Թեմայից դուրս, բայց հետաքրքիր կամ կարևոր գրառումներ

[Գաղթական]

ֆորումի անդամների հիիին նկարներն էի քչփորում..
ինչքան փոխվել են բոլորը )))

հ.գ. բանից պարզվումա ես էլ էի ժամանակին ահագին նկարներ դրել ճճ

[ivy]

[Նաիրուհի]

բանից պարզվումա ես էլ էի ժամանակին ահագին նկարներ դրել ճճ

Ո՞ւր են բա էդ նկարները ։)

[Արէա]

Ուզում էի ամենասիրածս վարկանիշը թեմայում մի բան գրեի, էն էլ հայտնաբերեցի որ ոչ մի ստացած վարկանիշ չեմ հիշում։ Սկսեցի քրքել ստացածս վարկանիշերը, մի գրառում գտա.

Գորտուկի նման նորավարտ ու սենտիմենտալ աղջնակներն են մեղավոր էս համատարած կեղտի համար, բա ինչ:
Բոլորով միասին թռնենք դեմքին որ հանկարծ չխանգարի էն երեխու նորմալ ապրելուն:

Հետո Լիոնին գտնենք բերենք բմբուլները քամուն տանք, հետո Հովարսի հավատը քացու տակ գցենք, հետո Ամմէին ձեռ առնենք, Չամիչին ծաղրի առարկա սարքենք՝ րոպեն մեկ հիշենք, Սելավին էլ ոնց որ մի բան էր ասել, Սելավիին էլ կարելի ա մշակել, ու անպայման մի քանի հոգով, իրար հերթ չտալով, մրցելով սրամտության ու հնարամտության մեջ, ով ավելի լավ հումոր կանի, ով ավելի լավ համեմատություն կբերի, ով ավելի սուր կվիրավորի, դու ռասիստ ես, դու հոմոֆոբ ես, դու տգետ ես, դու սենտիմենտալ ես, դու եսիմինչ զահրումար ես: Ու բարձր-բարձր-բարձրներից էս ամեն ինչը:

Ու էս ամեն ինչը միմիայն ակնհայտ անվնաս մարդկանց նկատմամբ, որը հաստատ անձնական հարթություն կամ չի տեղափոխի, կամ չի կարա, կամ չի հասնի:
Իրական վտանգը կա ու մնալու ա էնքան ժամանակ քանի դեռ մենք Գորտուկից ենք մուռներս հանելու, ու մեզ թվալու ա թե շատ մեծ գործ ենք արել:

Էս երևի իզուր էլ գրում եմ: Հազար անգամ խոսացել ենք էս թեմայով էլի նույնն ա էլի: Հեսա ինձ էլ կքրֆեք կանցնի կգնա էլի:

Ու զգացի որ էս մարդկանցից ոչ մեկը էլ ստեղ չի, ու իրենց հետ տասնյակ այլ մասնակիցներ։
Մնացել ենք մի տաս հոգով։
Ու չէի ասի թե ակումբը դրանից ավելի լավն ա դառել։
Տխրեցի։

[Գաղթական]

Ո՞ւր են բա էդ նկարները ։)

օրինակ հես են )))
էլի էի գտել, բայց հիմա հեռախոսից դժվար ա նորից հետքը գտնել..

[StrangeLittleGirl]

օրինակ հես են )))
էլի էի գտել, բայց հիմա հեռախոսից դժվար ա նորից հետքը գտնել..

Նոր նկատեցի, որ կարգին հին անդամ ես

[Գաղթական]

Նոր նկատեցի, որ կարգին հին անդամ ես

«կարգին հին» ասեցիր՝ հիշեցի..
մի դիցուհի կար, հայրս իր ղեկավարն էր:

Հայաստանից դելեգացիայով եկել էին Պորտուգալիա, ու էնտեղից պիտի հայրս գար Հոլանդիա, որ գնայինք աղջիկ ուզելու..
վերջը՝ էդ դիցուհին էլ էր եկել ու նշանից հետո հենց էնտեղ հայտարարեց.
- պահոո, քո սռոկ գոդնըսծին էլ անցավ...

[Sagittarius]

օրինակ հես են )))
էլի էի գտել, բայց հիմա հեռախոսից դժվար ա նորից հետքը գտնել..

հեչ չես փոխվել

[Յոհաննես]

օրինակ հես են )))
էլի էի գտել, բայց հիմա հեռախոսից դժվար ա նորից հետքը գտնել..

Գաղթականը կառուսելա՞

[Գաղթական]

Գաղթականը կառուսելա՞

մենակ չասես, թե վերտիգոֆոբիա ունես

[ivy]

"Nope! Not me."

[Ծլնգ]

Երեկ իմացա, որ Սիլվիային նաև դասավանդման ժամեր են տվել: Չգիտեմ՝ ինչ առարկա է դասավանդելու, բայց ենթադրում եմ, որ իմ առարկան է լինելու: Իրականում պատճառ չկա էդ առարկան ինձ չտալու, որովհետև անցյալ տարի բավական լավ ֆիդբեք էի ստացել: Ու պատճառ չկա ինձ ու մյուս պոստդոկին մայիսից հաջող անելու, որովհետև ի վերջո մենք մասնակցել ենք էս բոլորի ստեղծելուն: Իսկ ինչու՞ Սիլվիան: Որովհետև ինքը գիտի իրեն ցույց տալ ու գլուխ գովել:

Մայիսից գործազուրկ եմ: Դանիայի ապուշ բյուրոկրատիայի պատճառով գործազրկության նպաստ չեմ կարող ստանալ, չնայած որ ապահովագրությունը պարտաճանաչ կերպով վճարել եմ: Մայիսից լրիվ օդի մեջ եմ: Ու երևի սպասում են, որ գործազուրկ վիճակում պիտի նստեմ, իրենց հոդվածները տպագրեմ: Հիմա մտածում եմ՝ Սիլվիայի թե՛ սկզբնական մի քանի ամսվա աշխատավարձը, թե՛ երկարացնելը, փաստորեն, իմ ու մյուս պոստդոկի հաշվին եղավ: Մտածում եմ՝ ինչքան անհեռատես էի, երբ ղեկավարիս խորհուրդ տվեցի նրան գործի ընդունել: Մտածում եմ՝ էս աշխարհն ինչ անարդար է մեզ նմանների նկատմամբ: Դաս, որ սովորեցի էս պատմությունից հետո. երբեք քեզնից մեծ փորձ ունեցողին խորհուրդ մի տուր գործի ընդունել: Մեկ էլ հիշեցի Սիլվիայի տված դասը: Սրանից հետո երկրորդ հարկում եմ սուրճ խմելու ու ամբիոնի վարիչին ամեն առիթով տեսնելիս հիշեցնելու եմ, թե ինչքան լավն եմ:

Բյուր ջան, Սիլվիաները կգան ու կգնան, ինչպես նաև գործերը ու պոստդոկները... մարդու տեսակ փոխելը ինչ-որ գործի համար էլ է մնայուն... Ասենք թե խորհուրդ տայիր չընդունել Սիլվիային, հետո կարողանալո՞ւ էիր գիշերը քնել։ Իսկ հիմա ունես մի լավ ընկեր/բարեկամ Սիլվիայի դեմքում։ Եթե քո տված դասն է դասավանդելու, ապա օգնիր իրեն նյութերովդ... մարդիկ սովորաբար անշնորհակալ չեն մնում։ Ակադեմիան բաղկացած ա կապերից, ու նւյնիսկ եթե պայմանագիրդ չի երկարում, մեկ ա այդտեղ ունես կապեր՝ մարդիկ, որոնց ակադեմիական աճին դու էլ ես նպաստել։

Ամբիոնի վարիչին էլ հիշեցնելը լավ բան է, ինչպես նաև շարունակել հոդվածներ գրելը ու տպագրելը... թեկուզ գործազուրկ ժամանակ։ Ֆինանսներ հայթայթելն էլ է լավ բան (արտաքնապես ֆինանսավորվող պոստդոկեր, կրթաթոշակներ)... անհրաժեշտության դեպքում, մի երկու տարով երկրիրց դուրս գալն էլ (եթե անձնական իրավիճակը ներում է)։ Ցավոք սրտի ակադեմիան այնքան փոքր «ինդուստրիա» է, որ մեկ երկրի սահմաններում բոլորի ամբիցիաները հաճախ չեն տեղավորվում։

Ամեն ինչ լավ կլինի... հետո այս վիճակները հիշելու ես ժպիտով։ Դու մենակ մի կանգնի...

[StrangeLittleGirl]

Բյուր ջան, Սիլվիաները կգան ու կգնան, ինչպես նաև գործերը ու պոստդոկները... մարդու տեսակ փոխելը ինչ-որ գործի համար էլ է մնայուն... Ասենք թե խորհուրդ տայիր չընդունել Սիլվիային, հետո կարողանալո՞ւ էիր գիշերը քնել։ Իսկ հիմա ունես մի լավ ընկեր/բարեկամ Սիլվիայի դեմքում։ Եթե քո տված դասն է դասավանդելու, ապա օգնիր իրեն նյութերովդ... մարդիկ սովորաբար անշնորհակալ չեն մնում։ Ակադեմիան բաղկացած ա կապերից, ու նւյնիսկ եթե պայմանագիրդ չի երկարում, մեկ ա այդտեղ ունես կապեր՝ մարդիկ, որոնց ակադեմիական աճին դու էլ ես նպաստել։

Ամբիոնի վարիչին էլ հիշեցնելը լավ բան է, ինչպես նաև շարունակել հոդվածներ գրելը ու տպագրելը... թեկուզ գործազուրկ ժամանակ։ Ֆինանսներ հայթայթելն էլ է լավ բան (արտաքնապես ֆինանսավորվող պոստդոկեր, կրթաթոշակներ)... անհրաժեշտության դեպքում, մի երկու տարով երկրիրց դուրս գալն էլ (եթե անձնական իրավիճակը ներում է)։ Ցավոք սրտի ակադեմիան այնքան փոքր «ինդուստրիա» է, որ մեկ երկրի սահմաններում բոլորի ամբիցիաները հաճախ չեն տեղավորվում։

Ամեն ինչ լավ կլինի... հետո այս վիճակները հիշելու ես ժպիտով։ Դու մենակ մի կանգնի...

Ծլնգ ջան, իհարկե չէի քնի գիշերները, բայց գոնե ևս ութ ամիս աշխատանք կունենայի, ինչն էս պայմաններում ինձ օդի ու ջրի պես պետք ա: Նյութերովս էլ Սիլվիային օգնելու կարիք չկա, որովհետև ինքն ինձնից փորձառու ա (ո՞վ փորձառու չի լինի տասը տարվա պոստդոկից հետո):

Սիլվիայից բացի մեկ էլ երկու հոգի ենք էս ամբողջ 100-ից ավելի աշխատակից ունեցող ամբիոնում, որ միջազգային ամսագրերում տպագրվում ենք: Բայց արի ու տես, որ հենց էդ երկու հոգիս ենք բորդյուրին մի քանի ամսից, իսկ մյուս PhD-ներին գոնե դասավանդում են տալիս, մինչև ավելի մշտական գործ ճարեն: Ու ինչու՞ չեմ ուզում գործազուրկ ժամանակ տպագրվել: Որովհետև ամբիոնը համալսարանից ահագին փող ա ստանում գրախոսվող ամսագրում ամեն տպագրված հոդվածի դիմաց: Ու տխուր ա, որ ես պիտի նստեմ, ձրի աշխատեմ, իսկ իրանք տեղները նստած փող աշխատեն:

Դե էսպես թե էնպես թեզս հանձնելուց հետո պիտի սկսեմ դրամաշնորհների դիմել, թեկուզ ուրիշ երկիր մեկնելու նպատակով: Բայց էդ դեպքում էլ արդեն դա կանեմ ուրիշ ավագ գիտնականների հետ, էս ամբիոնի հետ կապերս կխզեմ: Ուղղակի մինչև վերջին վայրկյանն ուզում են նենց անեն, որ մինչև հոգուս խորքը զզված հեռանամ: Ու չգիտեմ՝ էդքան քֆրտված հայկական կրթական համակարգն ինչով ա տարբերվում էս ԽԾԲ ամբիոնից:

[Շինարար]

Ծլնգ ջան, իհարկե չէի քնի գիշերները, բայց գոնե ևս ութ ամիս աշխատանք կունենայի, ինչն էս պայմաններում ինձ օդի ու ջրի պես պետք ա: Նյութերովս էլ Սիլվիային օգնելու կարիք չկա, որովհետև ինքն ինձնից փորձառու ա (ո՞վ փորձառու չի լինի տասը տարվա պոստդոկից հետո):

Սիլվիայից բացի մեկ էլ երկու հոգի ենք էս ամբողջ 100-ից ավելի աշխատակից ունեցող ամբիոնում, որ միջազգային ամսագրերում տպագրվում ենք: Բայց արի ու տես, որ հենց էդ երկու հոգիս ենք բորդյուրին մի քանի ամսից, իսկ մյուս PhD-ներին գոնե դասավանդում են տալիս, մինչև ավելի մշտական գործ ճարեն: Ու ինչու՞ չեմ ուզում գործազուրկ ժամանակ տպագրվել: Որովհետև ամբիոնը համալսարանից ահագին փող ա ստանում գրախոսվող ամսագրում ամեն տպագրված հոդվածի դիմաց: Ու տխուր ա, որ ես պիտի նստեմ, ձրի աշխատեմ, իսկ իրանք տեղները նստած փող աշխատեն:

Դե էսպես թե էնպես թեզս հանձնելուց հետո պիտի սկսեմ դրամաշնորհների դիմել, թեկուզ ուրիշ երկիր մեկնելու նպատակով: Բայց էդ դեպքում էլ արդեն դա կանեմ ուրիշ ավագ գիտնականների հետ, էս ամբիոնի հետ կապերս կխզեմ: Ուղղակի մինչև վերջին վայրկյանն ուզում են նենց անեն, որ մինչև հոգուս խորքը զզված հեռանամ: Ու չգիտեմ՝ էդքան քֆրտված հայկական կրթական համակարգն ինչով ա տարբերվում էս ԽԾԲ ամբիոնից:

Բյուր, չգիտեմ՝ ձեզ մոտ ոնց ա, բայց մեզ մոտ ընդունված չի սեփական դոկտորանտներին պահել, որպես աշխատող, հիմնականում նույնիսկ եթե դու համընկնում ես չափանիշներին, դրսից են ընդունում, իսկ դու գնա՝ ուրիշ տեղ գործ ճարի, ասենք՝ Քեմբրիջից մեզ մոտ կբերեն, մեզ մոտից մարդիկ կարան գնան նույն Քեմբրիջ կամ Էդինբուրգ ընդունվեն աշխատանքի: Հազվագյուտ դեպքերում են մնում ասենք իմ ղեկավարներից մեկը, ում ղեկավարը եղել ա իմ էն մյուս ղեկավարը, էդ էլ որովհետև իրանց մեջ շատ սերտ համագործակցություն ա ստացվել, մինչև հիմա միասին են տպագրվում, ղեկավարում ինձ և այլն: Բայց սա մի այլ կարգի բացառություն ա, ու ինձ թվում ա՝ իմ էստեղ մնացած ղեկավարիս համար գուցե ամենահեշտ բայց ոչ լավագույն տարբերակը, որովհետև ինչքան շատ ես շրջում՝ պոստդոկի, հետո մշտական աշխատանքի, էնքան մեծ կապեր, ճանաչում և այլն: Իսկ մինչև հիմնական աշխատանք ճարելը ժամերով ապահովելը, դու պիտի հատուկ խնդրես իրանց, որ իրանք իմանան դրա կարիքը ունես երևի, բացի էդ շատերը չեն մնում դպրոցի՝ ֆակուլտետի շրջանակում, ասենք՝ ես կարամ նայեմ՝ որտեղ հայտարարություն կա՝ պատմություն, արվեստի պատմություն, ֆիլմ սթադիս, անթոպոլոգիա, փիլիսոփայություն, էս բոլոր տեղերը ռեալ շանսեր ունեմ դասաժամեր հավաքելու: Խոսքը զուտ թյութըրինգին ա վերաբերվում, որ մարդ գոյատևի մինչև գործ ճարի: Էդ էլ մի տարի՝ ոչ ավել:

[StrangeLittleGirl]

Բյուր, չգիտեմ՝ ձեզ մոտ ոնց ա, բայց մեզ մոտ ընդունված չի սեփական դոկտորանտներին պահել, որպես աշխատող, հիմնականում նույնիսկ եթե դու համընկնում ես չափանիշներին, դրսից են ընդունում, իսկ դու գնա՝ ուրիշ տեղ գործ ճարի, ասենք՝ Քեմբրիջից մեզ մոտ կբերեն, մեզ մոտից մարդիկ կարան գնան նույն Քեմբրիջ կամ Էդինբուրգ ընդունվեն աշխատանքի: Հազվագյուտ դեպքերում են մնում ասենք իմ ղեկավարներից մեկը, ում ղեկավարը եղել ա իմ էն մյուս ղեկավարը, էդ էլ որովհետև իրանց մեջ շատ սերտ համագործակցություն ա ստացվել, մինչև հիմա միասին են տպագրվում, ղեկավարում ինձ և այլն: Բայց սա մի այլ կարգի բացառություն ա, ու ինձ թվում ա՝ իմ էստեղ մնացած ղեկավարիս համար գուցե ամենահեշտ բայց ոչ լավագույն տարբերակը, որովհետև ինչքան շատ ես շրջում՝ պոստդոկի, հետո մշտական աշխատանքի, էնքան մեծ կապեր, ճանաչում և այլն: Իսկ մինչև հիմնական աշխատանք ճարելը ժամերով ապահովելը, դու պիտի հատուկ խնդրես իրանց, որ իրանք իմանան դրա կարիքը ունես երևի, բացի էդ շատերը չեն մնում դպրոցի՝ ֆակուլտետի շրջանակում, ասենք՝ ես կարամ նայեմ՝ որտեղ հայտարարություն կա՝ պատմություն, արվեստի պատմություն, ֆիլմ սթադիս, անթոպոլոգիա, փիլիսոփայություն, էս բոլոր տեղերը ռեալ շանսեր ունեմ դասաժամեր հավաքելու: Խոսքը զուտ թյութըրինգին ա վերաբերվում, որ մարդ գոյատևի մինչև գործ ճարի: Էդ էլ մի տարի՝ ոչ ավել:

Շին, մեր PhD-ական համակարգն էնպիսին ա, որ եթե թեզը հանձնելուց հետո գոնե որոշ ժամանակով չմնացիր ամբիոնում, լրիվ կորած ես, ու սրա մասին բոլորը գիտեն: Պատճառներից մեկն էն ա, որ դեդլայնը շատ ռիգիդ ա. երեք տարի ու վերջ: Երեք տարում ես հազիվ հասցրել եմ մի հոդված տպագրել (էդ երեքից կես տարին էլ դասավանդումն ա, կես տարի՝ դասընթացները, նենց որ գիտություն անելու երկու տարի ա մնում): Մյուս երեքը շուտով պատրաստ կլինեն, բայց հաստատ թեզս ավելի շուտ կհանձնեմ, քան դրանք կտպագրեմ: Միջազգային ակադեմիայում իրանք չեն նայում, որ ասենք կողքի գերմանացու համեմատ ես երկու տարում եմ էսքան աշխատանք արել (Գերմանիայում կարան PhD-ն անվերջ երկարացնեն): Փաստորեն, ստացվում ա, որ մենք միջազգային ասպարեզում մրցունակ չենք: Իսկ ամբիոնում որոշ ժամանակ մնալը գոնե օգնում ա, որ էդ մնացորդային աշխատանքները տպագրես, դասվանդելու ավելի մեծ փորձ հավաքես ու գոնե մի քիչ ավելի շատ շանս ունենաս ուրիշ տեղ գործ ճարելու:

Ինչ վերաբերում ա դասավանդման մասին խնդրելուն, ապա ես միլիարդ անգամ իմ ղեկավարին ասել եմ, որ թեզս հանձնելուց հետո լուրջ կրիզիսի առաջ եմ կանգնելու, որովհետև գործազրկության ապահովագրությունն ինձ ոչ մի կոպեկ չի վճարելու, որ ինձ համար կարևոր ա, որ ամբիոնում ինձ համար մի փոքր գործ ճարվի: Ու էսքանից հետո ինքը բռնում, ուրիշի ա առաջ բրդում: Պլյուս դրան նոր էլ իջել էի հենց էդ երկրորդ հարկում սուրճ խմելու, ականջի պոչով լսեցի, թե ոնց էր ուսումնական մասի վարիչը ինձնից ավելի ուշ վերջացնող մի PhD-ի դասավանդման ժամեր առաջարկում հաջորդ սեմեստեր: Դե էլ չասեմ, որ ստեղ հայտարարության վրա գնալը ժամանակի ավելորդ կորուստ ա, որովհետև սովորաբար իրանք ներքին կարգով մեկին արդեն որոշած են լինում, հայտարարությունը տալիս են, որտև պարտավոր են:

Վաղը ամբիոնի վարիչի հետ հանդիպում ունենք: Սաղ ասելու եմ իրան: Բայց դժվար բան փոխվի, որովհետև բացի ամեն ինչից, իրանք նաև արտասահմանցու չեն ուզում ամբիոնում: Մի խոսքով, խառն ա: