Կարծում եմ գոնե հիմա, բոլոր նրանք ովքեր աղջկա մաքրությունը կապում են նրա կուսաթաղանթի առկայության հետ Philosopher-ի ու Ivy-ի գրածը կարդալուց հետո իրենց կարծիքը կփոխեն.
Իրոք, «աղջկա մաքրություն» արտահայտությունը շատ տղաների մոտ ամենատարբեր իմաստներ է ստացել (և ոչ արդարացված):
այդ պատճառով բացի Philosopher-ի ու Ivy-ի ասածներից, հատուկ ուզում եմ ավելացնել նաև, որ կուսաթաղանթը պարտադիր չէ որ անպայման հենց ակտի արդյունքում «վերանա» և նույնիսկ հնարավոր է, որ այդ դեպքում նույնիսկ պահպանվի:
Ոչ ակտի արդյունքում վերանալու հավանականությունը խիստ անհատական բնույթ է կրում իհարկե և հազվադեպ է պատահում (սակայն օգտակար է իմանալ): Դա կարող է պատահել ասենք 10-12 տարեկան ժամանակ սպորտով զբաղվելիս (հատկապես այնպիսի սպորտով երբ «շպագատ» են իջնում) ՝ նույնիսկ առանց աղջկա զգալու:
Իսկ ակտի ժամանակ էլ, հնարավոր է ձգվի ու ներս ընկնի և այդպես էլ պահպանվի մինչև ծննդաբերություն: Իհարկե սա էլ է անհատական երևույթ:
Բայց այս ամենը ասում եմ, որ տեղյակ լինեն հատկապես տղաները, քանի որ նշածներս խոսում են այն մասին, որ ԵՐԲԵՔ կուսաթաղանթի հիման վրա (այսինքն բառիս բուն իմաստով կույս լինելու հիման վրա) չի կարելի եզրակացնել որ աղջիկը մաքուր է կամ մաքուր չէ:
Բոլորովին հեշտ էլ չէ պարզել նա կոնկրետ պահին կույս է թե ոչ (կրկնում եմ, խոսքս կուսության բուն իմաստով է): Առանձին անհատների մոտ դա աննկատ է պատռվում ակտի ժամանակ, ու կարող է թվալ, թե աղջիկը կույս չէր:
Էլ չասեմ, որ այժմ այնքան է զարգացել բժշկությունը կուսաթաղանթը վերականգնելու ուղղությամբ (փոխանակ ավելի կարևոր բաների ուղղությամբ զարգանա), որ միայն փորձառու գինեկոլոգը կարող է նայելով հասկանալ թաղանթը արհեստակա՞ն է, թե՞ ոչ:
Էջանիշներ