Պատերա՞զմ, թե՞ խաղաղություն. լրջանալու պահը

[Chuk]

Մեկ էլ հավաքիր ասածներս։ Ես հատիկ առ հատիկ կհիմնավորեմ, Բյուր։

Sent from my A0001 using Tapatalk

[Lion]

Բյուր, ստեղից սկսած կռուտիտ լեվել գոդ ա գնում: Ասում եմ եթե չես փոխզիջում, ապա ինչ տարբերակով, նշում ես մենակ մի տարբերակ, ձախ ուժի իշխանության գալ: Ասում եմ հեռանկարում տենց բան չկա, ասում ես օքեյ, մեկ ա դեմ եմ փոխզիջմանը: Բա ինչի՞ն ես կողմ:

Էլի գալիս ենք ալտերանտիվին:

Ես հուշեմ քեզ ալտերնատիվները.
- Պատերազմ,
- Փոխզիջում:

Ընտրի, տեսակետդ կընդունեմ, բայց համարձակություն ունեցի բարձր ասելու, որ պատերազմն ես ընտրում:

Կլնի ես ընտրեմ երրորդ տարբերակը՝ կառուցել ուժեղ պետություն!

Կուսակցապետիցդ լավ բան չես սովորի․ Դեմագոգիա Հարցդ բացարձակ սխալ ա ձևակերպված, քանի որ․

- Պետարազմը Բյուրը չի ընտրում, պարտադրված ա
- Փոխզիջումը մի կողմի ընտրությամբ չի լինում, պետք ա առնվազն երկու կողմ

Ու նաև էս՝ մալադեց:

Աբրիս: Երկու կողմի ընտրությամբ: Հիմա մենք մի կողմն ենք, ասում ենք «Չէ, նիխտ, ոչ մի դեպքում, որտև Ալիևը չի ուզում»: Ու փաստացի ստացվում ա, որ մեր զրույցում չուզող կողմը դու ես, փոխանակ գնաս, նստես ու հասնես նրան, որ ինքն էլ ուզի: Պատերազմը պարտադրված ա լինում մենակ էն դեպքում, երբ էս երկրորդ փորձում ու արդյունքի չես հասնում: Իսկ քանի չես ուզում փորձել, պարտադրված չի, ընտրությունդ ա, մնացածն էլ դեմագոգիա:

Ոոոչ, եղբայր, կակ ռազ ոչ: Ու որ համոզվես՝ նայիր մեր երկու երկրների լիդերների հայտարարությունների բնույթը: Սերժը հանգիստ, հավասարակշռված ասումա՝ եկեք պայմանավորվենք, խոսենք, տեսնենք ինչ ենք անում: Ալիևը հիստերիկի պես գոռումա՝ չէէէ, սաղ իմնա, չուռ, կորեք, սատանա: Այսինքն, նույնիսկ դրված էլ չի, տարածք տալ-չտալու հարցը, դրվածա՝ խոսել կարողանալու հարցը ու նույնիսկ էս քայլը Ալիևը չի անում, հասկանում ես?

Թող ինքն էս քայլն անի, թող հայերի նկատմամբ դադարեցնի թշնամությունը, թող սահմանին չկրակի, թող օֆիցիալ հայտարարի... որ հայերն էլ են մարդ, էդ ժամանակ դու արի, նստի ստեղ ու էս ֆորումում իմ ու ինձ նմաններին ասա. <Ախպեր, Ալիևը սենց ու սենց բաներա ասում, կարողա պայմանավորվենք>? Հասկանում ես, զգում ես ասածս?

Ու դրա փաստարկների բեր անհոդաբաշխ հակափաստարկներ Լիոնն ա բերել, մյուսներդ ուղղակի կրկնում եք «Ալիևը չի ուզում»:

Անհոդաբաշխը ես եմ, թե դու... չհասկացա:

Այսինքն կամ ընտրում ես գնալ փոխզիջման ու հնարավորինս խուսափել պատերազմից, կամ ընտրում ես պատերազմը: Ուրիշը չկա: Համարձակվեք ասել, որ պատերազմն եք ընտրում, ասեմ ձեր ցավն էլ տանեմ, հարգում եմ ձեր դիրքորոշումը:

Կա, կա ու հազար անգամ կա - ժամանակ ձգել և ուժեղ պետություն ստեղծել!

[Chuk]

Կլնի ես ընտրեմ երրորդ տարբեկաը՝ կառոևցել ուժեղ պետություն!



Ու նաև էս՝ մալադեց:



Ոոոչ, եղբայր, կակ ռազ ոչ: Ու որչ համոզվես՝ նայիր մեր երկու երկրների լիդերների հայտարարությունների բնույթը: Սերժը հանգիստ, հավասարակշռված ասումա՝ եկեք պայմանավորվենք, խոսենք, տեսնենք ինչ ենք անում: ԱԼիևը հիստերիկի պես գոռումա՝ չէէէ, սաղ իմնա, չուռ, կորեք, սատանա: Այսինքն, նույնիսկ դրված էլ չի, տարածք տալ-չտալու հարցը, դրվածա՝ խոսել կարողանալու հարցը ու նույնիսկ էս քայլը Ալիևը չի անում, հասկանում ես?

Թող ինքն էս քայլն անի, թող հայերի նկատմամբ դադարեցնի թշնամությունը, թող սահմանին չկրակի, թող օֆիցիալ հայտարարի... որ հայերն էլ են մարդ, էդ ժամանակ դու արի, նստի ստեղ ու էս ֆորումում իմ ու ինձ նմաններին ասա. <Ախպեր, Ալիևը սենց ու սենց բաներա ասում, կարողա պայմանավորվենք>? Հասկանում ես, զգում ես ասածս?



Անհոդաբաշխը ես եմ, թե դու... չհասկացա:



Կա, կա ու հազար անգամ կա - ժամանակ ձգել և ուժեղ պետություն ստեղծել!

Ժամանակ ձգողս,սիրելիս, խնդրում եմ տարի առ տարի հսշվետվություն, էե ինչ ես ձեռք բերել ու ինչ կորցրել։

Հերիք ա մեծ-մեծ խոսել։ Կոնկրետանանք։

Sent from my A0001 using Tapatalk

[Գաղթական]

Աբրիս: Երկու կողմի ընտրությամբ: Հիմա մենք մի կողմն ենք, ասում ենք «Չէ, նիխտ, ոչ մի դեպքում, որտև Ալիևը չի ուզում»: Ու փաստացի ստացվում ա, որ մեր զրույցում չուզող կողմը դու ես, փոխանակ գնաս, նստես ու հասնես նրան, որ ինքն էլ ուզի: Պատերազմը պարտադրված ա լինում մենակ էն դեպքում, երբ էս երկրորդ փորձում ու արդյունքի չես հասնում: Իսկ քանի չես ուզում փորձել, պարտադրված չի, ընտրությունդ ա, մնացածն էլ դեմագոգիա:

փաստորեն դեռ պիտի ալիևին խնդրենք-համոզենք էլ, որ մեր շրջանները վերցնի...

[Chuk]

Ա՜խ, էսքա՜ն պրիմիտիվացնել



Sent from my A0001 using Tapatalk

[Lion]

Ժամանակ ձգողս,սիրելիս, խնդրում եմ տարի առ տարի հսշվետվություն, էե ինչ ես ձեռք բերել ու ինչ կորցրել։

Հերիք ա մեծ-մեծ խոսել։ Կոնկրետանանք։

Sent from my A0001 using Tapatalk

Հարգելի Արտակ՝ լրիվ կարդա: Ժամանակ ձգել և ուժեղ պետություն ստեղծել: Առաջինն անում ենք, երկրորդը՝ ոչ: Դու ասում ես, սխալ է երկուսն էլ, եկեք ուրիշ բան անենք: Ես ասում եմ՝ եկեք հլը առաջինից հետո երկրորդն էլ անենք, եթե չստացվի, նոր անենք մի բան, որն ակնհայտորեն լավ ելքի չի բերի...

[Chuk]

Լիոն, գլուխ մի հարթուկիր։ Ես ասում եմ, որ դուք պետություն ուժեղացնելուն ուղղված քայլ չեք արել ու մինչև հիմա թուլացրել եք։

Ուժեղացելուն ուղղված քայլ ԵՍ ԵՄ արել, ինձ ուղարկել եք գրողի ծոցը, որտև անֆայմ,մենակ ճոռո-ճոռո անիմաստ խոսող եք։

Sent from my A0001 using Tapatalk

[Վիշապ]

Քանի որ այսպես վստահ ենք, որ բանակցելով կարելի է հասնել խաղաղոության ու հաշտության, կարող ա՞ որպես տեստ փորձենք խոսքի բանակցել Պակիստանի հետ, որ ճանաչի Հայաստանը: Առանց Ղարաբաղի էլ ա օքեյ :Ճ
Նենց ձեռի հետ էլ կարող ա՞ բանակցենք, Սիրայի հակամարտությունն էլ լուծվի: Ես ճիշտն ասած զարմացած եմ, որ խելացի մարդիկ ԼՏՊ-ի զառանցանքները հալած յուղի տեղ են ընդունել: Իսկ փորձել ե՞ք մտածել :Ճ

Այո, պատերազմի վտանգը արտագաղթի վրա ազդում է: Բայց արտագաղթի վրա հիմնականում ազդում է սոցիալական անարդարությունն ու անբարենպաստ պայմանները, որոնք բաշիբոզուկների իշխանության հետևանք են:
ՈՒ, էն որ կա պատերազմի վտանգ, դրանից չի բխում որ փոխզիջելով ու բանակցելով կարելի է ու պետք է պատերազմի վտանգը նվազեցնել, կամ դրանից չի բխում, որ բանակցությունները հաջողությամբ են ավարտվելու: Մեծ հավանականություն կա, որ ընդհակառակը՝ անհաջողությամբ են ավարտվելու, մեզ համար ողբերգական ելքով: Որոշ խելոքների թվում է թե աշխարհում հումանիզմը արդեն հաղթել ա, ու հաշտության լուծման բանալին հայերիս ձեռքում է, որ անարդար ձևով հետ չենք տալիս Ադրբեջանի հողերը :Ճ
Եթե սա է մեր ինտելիգենցիայի մտածելակերպը, ապա մեղք ենք մենք և ողորմելի: Մի հատ էլ թերթեք Հայ Ժողովրդի պատմությունը: Վայթե, առաջ էլ էինք մեղք ու ողորմելի: Մեր համարյա սաղ պատմությունը կորուստ ա: ՈՒ միշտ մենք պարտվել ենք ներքին բաշիբոզուկների պատճառով: Համաձայն չե՞ք:
Աշխարհում միշտ կան ու կլինեն մոնղոլ-թաթարներ, թյուրք-սելջուկներ, իսլամիստներ, ծայրահեղականներ: Կարա՞նք սենց խելացիներով բանակցենք ու ամբողջ աշխարհում խաղաղություն հաստատենք, հանգիստ ապրենք բոլորով միասին:

[Lion]

Երևի չեք զգացել, չէ՞, որ էս ամբողջ ու նախորդող ընթացքում հիմնավորում փորձել ա բերել Լիոնը, իսկ դուք մնացել եք «թուրքը թուրք ա մնում» տաֆտալոգիկ հռետորաբանության մեջ ու որևէ հակափաստարկ չեք կարողացել բերել, փոխանակը պիտակումներ ու վիրավորումներ՝ լիքը։ Ցավոք մեր քաղաքական դաշտն էլ ա, ՀԱԿից բացի, էդ ցածր մակարդակի վրա։ Բայց ես ձեզ հավատում եմ, դուք կարող եք անցնել բովանդակային քննարկման։

Sent from my A0001 using Tapatalk

Ապեր, մի բան ասեմ, բայց մենակ չնեղանաս, հա? Մերսի, իհարկե, որ այնուհանդերձ նկատեցիր, որ ես հստակ ու փաստարկված շարադրեցի իմ ասածը, բայց, թույլ տուր ասել, որ դու ինքդ, եթե մի պահ մոռանանք թեմայի սկզբի լայնարձակ պոստերը, որոնք քոնը չեն ու որոնք ես ցաք ու ցրիվ արեցի, ահա ուրեմն, եթե դրանք մոռանանք, ապա դու ինքդ առանձնապես շատ չես տարբերվում նրանցից, ում քննադատում ես, թե իբր չեն փաստարկում:

Իսկ դու փաստարկում ես? Ես էս հոգնած հալիս, էս գերզբաղված վիճակում, երբ նույնիսկ տնեցիքի հետ եմ հազիվ հասցնում լինել, նստում, մտածում, վերլուծում ու չեմ ալարում, պոստ եմ գրում, լուրջ պոստ՝ պոստեր, որովհետև սիրտս ցավում է իմ ու քո ազգի, մեր ընտանիքների համար, որովհետև մտածում եմ, թե. <Մհեր, արի, մի ալարիր մտածիր ու գրիր, ստուգիր կոնցեպցիաներդ, խոսիր, հնարավոր է դու սխալ ես ու իրենք ինչ որ ճիշտ բան ունեն>, իսկ փոխարենը ինչ եմ ստանում քեզնից՝

Ա՜խ Չալարեցի, կարդացի։ Մհեր, դու իսկապես կարծում ես, որ հինգերորդ դասարանի սանի ժրաջանությամբ հերթով պարբերությունները մեջբերելը, «հիմարություն է» ապա նույն հինգերորդ դասարանի մակարդակի մի բան գրելը հոդվածի լուրջ հակադարձում, այն էլ ջախջախու՞մ է

Ցավոք գրածներիդ մեջ չկար բան, որով արժեր խորանալ ու բանավիճել։ Գնա օֆիսդ աշխատացրու, եղբայր

Sent from my A0001 using Tapatalk

Ու հետաքրքիր է, որ սրանից հետո դու դեռ քեզ թույլ ես տալիս գրել, թե՝

Երևի չեք զգացել, չէ՞, որ էս ամբողջ ու նախորդող ընթացքում հիմնավորում փորձել ա բերել Լիոնը, իսկ դուք մնացել եք «թուրքը թուրք ա մնում» տաֆտալոգիկ հռետորաբանության մեջ ու որևէ հակափաստարկ չեք կարողացել բերել, փոխանակը պիտակումներ ու վիրավորումներ՝ լիքը։Sent from my A0001 using Tapatalk

Իսկ դու ինքդ, ինչ որ փաստար կամ հիմնավորում բերել ես? Վատ թե լավ, վերևում մեկը քլնգեց ձեր ողջ տեսությունը, կետ առ կետ, չալարեց ու արեց այդ, իսկ ինչ արեցիր դու? Ա՜խ... ու անձնականին կպնող ակնարկոտ մի անորոշ, կարճ տեքստ...

Լուրջ չի, ապեր - էս թեման բացելով դու հրապարակային ձեռնոց նետեցիր բոլոր քեզ պես չմտածողներին, չէ? Ուրեմն, կամ չբացեիր էս թեման, եթե ժամանակ, հավես ու ներվեր չունես գրելու, կամ էլ, եթե այնուհանդերձ բացել ես, բարի եղիր ժամանակ ու հավես ունենալ, ներվերդ էլ պինդ պահել և փաստարկված պատասխանել ձեռնոցդ վերցրած յուրաքանչյուր մեկի ամեն մի տառին!

P.S.

Լիոն, գլուխ մի հարթուկիր։ Ես ասում եմ, որ դուք պետություն ուժեղացնելուն ուղղված քայլ չեք արել ու մինչև հիմա թուլացրել եք։

Ուժեղացելուն ուղղված քայլ ԵՍ ԵՄ արել, ինձ ուղարկել եք գրողի ծոցը, որտև անֆայմ,մենակ ճոռո-ճոռո անիմաստ խոսող եք։

Sent from my A0001 using Tapatalk

<Դուք>-ն էդ ով? Ես քաղաքական իշխանություն չեմ եղել և չկա քաղաքական իշխանություն մի որևէ ուժ, որը, սկսած Լևոնի հրաժարականից, արտահայտել եմ իմ քաղաքական տեսակետները: Ես ՀՀ սովորական քաղաքացի եմ, որն արել է իր փայը այս պետությունը ուժեղացնելու համար, այնքանը, ինչքան կարողացել է՝ 2 տարի ծառայել է բանակում, լիքը օգտակար գրքեր է գրել, 14 տարի եղել է պետական պարտաճանաչ ու եռանդուն ծառայող և խելոք հարկեր է մուծել: Ինչ կարող էի ես անել, որ չեմ արել?

Այո, ՀԱԿ-ի անիմաստ հավաքներին չեմ գնացել ու կյանքը ցույց տվեց, որ ես ճիշտ եմ եղել, այո, ԼՏՊ հիմար հեքիաթներին չեմ հավատացել ու կյանքը էլի ցույց տվեց, որ ես ճիշտ եմ եղել (շախմատ, Ծառուկյան և այլն), այո, երկիրը չեմ գռփել ու խիղճս հանգիստ է - ինձնից... ինչ ես ուզում?

[Chuk]

Ա՜խ, լիոնչիկը ցաքուցրիվ է արել իմ դրած հոդվածները

Ծլնգ, չբարկանաս, մեր զուսպ բարեկամ, ես վաղն եմ գրելու։

Sent from my A0001 using Tapatalk

[Lion]

Դե հիմի արի, այս պոստից հետո Արտակի հետ փորձիր լուրջ խոսել...

Գնացի քնելու ու, վստահ եմ, Արտակ ջան, վաղը զղջալու ես այս պոստիդ համար...

[Chuk]

Միայն երբ ինքնագիտակցությունդ կգա նրան, որ ասես՝ «հակաճառել եմ»։ Հակառակ դեպքում քո մասին կասեմ էն, ինչ մտածում եմ, երիտասարդ ( տես՝ չասեցի ջահել)

Sent from my A0001 using Tapatalk

[Հայկօ]

Կառուցել պետություն ուժեղ կայացած պետություն կառուցել շինել հզոր ստեղծել պետություն կառուցել հզոր հախից գալ բաշիբոզուկների ամուր ուժեղ: Ես հլը որ էսքանն եմ կարդացել որպես հակափաստարկ՝ այ հենց մոտավորապես սենց ձևակերպմամբ: Մնացած Լևոն-Ալիև-բանակ-բան բազարը որ հանում ենք, տակը ուրիշ բան չկա, ուշադիր ման եմ եկել: Հա, հասկանում եմ, որ ամենալավ ու ճիշտ տարբերակն ա, բան չեմ ասում, բայց էս ամեն ինչը մի տեսակ շատ ա հիշեցնում հենց էսօր ընթացող քարոզարշավը: ՀԱԿ-ը միակ քաղաքական կառույցն ա, որ խոսում ա Ղարաբաղի հարցի կարգավորման մասին, մնացած բոլոր ԲՀԿ-ՕԵԿ-մօեկները, ՀՀԿ-ներն էլ բնականաբար վրից, առավոտից իրիկուն մենակ այ սենց ճառեր են կարդում ապագայի բարգավաճ/հզոր/աստվածաստեղծ Հայաստանի մասին: Ու պրծ: Հիմա նույնը ստեղ ա:

Մի տեսակ «սաղին ռադ անել, կառուցել հզոր Հայաստանը» հեչ նման չի կոնկրետ քայլերով պլանի, էլի, կներեք, շատ եմ ուզում հավատալ, բայց չեմ հավատում:

[varo987]

Լևոնականների արգումենտը, թե իբր 98-ին ուժեղ էինք դրանից հետո գնալով թուլանում ենք խնդալույա.
1999-ին Հայաստանի ՀՆԱ-ն եղելա մոտ 2միլիարդ դոլլար արտահանումը 234միլիոն բյուջեն 400միլիոն.
Էտեր հա ուժեղ ու թելադրող երկիրը.
Համեմատության համար 2016թվի դրությամբ նույն ցուցանիշները 5-7անգամ ավելի մեծ են.

Ուրիշ հարց որ էս ըւնթացքում Ադրբեջանի նավթադոլլարների շնորհիվ ավելի շատա զարգացել, բայց մեկա ի վիճակի չի զենքի ուժով հարց լուծել.

Ու նաֆթի դերը գնալով նվազելույա.
Եթե քո արտահանումը 98-ին ընդամնեը 230միլիոնա իսկ հակառակորդը մի քանի տարուց մենակ նաֆթի արտահանումից 30անգամ ավելի եկամուտա ստանալու էտ հա մի քիչ վախելույա, Լևոնին կարելիա հասկանալ.
Բայց եթե քո արտահանումը 1,7միլիարդա ու լավ աշխատելու դեպքում կարաս մի 5-6 տարում 3-4միլիարդի հասցնես, հակառակորդնել մի 10-12միլիարդ արդեն առանձնապես վախենալու բան չկա.

Ոչ մեկել պատերազմի չի ուզում, բոլորնել փոխզիջման կողմնակից են, ուղղակի բարաձևը պիտի լինի "գրաված շրջանները Արցախի անկախության դիմաց", ոչ թե "գրաված հողերը խաղապահների ու Ղազախ-Իջևան երկաթգիծը բացելու դիմաց."

Եթե հակառակորդը կընտրի պատերազմը ինչ արած ուրեմն կկռվենք. Հիմա կզոհվենք մեր հարազատներնել, երեխեքնել կարողա զոհվեն, դե հիմա էտա, վերջիվերջո ոչ մեկս անմահ չենք, մի 40-50-60տարի հետո սաղսել զոհվելու ենք եթե ոչ Արցախում, արտագաղթելու դեպքում ամերիկայի կամ ֆրանսիայի եսիմ որ ծերանացում.
Ու կարողա երեխեքդ ում բանակից փախցրել ես, էտ պահին մի հատ փաբում տժժալուց ըլնեն սկի չհիշենել որ հեր ունեն.

[Chuk]

....