Անեկդոտներ

[Yeghoyan]

Մեկը ընկնումա դժոխք,բայց զարմացած նկատումա, որ շուջբոլորը քեֆ, ուրախությունա ու տարբեր տեսակի Կայֆերա տեղի ունենում ու զարմացած հարցնումա թ՞ե արդյոք էս դժոխքնա՞... բա՜ Սատա՜նան ու՞րա բա հավիտենական տանջանքները, բա ծծմբաթվային լոգանքները ու՞րեն: Կայֆոտված՝ մի դժոխքաբնաակ ասումա. «Էտ՛ Հավատացիալների համարա ԱպԷ»՜...


Ուսուցիչ.- Ո՞վ կասի քա՞նի տարեկեան է 1960թ. ծնված մարդը։
Աշակերտ.- Տղամա՞րդը թ՞ե կինը...


Գորբաչովը գնում է վարսավիրանոց, էս վարսավիրը մազերը կտրելու ընթացքում անընդհատ ասում է` Ղարաբաղ, Ղարաբաղ: Գորբաչովի համբերությունը հատնում է, ասում է. <<Այ մարդ, ի՞նչ ես րոպեն մեկ ասում` Ղարաբաղ>>: Վարսավիրն էլ թե`
- Հենց ասում եմ` Ղարաբաղ, մազերդ բիզ-բիզ է կանգնում, կտրելը հեշտանում է:


- Պա'պ, ա'յ պապ, ոչխարները ամուսնանու՞մ են:
- Հա, տղա' ջան, հենց ոչխարներն են ամուսնանում:


3 հայ ոսկե ձկնիկ են բռնում, էս ձուկն ասում է. <<Հա՞յ եք>>, ասում են` հա, սա թե. <<Ախպե'ր, լուդշե ինձ կերեք>>:


Մի կին գնում է բժշկի.
- Բժիշկ ջան, ի՞նչ անեմ, ամուսինս ինձ բավարարում է, ընկերս` նույնպես, բայց էլի ուզում եմ:
Էս բժիշկը գլուխը տարուբերում է ու ասում.
- Տարօրինակ է, շա~տ տարօրինակ:
Էս կինն էլ թե.
- Այ բժիշկ ջան, դու ինձ մի տեղեկանք տուր, որ ես տարօրինակ եմ, թե չէ բոլորն ինձ ասում են անբարոյական:


- Զինվո'ր Մարտիրոսյան, եթե դու հարբեցող չլինեիր, քեզ կարելի էր սերժանտի կոչում տալ:
- Շնորհակալություն, պարո'ն ավագ լեյտենանտ, երբ ես հարբած եմ լինում, ինձ թվում է` արդեն գեներալ եմ:


- Եվ այս աստիճան հարբած վիճակում Դուք ավտոմեքենա՞ եք վարում,- հարցնում է հսկիչը:
- Հապա ի՞նչ անեմ. այս հալիս կկարողանայի՞ ոտքով տուն հասնել:



Ուսուցիչ.- Ի՞նչ ես ուզում դառնալ, երբ մեծանաս:
Փոքրիկ Ջոնի.- Բժիշկ:
Ուսուցիչ.-Ինչո՞ւ:
Փոքրիկ Ջոնի.-որովհետև դա միակ մասնագիտությունն է, որ թույլ է տալիս ուզած կնոջը ասել՝ «հանվիր», և դեռ վարձատրվել ամուսնու կողմից:

[Yeghoyan]

Կին.- Սիրելիս, այդ ի՞նչ ես փնտրում:
Ամուսին.- Ոչինչ:
Կին.- Ոչի՞նչ. մեկ ժամից ավել է տնտղում ես մեր ամուսնության վկայագիրը:
Ամուսին.- Աշխատում եմ գտնել դրա լրաժամկետը:

Կին.- Ընթրիք ցանկանո՞ւմ ես:
Ամուսին.- Իհարկե, իսկ ի՞նչ կարող եմ ընտրել:
Կին.- Այո և ոչ:

Կին.- Դու աշխատանքի գնալիս միշտ իմ լուսանկարը տանում ես քեզ հետ:
Ինչո՞ւ:
Ամուսին.- Երբ որևէ պրոբլեմի եմ հանդիպում, նույնիսկ անիրագործելի, նայում եմ
քո լուսանկարին և պրոբլեմը անհայտանում է:
Կին.- Տեսնո՞ւմ ես, թե ինչքան հրաշալի և ուժեղ եմ ներգործում քեզ վրա:
Ամուսին.- Այո, նայում եմ նկարիդ և ինքս ինձ ասում. «Միթե կարո՞ղ է սրանից
ավելի մեծ պրոբլեմ էլ լինել աշխարհում»...

Աղջիկ.- Երբ մենք ամուսնանանք, ես կցանկանայի կիսել քո բոլոր
մտահոգությունները, անհանգստությունները և թեթևացնել քո բեռը:
Տղա.- Դու շատ բարի ես, անգինս, բայց ես որևէ մտահոգություն կամ
անհանգստություն չունեմ:
Աղջիկ.- Չունես, որովհետև մենք դեռևս չենք ամուսնացել:

Տղա.- Մայրիկ, այսօր առավոտյան հայրիկը ավտոբուսում ինձ ասաց, որ տեղս
տամ մի կնոջ:
Մայրիկ.- Դու ճիշտ ես վարվել, տղաս:
Տղա.- Բայց, մայրի՛կ, ես նստած էի հայրիկի գիրկը:


Նոր ամուսնացած ամուսին.- Սիրելիս, կամուսնանայի՞ր ինձ հետ, եթե հայրս ինձ
ժառանգություն թողած չլիներ:
Նոր ամուսնացած կին.- (քաղցրությամբ) Անշուշտ սիրելիս, ի՞նչ կարևոր է, թե
ով է ժառանգություն թողել քեզ:

[Շինարար]

Մի աղջիկ ամուսնանում է, մի քանի օրից հետ են ուղարկում հորանց, թաղի տղաները, բա՝
-Վաևդու՞շ, էս ու՞ր գնացիր, ու՞ր էկար, մենք էլ ասում էինք կարմիր խնձոր կուղարկեն, կնշենք…
-Ի՜, հողեմ ձեր գլուխը, թողեցի՞ք, որ կարմրի, կանաչ-կանաչ սաղ պռճոկեցիք…

[Հարդ]

Աբարանցին գնում ա բժշկի.
-Բժիշկ ջան, մեղուն կծել ա:
-Որտեղ?
-Օպերայի դեմը:

[Լեո]

Պարսկահայը, հայաստանցին ու ղարաբաղցին ոսկե ձկնիկ են բռնում:
-Ամեն մեկդ մեկ ցանկություն ասեք, կկատարեմ,- ասում ա որկե ձկնիկը:
Պարսկահայը.
-Էս հայաստանցիները Հայաստանում մեզ չեն սիրում: Ուզում եմ էնպես անես՝ դրանք թողնեն գնան Հայաստանից:
Հայաստանցին.
-Էս պարսկահայերից արդեն զզվել ենք: Ուզում եմ էնպես անես՝ դրանք թողնեն մեկընդմիշտ գնան Հայաստանից:
Ղարաբաղցին.
-Դե իրենց ցանկությունները կատարի, ինձ էլ վերջում մի հատ կոֆե կդնես, կխմեմ

[Շինարար]

Մեկի հարցնում են, թե մահից հետո ու՞ր կցանկանար ընկնել՝ դժո՞խք, թե՞ դրախտ…
-Նայած, կլիմայի տեսանկյունից իհարկե դրախտը նախընտրելի է, սակայն հասարակության տեսանկյունից՝ միայն դժոխք:

[Շինարար]

Էս մի վանաձորցի կին գնում ա Երևան, մեկի տանը աղախին ա աշխատում, տանտերերի ննջասենյակը հավաքելիս անկողնում մի պահպանակ ա գտնում, վերցնում ա, զարմացած նայում, ոչ տեսել ա, ոչ լսել: Տանտիրուհին իրան երևակայելով վերևից.
-Ի՞նչ է, ձեզ մոտ սեքսով չե՞ն զբաղվում:
-Զբաղվըմ են, համա սենց կլպահան չեն անըմ:

[Շինարար]

Կներեք, մի քիչ ցենզուրայից դուրս ա, բայց պիտի պատմեմ, ամենակոպիտ բառը մի քիչ մեղմացրել եմ

Էս մի մարդ Հայաստանից մեծ դժվարություններով տեղափոխվում է Ամերիկա, մի ամերիկահայի հետ ա ծանոթանում, սա՝
-Ախպար, ինչպե՞ս կարողացար հոս տեղափոխվեր, լսեր եմ, որ դյուրին վիզա չեն տար:
Ասում ա՝
- էլ մի ասա, այ աղբեր, մեռա հետույք տալով:
-Աման՜, ես երկու անգամ միայն հետույք տված եմ, ատ ալ հաճույքիս համար:

[_Հրաչ_]

Աբարանցի հայր ու որդի երկար քայլում են, մեկ էլ տղան ասում ա.
_Մի հատ էշ լիներ, նստեինք, գնայինք:
Հայրն էլ`
_Ով որ ինձ ա նամյոկ անում,..................................

[Եկվոր]

Գովազդ Նար-Դոսի փողոցում.
-Այդ ու՞ր… առանց դագաղ:

[Լեո]

Գովազդ Նար-Դոսի փողոցում.
-Այդ ու՞ր… առանց դագաղ:

Մոտավորապես նույն շարքից.

Գրություն հատուկ կարմիր լույսի տակ կանգնել «չսիրող» վարորդներին.
-Մի՛ շտապիր: Միևնույն է առանց քեզ քո թաղումը չի կայանա:

[h.s.]

Տղեն գալիսա հոր մոտ.
-Պապ, այ պապ երեխեքը որտեղի՞ց են լինում:
Հայրն էլ`
-Տղա ջան ժամանակ չունեմ, գնա google-ից հարցրու:

[Ֆոտոն]

Դուռը թակում են. Տուկ-տուկ ...
Ձայն չկա...
Տուկ-տուկ...
Ներսից. - Տանը մարդ չկա:
- Բա լույսերը ինչի՞ են վառած:
- Հեսա կանջատեմ:

[Ռեդ]

-Անունդ ի՞նչ է:
-Աաաաաաաաա Աշո՛տ:
-Կակազու՞մ ես:
-Չէ, հերս էր կակազում

[Տատ]

Պարսկահայը, հայաստանցին ու ղարաբաղցին ոսկե ձկնիկ են բռնում:
-Ամեն մեկդ մեկ ցանկություն ասեք, կկատարեմ,- ասում ա որկե ձկնիկը:
Պարսկահայը.
-Էս հայաստանցիները Հայաստանում մեզ չեն սիրում: Ուզում եմ էնպես անես՝ դրանք թողնեն գնան Հայաստանից:
Հայաստանցին.
-Էս պարսկահայերից արդեն զզվել ենք: Ուզում եմ էնպես անես՝ դրանք թողնեն մեկընդմիշտ գնան Հայաստանից:
Ղարաբաղցին.
-Դե իրենց ցանկությունները կատարի, ինձ էլ վերջում մի հատ կոֆե կդնես, կխմեմ

Տարբերակ
Երեք հայ ոսկե ձկնիկ են բռնում: Ձուկը սրանց հարցնում է՝ դուք հայ ե՞ք, ասում են՝ հա:
-Ապեր, ինձ լուչշե կերեք...