voter-ի խոսքերից
Պետություն՞՞՞ որպես ինչ.
փշալարով սահման՞ - վաղուց արժեզրկվել է ու Եվրոպայում գոյություն չունի սահմաններ, Թուրքիան էլ է ձգտում սահմաններ չունենալ...
Անցողիկ տեսական ցանկություներն ու իրականությունը տարբեր բաներ են: Ապա փորձիր այդ միավորված Եվրոպայում որևէ երկրի պաշտպանական վահանից մի կես միլիմետր ներս խցկվել: Մարդը որպես սոցիալական էակ ապրում է խմբային միավորումներում: Լեզուն և մշակույթը դրանից զատ չեն: Պետությունը դա առաջին հերթին ունեցվածքի, տարածքի պաշտպանն է, նոր հետո, եթե կա միացյալ էթնոս, ապա նաև էթնոսի: Դեռ նախնադարում է պետությունը ձևավորվել է որպես սեփականության տեր ու մինչև հիմա բան չի փոխվել:
սոցիալական իմունիտետ՞ - պետությունների համաձայնությունները, որ կրկնակի հարկումները անընդունելի են, որ վաստակած թոշկը մի երկրում կարելի է ստանալ բնակվելով մեկ ուրիշ երկրում վաղուց իրականություն են
Կրկնակի հարկումից խուսափելը դա գլոբալ շուկայական անհրաժոշտություն է, որը շահավետ է ամեն երկրի էլ, իսկ այլ երկրներում թոշակների վճարումը, դա առաջին հերթին իր քաղաքացիների նկատմամաբ հարգանքն է ու նրանց նկատմամբ վերցրած պարտավորությունների կատարում: Եթե դրան զուգահեռ նաև 1-2 տոկոս այլ երկրի քաղաքացիներ են դա ստանում, ապա դա ավելի շատ տվյալ երկրի քարոզչական արսենալից է: Օրինակ եվրապական շատ երկրներ հարգում են մարդկանց այլ երկրներում վաստակած աշխատանքային ստաժը, ԱՄՆ-ն ընդունում է դա միայն որոշ երկրների համար, այն էլ այն երկրների, որոնք ավելին են վճարում են իր երկիր տեղափոխվածների համար:
Գլոբալիզացիա է ապրում ամրդկությունը, ինչի հետևանքներից է տնտեսական ճգնաժամը ու դա ոչ մի պետական ինստիտուցիաներով կամ արժեքներով չես կանգնեցնի, միայն հնարավոր է համակերպվել ու գտնել քո արժեքը այդ գլոբալ աշխարհում։
Միակ գլոբալիզացիայի չենթարկվողը լեզուն ու մշակույթն են
լինելու, որոնք արժեվորվում են հենց դրանով, որ առանձնահատուկ երևույթ են։
Հակառակը, հենց լեզուն և մշակույթն են առաջինը զոհաբերվում գլոբալիզացիայի առդյունքում:
..........Թուրանի անհրաժեշտությունը կարող է առկա լինել միայն թուրքերենի ու թուրքական մշակույթի տարածման նպատակով, բայց նման նպատակ դնողները ոչ մի հասարակությունում չեն կարող մեծամասնություն կազմել, նույնիսկ ֆաշիստական գերմանիայում ազգայնամոլները երբեք մեծամասնություն չեն վաեյել,
Տարածվելը- էքսպանսիան դա ոչ թե ազգի կամ հասարակության, այլ պետության ներքին մղում է: Պետությունը որպես սուբյեկտ միշտ հակամարտության մեջ է իր հարևան սուբյեկտների հետ: Հետպատերազմյան հավասարակշռության եկած այժմյան Եվրոպան դրա մոդելը չէ, և շատերին է շփոթության մատնում: Էքսպանսիան դա պետության առողջության պարամետրերից է: Հայերը ետ վերցրին Ղարաբաղը, բայց քանի որ դա ոչ թե պետական, այլ ազգային նախաձեռնություն էր, պրոցեսը վարի գնաց, քանի որ պետությունը չուներ էքսպանսիայի նպատակ ոչ 1993-ին, ոչ էլ այսօր:
Մեր Հայաստանում էլ ողբերգությունը ազգայնամոլ, տգետ ու վախկոտ փոքրամասնության գոյությունը չէ, դա անխուսափելի է, վատ մեծամասնության ԱՆՏԱՐԲԵՐՈՒԹՅՈՒՆՆ է - շատ որ նեղեն թողնում գնում են, փոխանակ պայքարեն։
Պատ. Կհամագործակցե՞ն արդյոք ՀԱԿ-ը, ՀՅԴ-ն և Ժառանգությունը
Մեջբերել
: կներես իհարկե 
իրան դրին ու Ռուսաստանի ժողովրդի երկրորդ խոշոր կողոպուտը արին մի քանի օրում 
Էջանիշներ