Նորից արձակ. քվեարկություն ու քննարկումներ

[ivy]

Էն Քլինթ Իսթվուդը նենց էլ հավեսով պատմեցի, ոնց որ ես էի գրել. ուզում եմ ասել, որ ուշադիր կարդաք, մտածեք, էդքան էլ անհասկանալի գործ չի
Ուղղակի էս էլ «իմը» չէր, թե չէ շատ կարգին գրված էր:

[StrangeLittleGirl]

Քլինթ Իսթվուդն եմ կարդում: Էկա ասելու.

- Միգուցե Նեմո կոչենք, - մեկը, որ մինչ այդ լուռ էր, հպարտ սեփական մտքից ծափահարությունների սպասումի մեջ անշարժացավ։
- Ժյուլ, հարգելիս, կարծեմ նման հերոս արդեն գոյություն ունի, - ակնածանքով արտահայտեց ակնոցավորը։

աաաա՜
Գնամ շարունակեմ:

[StrangeLittleGirl]

Քլինթ Իսթվուդ
Որ օտար անուններից էսքան բողոքներ հնչեցին, ես արդեն պատկերացնում էի՝ Ջեքը թթի ծառի տակ նստած նարդի ա խաղում, Շառլոթն էլ հարևանների հետ արևածաղիկ ա չրթում (դեռ մենակ Օր էի կարդացել): Բայց ասենք էս գործում հարցն օտար անունները չեն է, հարցն էն ա, որ եթե մի անուն էս կողմ-էն կողմ լիներ, գործն ուղղակի չէր աշխատի: Իսկ Էռնեստի մարմնի համար հեղինակը դեռ պատասխան ա տալու

Խմբագրում հատուկ Արէայի ու օտար անուններից դժգոհողների համար.

- Միգուցե Մարո կոչենք, - մեկը, որ մինչ այդ լուռ էր, հպարտ սեփական մտքից ծափահարությունների սպասումի մեջ անշարժացավ։
- Հովո, հարգելիս, կարծեմ նման հերոս արդեն գոյություն ունի, - ակնածանքով արտահայտեց ակնոցավորը։

Ահագին դուրս էկավ էս գործը: Մեջը հումոր կար, համ էլ գրականության որոշ բավական լուրջ հարցեր էին շոշափվում: Հիստերիկ ֆեմինիստների մասը դուրս էկավ: Ինձ թվում ա՝ գիտեմ հեղինակն ով ա Էս գործին անկախ ամեն ինչից հաստատ ձայն տալու եմ:

[StrangeLittleGirl]

Նորմալ լինելու անտանելի թեթևությունը

Մի հատ էլ ստեղ զարմացա, որ անունների օտար լինելուց դժգոհություններ կան: Էլի չի՞ զգացվում, որ սեթինգը, համենայնդեպս, Հայաստանը չի: Չգիտեմ՝ հեղինակը կոնկրետ աշխարհագրական դիրք նկատի ունեցել ա, թե չէ, եթե ունեցել ա, ուրեմն վատ ա ստացվել, որովհետև չի հասկացվում՝ կոնկրետ որտեղ ա, երևի ԱՄՆ կամ ՄԹ: Համենայնդեպս, մի հատ դրեք էս սաղ պատմությունը հայկական իրականության մեջ. Հայաստանում ե՞րբ են դասատուները տենց մանրամասն հաշվետվություններ ուղարկում ծնողին: Ծնողը ե՞րբ ա էրեխուն առանց երկար-բարակ մտածելու տանում հոգեբույժի մոտ, դեռ մի հատ էլ դեղախեղդ անում, էլ չեմ ասում ֆլեյտայի մասին: Չնայած ահագին կարծիքներ են հնչել գործի պարզունակության մասին, բայց ինձ թվում ա Քլինթ Իսթվուդի ու Առաջին ուռագանի պես սա էլ ա չհասկացված գործերից մեկը: Ստեղ մի ամբողջ քննադատություն ա հնչում ինչ-որ պետության կրթական ու առողջապահական համակարգի հասցեին, իսկ ոմանք ասում են՝ անունները հայկական չեն:

[LisBeth]

Մեֆի տեղը ասեք էլի : Հին մրցույթներն էի աչքի անցկացնում նենց խեղդող կարոտ զգացի :
Մեֆ եթե դու սա կարդում ես, ուրեմն իմացի, ես մեռնում եմ արդեն ու մենակ քո գալը ինձ հոգեդարձ կանի:

[StrangeLittleGirl]

Վերջին թռիչքը

Մի քիչ շատ կլիշեոտ գործ էր: Նենց փոքրիկիշխանոտ էր փախնում մի քիչ, հետո էլ պաթետիկ բաներ պոեզիայով բուժվելու և այլնի մասին: Կառուցվածքն էր պակասում էս գործի մեջ: Մրցույթի միակ գործն ա, որ միանշանակ չեմ քվեարկի:

Սաղ գործերը ինձ համար սենց են դասակարգվում
Առաջին դաս - Քլինթ Իսթվուդ
Երկրորդ դաս - Իմպրեսսիա, Ծովանկար, Օր, Առաջին Ուռագան, Նորմալության անտանելի թեթևությունը
Երրորդ դաս - Վերջին թռիչքը

Մնում ա մտածեմ՝ ոնց քվեարկեմ:

[StrangeLittleGirl]

Քվեարկեցի ինձ ամենաշատ դուր եկածի՝ Քլինթ Իսթվուդի օգտին, մեկ էլ Առաջին ուռագանի, որ զրոյի վրա չմնա (որովհետև Լիզբեթն ինքն իրան ձայն ա տվել, վերջում էդ ձայնը հանվելու ա):

[LisBeth]

Նորմալ լինելու անտանելի թեթևությունը

Մի հատ էլ ստեղ զարմացա, որ անունների օտար լինելուց դժգոհություններ կան: Էլի չի՞ զգացվում, որ սեթինգը, համենայնդեպս, Հայաստանը չի: Չգիտեմ՝ հեղինակը կոնկրետ աշխարհագրական դիրք նկատի ունեցել ա, թե չէ, եթե ունեցել ա, ուրեմն վատ ա ստացվել, որովհետև չի հասկացվում՝ կոնկրետ որտեղ ա, երևի ԱՄՆ կամ ՄԹ: Համենայնդեպս, մի հատ դրեք էս սաղ պատմությունը հայկական իրականության մեջ. Հայաստանում ե՞րբ են դասատուները տենց մանրամասն հաշվետվություններ ուղարկում ծնողին: Ծնողը ե՞րբ ա էրեխուն առանց երկար-բարակ մտածելու տանում հոգեբույժի մոտ, դեռ մի հատ էլ դեղախեղդ անում, էլ չեմ ասում ֆլեյտայի մասին: Չնայած ահագին կարծիքներ են հնչել գործի պարզունակության մասին, բայց ինձ թվում ա Քլինթ Իսթվուդի ու Առաջին ուռագանի պես սա էլ ա չհասկացված գործերից մեկը: Ստեղ մի ամբողջ քննադատություն ա հնչում ինչ-որ պետության կրթական ու առողջապահական համակարգի հասցեին, իսկ ոմանք ասում են՝ անունները հայկական չեն:

Ֆեմըլի գայի մեջ էլ մի հատ էդ թեմայով էպիզոդ կա, բայց դա էդ մուլտիկը լուրջ գործ չի սարքում: Եսիմ: Ինձ համար, որ տենց ա: Հայաստանի առողջապահության խնդիրներն ավելի լուրջ են, խնդրեմ լայնարձակ ասպարեզ, ստեղծագործիր նե խոչու Երբ որ սեթինգը հստակ չի դժվար ա կպցնել մեկը մյուսին:

[LisBeth]

Քվեարկեցի ինձ ամենաշատ դուր եկածի՝ Քլինթ Իսթվուդի օգտին, մեկ էլ Առաջին ուռագանի, որ զրոյի վրա չմնա (որովհետև Լիզբեթն ինքն իրան ձայն ա տվել, վերջում էդ ձայնը հանվելու ա):

Ճարս կտրած համ էլ ես ձայն տվեցի, որովհետև հավանում եմ էդ հործը, ոչ թե որ զրոյի վրա չմնա:

[StrangeLittleGirl]

Ֆեմըլի գայի մեջ էլ մի հատ էդ թեմայով էպիզոդ կա, բայց դա էդ մեւլտիկը լուրջ գործ չի սարքում: Եսիմ: Ինձ համար, որ տենց ա: Հայաստանի առողջապահության խնդիրներն ավելի լուրջ են, խնդրեմ լայնարձակ ասպարեզ, ստեղծագործիր նե խոչու Երբ որ սեթինգը հստակ չի դժվար ա կպցներ մեկը մյուսին:

Եսի՞մ, միշտ չի, որ սեթինգները հստակ են լինում: Նայած հեղինակն ինչ ա նկատի ունեցել: Եթե ուզեցել ա ԱՄՆ կոնկրետ մի գյուղի նիստուկաց նկարագրել, ուրեմն սարսափելի տապալվել ա էդ փորձը, բայց եթե անգլոամերիկյան մշակույթն ա ընդհանրապես, ուրեմն շատ լավ հաջողացրել ա: Ու հեղինակն ինքն ա որոշում իրա սեթինգն էլ, իրա առաջ դրած խնդիրն էլ: Ընթերցողի գործը որոշելն ա՝ լուծել ա էդ խնդիրը, թե չէ, ոչ թե թեմաներ ու սեթինգներ առաջարկելը:

Մի հատ նայի Քլինթ Իսթվուդին: Ես էլ կարամ ասեմ՝ բայց մենք էլ պակաս գրողներ չունենք, ինչու՞ Էդգար, Էռնեստ ու Ժյուլ, ոչ թե Հովո, Եղիշ ու Հրանտ: Մեր գրողների մասին էլ արժե գրել:

[StrangeLittleGirl]

Ճարս կտրած համ էլ ես ձայն տվեցի, որովհետև հավանում եմ էդ հործը, ոչ թե որ զրոյի վրա չմնա:

Էլ մի Ես սովորություն ունեմ անարդարացիորեն զրոյի վրա մնացած գործերին ձայն տալու, սպասեիր գայի էլի:

[LisBeth]

Եսի՞մ, միշտ չի, որ սեթինգները հստակ են լինում: Նայած հեղինակն ինչ ա նկատի ունեցել: Եթե ուզեցել ա ԱՄՆ կոնկրետ մի գյուղի նիստուկաց նկարագրել, ուրեմն սարսափելի տապալվել ա էդ փորձը, բայց եթե անգլոամերիկյան մշակույթն ա ընդհանրապես, ուրեմն շատ լավ հաջողացրել ա: Ու հեղինակն ինքն ա որոշում իրա սեթինգն էլ, իրա առաջ դրած խնդիրն էլ: Ընթերցողի գործը որոշելն ա՝ լուծել ա էդ խնդիրը, թե չէ, ոչ թե թեմաներ ու սեթինգներ առաջարկելը:

Մի հատ նայի Քլինթ Իսթվուդին: Ես էլ կարամ ասեմ՝ բայց մենք էլ պակաս գրողներ չունենք, ինչու՞ Էդգար, Էռնեստ ու Ժյուլ, ոչ թե Հովո, Եղիշ ու Հրանտ: Մեր գրողների մասին էլ արժե գրել:

Որովհետև մարդիկ սկի Էդգարին ու Էռնեստին տեղը չբերին, որ գրականությունից ութ վերստ հեռու մարդիկ էլ պետք ա որ իմանային: Ուր մնաց Եղիշ: Հա~ էսի մեր հարևան Եղիշի մասին ա, կմտածեին, էն որ տաքսի ա քշում, որի մեջ Քիսոն լեզուն կոխել էր էն խեղճ տղի բերանը

[StrangeLittleGirl]

Որովհետև մարդիկ սկի Էդգարին ու Էռնեստին տեղը չբերին, որ գրականությունից ութ վերստ հեռու մարդիկ էլ պետք ա որ իմանային: Ուր մնաց Եղիշ: Հա~ էսի մեր հարևան Եղիշի մասին ա, կմտածեին, էն որ տաքսի ա քշում, որի մեջ Քիսոն լեզուն կոխել էր էն խեղճ տղի բերանը

Զատո Լիլին տեղը տեղին տեղն են բերում

[LisBeth]

Եսի՞մ, միշտ չի, որ սեթինգները հստակ են լինում: Նայած հեղինակն ինչ ա նկատի ունեցել: Եթե ուզեցել ա ԱՄՆ կոնկրետ մի գյուղի նիստուկաց նկարագրել, ուրեմն սարսափելի տապալվել ա էդ փորձը, բայց եթե անգլոամերիկյան մշակույթն ա ընդհանրապես, ուրեմն շատ լավ հաջողացրել ա: Ու հեղինակն ինքն ա որոշում իրա սեթինգն էլ, իրա առաջ դրած խնդիրն էլ: Ընթերցողի գործը որոշելն ա՝ լուծել ա էդ խնդիրը, թե չէ, ոչ թե թեմաներ ու սեթինգներ առաջարկելը:

Մի հատ նայի Քլինթ Իսթվուդին: Ես էլ կարամ ասեմ՝ բայց մենք էլ պակաս գրողներ չունենք, ինչու՞ Էդգար, Էռնեստ ու Ժյուլ, ոչ թե Հովո, Եղիշ ու Հրանտ: Մեր գրողների մասին էլ արժե գրել:

Համ էլ եթե հեղինակի որոշումն ա սեթինգ ընտրելը, ընթերցողի գործն էլ դրան գնահատական տալն ա: Չես կարա ստիպես, որ ուրիշ ձև մարդիկ ընկալեն: Կոնկրետ էս մեկը ոնց որ ծաղիկներ Էլջերոնի համարի տասնանգամ պարզեցված տեսակը լինի: Սեթինգը հեչ, ինքնատիպությամբ էլ չի փայլոււմ: Ուֆ Բյուր մի խոսացրա էլի:

[LisBeth]

Զատո Լիլին տեղը տեղին տեղն են բերում

Անկասկած