Ուղղակի եթե ինքնահոսի թողնենք, Արտ ջան, էդ դեպքում գրական կոչված լեզվի ամբողջ իմաստը կորում ա: Ամեն մարդ իրա բարբառը ու իրա խոսակցականն ունի, դրանք կդարձնի գրական ու մարդիկ կսկսեն իրար չհասկանալ: Ախր գրականը հենց էն ա, որ թե՛ Երեւանի, թե՛ Գյումրիի, ու թե՛ մնացած բոլոր վայրերի հայալեզու մարդկանց տալիս ա մեկ ընդհանուր լեզվով շփվելու հնարավորություն: Իհարկե սա մի թերություն ունի, էս ձեւով լեզվի բնական վիճակը մի քիչ շեղվում ա, բայց դրա փոխարեն լինում ա բոլորի համար նույնը:Chuk-ի խոսքերից
Կոպիտ օրինակ բերեմ. պատկերացրու ակումբը թողնես, քո ասած, ինքնահոսի, այսինքն` որ կանոնադրությունը ենթակա լինի փոփոխումների: Ինչ կդառնա՞, քաոս: Տե՞ս, դու միշտ կանոնադրության մեջ հավելումներ անում ես, կախված նորամուծություններից, ու նախկին բացթողումներից, բայց փոփոխություններ` ոնց որ թե` չես անում (նույնիսկ բացառություններ չես անում):
Իհարկե քաղաքականացնելու մտադրույթյուն չունեմ, բայց մի օրինակ էլ քաղաքականությունից ասեմ. Սահմանադրության մեջ կա կետ, որտեղ գրված ա, որ նույն Սահմանադրության այսինչ այսինչ կետերը ենթակա չեն փոփոխման: Այ իմ կարծիքով լեզվի առանցքային բաղադրիչներն էլ պիտի նույն ձեւով ենթակա չլինեն փոփոխման:
Մեկ էլ ասեմ, որ «համակարգիչ» բառը ես հենց էնպես ասեցի: Թեկուզ եթե դրա փոխարեն լիներ «կոմպյուտեր» կամ «քոմփյութեր» () բառը, ապա մեկ ա դա կլիներ հավելում մեր լեզվին: Ինչեւէ, ես «համակարգիչ»-ին եմ կողմ, որովհետեւ computer Նշանակում է ընդամենը հաշվիչ, բայց ներկայից կոմպերը հենց համակարգելու համար էլ կիրառվում են:
Մեջբերել
Էջանիշներ