Շինարար չգիտեմ երբ ես զորացրվել, բայց 2016- ի հունվարի դրությամբ վիճակը նույն ա, ուղղակի հիմա էլ կուբախտ չկա:
Շինարար չգիտեմ երբ ես զորացրվել, բայց 2016- ի հունվարի դրությամբ վիճակը նույն ա, ուղղակի հիմա էլ կուբախտ չկա:
A long time ago, in a galaxy far, far away...
Աթեիստ (03.02.2017)
Աթեիստ (03.02.2017), Անվերնագիր (03.02.2017)
Շըթ... ես աչքիս կողմ եմ մահապատժին:
Si vis pacem, para bellum
Կարծում եմ քո հարցերին հստակ պատասխանել եմ, Չուկ։
1. դիտավորյալ չէ, բայց վեճի արդյունքում մահացել է։
2. փոխաբերական իմաստով, այսինքն հոգեկան ցավ պատճառելու իմաստով այո, բայց ոչ դիտավորությամբ, ինչի համար կոնկրետ ապրումներ ունենում եմ, բայց որի մասին էստեղ չեմ խոսի ու նկատել չեմ տա։
3. Երբեք
Ուղղակի հետաքրքիր ա, որ կոնկրետ էս դեպքում ՀՀ դատական համակարգը հանկարծ դարձավ սուրբ ու անսխալական։
Սրա հոդվածը որ կարդում եմ, ծառայությունս դեմս ա գալիս, : Զինվորին շան անուն կպցնելն ու ստիպել, որ արձագանքի անձամբ տեսել եմ:Աննասունի ծնունդը կաշամանը դնում էր դեմը, ստիպում էր, որ շան նման չորեքթադ ուտի: Դրա նման մի ուրիշ աննասունի ծնունդ զինվորին խռռացնելու համար ամբողջ հերթափոխի ընթացքում ձմեռը ստիպել էր դուսը քնի: Էլ չպատմեմ. մի խոսքով յախք արա յախք:
Ու ես պատկերացնում եմ, թե էսի(ու սրա նմանները) ինչքան բան են արել, որի համար ոչ մի պատիժ չեն կրել:
A long time ago, in a galaxy far, far away...
artak.amDe gustibus et coloribus non est disputandum.
Բյուր, դու չես պատկերացնո՞ւմ, որ դեպքը բանակում ա եղել: Դու հանգամանքները կարդացի՞ր: Ուրեմն իմացիր՝ բանակում դեպքերը ոկծկվում են, ոչ թե մի բան էլ ծանրացվի: Բանակի հեղինակության հարց ա: Սենց հանցագործոթւյուններըմեր բանակի ամենաբարձրագույն ղեկավարությունից սկսած շահագրռված են քողարկել, ոչ թե ծանրացնել, հլա նայի գործում քանի մարդ ա խառնված, ինչ վկայություններ են տվել, ովքեր են վկայություններ տվողները, այդ թվում մարդիկ՝ ովքեր հանցակից են և այլն: Մի կաթիլ հնար լիներ բռնաբարության մասը օրինակ անցկացնելու, որ չլինի գործի մեջ, վստահացնում եմ՝ տենց էլ կանեին, որովհետև էլի եմ ասում՝ բանակի հեիղնակության հարց ա:
Հ. Գ. Ու նայիր, բանակում եղած ոչ մեկը մի կաթիլ անգամ չի կասկածում:
Arpine (21.03.2017), CactuSoul (03.02.2017), Cassiopeia (03.02.2017), Chilly (03.02.2017), John (03.02.2017), Mephistopheles (12.02.2017), Mr. Annoying (03.02.2017), Progart (11.01.2019), Աթեիստ (03.02.2017), Անվերնագիր (03.02.2017), Արէա (03.02.2017), Գաղթական (03.02.2017), Ներսես_AM (03.02.2017), Ռուֆուս (03.02.2017), Տրիբուն (03.02.2017)
Շին, դատաբժշկական եզրակացության բռնաբարության մասը շատ կասկածելի ա։ Եթե սպերմա չեն հայտնաբերել, շատ դժվար ա ապացուցելը։
Իսկ բանակի սպանությունների պահով ինչ ասես լինում ա։ Ես հիշում եմ՝ տարիներ առաջ մի դեպք էր շրջանառվում, երբ մեղադրյալն ասում էր, որ ինքը չի սպանել, սպանվողի հարազատներն ասում էին, որ ինքը չի սպանել, ապացույց-բան չկար, բայց մեկ ա վերջում էդ տղային նստացրեցին։
Ես չեմ ասում, թե Զաքարն անմեղ ա ու չպիտի պատժվեր։ Բայց թույլ տուր կասկածի տակ առնել էն դատական համակարգը, որից տարիներով բոլորս բողոքում ենք ու հայհոյում, բայց հանկարծ էս դեպքում դարձավ վստահելի աղբյուր։ Ուղղակի ես տեսել եմ տարիների ընթացքում, թե էդ դատարանը ինչ տեսակի որոշումներ ա կայացնում։ Դրա համար անվերապահորեն չեմ հավատում իրանց որոշումներին։
Ու ի վերջո, եթե անգամ դատարանը ճիշտ որոշում ա կայացրել, ու Զաքարն արժանի պատիժ ա ստանում, ապա կարամ ասեմ, որ էսքան ժամանակ իրա ազատազրկման ընթացքում ակումբն իրան մենակ օգուտ ա տվել ուղղվելու, որպես մարդ աճելու, զարգանալու ու զղջալու համար։ Բայց էս հարձակողական, չար մթնոլորտը կարա լրիվ հակառակ ազդեցությունն ունենա։
A long time ago, in a galaxy far, far away...
Վեճի արդյունքում մահանալը լրիվ նույն տրամաբանության մեջ է, ինչ ասենք ցմահ դատապարտվածի ինտերնետում ազատ ֆռֆռալու իրավունքը:
Զաքար, հիմա կարող է՞ հետդ վիճենք, հանկարծ մահանաս: Լուրջ:
Իմիջայլոց հայերիս մեջ տարածված արմատական պրոբլեմներից է իրականության դիտավորյալ, կամ ակամա աղավաղումը: Նայում ես խելացի մարդ է թվում, բայց այսպես խելացի ու լուրջ դեմքով կարող է հայտարարել՝ «վիճում էինք, մեռավ», նույնն է թե դուք՝ իմ դիմաց նստածներդ բոլորդ ապուշներ եք: Սրա անունը կարելի է դնել մարդու բարոյական գիտակցության պաթոլոգիական դեֆիցիտ:
Վերջին խմբագրող՝ Վիշապ: 03.02.2017, 03:07:
Si vis pacem, para bellum
Բյուր, դու ինչ որ տեղ տեսա՞ր իրա զղջալը։
Գիտե՞ս, ինքը ոնց ա ներկայացնում դեպքը էն մարդկանց, որոնք երբեք բանակում չեն եղել, թե չէ երեսին կխնդային։
artak.amDe gustibus et coloribus non est disputandum.
Մարդիկ վկայություն են տվել, սպերման ամիսներով մնո՞ւմ ա: Լավ, չի բռնաբարել: Նվաստացնելն ու սպանելը հո ընդունում ա: Էլ ի՞նչ կա վճռի արդարացիությանը կասկածելու, մնարդը փաստացի ընդունում ա:
Ինչ վերաբերվում ա իր գրառումներին, որպես մանսագետ կարդա էլի,ուղղակի գրագետ բառեի կույտ, հաճախ իմաստ չկազմող նախադասություններով: Տակը բան չկա: Ես որ որևէ չարություն չունեմ, բայց իր զղջումը չեմ տեսնում, ես ուրիշ տիպի գրառման էի իրանից սպասում, չգիտեմ՝ ինչ տիպի, բայց էդ զոհված տղայի հիշատակը չնսեմացներ գոնե, քոձություն անել որակումը, գողությունը հիշատակելը հլա ջհանդամ, տո սպայի տանը աշխատելն էլ նշեր, քոձություն չասեր, էլի կարող ա ուզենայի հավատամ, որ ճիշտ ուղու վրա ա: Բայց սա տիպիկ մանյակի վերաբերմունք ա՝ զոհի հանդեպ, որին իրանից ավելի ստորադաս ա համարում: Մնացածը քո գործն ա, ոնց կընդունես: Ես ինձ պարտավոր եմ զգում, որ իր կատեգորիայի մարդիկ իրանց խրախոսւված չզգան, որ նման պահվածքից հետո նույնիսկ եթե դատապարտվեն, ակումբի նման մի ջերմ միջավայրում իրանց կսիրեն ու կհասկանան, որովհետև ես դրանվ խրախուսած կլինեմ այլ պոտենցիալ հանցագործների:
Արտ, հարցրե՞լ եք զղջում ա, թե չէ։ Ամեն դեպքում ես էս նախադասությունը տեսա.
Ինձ օրինակ հետաքրքրում ա էս խորը հարցը, հետաքրքրում ա՝ ինչու՞ ա ծեծել, որովհետև դաժանաբար ա ծեծել, ինչի՞ մասին ա մտածել էդ պահին։Ես գիտեմ, որ ճիշտ չեմ արել, որ չպետք է ծեծեյի, բայց սա այնքան խորը հարց է, որ ենթադրում է մասնագիտական մասնավորապես հոգեբանի վերլուծություն։
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ