Մի քիչ սխալ էի գրել պիտի գրեի «բայց թեման կարդում եմ», իսկ Աստվածաշունչ չեմ կարդացել, չեմ էլ կարդա երևի, ձգտում/հետաքրքրություն/պահանջ չունեմ այն կարդալու:Nareco-ի խոսքերից
Ներսես ջան, ես ինքս էլ անգիր չգիտեմ, քեզ պես կարդում եմ:
Ահա այստեղ կարող ես որոշակի տեղեկություններ ճարես նրանց մասին:
Նարեկ ջան տվածդ հղումով գնացի, այնտեղ աղանդների մասին էր գրված, բայց խարիզմատն ի՞նչ է, աղանդի հոմանի՞շ է:
Նարեկ .միթե հոգին դաթարել է գործելուծ և բոլոր ճշմարտությունները պահպանվում են հին մեկնություններում։ փառք Աստծո. ինձ համար կտակարանն էլ է Սուրբ հոգու օգնությամբ հասկանալի։
միթէ այսոր չկան սրբեր .բոլորը անցյալու՞մ մնացին։հավատա .որ բոլոր մեկնությունները կարդալով գուցէ թէ ժամանակ չմնա Կենդանի Աստծո խոսքը կարդալու։ Նարեկ .միթէ՞Աստվածաշնչում ասվում է. որ պետք չէ կարդալ Աստվածաշունչը որովհետև չեք հասկանա։այլ կարդացեք մեկնությունները։Ոչ. այլ ասվում է ՙքեզ պիտի սովորեցնեմ ու պիտի խրատեմ՚։ իսկ լեզուների համար գրված է .որ դա նշան է անհավատների համար։ի դեպ տարբեր կերպեր կան։ հրեշտակների լեզուներով խոսելու համար գրված է որ այդ դեպքում աղոթք անողն էլ հստակ չգիտի թէ ում համար է աղոթում։այլ Հոգին ինչպես որ ուզում է աղոթում է։(իմ բառերով ներկայացրեցի)
մի բան էլ հարցնեմ ՝ մարգարեություններն էլ է այլաբանորեն ընկալվու՞մ. թէ՞ այսօր իրականում մարգարեանալու շնորհ կա։
Second Chance (25.02.2009), Լուսիանա (24.02.2009)
Բողոքական եկեղեցու ուղղություն է, այդպիսին են հանդիսանում օրինակ հենց ԿԽ-ն, համարվում են նաև հիսունականները: Այսինքն այնպիսիք, որոնք շատ կարևոր տեղ են հատկացնում հրեշտակային լեզուներով աղոթելուն: Ինչպես նաև ունեն «Փառաբանման» խմբեր, «փառաբանման» խմբի ավագ և այլն: Ավելի մանրամասն ինֆորմացիա հայերեն լեզվով կփորձեմ ճարել ու ներկայացնել:
Ճիշտն ասած գրառումիցդ բան չհասկացա:
Դու ինքդ ես ընտրում, Աստված քեզ ազատ կամք է տվել, եթե դու կարիք չունես լրացուցիչ գրականության, դա այլ բան: Բայց ինքներդ ոչ մի կոնկրետ պատասխան չեք տալիս իմ հարցին, հենց հարցնում եմ ինչ է հրեշտակային լեզուն, գրում ես «ես ով եմ, որ բացատրեմ», հենց հայտնի աստվածաբանի գիրքն եմ մեջբերում, դառնում եք ոլորտի գիտակ: Չեղավ այդպես: Ու եկեք թեման տարբեր ուղղություններ չտանենք, ես ինքս խոսում էի հենց «հրեշտակային լեզուների» պարադոքսի մասին: Ու ներկայացրի իմ տեսակետը:
Կտրուկ ջան, դու ո՞ր եկեղեցու անդամ ես: Արի մի հատ դա ճշտենք ու նոր շարունակենք:
չեղավ Նարեկ ջան. արդեն ծայրահեղանում ես։ ասելով ՙես ով եմ որ բացացատրեմ՚չի նշանակում որ չեմ հասկանում. թէ ինչ ի նկատի ունի գիրքը։ այսօր ուշ է. բայց վաղը կտակարանից մեջբերումներով կասեմ հրեշտակի լեզուների համար։
հետո. ի՞նչ կար չհասկանալու հարցիս մեջ։ կարճ նորից ասեմ։
Այսօր կենդանի սրբեր կա՞ն. թէ բոլորը անցյալում եին։
և երկրորդ
մարգարեություններ այսօր լինու՞մ են. թէ էլի պետք էՙ այլ ձևով հասկանանք։՚Ա կորնթ 12 ից 14
Քո գրառումները այդ մասին են վկայում, ես ոչինչ չեմ ավելացրել ու պակասեցրել, համադրել եմ քո երկու գրառումները:
Միգուցե և կան, միգուցե և լինում են, չեմ ժխտում ու չեմ պնդում, բայց դա ի՞նչ կապ ունի «հրեշտակային» լեզուների հետ: Դու անցած օրինակս երևի այդպես էլ չընկալեցիր ու չհասկացար կապված այլաբանության հետ:
Այսի՞նքն...
Սիրելիներ...... թույլ տվեք միանալ թեմայի քննարկմանը, երևի այսպես ավելի ճիշտ էր. քիչ առաջ նկատեցի որ թեման առանձնացվել է ու ծավալվել, ուստի համբերությամբ կարդալով բոլոր գրառումերը որոշեցի պատասխանել...
Հենց սկզբից ուզում եմ հիշեցնել որ կոնկրետ ԿԽ -ի հետ կապ չունեմ, սակայն ունեմ ծանոթներ ու ընկերներ ինչպես ԿԽ-ում այնպես էլ մի շարք եկեղեցիներում։
Ես ինքս էլ շատերի նման մի ժամանակ դեմ էի բոլոր խմբերին, դեմ էի բոլոր սկզբունքներին, այնուհետև ճանաչելով Ճշմարտությանը և որպես անձնական փրկիչ ընդունելով Հիսուս Քրիստոսին այն եկեղեցում որտեղ գտնվում եմ մինչ այսօր, մտածում էի, որ մնացածը աղանդներ ու խաբեբաներ են, սակայն աճելով Աստծո մեջ, Աստված սովորացրեց, որ Իր Հոգին գործում է նաև այլ եկեղեցիներում, գործում է խմբերի և անհատական մարդկանց հետ, վերջապես Քրիստոս իր արյունը թափեց մարդկության համար ու ամեն հնարավորություն օգտագործում է որպեսզի աքսորվածն իրենից աքսորված չմնա։ Աստված կամենում է որ բոլորը ճանաչեն Իրեն ու համաձայնվեն ապրել Իր հետ։
Սիրելիներ ԿԽ-ի հետ կապված ես անձամբ շատ ավելի հակասություններ ունեմ քան ձեզնից որևէ մեկը, սակայն տեսնելով Աստծո գործը, այն անհատներին որոնք իրենց կյանքը հանձնել են Քրիստոսին, տեսնելով մարդուն վերստին ծնված լռել եմ ու շարունակում եմ լռել, համոզված եմ որ Աստված մարդու նման չի մտածում և մարդու նման չի չափում, այլապես բոլորս կորուստ էինք գնացել....
Եկեք այսօր չքննադատենք ոչ մի եկեղեցու, եկեղեցին կազմակերպություն չէ ու չի բացվում, եկեղեցին չի հիմնադրվում ինչպես ոմանք են կարծում, եկեղեցին ծնվում է, ծնվում է Աստծո Սուրբ Հոգու ներգործությունից։ Եկեղեցին ծնվեց առաջին դարում պենտեկոստեի օրը, երբ Սուրբ Հոգին իջավ, այնուհետև շարունակվեց ծնունդը և հիմա ամեն ճշմարիտ քրիստոնյա կարող է վկայել որ ինքը ևս ծնված է Աստծո Սուրբ Հոգուց, ծնված է Հորից.....
Ես դեմ եմ ամեն վարդապետության որ Ավետարանի համեմատ չէ, սակայն ընդունում եմ ամեն անհատի որ ծնվել է Քրիստոսից, որ Նրա արյան գինն է.... Ես մերժում եմ բոլոր թերությունները սակայն տեսնում եմ նրանց որոնց հոգը չէ թե այս կամ այն բանը անելով մարդիկ ինչ շահ են հետապնդում, նրանք վայելում են իրենց Աստծուն...
Քանի որ խոսքը ԿԽ-ին էր վերաբերվում ասում եմ շատ թերություններ կան, բայց թերություններ կային նաև Կորնթոսի եկեղեցում ու այնպիսին որ ԿԽ-ում չկան, սակայն Աստծո Հոգին գործում էր Կորնթոսում ինչպես նաև այսօր ԿԽ-ում։ Հայտնության մեջ ասում է մի քանիսը իրենց հանդերձները չաղտոտեցին..... Բոլոր թերությունների հետ միասին շատ մեծ առավելություններ էլ կան այդ եկեղեցում։ Պարզապես կուզենայի նշել դրանցից միայն մեկը. երբ մարդիկ բոլորովին անվճար ծառայում են հաշմանդամներին, ոչ թե իրենց եկեղեցուն պատկանողներին այլ անխտիր բոլորին, ոչ թե ման են տալիս, այլ խնամում են նրանց, հավաքում են տունը և անում այնպիսի աշխատանքներ որ շատերն իրենց տներում չէին անի ու այս ամենը նրա համար որ այպես են դաստիարակվել Սուրբ Հոգուց։
Ամփոփելով միտքս ուզում եմ ասել, եկեք միաբանվենք, մի նայեք ինչ են խոսում, եկեք միաբանվենք ու մոտենանք Աստծուն, եկեք մեր կամքը փնտրելու փոխարեն Նրա կամքը փնտրենք, եկեք մեկ-մեկու ձեռնտու լինենք, ընկեր լինենք այն ամենուն որոնք անկեղծ սրտով Աստված կպաշտեն։ Համոզված եմ եթե ձեր հաղորդակցությունը Աստծո հետ է կգտնեք մարդիկ բոլոր եկեղեցիներում որոն ձեր նման անկեղծ սրտով, հոգով ու ճշմարտությամբ Աստծուն են պաշտում։
Առայժմ այսքանը, հետագայում նորից կանդրադառնամ....
Հարգանքներով՝ Հրայր
Հիներն անցան և ահա ամեն բան Նոր է ...
Karina (25.02.2009), Second Chance (25.02.2009), The_only_one (26.02.2009), Լուսիանա (25.02.2009), Կտրուկ (25.02.2009), Սելավի (25.02.2009)
Խարիզմատիկ շարժի ներկայացուցիչ: Վիքիփեդիայի նյութը՝ ռուսերեն. http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A5%...BD%D0%B8%D0%B5
Il y a un spectacle plus grand que la mer, c'est le ciel; il y a un spectacle plus grand que le ciel, c'est l'intérieur de l'âme. (V. Hugo, Les Misérables)
Ներսես_AM (25.02.2009)
Խարիզմա - նշանակում է շնորհ, պարգև
դրանից է առաջացել խարզիզամատիկ շարժումը , /այսինքն շարժում որը կրում է Աստծո շնորհը/
Love has an enemy, but it is already defeated!
Ներկայիս ավետարանական եկեղեցիները բոլորն էլ բողոքական եկեղեցու հարանվանություններն են: Իսկ ինչ վերաբերվում է ներկայիս Լյութերական եկեղեցուն այն հիմա շատ հեռու է ընդհանրապես նախքին վարդապետությունից, քանզի որքան տեղյակ եմ այնտեղ կարող են սպասավորներ լինել նաև միասեռները:
Իսկ «օտար լեզուներով խոսելու» պարգևը միայն խարիզմատների մեջ չէ, այլ գրեթե բոլոր մյուս հարանվանություններում բացի բաբտիստնեիրց:
Դրա համար էլ նպատակահարմար չէ այդ թեման խոսել ԿԽ-ի բաժնում, եթե հարմար էք գտնում առանձին թեմա բացենք , որովհետև այն շատ ծավալուն է:
Love has an enemy, but it is already defeated!
Ես ավետարանական եկեղեցու հետևորդ եմ ինձ համարում, բայց կոնկրետ որ, չեմ ցանկանում նշել, որովհետև երևի հաջորդ օրը այն էլ կհայտնվի առաքելական եկեղեցու կայքի կարծեցյալ աղանդների ցուցակում և նրանց պատասխանատվությունն Աստծո առաջ ավելի կմեծանա:Քանզի ոնց հասկացա ՀԱԵ-ի համար կարևոր չէ, թե ինչ վարդապետություն կա այլ եկեղեցիներում, ուղղադավան է՝ թե՞ ոչ: Կարևորը որ առաքելական չի:
Love has an enemy, but it is already defeated!
Karina (25.02.2009)
Կտրուկ, փորձեմ պատասխանել ձեր հարցին:
Կան, բայց շատ քիչ: Սրբության «ցենզը» մեր ժամանակներում խիստ իջել է, քրիստոնյաների մեջ, շատ դեպքերում՝ ի շնորհիվ խարիզմատիկ շարժի ներկայացուցիչների: Հնում սուրբ համարվելու համար պետք է լինեին համապատասխան բարի գործեր և Աստվածային շնորհի հստակ դրսևորում /ինչպես, օրինակ, բժշկություններ՝ հոգևոր և մարմնական/:
Շնորհները /մարգարեությունն էլ շնորհ է/ փոխանցվում էին ձեռնադրությամբ, որը ցույց էր տալիս Քրիստոսի Առաքելական Եկեղեցու միությունը և ժառանգականությունը /преемственность/: Օրինակ, Ա Տիմոթ. Դ 14-ում կարդում ենք Պողոս առաքյալի խոսքերն՝ ուղղված Տիմոթեոսին.մարգարեություններ այսօր լինու՞մ են. թէ էլի պետք էՙ այլ ձևով հասկանանք։՚
Զանց մի՛ առ այն շնորհը, որ քո մէջ է, որ տրուեց քեզ մարգարէութեամբ, երէցների ձեռնադրումով։
Ինչպես տեսնում ենք, սա նորկտակարանյան պրակտիկա է /տրված մեզ համար/: Խարիզմատական շարժի ներկայացուցիչները փոխում են շեշտադրումը, պատճառաբանելով, որ «Աստծո և մարդու միջև մեկ միջնորդ կա՝ Քրիստոս», ինչն, անշուշտ ճիշտ է և ունի պարզ և հստակ իմաստ, որ Քրիստոսի շնորհիվ միայն մարդուն տրվել է փրկության հնարավորությունը: Սակայն այս խոսքը պատրվակ է դառնում, եկեղեցու միասնությունը խզելու համար, ինչպես, օրինակ, շնորհների փոխանցման հարցում: Խարիզմատի համար /հիմնականում/ շնորհը «հասանելի է անմիջականորեն», «առանց միջնորդների», «ցանկացած քանակությամբ»: Ինչպես մի քարոզիչ պնդում էր, «բավական է կռանաս և վերցնես»: Իսկ կռանալ շատ պետք չէ, քանի որ, ըստ խարիզմատիզմի, «դու սուրբ ես»: Ամեն ինչ հեշտացված է, տրվում է առանց մեծ ջանքերի:
Բայց Աստվածաշունչը բացատրում է նաև, թե ինչի համար է տրվում շնորհը, պարգևը:
Նա շնորհ տուեց ոմանց լինելու առաքեալներ, ոմանց՝ մարգարէներ, ոմանց՝ աւետարանիչներ, ոմանց՝ հովիւներ եւ ուսուցիչներ՝ հաստատելու համար սրբերին իրենց պաշտօնի կատարման մէջ, ի շինութիւն Քրիստոսի մարմնի, (Եփես. Դ 11-12)
«Ի շինություն Քրիստոսի մարմնի», այսինքն՝ Եկեղեցուն, մարդկանց ծառայելու համար այդ շնորհով: Պարգևը ոչ թե ուրախ, անցավ ապրելու գրավականն է, այլ ուրիշներին ծառայելու, օգնելու, մխիթարելու միջոց: Այն թանկ բան է, իսկ ցանկացած թանկ բան տրվում է պատրաստված մարդուն, որը նաև գնահատում է այն և պատրաստ է զոհողությունների գնալ հանուն դրա:
Բացի դրանից, այդ շնորհները, ինչպես երևում է, այնքան էլ առատ չէին հնում, ինչպես այսօր՝ խարիզմատների մոտ.
Միթէ բոլո՞րն էլ առաքեալներ են. միթէ բոլո՞րն էլ մարգարէներ են. միթէ բոլո՞րն էլ ուսուցանողներ են. միթէ բոլո՞րն էլ զօրութիւններ գործողներ են. միթէ բոլո՞րն էլ բժշկելու շնորհ ունեն. միթէ բոլո՞րն էլ լեզուներ են խօսում. միթէ բոլո՞րն էլ թարգմանում են։
(Ա Կորնթ. ԺԲ 19,20),- հարցնում է առաքյալը:
Կոնկրետ մարգարեության մասին իմ տեսած/լսած դեպքերը ԿԽ-ում և հիսունականների մոտ: Այն ինչ կոչվում էր «մարգարեություն», շատ քիչ էր դրան նման: Մարգարեությունը միշտ իր մեջ պարունակում է գալիքի մասին տեղեկություն, մի անհայտ բան, որը իրականանալը կաննխասում է մարգարեն:
Իմ լսած մարգարեությունների մի մասն իրենցց ներկայացնում էր պարզապես Աստվածաշնչյան մարգարեությունների կրկնօրինակումը /թերևս, որոշ տեղանունների ավելացմամբ/: Օրինակ, խարիզմատիկ «մարգարեուհի» Ջանիտա Բայնըմը գրեթե բառ առ բառ խորհրդավոր տոնով կրկնում է Եզեկիելի մարգարեությունը «ծառայություններից» մեկի ժամանակ: Բայց, երևի թե, առանց նրա կրկնության էլ Եզեկիելի մարգարեությունը կարող է կատարվել: Վերջացավ այդ ամենը նրանով /տեսել եմ տեսաերիզը DVD-ով, ԿԽ-ում էր տարածվում մի ժամանակ/, որ «մարգարեուհին» դրամահավաքի կոչ արեց «Աստծո գործի համար», և սկսեց շատ մանրամասն «տեսնել», որ «հիմա դահլիճում կան մարդիկ, ովքեր 50 դոլար են զոհաբերում», կան նաև այնպիսիք, որ «100 դոլար են զոհաբերում», և այլն: Իհարկե, մարգարեությունը պարունակում էր օրհնության և բարգավաճման խոստումներ:
Մյուս տեսակը «մարգարեության», որ լսել եմ վերացական-ընդհանուր բարեմաղթանքներն են, օրինակ «Աստված ինձ նոր ասաց, որ Արևելքով մեծ արթնության կրակ է անցնելու», կամ «Աստված ինձ հենց նոր ասաց, որ օրհնելու է Հայաստանը» և նման բաներ: Սա, երևի համարվում է հիմնված հետևյալ խոսքի վրա.
Բայց թող երկու կամ երեք մարգարէներ խօսեն մէկ-մէկ, իսկ միւսները թող քննեն։ Իսկ եթէ նստածներից մէկը մի յայտնութիւն ունի անելու, առաջինը թող լռի. քանզի կարող էք բոլորդ էլ մէկ առ մէկ մարգարէանալ, որպէսզի բոլորն էլ սովորեն եւ բոլորն էլ մխիթարուեն (Բ Կորնթ. ԺԴ 29-30)
Ուշադրություն դարձրեք ընդգծված մասի վրա: «Մխիթարվելը» շատ նեղ կերպով է ընկալվում խարիզմատիայում. մխիթարությունը կարող է լինել նյութական բարիքը, մարմնական առողջությունը, բայց դժվար թե խարիզմատը «մխիթարվի» գալիք հիվանդությունով, զրկանքով, «կրակի փորձությունով» /որն, ի դեպ, կարող է մեծապես կոփել հոգին և մաքրել այն/: Դրա համար էլ այսպիսի պայծառ մարգարեություններ ենք լսում հիմնականում /ի տարբերություն, օրինակ Հին Ուխտի մարգարեությունների, որոնց զգալի մասը աղետներ էր գուշակում/:
Սակայն, ինչպես առաքյալն է զգուշացնում.
Երբ ասեն, թէ՝ խաղաղութիւն եւ ապահովութիւն է, այն ժամանակ յանկարծակի կը հասնի նրանց կործանումը, ինչպէս լինում է յղի կնոջ երկունքը. եւ նրանք չեն փրկուելու։
(Ա Թեսաղ. Ե 3)
Անձամբ ես համարում եմ, որ ավելի անվտանգ է չընդունել մերօրյա մարգարեությունները, քան հավատալ դրանց: Բավականաչափ սուրբգրային մարգարեություններ կան մեր օրերի մասին, որոնցում խոսվում է նաև այն մասին, թե ինչպես պետք է քրիստոնյան վերաբերվի կատարվողին:
Վերջին խմբագրող՝ ars83: 25.02.2009, 12:18:
Il y a un spectacle plus grand que la mer, c'est le ciel; il y a un spectacle plus grand que le ciel, c'est l'intérieur de l'âme. (V. Hugo, Les Misérables)
may (25.02.2009)
Շնորհակալ եմ, բայց հարցիս պատասխանը չստացա:
Երբ Քրիստոս մենակ էր, փորձվեց սատանայից:
Որքան հասկացա դուք լավ էլ արմատներ էիք գցել ԿԽ, նույնիսկ Աստվածաշնչյան դպրոցում եք սովորել և այդքան ուշ եք գլխի ընկել, որ "ճշմարտությունից" շեղվել եք: Կարելի՞ է իմանալ, թե որն էր պատճառը, որ դադարեցիք ԿԽ-ի անդամ լինել: Թե՞ տասանորդ հավաքելը, Հայր մերի մասին նման թյուրիմացություն լսելը, կամ էլ ՌԴ ից ժամանած ուսուցչի դասախոսությունը և նմանատիպ մյուս մեղադրանքները , որ ներկայացնում եք ԿԽ հենց նույն օրը պարզեցիք և որոշեցիք հեռանալ: Ես կարծում եմ, որ դուք ինչ որ մեկից վիրավորվել եք ու դա է պատճառը, որ հիմ փորձում եք մեն կերպ սևացնել ԿԽ անունը:
ՀԻՍՈՒՍԸ նույնն է երեկ, այսօր և հավիտյան
Իսկ Հայր մերը պարտադիր պետք է գրաբարով արտասանե՞լ: Ես երկու տարբերակն էլ գիտեմ, բայց ինձ հոգեհարազատ է, որ այն արտասանեմ աշխարհաբարով: Ես հասկանում եմ գրաբար լեզուն և նույնիսկ համալսարանում անցել եմ առարկան, բայց ես հայերենից բացի գիտեմ նաև ռուսերեն, անգլերեն և արաբերեն, և գիտեմ Տերունական աղոթքը նաև այդ լեզուներով, բայց աղոթելիս ես նախընտրում եմ հայերեն աղոթել. չե՞ք կարծում որ անհեթեթ կլիներ եթե ես աղոթեի արաբերենով:
ՀԻՍՈՒՍԸ նույնն է երեկ, այսօր և հավիտյան
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ