեսզի մարդկանց կարողանա մոտեցնել Իրական Լույսին` Հիսուս Քրիստոսին: Բայց կան երբեմն հայացքներ, որոնք եկեղեցին չի կարող փոխել, քանզի դրանք ձևավորվել սեփական լուրջ երկարատևփորցի հիման վրա: Այսօր շատ կազմակերպություններ փորձում են ոչ թե առաոջնորդել իր ժողովրդին դեպի ճշմարտություն, այլ առաջնորդվում են մարդկանց քմահաճույքին հարմարեցնել իրենց գաղափարախոսությունը, որպեսզի դրանովկարողանան մարդկանց գրավել: Ես չեմ հավատում այն մարդկանց որոնք ասում են թե գնացել աղանդավորական այս կամ այլ կազմակերպություն, որովհետև իրենք հոգևոր սով ունեին, Աստծուն էին փնտրում և այնտեղգտան և զանազան նմանատիպ զառանցանքեր: Եթե Աստծուն սեփական հոգու մեջ չունեցան, զուր այլտեղ Նրան փնտրել: Իսկ ինչ մնում է հոգևոր սնունդին, ապա ասեմ, որ այսօր մեր քաղաքի յուրաքանչյուր Առաքելական եկեղեցում, շաբաթվա 4 օրը քահանաների կողմից կազմակերպվում են դասընթաց-քարոզներ, որոնց յուրաքանչյուր մարդ կարող է մասնակցել, սրան գումարում ենք նաև կիրակնօրյա Պատարագի քարոզը և նաև կիրակնօրյա դասարանների դասընթացները, ստացվում է որ շաբաթվա յուրաքանչյուր օր եկեղեցում հնարավոր է ստանալ հոգևոր սնունդ: Դրան գումարած, որ յուրաքանչյուր պահին հնարավոր է մոտենալ քահանայի և զրուցել նրա հետ: Երբ մարդկանց այս ամենի մասին ասու ես զարմանում, վայ բա մենք չգիտեինք, իսկ որ ասում ես թե այդ ամբողջ ինֆորմացիան կա եկեղեցիների տախտակներին փակցված, ասում էին վայ չէինք նկատել: Եկեղեցին այս բոլոր իր "արտադրանքը"` ինֆորմացինա մարդուն մատուցում է նաև շատ ժամանակակից մոտեցմամբ, ինքդ գիտես թե ինչ միջոցառումներ է մեր թեմը կազմակերպում, քահանաների առկայությունը ինտերնետում, նրանց հետ շփվելու հնարավորությունը և այլ և այլ: Այս ամենը չի եղել ժամանակին, բայց այսօր կա: Հոգևոր կայքերը: Ուղղակի մեր ժողովուրդը նաև մի փոքր պետք չծուլանա, և իր քահանային ճանաչի եկեղեցի գնալով ու նրա հետ շփվելով: Ես չեմ մտացում, որ աղանդավորների տված ինֆորմացիան ավելի լավն է քան եկեղեցունը: Եւ եթե մենք այդքան հետ ընկել նրանցից, և եթե նրանք ավելի "լավ" են քան մենք, ապա ինչու նրանք իրենք ջանք չեն խնայում, որպեսզի արտաքնապես շատ հարցերում` շենքերի, սիմվոլիկայի և այլնի միջոցով նմանվեն Մեր Հայ Առաքելական եկեղեցուն: Մի պարզ պատճառով . մարդկանց շփոթության մեջ գցելու համար:
Գալով մյուս հարցերիդ . մեր եկեղեցին ձայներիզ չի բաժանուամ և ոչ էլ Աստվածաշունչ/այդքան ֆինանս չունենք/: Տես վերը ասածիս ապացույցը, եկել են և փորցել են խաբել, թե Եկեղեցին է դա անում:
Իսկ կիրակնօրյա դպրոցների մասին ինֆորմացիան միշտ տեղադրվում է եկեղեցիներում. անգամ եթե չլինի ապա կարող եք գալ և քահանաներից ճշտել
Օրհնությամբ Տեր Շմավոն