Քեզ հաճելի՞ կլինի, որ ես սկսեմ երկար բարակ «լեկցիաներ» կարդամ այն մասին, որ ջայլամային քաղաքականություն ա Լևոնի վատը հիշելով Սերժի արածները հանդուրժելը, հնարավոր բոլոր բողոքի ակցիաներին չմասնակցելը, ընդ որ նշեմ, որ միայն Լևոնի ու ՀԱԿ-ի կազմակերպած չէ, ասենք Սեֆիլյան Ժիրոյի կամ Ժառանգության կազմակերպածին էլ չմասնակցելը: Սրանցից ամեն մեկին չմասնակցելու համար կարելի է պատրվակ գտնել ու ասել «Ժիրոն ծայրահեղական ա», «Ժառանգությունը եղանակ փոխող չի», «Լևոնը նույն զիբիլն ա եղել», «Դաշնակները ծախված են»: Սրանցից ամեն մեկի մեջ կա ճշմարտություն, ճիշտ ա: Բայց ու՞ր ա քո բողոքը, ինչքանո՞վ ա արդարացված դա մեջդ պարփակել ու ինչ-որ պատրվակ գտնելով դուրս չհանելը: Չի լինելու որևէ մեկը, որի հետևից կգնաս: Ես լինեմ կազմակերպողը, չես գա, որտև արդարացիորեն կհիշես իմ վատ պահվածքն ակումբում, օրինակ: Ու միաժամանակ համ ճիշտն կլինես, որտև ճիշտ բան կհիշես, համ էլ կատարյալ սխալ, որտև էդպես էլ քո ձենը տեղ չես հասցնի: Ու բնականաբար հաճելի չի չէ՞ էս մասին կարդալը: Ու քանի որ հաճելի չի, առաջարկում եմ քննարկել հանրահավաքը ու նրանում հնչած ելույթները, ծրագրային առաջարկները. հավատացնում եմ, որ դրանցում ահագին քննարկման նյութ կա, ի տարբերություն այս կարուսելի:
Մեջբերել
Էջանիշներ