Այո
Ոչ
Համամիտ եմ Բյուրակնի կարծիքի հետ:
Իսկ ինքս անձամբ կարծում եմ, որ հնարավոր է: Ես ինքս մի քանի տարի առաջ միայն իմ աշխատանքով բավական տևական ժամանակ կարողացել եմ բազմանդամ ընտանիք պահել: Ու դա միայն օրվա մեջ աշխատելով 3-4 ժամ, շաբաթական 3 օրից ոչ ավել (դա իմ ստատիկ աշխատանքը չէր, որի ժամանակ բավական նվազ աշխատավարձ էի ստանում, սակայն օրվա հիմնական մասը պարապ էի լինում): Իսկ վերոհիշյալ աշխատանքս կատարել եմ գիշերային ժամերին: Ես միշտ էլ հավատացել եմ որ աշխատասեր մարդը կարող է մեծ բարձունքներ գրավել:
Փորձիր հիշել թե նշված ժամանակահատվածում, արդյո՞ք դու (կամ քո գործատուն) պարտաճանաչ կերպով վճարում էիր բոլոր հարկերը:Cassiopeia-ի խոսքերից
Այսօր Հայաստանում կազմակերպությունները աշխատակիցների մի մասին ընդհանրապես չեն գրանցում, մյուս մասի աշխատավարձն էլ փաստաթղթերում պակասեցնում են: Այդ աշխատողը չի կարող պնդել, թե նա չի խախտել օրենքները, որովհետև առաջինը չի պահաջնում տալ աշխատանքային գրքույկ, իսկ երկրոդը` ստորագրում է մի գումարի դիմաց, բայց ստանում բոլորիվ այլ գումար:
artak.amDe gustibus et coloribus non est disputandum.
Ստատիկ աշխատանքս միշտ գրանցումով է եղել ու աշխատավարձը գրանցված է եղել այնքան, ինչքան ստացել եմ: Իսկ այն մյուս աշխատանքս - կավից բաժակներ ու նմանատիպ բաներ էի պատրաստում Վերնիսաժում վաճառքի համար: Վերնիսաժի ո՞ր մի ապրանքն է հարկման ենթակա…
Եթե ես չեմ սխալվում, Հայաստանում չկա հարկերից ազատված առևտրական գոտի:
Եթե կա առևտուր, կան հարկեր:
Պարզապես ժողովուրդ այնքան է սովորել խուսափել հարկերից (ընդ որում մեր հարկային քաղաքականության պայմաններում, երբ Դուբայում 500$-անոց ապրանքը Հայաստանում կարող են գնահատել 1500$), որ դրանք արդեն չեն դիտում որպես օրինախախտում:
Մի օրինակ էլ բերեմ, թե ինչու Հայաստանում հնարավոր չէ չխախտել:
Վերջերս նորից փոխվեց մաքսատան աշխատաոճը, որի հետ փոխվեցին նաև գները:
Կարծում եմ եթե ոչ բոլոր, ապա շատ-շատերն են տեղյակ քաղաքի ֆլեշ քարտերի գներից: Այսուհետ մաքսատանը դրանց 1Գբ-ը գնահատվում է 30$ (Չինաստանում արժեն 6$): Այսինքն, այն մարդը, որը մինչ այսօր ներմուծում էր օրինական ճանապարհով, արդեն չի կարող դիմանալ մրցակցությանը, որովհետև կան որոշ ֆիրմաներ, որոնք "իրավունք ունեն" շրջանցել մաքսատունը:
artak.am
Վերջերս նորից փոխվեց մաքսատան աշխատաոճը, որի հետ փոխվեցին նաև գները:
Կարծում եմ եթե ոչ բոլոր, ապա շատ-շատերն են տեղյակ քաղաքի ֆլեշ քարտերի գներից: Այսուհետ մաքսատանը դրանց 1Գբ-ը գնահատվում է 30$ (Չինաստանում արժեն 6$): Այսինքն, այն մարդը, որը մինչ այսօր ներմուծում էր օրինական ճանապարհով, արդեն չի կարող դիմանալ մրցակցությանը, որովհետև կան որոշ ֆիրմաներ, որոնք "իրավունք ունեն" շրջանցել մաքսատունը:
Ախ, այդ մաքսատուն կոչվածը… ով, ով, բայց ես հո լավ գիտեմ, թե ինչ դաժան խաղ խաղաց նա ներկրողների գլխին ու ոչ միայն մաքսազերծման այլև ժամանակի առումով…
Երբ ամերիկացի մեծահարուստ Ֆորդին հարցնում են, թե նա, լինելով համեստ ընտանիքի զավակ, ինչ ճանապարհով է այդքան գումար վաստակել, նա պատասխանել է.<Թույլ տվեք առաջին միլիոնի մասին լռեմ, իսկ մնացած միլիոնների ամեն մի սենտի համար հաշվետու եմ>: Ու երբ փորձում ենք մեր մեծահարուստների սկիզբը նայել, նույն <օրինաչափությունն է>: Բայց այստեղ տարբերությունն այն է, որ մեր մեծահարուստները ստիպված են մինչև հիմա էլ լռել…
Եթե որևէ մեկը փորձի ուսումնասիրել հարկային օրենսդրական նորմերը( ցավալի է, բայց փաստ, մենք անգամ հարկային օրեսգիրք չունենք), դժվար կարողանա հասկանալ, սրանք միմյան լրացնելու, թե հակասելու համար են:
Մենք եվրոպական մտածելակերպով ազգ ենք, և ունենք եվրոպական ստանդարտներին համապատասխան բոլոր հարկահանման նորմերը. պարզեցվածհարկ, եկամտահարկ, շահութահարկ: Սուտ է, մենք ունենք հարկման միայն մի տեսակ, դա այն է, թե որքան է ասում հարայինի պետը և ում է ասում: Իսկ Էն մնացած թղթաբանական հարկերը մի- մի փոշու հատիկներ են, ժողովրդի աչքին թոզ փչելու համար, որ բացատրեն, թե ինչի է տարեց- տարի բյուջեի ճեղքը դառնում վիհ: Ու երբ հասկացողներն էլ չեն դիմանում ու հարցնում են, որ էդ անտեր բյուջեն դուք եք կազմում, ինչի է ամեն տարի անմխիթար ձևով ճեղքվում, հանկարծ հիշում են ստվերային դաշտը: Ու սկսվում է անդուլ <պայքարը> ստվերային դաշտի ու կոռուպցիայի դեմ: Եվ մեր հայկական զավեշտի ամենաուշագրավ պահն այն է, որ այդ ստվերի դեմ պայքարում են մեր չինովնիկները: Մի հարցնող լինի. Ովքեր են ստվերում, ում են լույս արևի տակ բերելու:
Եվ նման համակարգում հնարավոր է արդյոք օրինական ձևով հարստանալ, դառնալ այնպիսի մեծահարուստ, որ հաշվետու լինի իր առաջին միլիոնից հետո ձեռք բերած ամեն մի դրամի համար… Ինչ- որ չեմ հավատում…
Ես ավելին եմ եղել քան դու կարծում էիր...
Ո՜նց կուզեի, որ դու էլ ավելին լինեիր, քան կայիր....
Re. Հնարավո՞ր է Հայաստանում հարստանալ`մնալով ազնիվ և հաշտ սեփական խղճի ու օրենքի հետ
Ինչու չես պատկերացնում, հնարավոր է, ուղղակի շատ ավելի դանդաղ կլինի, քան ոչ օրինական… Հետո ինչքան էլ ես ու դու բարի խոսքեր ասենք որպես օրենքի ձգտող քաղաքացիներ, դու չգիտեմ, բայց ես ինձ թվումա նույնը կանեմ, որ ավելի շուտ իմ ուզածին հասնեմ, ուղղակի այդ ամենը պետք է հասցնես մինիմալի ու չսարքես սովորություն, թե չե վերջը վատ կլինի…
Վեռա ջան լավա վերջապես պարզաբանեցիր, թե գիշերվա ժամերին ինչ էիր անում 3-4 ժամ, որ այդքան փող էիր վաստակում: Նեղանալ չկա
Քվեարկել եմ «ոչ» (այսինքն չեմ քվեարկել, բայց հեսա կքվեարկեմ):
Ինչպես dvgray -ը ճիշտ նկատեց, նայած թե ինչես հասկանում հարստանալ ասելով: Հա գլուխդ պահել կարաս, միհատել կարաս ապառիկ Opel առնես
Կարճ ասած բիզնես ունենալ հայաստանում առանց օրենքը խաղտելու հնարավոր չէ: Բազմաթիվ են դեպքերը, երբ մարդիկ առանց առանձնապես մեծ կապերի սեփական ինտելեկտի և հմտության շնորհիվ բիզնես են ստեղծել, բայց հենց որ հասել են որոշակի մակարդակի նրանց ձեռքից պարզապես խլել են տարիների ստեղծածը՝ լավագույն դեպքում գնել են իրենց ուզած՝ սիմվոլիկ գնով: Էլ չեմ ասում, որ թեկուզ այդ փոքրիկ բիզնեսն է դժվար պահել առանց օրենքը խաղտելու, քանի որ եթե դու ազնվորեն հարկեր ես վճարում, հայտնվում ես անհավասար մրցակցության պայմաններում չվճարողների հետ:
Հ.Գ. Կարծում եմ այս թեման հոդեբանության և փիլիսոփայության հետ կապ չունի. պետք է տեղափոխել <<քաղաքականություն>> կամ ծայրահեղ դեպքում <<դեսից-դենից>>
Վերջին խմբագրող՝ Ձայնալար: 23.11.2007, 23:40:
Re. Հնարավո՞ր է Հայաստանում հարստանալ`մնալով ազնիվ և հաշտ սեփական խղճի ու օրենքի հետ
Քվեարկել եմ << ոչ >> ...
Ազնիվ մարդկանց կարելի է ասել, որ տրորում են (մեծամասնությանը) և ցավալի է, որ այս դարում պետք է անազնիվ լինես, որ հասնես քո ուզածին Հայաստանում...
Մարդիկ փորձում են մի գործ դնեն, բայց դե ուշ թե շուտ սրանց << գլուխներն ուտում են >>...
Դե արի ու հարստացի... ո՞նց, գլխիդ մարդ ունես՝ կստացվի, թե չէ... իզուր ա...
Կարոտը մարդկային ապրումներից ամենից անպտուղն է...
Հա...մենք էդ հողի վրա առաջ ենք գնում
Վեր, քո նշածը ընտանիք պահելն է, ոչ թե հարստանալը։ Չեմ կարծում, թե կհարստանայիր, եթե թեկուզ ամբողջ օրը զբաղված լինեիր այդ աշխատանքով։
Հայաստանում տիրող պայմաններում, համոզված եմ, որ որոշ մասնագիտությունների ու հմտությունների տիրապետելու դեպքում միանգամայն հնարավոր է առանց «կեղտոտվելու», առանց որևէ անազնիվ քայլ անելու բարեկեցիկ ապրել, բայց միայն այդքանը։ Եթե հարուստ ասելով հասկանում ենք միլիարդատեր (որովհետև նույնիսկ միլիոնը այսօրվա դրությամբ հարստություն չես համարի (նկատի ունեմ դրամով)), ապա Հայաստանի` բոլորին հայտնի չգրված, բայց անխափան գործող օրենքներն ու դրվածքները հաստատ թույլ չեն տա հարստանալ:
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Համամիտ եմ Ուլուանայի հետ: Նման ձևով ընտանիք պահելը`դա ընդամենը գոյատևել է, որը դեռ չի նշանակում հարստանալ: Չնայած հպարտանում եմ քեզնով, սիրելի Cassiopeia, որ կարողացել ես նման հոգսը վերցնել քո փխրուն ուսերին:
Ես հարստանալ ասելով հասկանում եմ ունեցած կապիտալին թեկուզ քիչ, բայց ստաբիլ ձևով գումար ավելացնելը: Իսկ այսօր Հայաստանում մեծամասնությունն իսկի այդ կապիտալը չունի, ուր մնաց ավելացնելը: Այ հենց այդ պատճառով էլ, որ հնարավոր չէ` մեր «մեկն երկու չի դառնում», ու ափսոսանքով` ես էլ սեղմեցի «ոչ» տարբերակին:
Չկա այնպիսի երկիր, որ առանց օրինախախտումների բիզնես առաջ գնա: Բոլոր երկրներում էլ և բոլոր տեսակի բիզնեսների մեջ լինում է «սև» հաշվապահություն: Սակայն որոշ տեղեր դա շատ է ընդգծված, որոշ տեղեր՝ քիչ:
Հայաստանում հարկային դաշտը գուցե ամնեակոռումպացված մարմիններից մեկն է: Այդ պատճառով էլ բոլորն էլ ստիպվում են կաշառել, իսկ կաշառելու համար հարկավոր է «սև» աշխատել: Եթե փորձես Հայաստանում աշխատել օրենքներով, ապա գործերիդ կարերան կործանված է:
Օրինակ գալիս է «զիբիլի մարդը» ասում է,
- ամսական գումար պիտի տաս, որ ես քո աղբը թափեմ:
- բայց ես աղբ չեմ ունենում, ինչ էլ լինում է, ես ինքս կթափեմ:
- չէ, պիտի փող տաս, թե չէ օրինապահներին կբերեմ:
- լավ, ինչքա՞ն ես ուզում:
- դե, օրենքով մի 5000 ա (չես էլ կարող դրանում համոզված լինել, քանի որ ոչ մի տեղ գրված չկա), բայց դու ինձ ամեն ամիս 3500 կտաս ու հարցը կփանկենք:
- Լավ, վերցրու 3500 դրամ:
- քել մի քանի ամսվանը միանգամից տուր, որ էլ չգամ հասնեմ ստեղ:
- չէ, գնա՛:
- հա, ամեն անգամ գնամ գա՞մ: տո՛ւր քո համար լավություն արեցի դու էլ ինձ լավություն արա:
- վերցրու 3 ամսվանը:
Ընդամենը հաջորդ ամիս
- բարև, ես էլի եկել եմ
- խի՞ ես եկել
- բա զիբիլի փո՞ղը
- ես քեզ 3 ամսվա տվել եմ:
- չես տվել, հեսա ցուցակում երևում ա, որ դու նույնիսկ նախորդ ամսվանը չես տվել
…
ու այսպես ամբողջ մի համակարգ է աշխատում ՀՀ-ում:
Սա դեռ միայն «աղբի փողն» էր, էլ չեմ ասում հրշեջների փողը, դռնից դուրս գալուց դիմացի ծառի պահպանման փողը…
Այ սենց է, ու ոչ ոք չգիտի, թե ի՞նչ է գրված իրականում այն թղթի վրա: Որո՞նք են գործատիրոջ պարտականություններն ու իրավունքները: Իսկ երբ հանկարծ ուզում ես օրենքով շարժվես, քեզ հրավիրում են դատարան, որ ծանոթանաս այդ օրենքներին: Իսկ եթե վստահ ես, որ դու իրավացի ես, միևնույնն է դատարանում ուրիշ «օրենքներ» են գործում:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
'
Էջանիշներ