Լևոնի խորհրդով, լեռների հետևի լեռներին անցնենք:
Լավ, ասենք հայաստանի կեսը եկավ կանգնեց միտինգի ու շարունակեց խոսալ ու ամենաբարեհաջող սցենարով էլ, բոլոր մլիցեքը,, բերետն ու ԲՏ-եքն էլ ասին ախպեր, մենք փաս, մենք չկանք:
Ինչպես է իշխանությունը մեթոդապես եղածներից անցնելու միտինգավորին՞:
Ըստ եղած տրաբանության ես 3 տարբերակ եմ տեսնում:
1- Սերժն ու մնացացը կզած, սկուտեղի վրա բերում են իշխանության սիմվոլիկ բանալին միտինգի հրապարակ, միտինգավորների բոլորի քամակներն են պաչում ու բանալին հանդիսավոր հանձնում Լեվոնին:
2- Սերժն ու մնացածը ժամանակ են խնդրում երկրից ոտով փախնելու համար, իրենց մի օրվա պայոկով ու փասա-փուսով վեր են կենում, վազելով փախնում են երկրից ու վրաստանի սահմանի վրա, վրացի սահմանապահի հեռախոսով զանգում են, ասում, թե տղերք, պալատների բանալին Վարդուշի դոշակի տակ է, զանգեք, գնացեք վերցրեք դռները բացեք-մտեք ներս:
3- մանվելը, դոդը, մուկը, լֆիկը, քոչը, նեմեցը, աղվանը, արմենչիկը, մի խոսքով բոլոր-բոլորը բացի սեռժից անցնում են լեվոնի կողմը: Սերժը դիլխոր ա ընկնում, ասում, լավ էլի ինձ էլ վեկալեք ձեր շարքերը: Մերժում են, գնում են պահակին ասում են ախպեր դուռը բաց: Դուռը բացում են ու սկսվում ա սեռժի դատավարությունը- 7 գարուն, 7 աշուն:



Էջանիշներ