Ապեր Ռուստանը պետք չի որ վերանա, պետք ա ուղակի դադարի մեր տեղը հարցեր լուծել...Բայց դրա համար մենք պետք ա էդքան դառնանք...Տրիբուն-ի խոսքերից
Ապեր Ռուստանը պետք չի որ վերանա, պետք ա ուղակի դադարի մեր տեղը հարցեր լուծել...Բայց դրա համար մենք պետք ա էդքան դառնանք...
Ամաչում ա երևի:
Ահավոր... որ խոսում ա ականջները կարմրում են, սկսում ա կմկմալ ու վերջը չի ասւոմ էլի...
Ծովից ծով ? Ինչքան Ռամ ջան ? Տակը բան չենք մնացել - Здрааааааааааасти
Ապեր պոշկեքիս չխբես էլի...Հա ես ինչ անեմ, ներող որ էս ենք
Ապեր լուրջ եմ ասում մարդը իրականում ամեն ինչ ասում ա, բայց բարդ ձևերով, ընենց որ մենակ ինքն ա հասկանում:Խելացի տղայա դրանցիա...Քանի որ մենակ ինքը գիտի ինչ ա ասում, ու մենք բոլորս գիտենք որ ինքը հաստատ գիտի, իրանից կախման մեջ ենք մնում...
Էդ դու հետը քիփ ես, հլա հարցրա էլի 2012-ի պահով
Էդ դու հետը քիփ ես, հլա հարցրա էլի 2012-ի պահով
Ապեր հարցեցի ասեց, ես խոստանում եմ սահմանադրականով դրա դեմը առնեմ: Հենց հարցնում եմ կոնկրետ ոնց, հոգեխանգարմունքի մեջ ա քցում, բան չեմ հիշում...
Մոդերատորական: Տուգանային միավորների համար ամանորյա զեղչեր ու բոնուսներ չեն գործում, այնպես որ համոզիչ կերպով խդնրում եմ դրանք չվաստակել ջրիկ գրառումներով:
էսպես չի մնա
Տրիբուն ջան, քո աշխարհայացքով հարցին մոտենալը /Кому как повезет/ իր պարզությամբ ոչ հայկական խորություն ունի իր մեջ:
Ազգեր կան, որ այդպես են կրթվում ընտանիքում, ազգեր էլ կան, որ նույնիսկ 37 թվով, գենոցիդվելով ու էմիգրացվելով դա չեն հասկանում:
Ինչ որ է:
Կուզենայի մասնակիցներին ասել, որ ես որևէ մասնակցություն չեմ ունեցել լուծումը կուլմինացիոն գրոհին հասցնելու գործում: Բանավեճը սկսվեց Նիկոլի հոդվածին իմ արձագանքից, և որևէ կապ չուներ գրոհի հետ:
Նախապես խոսքը գնում էր այն մասին, որ ներքևներում, նոր -նոր սրիկայության դաշտ մտնող պատանի ռոբիկների, սերժիկների, մկնիկների, դոդիկների և նմանատիպ գողականների հետ պետք է թաղերոմ, իրենց բներում ժամանակին մարդավարի խոսեն այլ մտածելակերպ ունեցող "փայլուն և թասիբով մեր" տղերքը:
Ծանոթ գողականի հետ խոսելը դառավ ավտոմատի դեմ դուրս գալ, Ճակատային գրոհ, 100-ների ու 1000 ների զոհողություն, համաշխարհային հեղափոխություն-կիկոսություն, քյաչալ շուն ու գող փիսո:
Քավ լիցի:
Ոչ մեկի զոհողությունն էլ չեմ ցանկանում:
Նախամկնիկի, նախալֆիկի, նախադոդիկի, նախասերժիկի, նախառոբիկի դեմ պայքարի հետ էլ գործ չունեմ, քանի որ իմ բնակատեղում այդպիսիք չկան, /կամ ես եմ կույր ու վախկոտ/:
Փորձադաշտը չնայած նաև իմ հայրենիքն է, բայց Ձեր որոշելիքը:
Վերջին խմբագրող՝ Բիձա: 27.12.2009, 04:26:
dvgray (27.12.2009)
ճիշտ ես ասում: ես էլ եմ դա ասում :
իսկ սրիկա լինելու մասով… ուրեմն քո ասելով դուրս ա գալիս, որ ամերիկայում քաղաքիական պատերազմի ելնողները էն թվին սրիկաներ էին հա՞,
շատ միակողմանի ու հասարակ ես մտածում: աշխարհում առանց պատերազմի ոչ մի կազմակերպված բանդա էլ չի հրաժարվել յուղոտ իշխանությունից: Հայաստանում իշխում ա կազմակերպված բանդան, ու այդ բանդան այս մի քանի տարվա մեջ ուժեղացել ա, ոչ թե թուլացել:
…
իսկ էտ բանդայի դեմ դուրս գալ փողոց սահմանադրական պայքարի, նման ա նրան, որ հովիվը իրա հոտի վրա ամեն օր հարձակվող գայլերի ոհմակի վրա հաներ ոչ թե իրա շներին ու հրացանը, այլ նստեր պլակատ սարքեր. թե ինչքան լավն ա մեր մոլորակը ու պետք ա այն պաշպտանել էկոլոգիական աղետներից
Բիձա (27.12.2009)
Չափազանց հասարակ, պարզունակ ես մտածում Դիվի, ցավոք:ճիշտ ես ասում: ես էլ եմ դա ասում :
իսկ սրիկա լինելու մասով… ուրեմն քո ասելով դուրս ա գալիս, որ ամերիկայում քաղաքիական պատերազմի ելնողները էն թվին սրիկաներ էին հա՞,
շատ միակողմանի ու հասարակ ես մտածում: աշխարհում առանց պատերազմի ոչ մի կազմակերպված բանդա էլ չի հրաժարվել յուղոտ իշխանությունից: Հայաստանում իշխում ա կազմակերպված բանդան, ու այդ բանդան այս մի քանի տարվա մեջ ուժեղացել ա, ոչ թե թուլացել:
…
իսկ էտ բանդայի դեմ դուրս գալ փողոց սահմանադրական պայքարի, նման ա նրան, որ հովիվը իրա հոտի վրա ամեն օր հարձակվող գայլերի ոհմակի վրա հաներ ոչ թե իրա շներին ու հրացանը, այլ նստեր պլակատ սարքեր. թե ինչքան լավն ա մեր մոլորակը ու պետք ա այն պաշպտանել էկոլոգիական աղետներից
Իրականությունը լրիվ այլ գույներով է մեզ ներկայանում
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Տեխնիկայի հարց՞:ԵՐԲ Է ՓՈԽՎՈՒՄ ՔԱՂԱՔԱԿԱՆ ՌԵԺԻՄԸ
Հաճախ ասում են, որ քաղաքական ռեժիմի (համակարգի) որակը ուղղակի կախված է ռեժիմի շրջանակներում գոյություն ունեցող հասարակության մշակութային մակարդակից: Պետք է խոստովանել, որ այս միտքը զուրկ չէ տրամաբանությունից: Դժվար թե որևէ մեկը առարկի, եթե նշենք, որ անհնար է բռնապետական իշխանություն հայտնվի մի հասարակությունում, որտեղ գերակշիռ մեծամասնությունը գիտի իր իրավունքները և պատրաստ է պաշտպանել դրանք, որտեղ դիմացինի իրավունքները հարգելն ընդունված սովորույթ է:
Եթե նույնիսկ ենթադրենք, որ այդպիսի հասարակությունում ոմն բռնակալներ, ասենք, խաբեբայության միջոցով հանկարծ կարողանան իշխանություն ներխուժել, ապա նրանք նույնիսկ մեկ օր այնտեղ չեն դիմանա: Նրանք պարզապես չեն գտնի իշխանությունում մնալու համար անհրաժեշտ, առաջին հերթին, բավարար մարդկային ռեսուրսներ: Մարդիկ ուղղակի չեն ենթարկվի նրանց` հիմնականում այն պատճառով, որ նրանց մոտ վաղուց արմատավորված կլինի մի սովորույթ` ապրել որոշակի ռացիոնալ և օգտակար կանոնների համաձայն: Անհնար է մեկ ակնթարթում փոխել մարդկանց կենսակերպը, սովորույթները, մտածողությունը, հատկապես, երբ դրանք հաճելի են մարդկանց և որոնք ապացուցել են իրենց արդյունավետությունը կյանքի տարբեր խնդիրների լուծման ժամանակ:
Դա նշանակում է, որ հակաժողովրդական ռեժիմը կարող է հաստատվել միայն այն դեպքում, երբ հասարակությունում գոյություն ունեն դրան նպաստող որոշակի պայմաններ: Սակայն հետաքրքիր է, որ այս դատողությունը հաճախ օգտագործվում է որպես փաստարկ` կոռումպացված իշխանություններին արդարացնելու համար: Հաճախ կարելի է լսել այսպիսի խոսքեր. «իշխանությունները վատն են, որովհետև հասարակությունն է վատը, ուրեմն, թող խելոք նստի և իշխանության գործերին չխառնվի: Եթե հակաժողովրդավարական երկրում ապրող մարդիկ դրական փոփոխություններ են ցանկանում, ուրեմն թող առաջին հերթին հենց իրենք փոխվեն»:
Սակայն արդյո՞ք դա նշանակում է, որ հակաժովրդավարական ռեժիմն ինքն իրեն կանհայտանա, եթե հասարակությունը որակապես փոխվի: Եվ ընդհանրապես, ինչպե՞ս իմանալ` փոխվել է արդյոք հասարակությունը: Իսկ երբ ասում են, որ հասարակությունը պետք է փոխվի, այս դեպքում պետք է հասկանանք ամբո՞ղջ հասարակությունը, թե, գուցե, նրա մի մասը:
Նախ նշենք, որ ինչպես ցույց է տալիս պատմական փորձը, չի լինում այնպես, որ ամբողջ հասարակությունը միաժամանակ փոխվի: Երբեք չի եղել այնպես, որ որևէ պետության ամբողջ բնակչությունը հանդես գա ի պաշտպանություն, օրինակ, միապետության վերացման կամ կոմունիստական կարգերի հաստատման, կամ բնակչության որոշակի շերտերին քաղաքացիական իրավունքների շնորհման և այլն: Հասարակությունները միշտ բաժանվել են որոշակի փոփոխությունների կողմնակիցների և հակառակորդների միջև (և, իմիջիայլոց, չենք կարող ասել, թե փոփոխությունները տեղի են ունեցել միայն այն ժամանակ, երբ փոփոխությունների կողմնակիցները մեծամասնություն են կազմել): Ուրեմն, մեր դեպքում, հասարակության տակ պետք է հասկանալ ոչ ամբողջ հասարակությունը, այլ նրա որոշակի մի մասը:
Երկրորդը, մեր կարծիքով, ավտորիտար ռեժիմն ինքնուրույն կարող է փոխվել միայն մեկ դեպքում` երբ այդ ռեժիմի իշխանությունները կպատկանեն հասարակության փոփոխությունների համար հասունացած հատվածին: Սակայն դա քիչ հավանական է, քանզի, ինչպես մի անգամ շատ դիպուկ արտահայտվել է հայտնի լորդ Ակտոնը. «Յուրաքանչյուր իշխանություն փչացնում է, իսկ բացարձակ իշխանությունը փչացնում է բացարձակաբար»: Ավտորիտար ռեժիմի վերնախավն իրենից ներկայացնում է հասարակության այն շերտը, որն օգտվում է այդ ռեժիմի կողմից իրեն տրամադրվող բոլոր արտոնություններից: Հետեւաբար, տրամաբանական է, որ հիմնականում վերոնշյալ ռեժիմի իշխանությունները չեն պատկանի որակական փոփոխությունների համար հասունացած հասարակության հատվածին:
Ուրեմն, ավտորիտար քաղաքական ռեժիմը դժվար թե ինքնուրույնաբար փոխվի և, մեծամասամբ, ռեժիմի փոփոխության համար անհրաժեշտ կլինի իշխանությունների` կոնկրետ անձերի և քաղաքական խմբի (խմբերի) փոփոխությունը: Իսկ դրան հնարավոր կլինի հասնել, երբ փոփոխությունների համար հասունացած հասարակության հատվածը, հստակ գիտակցելով իր նպատակը, կմիավորվի և կվերածվի այնպիսի մի ներդաշնակ կազմակերպության (էական չէ` ֆորմալ, թե ոչ ֆորմալ), որը չի ենթարկվում ավտորիտար, և ըստ էության, կրիմինալ ռեժիմի չգրված օրենքներին: Դրանով կապացուցվի, որ հասարակությունն, ավելի ճիշտ նրա որոշակի հատվածը, անկախ նրանից, թե բնակչության ընդհանուր թվի քանի տոկոսն է այն կազմում, որակապես փոխվել է, իսկապես արժանի չէ իր ավտորիտար կառավարիչներին և ունի այլ` ժողովրդավարական ռեժիմ ստեղծելու իրավունք: Իսկ վերջինիս ստեղծումն այս դեպքում “տեխնիկայի” հարց է:
ԷԴԳԱՐ ՎԱՐԴԱՆՅԱՆ
http://www.lragir.am/armsrc/comments31432.html
Վերջին խմբագրող՝ Բիձա: 27.12.2009, 20:30:
Դիվ ջան, քաղաքացիական պատերազմի են դուրս գալիս, երբ ժողովուրդը բաժանված է լինում երկու մասի ու փոխզիջումային տարբերակը կանգնում է փակուղու առաջ, որը և առկա էր ԱՄՆ-ում… և բաժանումը եղել է գաղափարական ու աշխարահայեցական… մեր պարագայում սրանցից ոչ մեկն էլ առկա չի… մեզ մոտ կա ծայրահեղ հարստացած ավազակախումբ, որն իր ձեռքն է վերցրել իշխանությունը, ոստիկանությունն ու բանակը… սրա դեմ կարող ես դուրս գալ եթե ուժային կառույցներում խորը ճեղքվածք առաջանա և մի զգալի մաս թեկուզ փոքրամասնություն անցնի ժողովրդի կողմը… մեր դեպքում հեղափոխությունն է տերմինը ոչ թե քաղաքացիական պատերազմըճիշտ ես ասում: ես էլ եմ դա ասում :
իսկ սրիկա լինելու մասով… ուրեմն քո ասելով դուրս ա գալիս, որ ամերիկայում քաղաքիական պատերազմի ելնողները էն թվին սրիկաներ էին հա՞,
շատ միակողմանի ու հասարակ ես մտածում: աշխարհում առանց պատերազմի ոչ մի կազմակերպված բանդա էլ չի հրաժարվել յուղոտ իշխանությունից: Հայաստանում իշխում ա կազմակերպված բանդան, ու այդ բանդան այս մի քանի տարվա մեջ ուժեղացել ա, ոչ թե թուլացել:
…
իսկ էտ բանդայի դեմ դուրս գալ փողոց սահմանադրական պայքարի, նման ա նրան, որ հովիվը իրա հոտի վրա ամեն օր հարձակվող գայլերի ոհմակի վրա հաներ ոչ թե իրա շներին ու հրացանը, այլ նստեր պլակատ սարքեր. թե ինչքան լավն ա մեր մոլորակը ու պետք ա այն պաշպտանել էկոլոգիական աղետներից
… ցավոք մեր ժողովրդի մի զգալի մաս ձգտում է դառնալ "իշխանության մաս" ու դա է նրանց լավ ապրելու գաղափարը…
Հ.Գ. հեղափոխությունը սահմանադրական ճանապարհ եմ համարում
Chuk (28.12.2009)
Ուղղակի ուզում եմ գրել, որ Mephistopheles-ի գրառմանը տված շնորհակալությունս հիմնականում հետգրությանն է վերաբերվում: Ես շատ կուզեի, որ էդ հասարակ բանը մարդիկ գիտակցեն ու «սահմանադրական ճանապարհ» եզրույթը լեզվի փաթաթան չսարքեն:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Այս պահին թեմայում են 3 հոգի. (0 անդամ և 3 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ