Փիլիսոփայական հարցերի շուրջ բանավեճեր

[Jarre]

dvgray-ի խոսքերից՝ «այդ "համբերությամ" օգնելը ուրիշ բառով կոչվում է յազվություն անել: Չեմ սխալվում չէ՞»

dvgray ջան, յազվությունը ոչ թե համբերատարությամբ օգնելն է, այլ համառորեն նեռվեր քայքաելը, իսկ համբերատարությամբ դիմացինին օգնելը՝ իր իսկ լավի համա, և երբ դու դրանից ոչ մի անձնական շահ չունես՝ սեր է։

[Morpheus_NS]

dvgray-ի խոսքերից՝ «այդ "համբերությամ" օգնելը ուրիշ բառով կոչվում է յազվություն անել: Չեմ սխալվում չէ՞»

dvgray ջան, յազվությունը ոչ թե համբերատարությամբ օգնելն է, այլ համառորեն նեռվեր քայքաելը, իսկ համբերատարությամբ դիմացինին օգնելը՝ իր իսկ լավի համա, և երբ դու դրանից ոչ մի անձնական շահ չունես՝ սեր է։

Իսկ ո՞վ ա որոշում, թե ինչն ա դիմացանիդ համար լավ, ինչը վատ:

[Դեկադա]

Jarre- ի խոսքերից
իսկ համբերատարությամբ դիմացինին օգնելը՝ իր իսկ լավի համա, և երբ դու դրանից ոչ մի անձնական շահ չունես՝ սեր է

Էտքան էլ համաձայն չեմ, որովհետև թեկուզ համբերությամ տոգորված ուրիշին օգնելը, արդեն որոշակիորեն բխում է օգնողի սեփական շահերից:

[Empty`Tears]

Իսկ ո՞վ ա որոշում, թե ինչն ա դիմացանիդ համար լավ, ինչը վատ:

ոչ ոք, բայց եթե սիրում ես ինչու դիմացինիդ համար լավը չանես?
արա այնքան որքան կարող ես, այքանի , որ նա կարողանա հասնել
քեզ համար մի իդեալ ստեղծի ու ապրի նրանով, այնքան ժամանակ մինչև իդեալդ պահպանվի
այդքան էլ պարզ չխոսացի…

[Morpheus_NS]

ոչ ոք, բայց եթե սիրում ես ինչու դիմացինիդ համար լավը չանես?
արա այնքան որքան կարող ես, այքանի , որ նա կարողանա հասնել
քեզ համար մի իդեալ ստեղծի ու ապրի նրանով, այնքան ժամանակ մինչև իդեալդ պահպանվի
այդքան էլ պարզ չխոսացի…

Էտ լավը քո տեսանկյունից ա լավ ու կարող ա իրա համար ընդհանրապես լավ չլինի: Ստացվում է, որ դու նրա հարմարեցնում ես քո ճաշակին:

[Empty`Tears]

Էտ լավը քո տեսանկյունից ա լավ ու կարող ա իրա համար ընդհանրապես լավ չլինի: Ստացվում է, որ դու նրա հարմարեցնում ես քո ճաշակին:

Մօռֆ այ Մօռֆ, որ սիրես իսկապես կզգաս, դա նրա դուրը գալիս է թե ոչ, հետո արդեն կշարունակես ինչ որ բան անել
ոչ՛ ես չեմ հարմարեցնում, այլ ուղղակի անում եմ այն ինչ որ նա չի կարող անել
ես սիրելով եմ այդ ամենը անում, եթե զգացի, որ նրա դուրը չի գալիս, ապա չեմ շարունակի

[Jarre]

Իսկ ո՞վ ա որոշում, թե ինչն ա դիմացանիդ համար լավ, ինչը վատ

Էտքան էլ համաձայն չեմ, որովհետև թեկուզ համբերությամ տոգորված ուրիշին օգնելը, արդեն որոշակիորեն բխում է օգնողի սեփական շահերից:

Ես ձեզ լիովին հասկանում եմ, քանի որ ժամանակին ես ինքս ձեզ նման էի մտածում։ Եվ ես կարողանում էի նաև «ապացուցել», որ մայրական և հայրական սերն էլ է էգոիզմի և սեփական շահի դրսևորում։ Որովհետև օրինակ մայրը կարող է սիրել իր երեխային զուտ այն պատճառով, որ սիրո այդ բարձր զգացումը իրեն դուր է գալիս և ինքն իրեն լավ է զգում, կամ բարձրացնում է իր ինքնահարգանքի և ինքնագնահատականի զգացումը։ Կամ ծնողները իրենց կաշվից ելնելով երեխաներին լավ կրթության են տալիս, որովհետև ապագայում այդ երեխաներն են իրենց պահելու.... և այսպես ուրիշ շատ մտքեր

Բայց օրինակ կարո՞ղ եք ասել, եթե կինը տեսնում է, որ ամուսինը շատ նվիրաված է իրեն, որ կնոջը իրենից շատ է սիրում, բայց ահավոր բորբոքվում և բռնկվում է (ֆազերը գցում է, երբ դրսում ինչ որ մեկը վատ ռեպլիկա է անում իր կնոջը։ Եթե կինը խորհուրդ է տալիս ամուսնուն, որ նա փոխվի, չլինի այդքան բորբոքվող, քանի որ կինը հասկանում է, որ այդ հիմարը, որ այդպես արտահայտվեց անհասկացողի մեկն է, ու ինչքան էլ բացատրես չի մտնելու գլուխը և որ մի օր դրանց պես խփնվածներից մեկը կարող է վնաս պատճառել իր ամուսնուն։ Այստեղ շատ ջա՞նք է պետք թափել, որ հասկանանք, որ ամուսնու այդ խասյաթը կարող է վնասել հենց իրեն։ Կամ ո՞րն է այստեղ կնոջ շահը։ Ես կասեի հակառակը, կինը շահ կունենար, եթե քաջալերեր ամուսնում, որ իրեն վիրավորող մարդկանց հարցերը ընենց լուծի, որ վերջիններս մինչև կյանքի վերջ չմոռանային։

[Դեկադա]

Jarre-ի խոսքերից
Ես ձեզ լիովին հասկանում եմ, քանի որ ժամանակին ես ինքս ձեզ նման էի մտածում։ Եվ ես կարողանում էի նաև «ապացուցել», որ մայրական և հայրական սերն էլ է էգոիզմի և սեփական շահի դրսևորում։ Որովհետև օրինակ մայրը կարող է սիրել իր երեխային զուտ այն պատճառով, որ սիրո այդ բարձր զգացումը իրեն դուր է գալիս և ինքն իրեն լավ է զգում, կամ բարձրացնում է իր ինքնահարգանքի և ինքնագնահատականի զգացումը։ Կամ ծնողները իրենց կաշվից ելնելով երեխաներին լավ կրթության են տալիս, որովհետև ապագայում այդ երեխաներն են իրենց պահելու.... և այսպես ուրիշ շատ մտք

Էն որ մարդը օժտված է որոշակի էգոիզմով, կարծում եմ ապացուցման կարիք չունի, էստեղ հարցը չափաբաժնի մեջ է: Յուրաքանչյուր ծնող մտածում է էնպիսի զավակ մեծացնի ու դաստիարակի, որը հետագայում իրեն ապավեն դառնա, երևի շատերը ինձ հետ համաձայն կլինեն:Բայց էստեղ հարցը էնա, որ որն է առաջնայինը ծնողի ցանկություններում- առաջին հերթին երեխային կայացած ու լավ մարդ տեսնելը, որը ընդունակ կլինի հետագայում ամուր կանգնել հողին ու իր վրա կրել սեփական ընտանիքի պատասխանատվությունը, թե ուզում են էգոիստի պես պահել իրենց կողքին ու օր ծերության ջուր տվող ունենալ:Ինձ ավելի հոգեհարազատ է առաջին տարբերակը, բայց սխալ կլինի ասել, որ ես չունեմ որոշակի սպասելիքներ իմ զավակից: ուղղակի ես կարամ իմ էմոցիաները պահել ու աշխատել առաջնորդվել սթափ մտքով:Եվ կարծում եմ շատերն են իմ նման մտածում, ուղղակի գուցե նրանք դա չեն բարձրաձայնում:

Բայց օրինակ կարո՞ղ եք ասել, եթե կինը տեսնում է, որ ամուսինը շատ նվիրաված է իրեն, որ կնոջը իրենից շատ է սիրում, բայց ահավոր բորբոքվում և բռնկվում է (ֆազերը գցում է, երբ դրսում ինչ որ մեկը վատ ռեպլիկա է անում իր կնոջը։ Եթե կինը խորհուրդ է տալիս ամուսնուն, որ նա փոխվի, չլինի այդքան բորբոքվող, քանի որ կինը հասկանում է, որ այդ հիմարը, որ այդպես արտահայտվեց անհասկացողի մեկն է, ու ինչքան էլ բացատրես չի մտնելու գլուխը և որ մի օր դրանց պես խփնվածներից մեկը կարող է վնաս պատճառել իր ամուսնուն։ Այստեղ շատ ջա՞նք է պետք թափել, որ հասկանանք, որ ամուսնու այդ խասյաթը կարող է վնասել հենց իրեն։ Կամ ո՞րն է այստեղ կնոջ շահը։ Ես կասեի հակառակը, կինը շահ կունենար, եթե քաջալերեր ամուսնում, որ իրեն վիրավորող մարդկանց հարցերը ընենց լուծի, որ վերջիններս մինչև կյանքի վերջ չմոռանային։

Համենայն դեպս ինչ որոշում էլ, որ կինը այդ պարագայում ընդունի բխում է նաև իր շահերից չէ՞: Հետո էլ երևի դա կախված ա նաև հաճախականությունից` եթե ռեպլիկները անընդհատ են հնչում, կարծում եմ աիժե դա հաշվի առնել: Իսկ շահը այն է, որ առաջինի դեպքում մի կաթիլ մեղրը չի դառնա,իսկ երկրրորդի ժամանակ կինը իրեն պաշտպանված կզգա:

[Jarre]

Թանկագին Dekada, ես համոզված եմ, որ Ձեր և յուրաքանչյուր առողջ միտք ունեցող մարդու կյանքում կան մարդիկ, որոնց մենք սիրում ենք մեզանից շատ և պատրաստ ենք նրանց համար անգամ զոհել մեր անձնական կյանքը։ Հետևաբար այս հարը շատ անհատական հարց է։ Իրոք ինչ որ մեկը ամեն բան կարող է անել իր իսկ շահերից դրդված, բայց կան նաև մարդիկ, որ նույն բանը անում են, բացարձակապես չունենալով որևէ շահ։ Յուրաքանչյուր մարդ ինքը գիտի, թե ինչն է իրեն մղում անելու ինչ որ բան, անգամ առաջին հայացքից լավ թվացող բան։ Այնպես որ ես համաձայն եմ ձեզ հետ, որ կան նման մարդիկ, բայց եկեք չժխենք, որ կան նաև մարդիկ, ովքեր պատրաստ են դիմացինին սիրելու թերությունները տեսնելով, և որ նրանք կարող են օգնել վերացնելու այդ թերությունները՝ չունենալով ոչ մի անձնական օգուտ կամ շահ։

Երևի կհամաձայնվեք ժամանակակից փիլիսոփաներից մեկի ասածին. «Յուրաքանչյուր մարդու սրտում թաքնված է անձնազոհ սեր. սեր, որ պատրաստ է իրեն տալ ուրիշների համար։ Այն գտնելու համար պարզապես հարկավոր է անցնել մեր մտքի բոլոր փլատակների և քարուքանդ եղած ճանապարհների միջով, որոնք մեզ «պարգևել է» կյանքը»։ Եվ երևի անտեղի չի լինի հեշել Աստվածաշնչում արձանագրված սկզբունքը. «Ավելի երանելի է տալը, քան առնելը» Գործք 20:35

[Դեկադա]

Jarre Ես համաձայն եմ, որ կարելի է սիրել մարդուն տեսնելով թերությունները, միևնույն ժամանակ ելնելով որոշակի շահից աշխատել փոխել այն, գիտակցելով, որ այն կարա օգտակար լինի և փոխողի և փոխվողի համար:Ինչևէ ընդհանոր գծերով Ձեր կարծիքին համակարծիք եմ:

[Jarre]

Ես էլ եմ Ձեզ հետ համաձայն։ Շատ մեծ օգուտներ քաղեցի ձեր մեկնաբանություններից և շատ մտածելու տեղիք տվող մտքեր եք գրում։ Շնորհակալություն

[ihusik]

Այ թե միշտ այսպես համով ու օգտակար լինեին բանավեճերը բանավեճ էլ չեմ կարողանում կոչել, քանզի վեճ չկա, այլ կարելի է կոչել օգտակար համագործակցություն կեցցեք

[*e}|{uka*]

Բնույթան մեջ դրականը ու բացասականը մի ամբողջություն են: Հերիք է նրանցից ինչ որ մեկը գերակշռի, դա բերում է կատակլիզմների:
նույն ձև էլ "թերություն" ասվածը: Պետք է ելնել այն սկզբնական կետից, որ եթե այդ "թերությունները" իրեն ձեռք չեն տալիս, ապա նա ինքը շատ արագ դրանք կուղղի:
Իսկ մնացած դեպքերում եթե այդ թերությոնները խարգարող են, ապա չի կարող այդտեղ սեր լինել: Ավելի շուտ այդտեղ հանդես է գալիս գործարքը:

Այսինքն եթե մարդ ավելի՜ շատ դրական հատկանիշներ ունի ուրեմն վերջն եկե՞լ է
Եթե սիրելով ուզում ես տվյալ մարդուն օգնել, նա սկզբում չի հասկանում , որ այդ թերությունն է իր ողջ անհաջողությունների հիմքը, դու դա նրան գլխի ես գցում և նա ինքնամղումով փորձում է օգնել իրեն դրանից ազատվելու համար , դա նշանակում է , որ սեր չկա՞, գործարք է: Գործարքը ո՞րն է, հո փողի մասին չի խոսքը, խոսքը քո սիրած մարդուն օգնելու մեջ է, դրանից ավելի շատ ինքն է շահելու: ...

Իսկ ո՞վ ա որոշում, թե ինչն ա դիմացանիդ համար լավ, ինչը վատ

Ծնողները, կինը, ամուսինը, մի խոսքով ամենահարազատ մարդիկ:
Շատ ժամանակ յուրաքանչյուրս էլ չենք հասկանում, որն է մեր համար լավ, որը վատ:

[Morpheus_NS]

Բայց օրինակ կարո՞ղ եք ասել, եթե կինը տեսնում է, որ ամուսինը շատ նվիրաված է իրեն, որ կնոջը իրենից շատ է սիրում, բայց ահավոր բորբոքվում և բռնկվում է (ֆազերը գցում է, երբ դրսում ինչ որ մեկը վատ ռեպլիկա է անում իր կնոջը։ Եթե կինը խորհուրդ է տալիս ամուսնուն, որ նա փոխվի, չլինի այդքան բորբոքվող, քանի որ կինը հասկանում է, որ այդ հիմարը, որ այդպես արտահայտվեց անհասկացողի մեկն է, ու ինչքան էլ բացատրես չի մտնելու գլուխը և որ մի օր դրանց պես խփնվածներից մեկը կարող է վնաս պատճառել իր ամուսնուն։ Այստեղ շատ ջա՞նք է պետք թափել, որ հասկանանք, որ ամուսնու այդ խասյաթը կարող է վնասել հենց իրեն։ Կամ ո՞րն է այստեղ կնոջ շահը։ Ես կասեի հակառակը, կինը շահ կունենար, եթե քաջալերեր ամուսնում, որ իրեն վիրավորող մարդկանց հարցերը ընենց լուծի, որ վերջիններս մինչև կյանքի վերջ չմոռանային։

Քո հենց այս գրածի մեջ էլ կայանում է իմ ասածի ճշմարտացիության ապացույցը: Կինը որոշում է, որ այդպես իր ամուսնու համար լավ կլինի ու այդ որոշումը կայացնում է իր տեսանկյունից՝ չգիտակցելով, որ այս ամենը գուցե այնքան էլ լավ չէ, կամ ընդհանրապես լավ չէ ամուսնու համար: Մասնավորապես հաշվի չի առնում ամուսնու հեղինակազրկվելու հանգամանքը շրջապատի աչքերում եւ շատ ու շատ նման բաներ:
Դրա համար էլ նորից եմ կրկնում հարցս՝

Իսկ ո՞վ ա որոշում, թե ինչն ա դիմացանիդ համար լավ, ինչը վատ

[Morpheus_NS]

Այսինքն եթե մարդ ավելի՜ շատ դրական հատկանիշներ ունի ուրեմն վերջն եկե՞լ է
Եթե սիրելով ուզում ես տվյալ մարդուն օգնել, նա սկզբում չի հասկանում , որ այդ թերությունն է իր ողջ անհաջողությունների հիմքը, դու դա նրան գլխի ես գցում և նա ինքնամղումով փորձում է օգնել իրեն դրանից ազատվելու համար , դա նշանակում է , որ սեր չկա՞, գործարք է: Գործարքը ո՞րն է, հո փողի մասին չի խոսքը, խոսքը քո սիրած մարդուն օգնելու մեջ է, դրանից ավելի շատ ինքն է շահելու: ...

Ծնողները, կինը, ամուսինը, մի խոսքով ամենահարազատ մարդիկ:
Շատ ժամանակ յուրաքանչյուրս էլ չենք հասկանում, որն է մեր համար լավ, որը վատ:

Ամեն գիտակից մարդ դիմացինից հազար անգամ լավ գիտի, թե ինչն է իր համար լավ, ինչը վատ: Կարող եմ նաեւ ասել, թե ինչու եմ այդպես պնդում: