_Հրաչ_ (03.02.2017)
Ընդհանրապես ինչքան գիտեմ բանտարկյալների շփման ձևերը սահմանափակվում են: Օրինակ Նահանգներում ինտերնետով միայն թույլատրվում է հարազատների հետ նամակագրական կապը, այն էլ հատուկ կապով, որտեղ բոլոր հաղորդագրությունները վերահսկվում են: Առանձնակի դեպքերում թույլատրվում է օգտվել սահմանափակ ու հատուկ կրթական ծրագրերից: Զաքարի դեպքում նման է, որ կամ Հայաստանը բանտարկյալների համար թույն ազատամիտ ու մարդասեր կարգ ունի, կամ էլ Զաքարն արտոնյալ է, այլ խոսքերով ասած՝ պռախոդ ունի:
Si vis pacem, para bellum
CactuSoul (03.02.2017), Cassiopeia (03.02.2017)
Չուկ, մի փոքր ուղղում անեմ, ոչ թե մեղքիս, այլ ինձ առաջադրված մեղադրանքների, որովհետև իմաստային տարբերություններ կան «մեղքիդ» ու «առաջադրված մեղադրանքների մեջ»։
Ինձ մեղադրել են սպանության, սեքսուալ բռնի գործողությունների ու օրինազանցության մեջ։
Առաջադրված մեղադրանքում ընդունել եմ ու շարունակում եմ ընդունել միայն, որ ծեծի եմ ենթարկել, սակայն չունենալով սպանելու նպատակ։ Ասածս հիմանվորում եմ հետևյալներով ՝ երեք վկաներից երկուսի դատարանում տված ցուցմունքը (- Զաքարն ուզու՞մ էր սպանել։
-Ոչ), և դեպքի պահին իմ կատարած գործողությունները ՝ կանչել եմ բուժակ, փորձել ամեն գնով հետ բերել երբ մի քանի հարվածներիցս տղան ուշագնաց եղավ, նաև ոչ մի տեսակ զենք չօգտագործելս ինչի հնարավորությունը բանակում միշտ կար։
Ինչ վերաբերում է սեքսուալ բռնի գործողություններին, ինչպես վկան է ասել, թե իբր տեսել է բռնաբարելուց, ասեմ որ չի եղել այդպիսի բան։ Հերքելս հիմնավորում եմ հետևյալ փաստերով ՝ սենյակը, որտեղ իբր բռնաբարություն է կատարվել, դեպքի հաջորդ օրը վերացրել են (դա էլ կարող էր ինձ մի ապացույց ծառայել), դատական բժիշկը եզրակացություն չի տվել, որ տուժողը բռնաբարված է, առավելն ասեմ, անգամ եթե տար էլ, ապա պետք է ինձանից էլ անալիզ վերցնեին (սակայն չեն վերցրել), որ նոր եզրակացության գային։ Սակայն փաստացի կրում եմ գիտական փաստերով չապացուցված մեղադրանքը, ինչ արդեն կասկած է հարուցում մյուս մեղադրանքների ու տված ցուցմունքների մասով։
Եղել է, Չուկ, դեպքեր մասնավորապես մի քանի անգամ, որ հարվածել եմ տղային։ Օրինակ ՝ երբ գողացել է զորքի հագուստը, դիրքերի ծխախոտները։ Հազար անգամ ասել եմ, որ բան է պետք լինում, մի հատ դիմիր, կարող է որևէ մեկը ունենալ ու տալ, բայց մի գողացիր։
Հա, նաև անհանդուրժող էի, չէի հանդուրժում «դաշնիկների», որոնք քոձություն էին անում սպաների տանը ինչ է խուսափեին ծառայությունից։
Եղել է, որ կատակը միակողմանի է եղել, ինչը առաօրյա կյանքում միշտ կա։
Ջեկո ասել եմ, բայց չեմ ստիպել, որ «նառի» տակ մտնի։
Ինքն իր ընտանիքին սեռական հայոյանքներ տալու համար հարվածել եմ։
Եղել է, որ դեմքի հատվածում կապտուկ է հայտնվել, որի պատճառով սպաները տարել են իրենց տուն հետո անունը դրել, թե ես եմ մեկուսացրել։ Էդ դեպքում չէի՞ն տեսնում, որ շաբաթներով զինվորը զորամասում չի լինում...
Ես գիտեմ, որ ճիշտ չեմ արել, որ չպետք է ծեծեյի, բայց սա այնքան խորը հարց է, որ ենթադրում է մասնագիտական մասնավորապես հոգեբանի վերլուծություն։
Սակայն էս ամենի համար, մարդուն ցմահ չեն ազատազրկում։
Երևի առայժմ այսքանը։
Վերջին խմբագրող՝ Զաքար: 03.02.2017, 00:55:
Sambitbaba (03.02.2017)
Հասկանում եմ, որ սենց փաստարկներով մի քիչ միամիտ մարդուն կարելի էր լավ համոզել ։)
Ասենք, եզրակացության մեջ գրած ա որ ուղիղ աղիքում սպերմա չեն հայտնաբերել, հետևաբար կասկածյալից վերցնելու իմաստ էլ չկա։ Բայց դե մարդը սենց վստահ տոնով ասում ա ...
artak.amDe gustibus et coloribus non est disputandum.
Mephistopheles (12.02.2017), Արէա (03.02.2017)
Ծեծում էի ոչ թե սպանելու համար, այլ հաշմանդամ սարքելու, բայց հանկարծակի մեռավ։
artak.amDe gustibus et coloribus non est disputandum.
Գրածդ կարդալուց միակ բանը որ զգացի զզվանք էր,իրոք որ Զաքարանոցը փակել էր պետք
Հ.Գ Կներեք ես հանդուրժող չեմ
Էլի խելացի տոնով սո՞ւտ։
Երեք անգամից գուշակի, թե ո՞վ ա որոշում ապացուցվել ա, թե՞ ոչ։
Մնացածին հուշեմ՝ դատարանը։
Հիմա փորձի գուշակել, դատարանի որոշմամբ ապացուցված ա՞, թե՞ ոչ։ Վայ քու, փաստորեն՝ հա։
artak.amDe gustibus et coloribus non est disputandum.
Բայց չասեցիր, քեզնից անալիզ վերցնելու էին, ի՞նչ անեին։
Դա ոնց որ որպես փաստարկ էիր, չէ՞, ներկայացնում։
artak.amDe gustibus et coloribus non est disputandum.
Սա տասնյակ վկաների ցուցմունքների, դատաբժիշկների եզրակացությունների, փաստերի արդյունքում կազմված պաշտոնական փաստաթղթից հատված ա, փոքր հատված, կարդացեք, նոր շարունակենք քննարկումը։
Դատական քննությամբ հաստատվեց հետևյալը.
Ամբաստանյալ Զաքար Զոհրաբյանը 2008 թվականի հունիսի 2-ին Արարատի զինվորական կոմիսարիատի կողմից ժամկետային զինծառայության զորակոչվելով ՀՀ ԶՈւ և ծառայելով որպես ՀՀ ՊՆ 75937 զորամասի 4-րդ գումարտակի 1-ին վաշտի ծանր զենքի դասակի հրամանատարի տեղակալ, 1-ին ջոկի հրամանատար, կոչումով սերժանտ, հանդիսանալով պետ և պաշտոնատար անձ, 2009 թվականի հոկտեմբեր-դեկտեմբեր ամիսներին իր անձի թվացյալ առավելություններն ի ցույց դնելու և ժամկետային զինծառայողների շրջանում իր անձի նկատմամբ վախի մթնոլորտ ձևավորելու անձնական շահագրգռվածությունից ելնելով կատարել է իշխանազանցություն, այն է`պարբերաբար ստորացրել է ՀՀ ՊՆ թիվ 75937 զորամասի 4-րդ գումարտակի 1-ին վաշտի ծանր զենքի դասակի ժամկետային զինծառայող, շարքային Տարոն Ալոյանի պատիվն ու արժանապատվությունը, բազմիցս ծեծի ենթարկել վերջինիս` նրա հասցեին տվել սեռական բնույթի հայհոյանքներ, ստիպել է կատարել ստորացուցիչ հանձնարարություններ:
Մասնավորապես, մինչև 2009 թվականի հոկտեմբերի 16-ին հենակետ բարձրանալը, ծեծի էենթարկել Տարոն Ալոյանին և պատճառել մարմնական վնասվածք` նրա աչքի շրջանում: Այնուհետև, 2009 թվականի հոկտեմբերի 16:30-ն ընկած ժամանակահատվածում ՙՀովազ-1՚ մարտական հենակետում Զաքար Զոհրաբյանը ծեծի է ենթարկել Տարոն Ալոյանին` ձեռքերով ու ոտքերով հարվածներ հասցրել վերջինիս մարմնի տարբեր մասերին, տոմատի մածուկի ապակե տարան խփել նրա գլխին, որի ընթացքում նրա ծնողների հասցեին տվել է սեռական բնույթի հայհոյանքներ:
Ծեծի հետևանքով Տարոն Ալոյանի աչքերի տակ կապտուկներ են առաջացել, իսկ դեմքը այտուցվել է: Մարտական հենակետում Զաքար Զոհրաբյանը ստիպել է Տարոն Ալոյանին մտնել իր մահճակալի տակ, շան պես հաչել, վերջինիս անվանել է ՙՋեկո՚ և ստիպել այդ անվանն արձագանքել: 2009 թվականի նոյեմբերի սկզբներին, գտնվելով գումարտակի լվացարանում, Զաքար Զոհրաբյանն իրեն խաբելու պատճառաբանությամբ ծեծի է ենթարկել Տարոն Ալոյանին և միաժամանակ վերջինիս հասցեին տվել սեռական բնույթի հայհոյանքներ: 2009 թվականի նոյեմբերի կեսերին, 4-րդ գումարտակում, Զաքար Զոհրաբյանը դարձյալ ծեծի է ենթարկել Տարոն Ալոյանին` պատճառելով մարմնական վնասվածքներ: Վերջինիս հասցեին պարբերաբար տվել է սեռական բնույթի հայհոյանքներ, ստորացրել է Տարոն Ալոյանի պատիվն ու արժանապատվությունը:
Մինչ 2009 թվականի նոյեմբերի 27-ին մարտական հենակետեր բարձրանալը, ՙքուն՚ հրամանից հետո սերժանտ Զաքար Զոհրաբյանը 4-րդ գումարտակի զորանոցում ծեծի է ենթարկել Տարոն Ալոյանին` ձեռքերով ու ոտքերով հարվածներ է հասցրել վերջինիս մարմնի տարբեր մասերին, սեռական բնույթի հայհոյանքներ տվել նրա հասցեին,այնուհետև, չբավարարվելով դրանով` Տարոն Ալոյանին գցել է հատակին, գումարտակի անձնակազմի ներկայությամբ տարել է զորանոցի միջանցք, այնտեղից դարձյալ քարշ տալով հետ բերել ննջասենյակ` ստորացնելով նրա պատիվն ու արժանապատվությունը:
Զաքար Զոհրաբյանը ծեծի, ստորացման հետևանքով Տարոն Ալոյանի ստացած բազմաթիվ վնասվածքները թաքցնելու նպատակով վերջինիս տեղափոխել է 3-րդ վաշտի հին պահեստանոց, օրեր շարունակ պահել այնտեղ, որտեղ շարունակել է բռնություն գործադրել Տարոն Ալոյանի նկատմամբ, ծեծել, կոտրել վերջինիս թևը, սակայն Տարոն Ալոյանին բուժկետ չի տարել և այդ վիճակում պահել է պահեստանոցում: Դրանից հետո նսեմացումները և սեռական բնույթի հայհոյանքները շարունակվել են` կրելով սիստեմատիկ բնույթ: 2009 թվականի դեկտեմբերի 6-ին Զաքար Զոհրաբյանը ստիպել է Տարոն Ալոյանին մտնել Թարթառ գետի` գումարտակի հարևանությամբ հոսող վտակը, լողանալ սառը ջրում, լվանալ իր զինվորական համազգեստը և թաց վիճակում հագնել այն: Բացի այդ, Զաքար Զոհրաբյանը հանդիսանալով պետ և պաշտոնատար անձ, դարձյալ իր անձի թվացյալ առավելություններն ի ցույց դնելու և ժամկետային զինծառայողների շրջանում իր նկատմամբ վախի մթնոլորտ ձևավորելու անձնական շահագրգռվածությունից ելնելով կատարել է իշխանազանցություն, այն է` 2009 թվականի դեկտեմբերի 6-ին, գտնվելով 3-րդ վաշտի հին պահեստանոցում, ձեռքերով ու ոտքերով հարվածներ է հասցրել ՀՀ ՊՆ թիվ 75937 զորամասի 4-րդ գումարտակի 3-րդ վաշտի ժամկետային զինծառայող, շարքային Վիգեն Եղիազարյանին, ստորացրել վերջինիս պատիվն ու արժանապատվությունը` էական վնաս պատճառելով ՀՀ ԶՈւ ներքին ծառայության կանոնագրքով սահմանված զինծառայության կրման կարգին: Նույն օրը, ժամը 20-ի սահմաններում, 3-րդ վաշտի հին պահեստանոցում, Զաքար Զոհրաբյանը նույն` 4-րդ գումարտակի ժամկետային զինծառայող, շարքային Էդգար Սիմոնյանի հետ հանել են Տարոն Ալոյանի զինվորական համազգեստի տաբատը, մերկացրել նրան, ապա Էդգար Սիմոնյանը բռնել է Տարոն Ալոյանի գլխից և թևի տակից`բռնության գործադրելով վերջինիս նկատմամբ, կոտրել է նրա դիմադրությունը, որից հետո Տարոն Ալոյանի կամքին հակառակ Զաքար Զոհրաբյանը հետանցքից սեռական հարաբերություն է ունեցել նրա հետ: Զաքար Զոհրաբյանը 2009 թվականի դեկտեմբերի 11-ին դարձյալ Տարոն Ալոյանին ստիպել է լողանալ Թարթառի վտակի սառը ջրերում և հագնել նոր լվացած համազգեստը:
Նույն օրը, Զաքար Զոհրաբյանը հին պահեստանոցում բնական կարիքները հոգալու պատճառաբանությամբ, գումարտակի զինծառայողների ներկայությամբ, ծեծի է ենթարկել Տարոն Ալոյանին` ձեռքերով և ոտքերով հարվածներ հասցնելով վերջինիս մարմնի տարբեր մասերին, ստիպելով ոտքերը լայն բացել` ոտքով հարվածներ է հասցրել վերջինիս ամորձիների շրջանում, նրա հասցեին տվել սեռական բնույթի հայհոյանքներ: Այդ ամենով չբավարարվելով` ժամը 12-13-ի սահմաններում, 4-րդ գումարտակի զորանոցում գտնվող պահեստանոցում հեռախոսի հիշողության քարտն այլ զինծառայողի տալու պատճառով Զաքար Զոհրաբյանը ձեռքերով ու ոտքերով հարվածներ է հասցրել Տարոն Ալոյանի մարմնի տարբեր մասերին, միաժամանակ սեռական բնույթի հայհոյանքներ տալով վերջինիս հասցեին, ապա վերցրել է զինվորական աթոռը և հարվածել Տարոն Ալոյանի գլխին: Միայն 1-ին վաշտի հրամանատար, ավագ լեյտենանտ Դավիթ Նազարյանի միջամտությունից հետո Զաքար Զոհրաբյանը դադարեցրել է Տարոն Ալոյանին ծեծի ենթարկելը: Այնուհետև, նույն օրը` 2009 թվականի դեկտեմբերի 11-ին, ժամը 19:30-ի սահմաններում, գումարտակի հրամանատարի սպառազինության գծով տեղակալին հատկացված սպայական կացարանի մոտ դարձյալ բնական կարիքները հոգալու պատճառաբանությամբ, խուլիգանական դրդումներով, այն է` ներքին բավականության զգացումով, սեփական անձի ՙառավելություններն՚ընդգծելու մոլուցքից մղված, նեղ անձնական ձգտումները և անզուսպ եսասիրությունն իր համածառայակից զինծառայողների նկատմամբ արհամարական վերաբերմունքի տեսք տալով, գումարտակի տարածքում գտնվող խնձորենիների այգում, Տարոն Ալոյանին ապօրինաբար կյանքից զրկելու ուղղակի դիտավորությամբ, լինելով նախկին բռնցքամարտիկ, առանձին դաժանությամբ ձեռքերով ու ոտքերով դիտավորությամբ հարվածներ է հասցրել Տարոն Ալոյանի մարմնի կենսական կարևոր օրգաններին, ծնկի բերել վերջինիս և շարունակել ոտքերով հարվածներ հասցնել նրան, որից հետո Տարոն Ալոյանին ծեծի է ենթարկել գետնին ընկածվիճակում, ոտքը դրել է վերջինիս կոկորդին, ուժեղ սեղմել այն և ասելով. ՙբոզի տղա մեռի՚, ապօրինաբար դիտավորությամբ կյանքից զրկել Տարոն Ալոյանին` կատարելով սպանություն:
Վերջին խմբագրող՝ Chilly: 03.02.2017, 01:17:
CactuSoul (04.02.2017), LisBeth (03.02.2017), Mephistopheles (12.02.2017), Sky (03.02.2017)
Փորձիր գրածս ուշադիր կարդալ և եթե չունես իրավաբանի բավարար գիտելիքներ, ապա խորհուրդս քեզ ՝ զպվիր մի փոքր։
Էնտեղ նշել էի, որ եթե անգամ դատաբժիշկը տար եզրակացություն, որ բռնաբարված է, ապա դեռ պետք է ապացուցել, թե ով է բռնաբարել, ինչի համար անցկացնում են ԴՆԹ անալիզ, որպեսզի բացահայտվի հանցանք կատարողը, որ մեկի կատարածը մեկ ուրիշի վրա չբարդվի։ Այ էս պարզ պատճառով պետք է մեղադրվողից անալիզ վերցվի։ Սա օրենքի պահանջն է։
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ