Շտապ վաճառվում է հոգի: Հոգին կապիտալ աթեիստ է, ապահովված բազմաթիվ մեղքերով, այդ թվում՝ մահացու: Ունի երիտասարդ, գեղեցիկ տեր: Հնարավոր է փոխանակում ֆաշիստական Հայաստանի հետ: Գինը՝ դժոխականից անհամեմատ ցածր: Զանգահարել 66-69-99, Հայկօ:
Հլը նայեք Ինտերնետում ի՜նչ եմ գտել:
Հա՛, լու՛րջ՝ հոգիս ծախում եմ: Դոկտոր Գրետա Լայբերի հասցեն ոչ ոք չգիտի՞:
Մոդերատորական. վերջին 3 գրառումները տեղափոխվել են համանուն, նոր ստեղծված թեմայից:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Եթե Ռուսաստանում ծանոթներ ունեք, խնդրեք իրենցից թող ձեզ ուղարկեն, դիսկ, մի քանի հատա 5 հատ ոնց որ, Битва Экстрасенсов, ու ամեն ինչ պարզ կլինի ես պարանորմալ երեևույթներն էլ, մահից հետո կյանքի մասին էլ....հաստատ չեք փոշմանի
Հա, հայերեն քիչ կան… վախտին մի քանի այդպիսի թերթ կար, այն էլ փակեցին…Astgh-ի խոսքերից
Տերմինատոր, ես շուտ կարդացել էի այդ մասին ռուսական աղբյուրներում
բայց այս թեմաներով հայերեն նյութերը շատ չեն, ոչ հայերեն գրելն էլ արգելվում է
1.Դատողություններ անում են բոլորը, սակայն քիչ են կշռադատողները:
2.Մենք հաճախ ներողամիտ ենք վերաբերվում նրանց, ովքեր բեռ են մեզ վրա, բայց մենք երբեք ներողամիտ չենք լինում նրանց նկատմամբ, ովքեր նեղվում են մեզանից:
ԻՍ՞կ ինետում չկաԵթե Ռուսաստանում ծանոթներ ունեք, խնդրեք իրենցից թող ձեզ ուղարկեն, դիսկ, մի քանի հատա 5 հատ ոնց որ, Битва Экстрасенсов, ու ամեն ինչ պարզ կլինի ես պարանորմալ երեևույթներն էլ, մահից հետո կյանքի մասին էլ....հաստատ չեք փոշմանի
1.Դատողություններ անում են բոլորը, սակայն քիչ են կշռադատողները:
2.Մենք հաճախ ներողամիտ ենք վերաբերվում նրանց, ովքեր բեռ են մեզ վրա, բայց մենք երբեք ներողամիտ չենք լինում նրանց նկատմամբ, ովքեր նեղվում են մեզանից:
Արամ (03.01.2009)
http://www.google.ru/search?hl=ru&lr...сов&spell=1
եսա.....սաղ սեզոները կան
Մերսի, կնայեմ…
1.Դատողություններ անում են բոլորը, սակայն քիչ են կշռադատողները:
2.Մենք հաճախ ներողամիտ ենք վերաբերվում նրանց, ովքեր բեռ են մեզ վրա, բայց մենք երբեք ներողամիտ չենք լինում նրանց նկատմամբ, ովքեր նեղվում են մեզանից:
Ինչ հետաքրքիր բաներ գիտեք Ատլանտյան օվկիանոսում գտնվող Բերմունդյան կղզիների՝ Բերմունդյան «եռանկյունու» մասին, որտեղ ամենաշատ անոմալ երևույթներ են լինում…
1.Դատողություններ անում են բոլորը, սակայն քիչ են կշռադատողները:
2.Մենք հաճախ ներողամիտ ենք վերաբերվում նրանց, ովքեր բեռ են մեզ վրա, բայց մենք երբեք ներողամիտ չենք լինում նրանց նկատմամբ, ովքեր նեղվում են մեզանից:
Պատմում եմ ինձ հետ կատարված պարանորմալ երևույթները:
Իննսունականներին, երբ դեռահաս էի, Թբիլիսիում ապրող մեր բարեկամներից մեկը շատ տարօրինակ կերպով մահացավ: Գրանցեցին՝ որպես ինքնասպանություն, բայց էդ մարդն իրեն սպանելու պատճառ չուներ: Մի խոսքով, մութ պատմություն էր, բայց դա կարևոր չի: Կարևորն այն է, որ ես իրեն շատ էի սիրում, ինքն էլ՝ ինձ: Ու լավ հիշում եմ, թե ինչպես իր մահվան լուրը ստանալուց հետո հաջորդ օրը քայլում էի Երևանի վերնիսաժում: Իրար կողքի նստած գորշ վերարկուներով տղամարդկանց մեջ նստած էր ԻՆՔԸ ու ժպտում էի ինձ: Առաջին անգամ եմ սրա մասին պատմում... Միշտ մտածում էի՝ ոչ ոք չի հավատա: Իսկ հիմա ուղղակի միևնույն է կհավատան, թե չէ:
Շատ-շատ տարիներ առաջ մի անգամ երազումս տեսա, թե ինչպես գրկել եմ շանս, ու ինքը լրիվ թաթախված էր արյան մեջ: Այդ օրը շունս ընկավ մեքենայի տակ, ու երբ արդեն սատկում էր, ես իրեն գրկել էի, ինքն էլ՝ լրիվ արյան մեջ էր:
Տատիկս երկար ժամանակ ծանր հիվանդ էր: Հիվանդությունից ոնց որ քիչ-քիչ քայքայվեր, վերջանար... Ծանր էր հեռանում: Ու պապիկս օրերով կողքին պառկած էր, թեև ինքն էլ էր ծեր ու տատիս խնամել չէր կարող, բայց հա կողքին էր, անընդհատ խոսում էր հետը:
Մի քանի ամիս առաջ տեսա երազումս, որ մեր բակում խնձորի ծառ է աճած, վրան՝ լիքը փտած խնձորներ: Ու էդ խնձորները քիչ-քիչ թափվում են: Ու պապիկս դուրս է եկել և գոռում է, որ չթողնենք խնձորները թափվեն: Ես էլ ասում եմ, որ ախր փտած են, պիտի ընկնեն գետնեին, ինքն էլ, թե՝ բալա, մի թող ընկնեն, օգնի: Ու վազեց, գրկեց ծառը: Էնքան էմոցիոնալ երազ էր, որ ակամայից արթնացա. նայեցի ժամացույցին ու նորից քնեցի: Առավոտյան իմացա, որ տատիկս մահացել է, հենց էն ժամին, երբ երազս էի տեսնում:
Դրանից մի որոշ ժամանակ անցավ: Մի օր տանը մենակ էի: Երեկոյան պառկեցի քնելու: Մեկ էլ զգացի տատիկիս ձայնը՝ կողքիս պառկած, ասում էր, որ իր կողքից վեր կենամ գնամ, որ պապիկս պառկի: Ասում էր՝ էդ մարդու տեղն է, դու գնա: Չեմ կարող նկարագրել, թե ոնց վախեցա: Մեկ էլ թափով սենյակիս դուռը փակվեց ու լսվեց տատիկիս երջանիկ ծիծաղը՝ հենց ականջիս տակ: Սարսափահար վեր թռա ու հասկացա, որ երազ էր, սենյակիս դուռն էլ բաց էր: Ի դեպ, միակ դեպքն է, որ էդքան պարզորոշ թվացել է, թե արթուն եմ, երբ իրականում քնած եմ եղել: Պապիկս մահացավ:
Մեկ էլ այն է տարօրինակ, որ վերջին երեք անգամ, երբ Հայաստան եմ գնում, ուղղակի այցելելու համար մտերիմներիս ու նախօրոք՝ ամիսներ առաջ առնելով տոմսը, պատահաբար համընկել է, որ երեք անգամն էլ մեր տան անդամներից մեկի քառասունքին եմ էնտեղ լինում: Վերջին անգամ երբ Հայաստանում էի, քուրիկս կատակով ասեց՝ դու էլ չգաս... Առաջին անգամ տատիկիս քառասունքն էր, երկրորդ անգամ՝ պապիկիս, երրորդ անգամ շանս սատկելու քառասուներդ օրն էր (սա էլ ուրիշ շուն էր, մեզ հետ էր 12 տարի):
Ու էդ շունս ուներ մի ընկերուհի, որը մեր տանը չէր ապրում, բայց մեր բակում էր: Երկար տարիներ իրար հետ էին. շունս ինչ կռիվների մեջ ասես չէր մտնում ընկերուհու պատճառով: Վերջում էլ հենց էդ կռիվներից մեկի արդյունքում սատկեց. մի քանի շուն գզել էին: Երբ շունս սատկեց, ընկերուհին՝ Ջենին, դեռ շարունակում էր ապրել մեր բակում, մերոնք էլ սովորականի պես ուտելիք էին տալիս, ինքն էլ գնալու ոչ մի միտք չուներ: Առաջներում պապաս տանում թողնում էր քաղաքից դուրս, ինքը մի երկու օրում հետ էր գալիս. էդպես հասկացանք, որ Ջենիից ազատում չկա, ու արդեն իրեն էլ էինք պահում-շահում՝ որպես մեր շան ընկերուհուն, մենակ թե տուն չէինք թողնում: Մի օր, երբ ես արդեն եկել էի Երևան ու դա հենց շանս սատկելու քառասուներորդ օրն էր,, զարմանալիորեն՝ հենց քառասուներորդը, Ջենին անհետացավ: Տասը տարվա մեջ դա առաջին դեպքն էր: Ու Ջենին էդպես էլ հետ չեկավ:
*e}|{uka* (17.01.2009), Alphaone (26.05.2014), CactuSoul (27.05.2014), Norton (17.01.2009), Rammstein (17.01.2009), Sambitbaba (19.12.2012), Srtik (19.01.2009), Terminator (16.01.2009), Yellow Raven (16.01.2009), Նաիրուհի (28.05.2014), Ուլուանա (17.01.2009)
Գիտեմ որ արդեն ամեն ինչ բացահայտվել էԻնչ հետաքրքիր բաներ գիտեք Ատլանտյան օվկիանոսում գտնվող Բերմունդյան կղզիների՝ Բերմունդյան «եռանկյունու» մասին, որտեղ ամենաշատ անոմալ երևույթներ են լինում…
Ամենահավանական վարկածը էն ա, որ բոլոր այդ երևույթները կապում են ջրի ստորին շերտերում գտնվող մեթանի զգալի պաշարների հետ:
ivy
Շատ հետաքրքիր էր,հատկապես տատիկիդ պատմությունն ու բարեկամիդ պատմությունը
Օրիանկ ինչի՞ չմոտեցար: Չհասկացա էտ ուղղակի տեսի՞լք էր:
ivy իրոք շատ հետաքրքիր դեպքեր ես պատմել... մահվան դեպքերի հետ կապվածներն հեշտ բացատրելի են. գործում է մտքի ուժն երբ ունեում է մահացողն և դա զգում այն մարդը ում մասին այդ պահին մտածել է այն աշխարհ անցնողն։
Հիշեցի մեկ տարի առաջ իմ հետ կատարված մի դեպք. հարցեր էի տալիս ագռավին և նա ´´այո´´ կամ ´´ոչ´´ էր պատասխանում հարցերիս երեք կամ երկու անգամ կռկռալով ու ես հակառակ ձևի էի տալիս նույն հարցն ու այս անգամ նա հակառակ պատասխանն էր տալիս. մի հինգ վեց հարց էդպես տվեցի ու պատասխաններ ստացա վերջում էլ ասեցի շնորհակալ եմ, դե ես գնացի, վե՞րջ - երեք անգամ կռկռաց ասելով ´´այո´´ ու այդպես բաժանվեցինք։ Դրանք հարցեր էին, որ միայն ես պետք է որոշում կայացնեի ու որոնք փողոցում ինքս ինձ տալով գնում էի զգացի, որ ամեն հարցիս հետ այդ ագռավն կռկռում էր մտածեցի գուցե պատասխան եմ ստանում այդպես ու ստուգեցլուց հետո հասկացա, որ այդպես էլ կար։ Կոնկրետ հարցերն չեմ տա, դա շատ անձնական է բայց երբ ասում էի այսպես պետք է անե՞մ ես, պատասխանում էր ´´այո´´ երեք անգամ կռկռալով հետո նույն հարցն հակառակ էի տալիս ստուգելու համար ասելով այսպես չպե՞տք է անեմ պատասխանում էր ´´ոչ´´ երկու անգամ կռկռալով։
Թե սիրում ենք՝ մեր սրտի բոլոր լարերո՜վ սիրենք...Միայն Սիրուն է երաժշտությունը զիջում, բայց և Սերն էլ մեղեդի է...
Ես և Դու՝ Մի Ենք՝ Մի-Մի Աշխարհ Ենք, Հավերժի Ճամփորդներ...
Srtik (19.01.2009)
Տեսիլք չէր, իրական մարդ էր՝ ինքն էր, ուրիշների հետ նստած էր: Չգիտեմ՝ ինչի չմոտեցա, չեմ կարող բացատրել:
Ինձ թվում է՝ էդ դեպքերում ոչինչ էլ հեշտ բացատրելի չի: Տարնսպերսոնալ հոգեբանությունն էլ իր հեշտ բացատրությունն է տալիս, բայց դե ամեն ինչ էդքան պարզ չի, որքան կարող է հնչել:
Alphaone (26.05.2014)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ