Ալեքսանդր Դյումաների ընթերցասեր

[Moon]

Բարև ընթերցասեր ակումբցիներ։ Ես շատ եմ սիրում Դյումաներին։ Նրանք հրաշք են։ Արկածային գրականության սիրահար էլ ես եմ։ ԻՆձ համար նրա յուրաքանչյուր վեպը մի նոր զգացողություն է առաջացնում։ "Կոդ Դա Վինչիի" ու "Գարի Պոտեր-ի" նման հավեսին են։
Ասեմ, որ "Կոմս Մոնթե Քրիսթո"-ի բոլոր ֆիլմերը նայել եմ։ Ոչ մեկը գրքին չի հասնի։
Իսկ դուք ինչ կարծիք ունեք Դյումաների մասին։ Որն է ձեր սիրելի վեպը։

Որոշել եմ բոլոր վեպերը կարդալ։

[Մարկիզ]

Իմ ամենասիրած գրողներից է Դյումա հայրը: Ամենասիրածս վեպը նրա "կոմսուհի դե-Մոնսորոն է": Բայց բոլորն էլ շատ եմ սիրում:

[Moon]

Իմ ամենասիրած գրողներից է Դյումա հայրը: Ամենասիրածս վեպը նրա "կոմսուհի դե-Մոնսորոն է": Բայց բոլորն էլ շատ եմ սիրում:

Իսկ իմը՝ "Կոմս Մոնթե Քրիսթո"
ՄԻ շնչով եմ կարդացել։

[Մարկիզ]

Իսկ իմը՝ "Կոմս Մոնթե Քրիսթո"
ՄԻ շնչով եմ կարդացել։

Երբ երկու կով են տանում սպանդանոց եւ հանկարծ մի կովին որոշում են չսպանել, մյուսը, որը պետք է մեռնի անկեղծորեն ուրախանում է......որ իր նմանին չեն սպանում
Իսկ մարդիկ.....

[Ռեդ]

Կարդացել եմ միայն Կոմս Մոնտե Քրիստոն: Վերջն ա

[Ուրվական]

Ես էլ եմ շատ սիրում, չնայած, որ, սա ընթերցողի մի տարիքային հատվածից հետո այլևս այն էֆեկտը չի ունենում: Բայց լավն են, շատ, բոլորն էլ: Դե, "Երեք հրացանակիրները" իրոք, շատ սիրուն գիրք ա, ուսուցողական, ավելի դպրոցահասակ ընթերցողների համար, բայց դրա մեջ շատ պահեր կան, շատ-շատ, որ տարիքով մարդու համար էլ կարող է ուսուցողական...
Ես քվեարկել եմ "20 տարի անց", բացատրեմ, թե ինչու...
Այնտեղ դրսևորվում է ընկերների՝ իրար կողքի լինելու կամքը, ոգին, իսկական ընկերությունը, որովհետև, այս գրքում շատ խոչընդոտներ կան, որոնք հաղթահարելու համար պետք է կամք, դրանցից վեր կարող է լինել միայն ընկերությունը...
Շատ եմ սիրում Դ'արտանյանի կերպարը, դե ինձ էլ շատ հաճախ նմանեցրել են նրան
Կոմս Մոնե-Քրիստոյի ուղղությունը, նպատակը, մի փոքր այլ է, դա ես անձամբ արկածային գիրք չեմ համարում, այլ համարում եմ գիրք կյանքի մասին, որը մինչև հիմա էլ նույնն է, մինչև հիմա էլ կան Դանգլարներ, Ֆերնաններ, Վիլֆորներ, ու Էդմոններ... Մերսեդեսներ...
Հիմա էլ հազարից մեկ են հանդիպում Մորելներ...
Այս գրքում ամփոփված է փիլիսոփայական, ճշմարիտ մտքեր կյանքի մասին...
Հաճույքով կմասնակցեմ այս թեմայի քննարկումներին

[Economist]

Չգիտեմ գրված ստեղծագործություններից որն եմ ավելի շատ սիրում…
Բոլորն ել համաշխարհային գրականություն գոհարներից են
Դյուման իմ սիրելի գրողներից է

[Yellow Raven]

Վախ Դյումա շատ եմ սիրել
Չնայած փոքր ժամանակ հիմնականում ստիպողաբար էի գիրք կարդում,բայց Դյուման ինքս իմ կամքով եմ կարդացել ուչ եմ փոշմանել:
Ճիշտա հիմա որ կարդամ կարողա էլ հետաքրքիր չլինի,բայց 13-14 տարեկանների համար Դյուման ուղղակի գլուխգործոցա:
Կոմս Մոնտե-Քրիստոյի 2 հատորը կարդացել եմ 4 օրում

[Lady-In-Red]

Ես էլ եմ շաաաատ սիրում Դյումա, Մի ժամանակ Դյումայամոլ էի, տարված էի Դյումայով, Նրա համարյա բոլոր ստեղծագործություններն են ինձ դուր գալիս , բայց Կոմսուհի Դը Մոնսորոն առանձնակի տեղ է զբաղեցնում ինձ համար

[Ռեդ]

Ես էլ եմ շաաաատ սիրում Դյումա, Մի ժամանակ Դյումայամոլ էի, տարված էի Դյումայով, Նրա համարյա բոլոր ստեղծագործություններն են ինձ դուր գալիս , բայց Կոմսուհի Դը Մոնսորոն առանձնակի տեղ է զբաղեցնում ինձ համար

Երևի հաջորդը հենց դա կարդամ

[impression]

հա, էդ սպեցիֆիկ "դյումայական" տարիքում ես էլ էի դյումայամոլ, հիմա ավելի "բարդ" ու "մոդայիկ" բաներ եմ կարդում
շատ եմ կարդացել Դյումա, ու ասեմ, որ թեև սյուժետաին գրող է, սակայն հրաշալի նկարագրում է տվյալ ժամանկահատվածին բնորոշ ամեն ինչ, սկսած հագուկապից մինչև լուրջ պատմական իրադարձություններ, ու դա անում է այնքան հանճարեղ, որ լիքը ինֆորմացիա կուլ տալով հանդերձ չի թուլանում հետաքրքրությունը սյուժեի հանդեպ, ոչ էլ թե էդ սյուժեից դուրս նկարագրություններն ես կարողանում բաց թողնել: Սիրում եմ Դյումա հորը: Քվեարկությանը չեմ մասնակցել, բոլոր գործերն էլ կարդացել եմ, բացի երևի թե "Քառասունհինգ"-ից, ու բոլորն էլ սիրում եմ

[Ռեդ]

սակայն հրաշալի նկարագրում է տվյալ ժամանկահատվածին բնորոշ ամեն ինչ, սկսած հագուկապից մինչև լուրջ պատմական իրադարձություններ, ու դա անում է այնքան հանճարեղ, որ լիքը ինֆորմացիա կուլ տալով հանդերձ չի թուլանում հետաքրքրությունը սյուժեի հանդեպ, ոչ էլ թե էդ սյուժեից դուրս նկարագրություններն ես կարողանում բաց թողնել

Մակարդակով ա գրում

[Լուսիանա]

Դպրոցական տարիքում էի շատ կարդում Դյումա: Նշված բոլոր վեպերը կարդացել եմ՝ բացի "Քառասունհինգ"-ից: Ամենաշատը դուր է եկել "Մարգո թագուհի"-ն:
Ճիշտն ասած՝ դյումայի ոճը այնքան էլ չեմ սիրում: Շատ մակերեսորեն է գրում. սյուժետաին գրող է: Սյուժեներն էլ հիմնականում կամ քաղաքական ինտրիգներ են, կամ սիրային… Ֆրանսիացի շատ ավելի տաղանդավոր գրողներ կան

Որոշել եմ բոլոր վեպերը կարդալ։

Եթե բոլոր ասելով միայն քո թվարկած վեպերն ի նկատի ունես, ասեմ, որ Դյուման գրել է մոտ 300 հատոր, ուղղակի մնացածը այնքան էլ հայտնի չեն:

Հ.Գ. "Եթկաթե դիմակը" առանձին վեպ չի: Դա "Տասը տարի անց կամ Վիկոնտ դե Բրաժելոն" վեպի 2-րդ հատորի մի մասն է:

[Moon]

Դպրոցական տարիքում էի շատ կարդում Դյումա: Նշված բոլոր վեպերը կարդացել եմ՝ բացի "Քառասունհինգ"-ից: Ամենաշատը դուր է եկել "Մարգո թագուհի"-ն:
Ճիշտն ասած՝ դյումայի ոճը այնքան էլ չեմ սիրում: Շատ մակերեսորեն է գրում. սյուժետաին գրող է: Սյուժեներն էլ հիմնականում կամ քաղաքական ինտրիգներ են, կամ սիրային… Ֆրանսիացի շատ ավելի տաղանդավոր գրողներ կան



Եթե բոլոր ասելով միայն քո թվարկած վեպերն ի նկատի ունես, ասեմ, որ Դյուման գրել է մոտ 300 հատոր, ուղղակի մնացածը այնքան էլ հայտնի չեն:

Հ.Գ. "Եթկաթե դիմակը" առանձին վեպ չի: Դա "Տասը տարի անց կամ Վիկոնտ դե Բրաժելոն" վեպի 2-րդ հատորի մի մասն է:

Չէ, բնականաբար, ես գիտեմ որ շատ ունի։ Ես այստեղ գրել եմ ամենահայտնիները։ Ու Դյումա հոր, որին շատ եմ սիրում։

[Kuk]

Ես էլ եմ շաաաատ սիրում Դյումա, Մի ժամանակ Դյումայամոլ էի, տարված էի Դյումայով, Նրա համարյա բոլոր ստեղծագործություններն են ինձ դուր գալիս , բայց Կոմսուհի Դը Մոնսորոն առանձնակի տեղ է զբաղեցնում ինձ համար

Չկա մեկը, ով ընդհանրապես Դյումա կարդացած չլինի.
Չկա մեկը, ով կարդացած լինի Դյումայի բոլոր ստեղծագործությունները: