Հոպար մի ջղայնացի, դու հաբռգած վարորդ չես, դու վիճակագրական պատահականություն ես
Ես քեզանից հաբռգած քշող եմ (պատահում ա խմած) մի գրամ չեմ կասկածում։ Ակումբում եթե իմ կողքը նստող եղել ա, կհաստատի։

Բայց կոնկրետ փոփոխություն եմ տեսնում նախկին կլպոցիի ու հիմիկվա տուգանքներ գրելու մեջ։ Իմ վրա եկող տուգանքները մի քնաի ագամ պակասել են ու ոչ մի ախմախ տուգանք երկու տարի ա չեմ ստացել։ Կարող ա, ախպեր, վարդագույն ակնոցներ եմ հագել, կամ ես էլ եմ քո պես վիճակագրական պատահականություն, բայց հակառակ տեսանկյունից։
Հոպար, ես միք անի անգամ գծից լավ առաջ եմ կանգնել, զեբռայի վրա եմ կարմիրի տակ կագնել, քանի որ տուպո չեմ հասցրել անցնել խաչմերուկը ու որպեսզի չմտնեմ ու փակեմ, ասել եմ ջահնդամ, կանգնեմ, թող վրես տուգանք գա։ Նախկինում հազար տոկոս գալու էր։ Հիմա, ապեր, չի եկել. вот тебе крест животворящий

Ի միջի այլոց կամեռաներն էլ տենց չեն ավելանում, վայթեմ քչից շատից ոնց կար մնացել ա։
Ասածս ինչ ա, սաաաաղ սածներիդ հետ համաձայն եմ, սաղ ․․․ ծերից ծեր ․․ ներառյալ ու հատկապես, էն, որ ոստիկանական համակարգը նույն զիբիլն ա, ու խելքը բացի տուգանելուց ուրիշ բան չի հասնում ու անվտանգությունը փաստացի երկրորդական ա։ Բայց, գոնե էս պահին համոզված եմ, որ պետական մաշտաբով տեռոռը կանգնել ա։ Կա մի հատ հսկայական խնդիր, որը պիտի լուծվի․ էտ մեր սաղ երթևկության համակարգը խելքի բերելն ա, սկսած հասարակական տրանսպորտից, ճանապարհների որակից, վերջացրած նշաններով, տուգանքների համակարգով, վարորդական իրավունքը տրամադրելով, քննություններով բանով։ Սա ահռելի ռեսուրս, կազմակերպվածություն ու գիտելիք ա պահանջում, ու հատկապես վերջինը մենք չունենք։ Ու պետք ա լուծվի։ Չնայած կարող ա ոչ էլ թե լուծվի․ ոչ մի գառանտիա չկա, որ մենք Բանգլադեշ չենք դառնալու Շվեդիա դառնալու ճանապարհին։
Բայց էս պահին փողոցում կարգ ու կանոնը պահելու համար, ես ոչ մի ուրիշ տարբերակ չեմ տեսնում, բացի բալայնից ու տուգանքներից։
Էջանիշներ